جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "platelet derived growth factor" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Journal of Dental Research, Dental Clinics, Dental Prospects, Volume:18 Issue: 2, Spring 2024, PP 143 -151Background
Applying autologous growth factors and diode laser in periodontal therapy enhances fibroblast-mediated new attachment and osteoblastic differentiation. Hence, this study compared and evaluated the effectiveness of concentrated growth factor (CGF) alone and with diode laser application in managing intrabony periodontal defects.
MethodsTen patients with stage III periodontitis were included in this study. All the patients underwent an open flap debridement (OFD) procedure followed by CGF membrane placement in the intrabony defect in site A, whereas, in site B, after OFD, all the patients underwent diode laser irradiation before CGF membrane placement. Plaque and gingival bleeding index (PI & GBI), PPD, and clinical attachment level (CAL) were evaluated at baseline and 3 and 6 months later. Bone fill (BF), BF%, bone crest changes (BCC), and BCC% were assessed radiographically at six months postoperatively.
ResultsSignificant reductions in PI and GBI scores, probing pocket depth (PPD), and CAL gain were observed at both sites 3 and 6 months from baseline. A significant reduction in PPD and CAL gain was noted between sites, which were higher in site B than in site A with a mean difference of 0.70±0.05 mm and 1.30±0.18 mm, 0.90±1.89 mm at 3 and 6 months, respectively. Radiographic measurement showed better BF, BF%, BCC, and BCC% at both sites at six months, which were higher at site B than at site A but statistically insignificant.
ConclusionThe combination of CGF and diode laser application has demonstrated successful and promising results in terms of regeneration, improving the clinical and radiographic parameters.
Keywords: Guided Tissue Regeneration, Lasers, Low-Level Light Therapy, Platelet-Derived Growth Factor, Semiconductor -
زمینه و هدف
تمرینات ورزشی در بیماران قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر (coronary artery bypass grafting: CABG) موجب بهبود عملکرد قلبی عروقی از طریق افزایش چگالی مویرگی عضله قلبی میشود. فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) و فاکتور-1 مشتق از سلول استرومایی (SDF1) نقش مهمی در آنژیوژنز و تکثیر و تمایز سلولی دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی-هوازی بر سطوح فاکتور-1 مشتق از سلول استرومایی و فاکتور رشد مشتق از پلاکت در بیماران بای پس عروق کرونر انجام شد.
روش بررسیدر این کارآزمایی بالینی 24 بیمار قلبی تحت عمل جراحی CABG به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 12 نفری تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین ترکیبی به مدت هشت هفته و هفتهای سه جلسه پروتکلهای منتخب تمرینی هوازی و مقاومتی را اجرا کردند. قبل و بعد از برنامه تمرینی ارزیابی های ترکیب بدنی و نمونه گیری خونی برای سنجش متغیرها انجام شد. به منظور اندازه گیری PDGF و SDF1 از روش آزمایشگاهی الایزا استفاده شد.
یافته ها:
میزان PDGF در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری داشت (P<0.05) اگرچه میزان SDF1a در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت؛ اما این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری:
اجرای هشت هفته تمرین بازتوانی ترکیبی با تغییر در مقادیر پلاسمایی PDGF در بیماران CABG باعث ارتقاء سازگاریهای فیزیولوژیکی مطلوبی در سلامت قلب و عروق میشود.
کلید واژگان: بای پس عروق کرونر, بازتوانی, فاکتور رشد مشتق از پلاکتBackground and ObjectiveExercise in cardiac patients after coronary artery bypass grafting (CABG) improves cardiovascular function by increasing the capillary density of the myocardium. Platelet-derived growth factor and stromal cell-derived factor-1 play an important role in angiogenesis and cell proliferation and differentiation. This study was performed to determine the effect of eight weeks of combined training on plasma levels of Platelet-derived growth factor (PDGF) and stromal cell-derived factor-1 (SDF1) in CABG patients.
MethodsIn this clinical trial study, 24 patients who underwent coronary artery bypass grafting operation were selected using convenience and purposeful sampling method and randomly divided into two combined training and control groups. Subjects in combined training group were received aerobic and resistance training protocols for eight weeks, three sessions per week. Before and after training program, body composition assessments and blood sampling were performed to measure Platelet-derived growth factor (PDGF) and stromal cell-derived factor-1 (SDF1). ELISA method was used to measure PDGF and SDF1.
