جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "sccmec تایپینگ" در نشریات گروه "پزشکی"
-
سابقه و هدف
زخم پا به عنوان یک عارضه شایع در افراد دیابتی محسوب می شود و عفونت این زخمها باعث افزایش میزان عوارض و مرگ و میر بیماران می شود. علیرغم اینکه میکروارگانیسمهای مختلفی در ایجاد عفونت زخم پای دیابتی نقش دارند، اما استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین، بیماریزای مهم بیمارستانی و مرتبط با جامعه، به عنوان مهمترین عامل شناخته می شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی ژنهای رمزکننده عوامل حدت مختلف در میان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از بیماران مبتال به عفونت زخم پای دیابتی در شهر تهران به انجام رسیده است.
روش کاردر این مطالعه در طی سالهای 1400-1401 ،152 ایزوله استافیلوکوکوس اوریوس جداسازی شده از بیماران مبتلا به عفونت پای دیابتی از آزمایشگاه یک بیمارستان در تهران جمع آوری گردید و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن nucA مورد تایید قرار گرفتند. برای تعیین مقاومت سویه ها به متی سیلین از پرایمرهای اختصاصی ژنهای mecA و mecC استفاده گردید و جهت تایپینگ سویه های مقاوم به متی سیلین از روش های SCCmec تایپینگ و پروفاژ تایپینگ با آزمونهای PCR-multiplex جداگانه استفاده گردید. حضور ژنهای مربوط به 6 انتروتوکسین A ،E ،G ،K ،P و Q و 5 عامل بیماریزایی همولیزین، استافیلوکیناز، -tsst 1 ،اکسفولیاتیو توکسین A و PVL با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تعیین گردید.
یافته هادر مجموع 58 سویه 38 درصد واجد ژن mecA به عنوان استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین انتخاب شدند و 3 SCCmec تایپ II 12 درصد، III 69 درصد و V 19 درصد در میان سویه ها شناسایی گردید. همچنین، سویه ها واجد 6 تایپ پروفاژ SGA ،SGB ،SGF ،SGFa ،SGFb و SGL بودند که تایپهای پروفاژی SGF ،SGFa و SGFb غالبترین تایپها بودند و 4 الگوی پروفاژی نیز در میان سویه ها تعیین گردید که الگوی پروفاژی شماره 3 مشتمل بر SGB ،SGF ،SGFa ،SGFb فراوانترین الگو بود. تمامی سویه ها واجد ژنهای انتروتوکسینی sea ،sek و seq و همچنین ژنهای بیماریزایی hlb و sak بودند و فراوانی ژنهای see ،seg ،sep ،eta ،1-tsst و pvl به ترتیب محدود به 24 ،29 ،36 ،26 ،14 و 11 درصد سویه ها بود. از طرف دیگر، سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از جامعه واجد SCCmec تایپ V و تایپ پروفاژ SGA بودند.
نتیجه گیرینتایج این مطالعه موید وجود عوامل حدت مختلف مرتبط با پروفاژها در میان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از بیماران مبتال به عفونت زخم پای دیابتی در تهران است، که آنها را قادر به تولید طیف وسیعی از بیماریها می سازد.
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین, عفونت پای دیابتی, عوامل بیماریزایی, انتروتوکسین, پروفاژ تایپینگ, SCCmec تایپینگBackgroundFoot ulcer is a common complication in diabetic subjects and infection of these wounds contributes to increased rates of morbidity and mortality. Diabetic foot infections (DFI) are caused by a multitude of microbes and methicillin resistant Staphylococcus aureus (S. aureus) (MRSA), a major nosocomial and community-associated pathogen, significantly contributes to wound infections as well. The aim of this study was to determine the frequency of genes encoding different virulence factors among MRSA strains isolated from patients with diabetic foot infection in Tehran.
Materials and MethodsIn this study a total of 152 S. aureus isolated from patients with DFI in a laboratory of a hospital in Tehran were collected and confirmed by specific primers for nucA gene. The resistance of strains to oxacillin was determined using specific primers for mecA and mecC genes and separate multiplex-PCR assays were employed to type the MRSA strains. The presence of 6 enterotoxin (A, E, G, K, P and Q) genes and 5 virulence factors (hlb, sak, tsst-1, eta and PVL) among the strains were tested by specific primers.
ResultsA total of 58 (38%) mecA gene positive strains were selected as MRSA and 3 SCCmec types II (12%), III (69%) and V (19%) were detected among strains. Also, strains harbored 6 prophage types (SGA, SGB, SGF, SGFa, SGFb and SGL), in which SGF, SGFa and SGFb were the most prevalent types; and 4 prophage patterns were also determined, which pattern 3 (consisting of SGB, SGF, SGFa and SGFb) was the dominant one. All strains were positive for sea, sek and seq enterotoxin genes and hlb and sak virulence genes. Moreover, the frequency of see, seg, sep, eta, tsst-1 and pvl was limited to 24, 29, 36, 26, 14 and 11% of strains. On the other hand, community acquired MRSA (CA-MRSA) strains harbored SCCmec type V and were positive for SGA prophage type.
