جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "restraint" در نشریات گروه "پزشکی"
-
Background
Cognitive impairment is an unpleasant and progressive mental disorder characterized by learning and memory disabilities. Stress and alcohol are two known environmental factors that increase cognitive impairment. This study was designed to evaluate the relative role of cyclooxygenase 2 in alcohol or stress‑induced cognitive impairment.
Materials and MethodsMale Wistar rats were randomly divided into groups with six rats in each. The groups included sham, control, alcohol (15% ethanol in drinking water), and restraint stress (restraint 6 h per day). Three separated groups received celecoxib at a dose of 20 mg/kg in addition to those listed above. The treatments continued daily for 28 days. The object recognition task (ORT) and Morris water maze (MWM) are used to evaluate the learning and memory.
ResultsAlcohol or restrain stress significantly increased the time and distance needed to find the hidden platform in MWM. Furthermore, they decreased the recognition index in ORT compared to the control group. Administration of celecoxib significantly decreased the required time and traveled distance to reach the platform in alcohol‑treated animals but not in the stress‑exposed rats. Celecoxib also significantly increased the recognition index both in alcohol‑ or restraint stress‑exposed animals.
ConclusionWe found that either alcohol or restraint stress impairs memory in rats. In MWM, celecoxib improved the alcohol‑induced memory impairment but could not show a reduction in memory deterioration due to restraint stress. In ORT, celecoxib reversed memory impairment due to both alcohol and restraint stress.
Keywords: Celecoxib, Cognition disorders, Ethanol, physical examination, Restraint, Physical -
Tail flick test is a common method for evaluation of acute pain in animal models. However, there seems to be a technical limitation with this test deserving a more subtle consideration. The problem is the use of physical restraining during the test. This in turn exposes the animal to stress which could undesirably affect the obtained results. In the present report, a newly designed restraining chamber is presented to improve the tail flick test regarding the mentioned limitation. Also, the baseline tail flick latency in animals undergone the test using the classic restrainers was compared to that of performed by the designed chamber. Results indicate that the baseline tail flick latency in animals restrained by newly designed box is significantly lower than those restrained by the tube-shaped version and this might be attributed to stress induced analgesia. In conclusion, would like to suggest the use of our custom made box to avoid erroneous measurement of nociceptive threshold in rats.
Keywords: Tail flick, restraint, stress, analgesia, rat -
ntroduction:Application of a rigid cervical collar may interfere with the laryngeal view, and potentially leadto failed endotracheal intubation (ETI). This study aimed to compare intubation success rates while performinginline stabilization with and without cervical hard collar.
MethodsThis randomized prospective comparativestudy included paramedics working in the Department of Emergency Medicine, Ramathibodi Hospital, MahidolUniversity, Bangkok, Thailand to compare the success rates of endotracheal intubation on manikin using inlinestabilization with and without cervical hard collar.
Results125 participants were evaluated; 63 in the rigid cervi-cal collar and 62 in the non-cervical hard collar group. The rate of successful intubation was significantly higherusing manual stabilization without cervical hard collar (61 (96.8%) vs. 55 (88.7%); p=0.048). The time requiredto successfully perform intubation was also shorter, with manual stabilization only (14.1±20.9 vs. 18.9±29.0; p= 0.081).
ConclusionIt seems that, removal of the rigid cervical collar during ETI in patients with suspectedtraumatic spine injury could increase the intubation success rate.
Keywords: intubation, Intratracheal, Spinal Injuries, Multiple trauma, Restraint, Physical -
مقدمه
کیفیت فرزندپروری یک عامل عمده ای در رشد و تکامل کودکان است در این میان خویشتن داری و پرورش آن در کودکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است به همین دلیل والدین به خصوص مادران باید در این زمینه آموزش ببینند. این مطالعه با هدف اثر بخشی آموزش فرزندپروری مثبت نگر در راستای شکل گیری خویشتن داری در فرزندان و تاثیر آن برخودکارآمدی مادران کودکان دبستانی صورت گرفته است.