ResultsThe level of PDGF was significantly increased in intervention group in compared to control group (P<0.05). Although the level of SDF1 in the intervention group increased in intervention group in compared to control group; but this increase level of SDF1 was not significant.
ConclusionThis study showed that the eight weeks of combined rehabilitation training can promote desirable physiological adaptations in cardiovascular health by increasing the plasma levels of PDGF.
Keywords: Coronary Artery Bypass, Rehabilitation, Platelet-Derived Growth Factor -
Background
Umbilical cord blood hematopoietic stem cells (UCB-HSCs) are an attractive source for transplantation. The generation of megakaryocyte-committed cells could lead to shorten period of thrombocytopenia after HSCs transplantation. Platelet lysate (PL) unlike fetal bovine serum (FBS) can prevent immune problems as well as avert transmission of certain diseases to the recipient. In this study, the authors aimed to assess the effect of PL on UCB CD34+ cells expansion and megakaryocyte differentiation.
Materials and MethodsIn this experimental study, PL prepared and the subsequent isolation of UCB CD34+ cells were done by magnetic cell sorting. The isolated cells were cultivated in Iscove’s Modified Dulbecco’s medium (IMDM) supplemented with PL or FBS. Cell expansion was evaluated using Trypan blue. Furthermore, Flow cytometry using monoclonal antibodies (CD41-FITC and CD42b-PE) and the expression of specific genes including GATA1, GATA2, FLI1, NFE2, and RUNX1 via real-time PCR were performed to evaluate the megakaryocyte differentiation.
ResultsThe results showed that PL insignificantly enhanced UCB CD34+ cell expansion (32.83± 8.47 fold in FBS and 41.67± 10.31 fold in PL containing media). Besides, flow cytometry results showed that expression of CD41 was increased markedly (37.81± 4.78 fold in FBS and 45.78 ± 7.37 in PL containing media, P-value <0.05) but the elevation of CD42b (10.53 ± 2.13 and 13.20 ± 2.06 in FBS and PL containing media, respectively) was not significant (P-value = 0.051). The results of real-time PCR demonstrated a notable increase in GATA binding protein 1 (1.58, P-value <0.01), GATA binding protein 2 (2.45, P-value <0.001), RUNX family transcription factor 1 (1.60, P-value <0.01), Fli-1 proto-oncogene (1.87, P-value <0.001) in PL supplemented media, however, the increase of Nuclear Factor-Erythroid 2 gene expression was not significant in PL supplemented media (P-value = 0.11).
ConclusionPL improved UCB CD34+ cells expansion and megakaryocyte differentiation compared to FBS.
Keywords: Cord Blood Stem Cell Transplantation, Hematopoietic Stem Cells, Megakaryocyte Progenitor Cells, Platelet-Derived Growth Factor -
Asthma is a chronic inflammatory disease of the airways of the lungs. Pomalidomide (POM) a therapy for multiple myeloma has been stated to have an anti-inflammatory effect. The main goal of the present study was to assess its possible effect on airway contraction and inflammation in a rat model of ovalbumin-induced asthma. Different groups of rats received saline or pomalidomide (0.4, 0.8 mg/kg) or dexamethasone (0.6 mg/kg). The asthma was induced by ovalbumin (OVA). Trachea contraction was assayed by organ bath system. Airway histology was assessed using hematoxylin and eosin method. Serum Tumor necrosis factor alpha (TNF-α) level was analyzed by Enzyme-Linked Immunosorbent Assay and Platelet-derived growth factor (PDGFα) Gene expressions were evaluated by Real-time PCR. Pomalidomide prevented ovalbumin-induced airway contraction and histopathological damage. In addition serum, TNF-α level was significantly (p<0.05) decreased in POM treated animals compared to control (asthmatic animals that received POM vehicle). Results indicate that POM prevented the PDGF expression induced by ovalbumin. In conclusion, we found that pomalidomide ameliorated the symptoms, histopathological changes and inflammatory markers induced by ovalbumin in asthmatic rats and these effects might be related to its anti-inflammatory properties.Keywords: Asthma, Inflammation, Platelet-derived growth factor, Pomalidomide, TNF- ?
-
Introduction
Angiogenesis in adipose tissue plays an important role in the development or reduction of this tissue. Since exercise is essential in preventing obesity, the purpose of the present study was to investigate the effects of high intensity interval training (HIIT) and moderate intensity continues training (MICT) on platelet derived growth factor (PDGF) gene expression in visceral and subcutaneous adipose tissues in male Wistar rats.
MethodsIn this experimental study, 24 male Wistar rats with 250-350 gram body masses were selected. As the study sample, the rats were divided into four groups: (1) basal control, (2) 8 weeks control, (3) MICT and (4) HIIT. Training program consisted of 8 weeks and 5 days per week running of MICT (15 to 30 m/min for 15 to 60 minutes) or HIIT (4 to 8 single-minute intervals of intense activity at a speed of 28-55 m/min and one-minute intervals of mild activity at a speed of 12-30 m/min). Adipose tissue samples were removed 48 hours after the last training session and PDGF gene expression was measured by Real-Time PCR methods. Kruskal-Wallis, one way ANOVA and Tukey post hoc tests were used to analyze the results at the significance level of 0.05.
ResultsResults indicated that rats’ weight of control group significantly increased (P= 0.001), but in HIIT (P = 0.34) and MICT (P = 0.22) groups, physical training prevented weight gain. In addition, there were significant effects neither subcutaneous (P = 0.38) nor visceral (P = 0.38) adipose tissues by HIIT and MICT on PDGF gene expression. However, both types of exercise activities, especially the HIIT exercise, increased the PDGF gene expression about 2.5 to 3 times in both adipose tissues.
ConclusionIt seems that the HIIT and MICT for 8 weeks do not have significant effects on PDGF gene expression in subcutaneous and visceral adipose tissues, although further studies are needed to clarify the issue.
Keywords: Training, Platelet-Derived Growth Factor, Adipose Tissue -
هدفهدف از تحقیق حاضر تعیین اثر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر فاکتور رشد اندوتلیال عروق (Vascular endothelial growth factor، VEGF) و فاکتور رشد مشتق از پلاکت (Platelet-Derived Growth Factor، PDGF) سرم دانشجویان زن تمرین نکرده بود.مواد و روش هادر این تحقیق 32 دانشجوی زن غیرورزشکار از دانشگاه گرگان با میانگین سنی 2±20 به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین استقامتی، تمرین استقامتی-جینسینگ، جینسینگ و کنترل تقسیم شدند. تمرینات استقامتی (دویدن تناوبی با شدت 60-80٪ ضربان قلب بیشینه) به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 70 دقیقه اجرا شد. عصاره گیاه جینسینگ به مقدار 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن آزمودنی در روز و به مدت شش هفته به صورت خوراکی مصرف شد.یافته هانتایج نشان داد شش هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل جینسینگ بر سطوح VEGF تاثیر معنی داری ندارد. با این وجود، نتایج نشان داد بین سطوح PDGF قبل و بعد از دوره تمرینی در گروه تمرین استقامتی (015/0=P)، تمرین استقامتی-جینسینگ (004/0=P) و جینسینگ (016/0=P) اختلاف معنی داری وجود دارد. هم چنین تفاوت معنی داری بین سطوح PDGF گروه های تحقیق وجود داشت (000/0=P). همچنین نتایج نشان داد که بین سطوح PDGF گروه تمرین استقامتی با تمرین استقامتی-جینسینگ (000/0=P)، و جینسینگ (002/0=P) تفاوت معنی داری وجود داشت، اما بین سطوح PDGF گروه تمرین استقامتی و کنترل تفاوتی مشاهده نشد (271/0=P).نتیجه گیریبه نظر می رسد تمرین استقامتی احتمالا می تواند موجب بهبود فرآیند آنژیوژنز شود. هم چنین مکمل جینسینگ احتمالا می تواند بر سطوح فاکتورهای آنژیوژنیک تاثیرگذار باشد. با این حال، برای اظهار نظر قطعی نیاز به مطالعات بیش تری می باشدکلید واژگان: تمرین, فاکتور رشد اندوتلیال عروق, فاکتور رشد مشتق از پلاکتKoomesh, Volume:19 Issue: 1, 2017, PP 75 -83IntroductionThe aim of this study was to determine the effects of six weeks of endurance training and ginseng supplement consumption on vascular endothelial growth factor (VEGF) and platelet-derived growth factor levels in unathletes female student.Materials And MethodsIn this study, 32 unathlete female students of Gorgan University (Iran) with the mean age of 20 ±2 years were randomly divided into endurance, endurance and ginseng, ginseng and control groups. Endurance training consisted of six weeks training with three sessions per week and each session was 70 minutes. The program of intermittent running was with intensity of 60-80% maximum heart rate. Ginseng extract was orally consumed (5 mg/kg/day for six weeks).ResultsNo significant effects of six weeks of endurance training together with ginseng supplement were found on the levels of VEGF (PConclusionIt seems that endurance training may improve the process of angiogenesis. Furthermore, ginseng supplement may influence the levels angiogenic factorsKeywords: Exercise, Vascular Endothelial Growth Factor, Platelet-Derived Growth Factor
-
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال چهاردهم شماره 9 (پیاپی 80، Sep 2016)، صص 577 -582مقدمه
ایماتینیب (IM)، آنالوگ مولکولی کوچک ATP می باشد که روند پیام رسانی را در آبشار تیروزین کینازهایی مانند فاکتورهای رشد مشتق از پلاکت (PDGFs) و فاکتور سلول بنیادی (SCF) مهار می کند. این فاکتورها نقش کلیدی در تنظیم رشد و تکامل سلول های زایا، سلول های سرتولی و سلول های لیدیگ را بر عهده دارند.