روشروش تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه تحقیق شامل30 نفر از مادران کودکان دوره دبستانی (مدارس ابتدایی دوره دوم) استان یزد در سال تحصیلی 97-1396 است، که بر اساس ویژگی هایی چون سن و جنسیت همتا شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه های خودکارآمدی والدگری و خودکنترلی ادراک شده کودکان را تکمیل کردند. اعضا گروه آزمایش به مدت 3 هفته، در جلسات برنامه آموزشی فرزندپروروی در راستای شکل گیری خویشتن داری با رویکرد روانشناسی مثبت نگر قرار گرفتند و در نهایت بعد از اجرای مداخله، هر دو پرسشنامه توسط دو گروه آزمایش و کنترل به عنوان پس آزمون اجرا گردید.
یافته هانتایج آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری نشان می دهد که مقدار F (0/16= P، 2/44=27 و 1 F) برای اثر متغیر مستقل (گروه) بر نمره خویشتن داری به لحاظ آماری معنادار نبوده است. یعنی آموزش اصول فرزندپروری با رویکرد روانشناسی مثبت نگر، خویشتنداری فرزندان را بهبود نمی بخشد اما نتایج آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری نشان می دهد که مقدار F (0/0002= P، 35/31=27 و 1 F) برای اثر متغیر مستقل (گروه) بر نمره خودکارآمدی والدگری والدین به لحاظ آماری معنادار بوده است.
نتیجه گیریآموزش اصول فرزندپروری با رویکرد روانشناسی مثبت نگر، خودکارآمدی والدگری والدین کودکان دبستانی را بهبود می بخشد، بنابراین روانشناسی مثبت نگر روش بسیار موثری برای افزایش خودکارآمدی والد محسوب می شود و می توان آن را به کار برد.
کلید واژگان: فرزندپروری مثبت نگر, خویشتن داری, خودکارآمدی والدگری مادرانIntroductionParenting is a major factor in the development of children, which is inappropriate alongside family conflicts and lacks of warm and positive relationship with parents a strong prediction to create and stay. Behavioral problems are in children. On the other hand, the issue of self-restraint in childbearing and raising it at an early age is very important that mothers should receive the necessary training and raise their children. In this research, self-efficacy of the mother refers to the beliefs and differences of a mother from her abilities to regulate and execute a series of child-rearing tasks. The purpose of this study was to determine the effectiveness of positive parenting education in the development of self-restraint in children and its effect on the effectiveness of mothers of primary school children.
MethodThe quasi-experimental research is a pretest-posttest with control group The sample of the study consisted of 30 mothers of elementary school children (second grade elementary schools) in Yazd province in the academic year of 2017-2018, which were matched based on age and gender characteristics and were randomly assigned to experimental and control groups Both groups completed the parental self-efficacy and perceived self-control questionnaire in the pre-test. The members of the experimental group received a positive psychological approach for 3 weeks, 2 weeks each week and each session for 2 hours in the childchr('39')s educational program, and finally, after the intervention, both questionnaires were divided into two experimental and control groups Post-test was carried out.
ResultsThe results of single-variable covariance analysis showed that the F (F1, 27=2.44, P=0.16) for independent variable (group) effect on self-restraint score was not statistically significant. As a result, this research hypothesis is rejected. That is, teaching the principles of parenting with the positive psychological approach does not improve the restraint of the children, but the results of the single-variable covariance analysis show that the F (F1,27=35.31, P=0.000002) for the independent variable (group) effect on the score Self-efficacy of parental parenting has been statistically significant.
ConclusionThat is, the teaching of parenting principles with positive psychological approach improves the parenting self-efficacy of primary school children, therefore, positive psychology is a more effective method for increasing parent self-efficacy and can be used.
Keywords: positive parenting, restraint, parenting self-efficacy of mothers -
زمینه و هدف
کاستی های موجود در کفایت اجتماعی و مهارت خویشتن داری در کودکان سندروم داون موجب شده تا آن ها از رفتارهای مناسب در موقعیت های اجتماعی آگاهی کافی نداشته باشند و در تعامل های بین فردی دچار مشکل شوند. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش نظریه ذهن بر کفایت اجتماعی و خویشتن داری در کودکان سندروم داون دوره های اول و دوم ابتدایی شهر یزد، در سال تحصیلی 97-1396 انجام شد.
روش بررسیپژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی کودکان سندروم داون شهر یزد تشکیل دادند که 24 کودک مبتلا به این سندروم، به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 12نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. با استفاده از آزمون های کفایت اجتماعی (پرندین، 1385) و خرده مقیاس خویشتن داری پرسشنامه مهارت اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990) هر دو گروه در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون سنجیده شدند. در گروه آزمایش 12 جلسه آموزش نظریه ذهن صورت گرفت. داده ها در سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 تجزیه وتحلیل شدند.
یافته هانتایج نشان داد آموزش نظریه ذهن بر کفایت اجتماعی (0٫001>p) و خویشتن داری (0٫001>p) کودکان گروه آزمایش تاثیر معنا دار داشته است.
نتیجه گیریباتوجه به نتایج حاصل، آموزش نظریه ذهن باعث بهبود کفایت اجتماعی و خویشتن داری در کودکان سندروم داون می شود.
کلید واژگان: نظریه ذهن, سندروم داون, کم توان ذهنی, کفایت اجتماعی, خویشتن داریBackground & ObjectiveThe deficiencies in social adequacy and self–esteem skills in Down's syndrome children have prevented them from having adequate behaviors in social situations and lacking interpersonal interactions. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of teaching the theory of mind on the social adequacy and self–sufficiency of Down syndrome in the first and second elementary schools of Yazd in the academic year 2017–2018.
MethodsThis is a semi–experimental design with pretest–posttest design with control group. The statistical population of all children was Down syndrome in Yazd city, in which 24 children with Down syndrome were selected by available sampling method and randomly divided into two experimental and control groups (each group was 12). The social skills questionnaire (Gersham and Elliott, 1990), using social competency tests (Prandin, 2006) and the subscale of self–restraint of social skills questionnaire (Gersham and Elliott, 1990), were assessed in both pretest and posttest. Twelve sessions of mind theory training were conducted for the experimental group. Data were analyzed using descriptive statistics (mean, standard deviation) and inferential (covariance analysis) by SPSS21 software.
ResultsThe results showed that training of mind theory had a significant effect on social adequacy (p<0.001) and restraint (p<0.001) in children of experimental group.
ConclusionAccording to the results, teaching the theory of mind improves the social adequacy and self–control of children with Down syndrome.
Keywords: Mind Theory, Down Syndrome, Mental Retardation, Social Adequacy, Restraint -
ContextThe aim of this study is to reviewing various approaches for dealing with agitated patients in emergency department (ED) including of chemical and physical restraint methods.Evidence acquisitionThis review was conducted by searching “Violence,” “Aggression,” and “workplace violence” keywords in these databases: PubMed, Scopus, EmBase, ScienceDirect, Cochrane Database, and Google Scholar. In addition to using keywords for finding the papers, the related article capability was used to find more papers. From the found papers, published papers from 2005 to 2018 were chosen to enter the paper pool for further review.ResultsUltimately, 200 papers were used in this paper to conduct a comprehensive review regarding violence management in ED. The results were categorized as prevention, verbal methods, pharmacological interventions and physical restraint.ConclusionIn this study various methods of chemical and physical restraint methods were reviewed so an emergency medicine physician be aware of various available choices in different clinical situations for agitated patients.Keywords: Aggression, Emergency Service, Hospital, Restraint, Physical, Violence
-
IntroductionAs stress affects the brain both physiologically and chemically, researchers try to find novel anti-stress compounds with beneficial therapeutic effects. In this regard, the effect of stress and its modulation by Morin hydrate was studied using different acute models in mice.MethodsThe models employed were anoxic tolerance, swimming endurance, and acute restraint test. Morin hydrate or the vehicle was administered 30 minutes prior to each stress exposure while in the acute restraint test; the animals were pretreated for 7 days with Morin hydrate, vehicle, imipramine, or diazepam before stress exposure. The measured parameters were the onset of convulsion and immobility time in the anoxic tolerance and swimming endurance test, respectively, while in the acute restraint test, the animals were assessed for stress-induced anxiety using the elevated plus