هدفهدف از این مطالعه تعیین میزان زیست پذیری سلولی، PDGF و SCF در سلول های سرتولی موشی مواجهه یافته با داروی IM می باشد.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی ، سلول های سرتولی موشی TM4 با غلظت های 0، 5/2، 5، 10 و 20 میکرومولار ایماتینیب به مدت 2، 4 و 6 روز مواجهه شدند. میزان زیست پذیری سلولی و فاکتورهای رشد به ترتیب با روش های MTT و الایزا مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری، آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد.
نتایجایماتینیب باعث کاهش معنی دار زیست پذیری سلول های سرتولی (001/0˂p) گردید. اما افزایش میزان PDGF و SCF از نظر آماری معنی دار نبود (05/0˃p).
نتیجه گیرینتایج نشان داد که تیمار با IM موجب کاهش وابسته به دوز در زیست پذیری سلولی سلول های سرتولی می شود. تیمار با این داروی ضد سرطان به نظر می رسد در قدرت باروری دخالت داشته باشد. مطالعات بیشتری برای بررسی نقش PDGF و SCF در این سلول مورد نیاز است.
کلید واژگان: زیست پذیری سلول, ایماتینیب مسیلات, سلول های سرتولی, فاکتور رشد مشتق از پلاکت, فاکتور سلول بنیادیBackgroundThe anticancer agent imatinib (IM) is a small molecular analog of ATP that inhibits tyrosine kinase activity of platelet derived growth factors (PDGFs) and stem cell factor (SCF) receptor in cancer cells. However these factors have a key role in regulating growth and development of normal Sertoli, Leydig and germ cells.
ObjectiveThe aim of this study was to determine cell viability, PDGF and SCF levels in mouse normal Sertoli cells exposed to IM.
Materials And MethodsIn this experimental study, the mouse TM4 Sertoli cells were treated with 0, 2.5, 5, 10 and 20 μM IM for 2, 4 or 6 days. The cell viability and growth factors levels were assessed by MTT and ELISA methods, respectively. For statistical analysis, One-Way ANOVA was performed.
ResultsIM showed significant decrease in Sertoli cell viability compared to control group (p=0.001). However, IM increased PDGF and SCF level insignificantly (p>0.05).
ConclusionResults suggested that IM treatment induced a dose dependent reduction of cell viability in Sertoli cells. It seems that treatment with this anticancer drug is involved in the fertility process. Further studies are needed to evaluate the role of PDGF and SCF in this cell.