maze and depression using the forced swim test. Thereafter blood was withdrawn from the retro-orbital plexus and plasma separated, the brain was also isolated, homogenized, centrifuged, and the supernatant was obtained for biochemical estimation.ResultsMorin hydrate (5, 10, 20 mg/kg) produced a significant reduction in immobility time in the swimming endurance test, while significantly increased the anoxic stress tolerance time. Acute restraint stress caused a significant decrease in reduced glutathione levels (which was reversed by Morin hydrate) and increased the level of malondialdehyde, a thiobarbituric acid reactive substance which is an index of oxidative stress and nitrite. These effects were attenuated by Morin hydrate. Also, pretreatment with Morin hydrate attenuates acute restraint stress-associated anxiety and depression, reversed the hyperglycemia evoked by the stressful exposure and normalized serum cholesterol levels.ConclusionThese findings suggest that Morin hydrate exhibits anti-stress effects and may be useful in the relief of stress.Keywords: Morin hydrate, Stress, Restraint, Anxiety, Depression
-
زمینه و هدفافسردگی از شایع ترین اختلالات روانی است که می تواند از طریق حوادث استرس زای زندگی آشکار شود و ادامه یابد. از آنجا که روش درمان دارویی افسردگی، به کارگیری بلند مدت داروهای ضدافسردگی است؛ لذا این پژوهش با هدف مقایسه اثرات فلوکستین و ایمی پرامین بر روی افسردگی انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، از 24 راس موش صحرایی نر (نژاد ویستار با محدوده وزنی 20±180 گرم)استفاده شد. حیوان ها در چهار گروه شش تایی شامل: کنترل، تحت استرس بی حرکتی، دریافت کننده فلوکستین (دوز 20 میلی گرم برکیلوگرم) و دریافت کننده ایمی پرامین (دوز 30 میلی گرم برکیلوگرم) قرار گرفتند. القای استرس بی حرکتی به مدت 14 روز توسط محدودکننده پلی اتیلنی انجام شد. در پایان دوره تیمار، اثرات ضدافسردگی داروها در گروه های تحت تیمار با استفاده از آزمون معلق ماندن دم بررسی گردید، سپس سطح سرمی کورتیکوسترون و گلوکز اندازه گیری شد.یافته هادر این مطالعه، زمان بی حرکتی در گروه بیمار در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنی داری داشت. با این وجود، تجویز فلوکستین یا ایمی پرامین، زمان بی حرکتی را در مقایسه با گروه بیمار کاهش داد. همچنین اعمال استرس بی حرکتی سبب کاهش معنی دار میزان کورتیکوسترون و گلوکز سرمی در مقایسه با گروه کنترل شد، درحالی که تجویز فلوکستین، میزان کورتیکوسترون را در مقایسه با گروه بیمار افزایش داد، اما تجویز ایمی پرامین تغییری ایجاد نکرد. تجویز فلوکستین یا ایمی پرامین نیز میزان گلوکز را در مقایسه با گروه بیمار افزایش داد.نتیجه گیرینتایج نشان داد استرس بی حرکتی سبب بروز رفتار شبه افسردگی می گردد و فلوکستین در مقایسه با ایمی پرامین، اثرات بهبودبخش بیشتری بر کاهش رفتار شبه افسردگی دارد.کلید واژگان: استرس بی حرکتی, فلوکستین, ایمی پرامین, آزمون معلق ماندن دم, کورتیکوسترون, گلوکزBackground And ObjectivesDepression is one of the most common psychiatric disorders, which can be detected and continued through stressful life events. Since the medical treatment of depression, is long-term use of antidepressants, therefore, this research was performed to compare the effects of fluoxetine and imipramine on depression.MethodsIn this experimental study, 24 male Wistar rats (age range, 180±20gr), were used. Animals were divided into four groups of 6 each, including: Control, under immobilization stress, fluoxetine-treated (dose, 20mg/kg), and the Imipramine-treated (dose, 30mg/kg). Induction of immobilization stress was conducted by limiting polyethylene for 14 days. At the end of the treatment period, the antidepressant effects of the drugs in the treatment groups, were evaluated using tail suspension test. Then, serum levels of corticosterone and glucose, were measured.ResultsIn this study, the immobility time in the patient group significantly increased as compared to the control group. However, administration of fluoxetine and imipramine decreased immobility time compared to the patient group. Also, immobilization stress significantly decreased corticosterone and serum glucose compared to the control group. While, administration of fluoxetine increased corticosterone levels compared to the patient group, but administration of imipramine induced no change. Administration of fluoxetine or imipramine also increased glucose levels compared to the patient group.ConclusionThe results showed that immobilization stress causes depression-like behavior, and fluoxetine compared to imipramine has more improving effects in the reduction of depression-like behavior.Keywords: Restraint, Physical, Fluoxetine, Imipramine, Tail Suspension test, Corticosterone, Glucose
-
زمینه و هدفاسترس اکسیداتیو با تاثیر بر سیستم عصبی، موجب اختلال در فرآیندهایی ازجمله یادگیری و حافظه می شود. همچنین استفاده از داروهای شیمیایی برای درمان افسردگی ناشی از استرس اغلب با تضعیف حافظه همراه است. در مطالعه حاضر، اثرات عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه نوروزک (Salvia leriifolia) به عنوان آنتی اکسیدان، به همراه داروی ضدافسردگی فلوکسامین بر حافظه فضایی موش های صحرایی نر تحت استرس بی حرکتی بررسی گردید.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 25 سر موش صحرایی نر بالغ (با میانگین وزنی 170 گرم) به طور تصادفی به 5 گروه پنج تایی تقسیم شدند. حیوانات با غلظت های مختلف دارو و عصاره به روش خوراکی به مدت 21 روز تیمار شدند. در پایان دوره تیمار، جهت بررسی شاخص های رفتاری، از ماز شعاعی 8 بازویی استفاده گردید. همچنین میزان مالون دی آلدئید و کاتالاز در هموژنای بافت مغز و مقادیر گلوکز و کورتیزول در خون اندازه گیری شد. تحلیل داده ها به کمک آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و پس آزمون توکی صورت گرفت.یافته هاحافظه فضایی در موش های تحت استرس بی حرکتی (گروه شاهد)، کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. تجویز عصاره ریشه نوروزک سبب بهبود حافظه فضایی در گروه دریافت کننده عصاره و گروه عصاره - دارو نسبت به گروه شاهد و فلوکسامین شد. همچنین عصاره ریشه نوروزک باعث بهبود حافظه کاهش یافته ناشی از فلوکسامین، افزایش کاتالاز، کاهش مالون دی آلدئید، گلوکز و کورتیزول در گروه های تحت تیمار عصاره و گروه عصاره - دارو نسبت به گروه شاهد گردید.نتیجه گیرینتایج نشان داد استرس بی حرکتی و تجویز فلوکسامین جهت درمان افسردگی ناشی از استرس، منجر به تضعیف حافظه فضایی شده است؛ درحالی که عصاره ریشه نوروزک به علت خاصیت آنتی اکسیدانی قوی باعث بهبود حافظه در تمام گروه ها شد.کلید واژگان: محدودیت حرکتی, حافظه فضایی, نوروزک, فلوکسامین, ماز شعاعیBackground And ObjectivesOxidative stress causes damage in processes, such as learning and memory through affecting the nervous system. Also, using chemical drugs for treatment of stress-induced depression is often associated with attenuation of memory. In the present study, the effect of hydroalcoholic extract of Noroozak (Salvia leriifolia) root as an antioxidant along with antidepressant drug, fluvoxamine, were investigated on the spatial memory of male rats under immobilization stress.MethodsIn this experimental study, 25 adult male rats (mean weight, 170g), were randomly divided into five groups of 5 each. The animals were orally treated with different doses of drug and extract for 21 days. At the end of the treatment period, a radial 8-arm maze was used to investigate the behavioral indices. Also, malondialdehyde and catalase levels in the brain tissue homogenate and glucose and cortisol levels in blood, were measured. Data analysis was carried out using one-way analysis of variance and post-hoc Tukeys test.ResultsSpatial memory in the rats under immobilization stress (sham group) showed a significant decrease as compared to the control group. Administration of extract of Noroozak root improved the spatial memory in the groups receiving extract and extract-drug compared to sham and fluvoxamine groups. Also, the extract of Noroozak root improved the flovoxamine-induced attenuation of memory, increased catalase, and decreased malondialdehyde, glucose, and cortisol in the groups under treatment with extract and extract-drug compared to sham group.ConclusionThe findings showed that immobilization stress and fluvoxamine administration for the treatment of stress-induced depression resulted in attenuation of spatial memory; while, the extract of Noroozak root improved memory in all groups due to powerful antioxidant property.Keywords: Restraint, Physical, Spatial memory, Salvia leriifolia, Fluvoxamine, Radial maze