Keywords: Cell viability, Imatinib mesylate, Sertoli cells, Platelet derived growth factor, Stem cell factor -
BackgroundGrowth factors play an essential role in the development of tumor and normal cells like testicular leydig cells. Treatment of cancer with anti-cancer agents like imatinib mesylate may interfere with normal leydig cell activity, growth and fertility through failure in growth factors production or their signaling pathways. The purpose of the study was to determine cellular viability and the levels of, platelet derived growth factor (PDGF) and stem cell factor (SCF) in normal mouse leydig cells exposed to imatinib, and addressing the effect of imatinib on fertility potential.MethodsThe mouse TM3 leydig cells were treated with 0 (control), 2.5, 5, 10 and 20 μM imatinib for 2, 4 and 6 days. Each experiment was repeated three times (15 experiments in each day).The cellular viability and growth factors levels were assessed by MTT and ELISA methods, respectively. For statistical analysis, one-way ANOVA with Tukey's post hoc and Kruskal-Wallis test were performed. A p-value less than 0.05 was considered statistically significant.ResultsWith increasing drug concentration, cellular viability decreased significantly (pConclusionImatinib may reduce fertility potential especially at higher concentrations in patients treated with this drug by decreasing cellular viability. The effect of imatinib on leydig cells is associated with PDGF stimulation. Of course future studies can be helpful in exploring the long term effects of this drug.Keywords: Cellular viability, Growth factors, Imatinib mesylate, Leydig cell, Platelet derived growth factor, Stem cell factor
-
زمینه و اهداف
فعالیت بدنی منظم باعث گسترش بستر مویرگی در عضلات فعال می شود که این تاثیر به وسیله افزایش سطوح برخی از فاکتورهای آنژیوژنیک صورت می گیرد. علاوه براین، جینسینگ نیز به عنوان یک مکمل گیاهی داری تاثیرات آنژیوژنیک می باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی دایره ای همراه با مصرف مکمل جینسینگ بر VEGF و PDGF سرمی زنان جوان غیرفعال بود.
مواد و روش هادر یک تحقیق نیمه تجربی، 32 زن غیرفعال سالم (30-20 سال) به طور تصادفی به چهار گروه همگن شامل: 1- تمرین+جینسینگ، 2-تمرین +دارونما، 3- جینسینگ و 4- دارونما تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرین سه جلسه در هفته، به مدت شش هفته تمرین مقاومتی دایره ای با شدت 75-65 درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. علاوه بر این، آزمودنی ها در طی دوره تحقیق مکمل (5 میلی گرم در روز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عصاره ی جینسینگ) یا دارونما مصرف کردند. قبل و 48 ساعت بعد از دوره، اندازه گیری های ترکیب بدن و نمونه گیری خونی برای سنجش مقادیر سرمی VEGF و PDGF به عمل آمد. جهت تحلیل داده ها، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته هانتایج تحقیق نشان داد که تمرین مقاومتی دایره ای با مصرف مکمل جینسینگ یا بدون مصرف جینسینگ موجب افزایش معنی دار سطوح VEGF سرمی زنان جوان غیرفعال شد و مصرف مکمل جینسینگ تاثیر معنی داری بر تغییرات VEGFنداشت. علاوه براین، تمرین مقاومتی دایره ای تاثیری بر سطوح PDGF سرمی نداشت و مصرف مکمل جینسینگ به تنهایی و یا همراه با تمرین مقاومتی باعث کاهش سطوح PDGF سرم شد.
نتیجه گیریتمرین مقاومتی دایره ای در یک دوره شش ماهه ممکن است سطوح فاکتورهای آنژیوژنیک مانند VEGFرا افزایش دهد اما مصرف مکمل جینسینگ بر شاخص های آنژیوژنیک تاثیرگذار نیست. با این حال، برای اظهارنظر قطعی در این مورد نیاز به تحقیقات بیشتری است.
کلید واژگان: تمرین مقاومتی, جینسینگ, فاکتور رشد اندوتلیال عروقی, فاکتور رشد مشتق از پلاکتBackground and ObjectivesRegular exercise expands capillary bed in active muscles which is mediated by several angiogenic factors. On the other hand, Ginseng is a herbal supplement that induces angiogenesis. The aim of this study was to investigate the effect of circuit resistance training combined with ginseng supplementation on serum Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF) and Platelet Derived Growth Factor (PDGF) in inactive females.
Material And MethodsIn this semi-experimental study Thirty-two healthy and inactive females (20-30years) were randomly divided into four homogenous groups first group received Training and Ginseng supplement (TG), group two received Training and Placebo (TP), group three received only Ginseng and group four only received placebo (P). The training groups received the circuit resistance training at the 65-75% of maximal intensity, 3 days a week for 6 weeks. Besides resistance training, subjects were given either ginseng (5 mg/kg per day) or placebo. before and 48 hours after interventions body composition was measured and blood samples were taken in order to assess serum levels of VEGF and PDGF. One-way ANOVA and Tukey post hoc test were used to analyze the data.
ResultsWe observed that circuit resistance training with and without ginseng supplementation significantly increased serum levels of VEGF in inactive females (p<0.05) but ginseng supplementation alone had no significant effect on VEGF levels (p>0.05). Moreover, circuit resistance training by itself also had no significant effect on PDGF levels (p>0.05), but ginseng supplementation alone and in combination with resistance training decreased PDGF levels (p>0.05).