-
توسعه روزافزون نابهنجاری های مختلف روانی و اجتماعی در بین اقشار مختلف جامعه، ضرورت ارتقای اخلاق شهروندی، همخوان با ارزش های دینی را مضاعف ساخته است. در این راستا کشف بنیادهای اخلاق شهروندی، نظام ترجیحات رفتار اجتماعی را ترسیم می نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد مختلف «خودکنترلی» در اخلاق شهروندی بر مبنای آموزه های امام علی (ع) انجام گرفته است. در این طرح به روش تحلیلی توصیفی، آموزه های علوی مربوط به اخلاق شهروندی با محوریت موضوع «خودکنترلی» رصد شده است. «خودکنترلی» در فرآیند اصلاح و حذف نابهنجاری های رفتاری و تحقق سازگاری اجتماعی در بین شهروندان بسیار تاثیرگذار می باشد و موجب تنظیم و تعدیل تجارب هیجانی به منظور دستیابی به مطلوبیت اجتماعی و کسب سلامت روانی می شود. از رهگذر بررسی گزاره های علوی چنین به دست می آید که «خودکنترلی» در دو بعد نگرشی و رفتاری، شاکله اخلاق شهروندی اسلامی را ترسیم نموده و با رویکردی هنجارگرا به تربیت اجتماعی شهروندان پرداخته است. همچنین بر ضرورت تجدید نظر در اخلاق اجتماعی تاکید ورزیده و با روش های مختلفی، تقویت خودکنترلی را هدف قرار داده است.کلید واژگان: آموزه های علوی, اخلاق شهروندی, خودکنترلی, خویشتن داری, تقواThe increasing development of various social and psychological disorders among different segments of society, the need to promote ethics, citizenship, consistent with religious values have doubled. In this regard, the discovery of the foundations of ethics, citizenship and social behavior draws the preferences system. This study aimed to investigate various aspects of "self-control" in the ethics of citizenship based on the teachings of Imam Ali (AS) was performed. In this project an analytical, descriptive, Alevi teachings about the ethics of citizenship with a focus on the issue of "self-control" has been observed. "Self-control" in the process of behavior modification and deletion abnormalities and realize social harmony among citizens and thereby regulate emotional experiences are very important in order to achieve social and business acceptance of mental health. This is achieved through examining the Alawite doctrine that "self-control" in both attitude and behavior shaping Islamic ethics draws citizenship and social education of citizens addressed to the normative approach also emphasized the need to revise the social ethics and different ways, strengthen self-control targets.
Please cite this article as: Mohases M, Motamad Langrodi F. Self-control aspects in Citizenship ethics, Based on the teachings of Imam Ali (peace be upon him). Bioeth J Q 2016; 6(21): 73-88.Keywords: Self, Control, Restraint, Citizenship, the Imam Ali Teachings, Ethics, Virtue -
مقدمهاستفاده از مهارفیزیکی بیماران یکی از چالش های بزرگ نظام های سلامت در جهان می باشد. هدف از این مطالعه تعیین دانش، نگرش و تبعیت پرستاران بخش های مراقبت ویژه از استانداردهای مهار فیزیکی بیماران و عوامل مرتبط با آنها بود.روش کاردر این پژوهش توصیفی-تحلیلی، 82 پرستار بخش های مراقبت ویژه در سه بیمارستان آموزشی همدان شرکت نمودند. ابزار پژوهش براساس مطالعات تدوین و دارای چهار پرسشنامه خود-اظهاری بود: اطلاعات دموگرافیک، دانش، نگرش و تبعیت در زمینه استانداردهای مهارفیزیکی. داده های گردآوری شده با نرم افزار SPSS/16، آمار توصیفی و آزمون های استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها5/58 درصد پرستاران در رده سنی40-31، 7/81 درصد زن و 90% دارای مدرک کارشناسی پرستاری بودند. اکثرا (8/87 درصد) تجربه استفاده از مهار فیزیکی و عوارض آن را داشتند. درمورد استانداردهای مهارفیزیکی، میانگین نمرات دانش پرستاران (73/1±) 65/6 از 13، میانگین نمرات نگرش (94/4±) 32/26 از 52 و میانگین نمرات تبعیت (17/4 ±) 79/20 از30 بود. بین دانش، نگرش با تبعیت، دانش، نگرش با تحصیلات، تبعیت با جنسیت، تبعیت با شرکت در دوره آموزش مهار فیزیکی ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (05/ 0> P).
نتیجه نهایی: وضعیت دانش، نگرش و تبعیت پرستاران در زمینه مهار فیزیکی مطلوب نیست. لذا باتوجه به اهمیت موضوع مهار فیزیکی در بیماران تحت مراقبت ویژه، لازم است که در برنامه آموزش پرستاران به این مقوله توجه بیشتری شود.