ConclusionCircuit resistance training in a short period of 6 months may increase circulatory levels of antigenic factors such as VEGF but ginseng supplementation had no effect on antigenic factors. Nonetheless, further studies are warranted in this field.
Keywords: Resistance Training, Ginseng, Vascular Endothelial Growth Factor, Platelet Derived Growth Factor -
مقدمه
از کارآمدترین روش های ترمیم آسیب های بافتی، سلول درمانی است. امروزه از سلول های MSC (Mesenchymal stem cell) به دلیل قدرت بالای تمایز به انواع سلول ها و ترشح فاکتورهای رشد متعددی همچون PDGF (Platelet derived growth factor) و SDF1-α (Stromal cell-derived factors1-alpha) برای این منظور استفاده می شود. هورمون های جنسی با اثر بر میزان ترشح این فاکتورها، تکثیر و مهاجرت سلول ها و فرآیند های ترمیمی را تحت تاثیر قرار می دهند. هدف از این پژوهش تعیین اثر تستوسترون بر غلظت فاکتورهای PDGF و SDF1-α در مغز استخوان رت های نر ویستار بود.
روش ها24 رت به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت عمل جراحی Sham قرار گرفت و مقدار 1/0 میلی لیتر روغن کنجد به عنوان دارونما دریافت کرد. سه گروه دیگر تحت عمل Orchidectomy قرار گرفتند و به ترتیب دوز های 1/0 میلی لیتر روغن کنجد (به عنوان دارونما)، روزانه 1 میلی گرم بر کیلوگرم و 5 میلی گرم بر کیلوگرم تستوسترون محلول در روغن کنجد را به صورت زیر جلدی و به مدت سه هفته ی متوالی دریافت نمودند و در نهایت میزان فاکتورها در مغز استخوان استخراج شده از فمور رت ها اندازه گیری شد.
یافته هامیانگین غلظت PDGF درمغز استخوان گروه شاهد به صورت معنی داری کمتر از این مقدار درگروهSham بود و در گروه های عقیم دریافت کننده ی 1 میلی گرم و 5 میلی گرم تستوسترون افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد دیده شد (05/0 > P). غلظت SDF1-α در گروه Sham نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. این میزان در گروه عقیم دریافت کننده ی 5 میلی گرم تستوسترون نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری را نشان داد.
نتیجه گیرینتایج نشان می دهد که تستوسترون موجب افزایشPDGF در مغز استخوان رت های نر می شود در حالی که SDF1-α را کاهش می دهد.
BackgroundOne of the most efficient methods of damaged tissue regeneration and repairment is cell therapy; nowadays is used from mesenchymal stem cells (MSC) because of high capacity of these cells for self-renewal and multi-lineage differentiation and secretion of different growth factors, like platelet derived growth factor (PDGF) and stromal cell-derived factors-1alpha (SDF-1α). Sexual hormone which affect the secretion of these factors, regulate proliferation and migration of stem cells and also, repairment processes. The purpose of this study was to determinate the effect of exogenous testosterone on the amount of PDGF and SDF-1α in bone marrow of male Wistar rats.
MethodsIn this experimental study, 24 male Wistar rats randomly were divided into four groups. The first group underwent sham operation and received 0.1 ml of sesame oil as a placebo. The other three groups underwent orchidectomy operation and after two weeks received 0.1 ml of sesame oil (as a placebo), 1 and 5 mg/kg/day of testosterone dissolved in sesame oil respectively, subcutaneously each day for 3 weeks. Then, the amount of factors was measured in extracted femoral bone marrow using ELISA method.
FindingsThe average concentration of PDGF in bone marrow of control group was significantly less than these amounts in sham group (P < 0.05). In castrated group received 1 and 5 mg/kg/day of testosterone, these factors increased significantly in comparison with control group (P < 0.05). The average concentration of SDF-1α in bone marrow of sham group did not show significant differences comparing the control group. This amount showed significant decrease in castrated group received 5 mg/kg/day testosterone comparing the control group (P < 0.05).
ConclusionThe results showed that testosterone leads to increase the amount of PDGF in bone marrow of male rats but decrease the amount of SDF-1α.
Keywords: Platelet derived growth factor, Stromal cell, derived factor, 1alpha, Testosterone, Bone marrow, Rat
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.