کلید واژگان: بخش مراقبت ویژه, پرستاران, دانش, مهار فیزیکیBackgroundThe use of physical restraints is a major challenge in all healthcare systems throughout the world. The present study aimed to investigate the knowledge, attitude, and performance of intensive care unit nurses toward the use of physical restraints and to determine the factors affecting the mentioned variables.MethodsIn this descriptive-analytical research, the study population included nurses working in intensive care units of teaching hospitals in Hamadan, Iran. Questionnaires containing demographic characteristics and knowledge, attitude, and self-report practice of physical restraint usage were developed to collect data. Descriptive and inferential statistics were used to analyze the data in SPSS/16.ResultMost nurses were female (81.7%), aged 31-40 years (58.5%), and held a Bachelor’s degree in nursing (90.0%). Moreover, 87.8% of the participants had an experience of physical restraint use and facing its complications. The nurses’ mean scores of knowledge, attitude, and practice were 6.65 ± 1.73 (out of 13), 26.32 ± 4.94 (out of 52), and 20.79 ± 4.17 (out of 30). Knowledge and attitude were significantly related with education and practice. Furthermore, significant positive relationships were observed between of gender and practice and also practice and attending an educational course.ConclusionNurses did not show acceptable levels of knowledge, attitude, and practice of physical restraint use. Therefore, nurse education programs need to pay more attention to the significant issue of physical restraint usage.Keywords: Intensive Care Units, Knowledge, Nurses, Restraint, Physical -
نشریه تاریخ پزشکی، پیاپی 21 (زمستان 1393)، صص 149 -183مقدمهخودکنترلی مدیریت بر خویشتن است که انسان به واسطه آن، خود را ملزم به انجام یا ترک برخی امور می کند. رسیدن به این مدیریت، از طریق مهار امیال بوده و مفهوم ضمنی آن، فرونشانی یا مهارکردن است که تاثیر به سزایی در سلامت روحی و معنوی دارد. هدف از این مقاله بیان راه های رسیدن به خودکنترلی و نقش آن در سلامت معنوی از دیدگاه قرآن و روایات است.روشنوشتار حاضر به روش توصیفی تحلیلی، با رویکرد قرآنی روایی انجام شده است.یافته هاپس از بررسی منابع اصیل اسلامی بیان می دارد، خودکنترلی یکی از مولفه های موثر در رسیدن به آرامش روان است. خویشتن داری زندگی را متعادل، صبر را زیاد و رابطه با معبود را مستحکم کرده و در نهایت به زندگی رنگ آرامش و سلامتی می دهد.بحث و نتیجه گیریقرآن و روایات برای رسیدن به خودکنترلی دو راهکار ترسیم نموده اند، الف شناختی: از طریق خداشناسی، خودشناسی، جهان بینی و...؛ ب رفتاری: به واسطه خوف و رجا، حیا و عفاف، صبر، روزه که باید این دو، توامان ایجاد شود، مولفه های شناختی قدرت درون را افزایش می دهد و مولفه های رفتاری، توان برون را تقویت می نماید که این دو باعث حرکت انسان در جهت رسیدن به خودکنترلی می شوند.
کلید واژگان: آموزه های دینی, تربیت, سلامت روان, خودکنترلی, خویشتن داریBackgroundSelf-control is self-management, by which anybody forces himself to do or not some acts. A person should control his desire to reach to this kind of management so it means suppression and restraining that has important impact on mental and spiritual health. The purpose of this research is expression of ways of achieving to self-control and its role in mental and spiritual health in view of Quran and narratives.MethodsThis article is done in analytic-descriptive method with Quran-narrative approach.ResultsThis article states that self-control is one of effective component to reach mental relaxation. Continence makes: Balanced life, much patience, and strong relationship toward God and finally, makes life comfortably. This study concludes: Quran and narratives ways to achieve self- control are two: A) Cognitive: through Theology, Self-knowledge, Worldviews, B) Behavioral: through Fear and hope, Modesty and Chastity, Patience, fasting that increase components of power within and Reinforces behavioral components of external might. So both of them makes human achieve self-control. Discussion &ConclusionThis study concludes: Quran and narratives ways to achieve self- control are two: A- Cognitive: through Theology, Self-knowledge, Worldviews, B- Behavioral: through Fear and hope, Modesty and Chastity, Patience, fasting that increase components of power within and Reinforces behavioral components of external might. So both of them makes human achieve self-control.Keywords: Religious Teachings, Training, Mental Health, Self, Control, Restraint
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.