ConclusionThe results of the present study indicated the presence of prophage associated different virulence factor genes among MRSA strains isolated from patients with DFI, which enable them to produce a variety of diseases.
Keywords: Diabetic foot infections, MRSA, virulence factors, enterotoxins, prophage typing, SCCmec typing -
سابقه و هدف
استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین از جمله باکتریهای بیماریزای اصلی ایجاد عفونتهای مزمن دستگاه ادراری محسوب می شود، که عمدتا ناشی از توانایی این باکتری در تشکیل بیوفیلم است. مطالعه حاضر، با هدف تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و انتشار کلونال سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین مولد بیوفیلم جدا شده از بیماران مبتال به عفونت ادراری در 2 بیمارستان مختلف در اصفهان به انجام رسید.
روش کاردر سال 1400 در مجموع 163 ایزوله مشکوک به استافیلوکوکوس اوریوس از بیماران مبتال به عفونت ادراری در آزمایشگاه دو بیمارستان در شهر اصفهان جمع آوری شدند و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن nucA و mecA به عنوان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین مورد تایید قرار گرفتند. جهت تعیین توانایی تشکیل بیوفیلم از آزمونهای کیفی ژلوز قرمز کنگو و کمی میکروتیتر پلیت استفاده گردید و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های مولد بیوفیلم نسبت به 14 آنتی بیوتیک بر اساس استانداردهای CLSI تعیین گردید. جهت تایپینگ سویه ها از روش های پروفاژ تایپینگ و SCCmec تایپینگ استفاده گردید.
یافته هادر مجموع 61 سویه 37 درصد مقاوم به سفوکسی تین بودند و در آزمون ژلوز قرمز کنگو 52 سویه 85 درصد استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین قادر به تشکیل اسالیم بودند. همچنین، 83 درصد از سویه های اسالیم بیوفیلم تشکیل دادند. تمامی سویه ها نسبت به پنی سیلین مقاومت نشان دادند و بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیکهای سیپروفلوکساسین، اریترومایسین، توبرامایسین، کلیندامایسین، تتراسایکلین، آمیکاسین و کانامایسین مشاهده گردید و هیچکدام از سویه ها نسبت به لینزوالید و کینوپریستین-دالفوپریستین مقاوم نبودند. علاوه بر این، دو SCCmec تایپ II 7 درصد و III 93 درصد، 4 پروفاژتایپ SGB، SGF، SGFa و SGFb و دو الگوی پروفاژی در میان سویه ها شناسایی گردید.
نتیجه گیریحضور و دوام گروه های کلونال سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین مولد بیوفیلم واجد الگوهای تایپینگ مشابه در میان بیماران در دو بیمارستان مورد مطالعه نشان دهنده منشاء مشترک و انتشار گسترده این سویه ها در اصفهان است.
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین, بیوفیلم, عفونت دستگاه ادراری, ژلوز قرمز کنگو, میکروتیر پلیت, پروفاژ تایپینگ, SCCmec تایپینگ -
زمینه و هدف
استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین واجد طیف وسیعی از عوامل حدت از جمله انتروتوکسینهای مختلف است که باعث ایجاد بیماریهای مختلفی در انسان می شوند. این باکتریها به طور گسترده ای در گوشت و فرآورده های گوشتی آماده مصرف یافت می شوند. هدف از این مطالعه بررسی حضور جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین مولد انتروتوکسینهای مختلف در نمونه های ناگت مرغ در شهر اصفهان بود.
مواد و روش هادر طی ماه های اردیبهشت لغایت مهر 1398 در مجموع 12 نمونه ناگت مرغ از دو شرکت مختلف در شهر اصفهان جمع آوری شدند. نمونه ها پس از آماده سازی بر روی محیط کشت agar Parker-Baird واجد اگزاسیلین کشت داده شدند و کلنیهای سیاه رنگ واجد هاله انتخاب شده و با استفاده از آزمونهای PCR با پرایمرهای nucA و mecA به عنوان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین مورد شناسایی قرار گرفتند. جهت تایپینگ سویه ها از روش های SCCmec تایپینگ و پروفاژ تایپینگ با آزمونهای PCR-multiplex جدا گانه استفاده گردید. همچنین، جهت تعیین حضور ژنهای رمزکننده انتروتوکسینهای مختلف از دو آزمون PCR-multiplex جداگانه استفاده گردید.
یافته هااز مجموع 12 نمونه ناگت مرغ جمع آوری شده، 5 نمونه 42 درصد آلوده به جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین بودند و در مجموع 93 سویه با استفاده از پرایمرهای اختصاصی nucA و mecA مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج حاصل از SCCmec تایپینگ نشان داد که سویه های مقاوم به متی سیلین واجد 3 تایپ II ،III و V بودند و تایپ III فراوانترین تایپ بود. همچنین، 6 پروفاژ تایپ مختلف و 3 الگوی پروفاژی در میان سویه ها شناسایی گردید. عالوه بر این، 13 ژن رمزکننده انتروتوکسینهای مختلف نیز شناسایی گردید که در این میان ژنهای sea ،sek و seq در تمامی سویه ها حضور داشتند.
نتیجهگیرینتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده شیوع باالی جدایه استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین مولد انتروتوکسین در نمونه های ناگت مرغ در کشور می باشد که نشان دهنده اهمیت سیستمهای بهداشتی جهت تولید اینگونه غذاهای آماده مصرف می باشد.
کلید واژگان: MRSA, ناگت مرغ, پروفاژ تایپینگ, SCCmec تایپینگ, انتروتوکسینBackground and objectiveMethicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) harbor genes encoding a broad spectrum of virulence factors such as different enterotoxins which enable them to produce a variety of diseases in humans. These bacteria are found extensively in meat and ready to eat (RTE) meat products. The aim of this study was to assess the presence of enterotoxin producing MRSA isolates in chicken nugget samples in Isfahan.
Materials and methodsDuring May and October 2019 a total of 12 chicken nuggets from 2 different companies were collected in Isfahan. Samples were prepared and cultured on Baird-Parker agar supplemented with oxacillin and black colonies with halo were selected and identified as MRSA using specific primers for nucA and mecA genes. For typing of MRSA strains, SCCmec typing and prophage typing methods using the separate multiplex-PCR assays were employed. Moreover, the presence of different enterotoxin genes was tested by the separate multiplex-PCR assays.
ResultsOut of the 12 chicken nuggets, 5 (42%) samples were contaminated with MRSA isolates and a total of 93 strains were identified using specific primers for nucA and mecA. The results of SCCmec typing showed that 3 different types II, III and V were present among MRSA strains, in which type III was the dominant one. Also, 6 different prophage types and 3 prophage patterns were identified among the strains. Moreover, 13 genes encoding different enterotoxins were also detected in which, sea, sek and seq genes were present among all strains.
ConclusionThe results of the present study revealed the high prevalence of enterotoxin producing MRSA strains in chicken nugget samples indicating the importance of hygiene systems for producing of such RTE products
Keywords: MRSA, chicken nugget, prophage typing, SCCmec typing, enterotoxin -
سابقه و هدف
در سالهای اخیر جداسازی سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین از بسیاری ازحیوانات از جمله ماکیان گزارش شده است. ممکن است در طی فرآیند ذبح حیوانات آلوده به استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین، آلوده شدن لاشه ها باجدایه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین رخ دهد و متعاقبا گوشت این حیوانات نیز آلوده بهاین باکتری خواهد شد. این مطالعه با هدف تعیین خصوصیات سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از نمونه های گوشت مرغ در شهر اصفهان به انجام رسیده است.
روش کاردر طی سال 1397، در مجوع 4مرتبه نمونه گیری از یک فروشگاه عرضه کننده گوشت مرغ در شهر اصفهان انجام گرفت .نمونه ها پس ازآماده سازی بر روی محیط اختصاصی Hicrome aureus agarواجد اگزاسیلین کشت داده شدند و کلنی های حاصل با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژنهای nucAو mecAبه عنوان سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین شناسایی شدند. مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها نسبت به 15آنتی بیوتیک بر اساس استانداردهای CLSIتعیین گردید و به منظور دسته بندی سویه ها از آزمونهای پروفاژتایپینگ، SCCmec تایپینگ و ccr تایپینگ استفاده شد.
یافته هادر مجموع 37سویه استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین از نمونه های گوشت مرغ جداسازی شدند و با استفاده از آزمون PCRمورد تایید قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از آزمون تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی نیز مشخص گردید که بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیکهای پنی سیلین، اریترومایسین، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، توبرامایسین، کانامایسین،کلیندامایسین و آمیکاسین مشاهده گردید و تمامی سویه ها نسبت به ونکومایسین، لینزولاید و کینوپریستین-دالفوپریستین حساسیت نشان دادند. همچنین، در این مطالعه 5 پروفاژ تایپ و4 الگوی پروفاژی در میان سویه ها شناسایی گردید وفراوانی سویه های استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین اکتسابی از جامعه نیز محدود به SCCmec تایپهای IVa و Vو ccr تایپهای 2 و 5بود.
نتیجه گیریحضور سویه های بسیار مقاوم استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین در نمونه های گوشت مرغ در این مطالعه که مشابه خصوصیات سویه های بالینی است یک هشدار جدی برای سلامت جامعه محسوب می شود و نیازمند آگاهی یافتن از منشاء این آلودگی می باشد.
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, متی سیلین, گوشت مرغ, پروفاژ تایپینگ, SCCmec تایپینگ -
سابقه و هدفآنتی بیوتیک های خانواده آمینوگلیکوزید جهت درمان عفونت های ناشی از باکتری های گرم منفی و برخی از باکتری های گرم مثبت استفاده می شوند. در میان گونه های باکتریایی مختلف، مقاومت به آمینوگلیکوزیدها از طریق سازوکارهای مختلفی ایجاد می شود که از مهمترین آنها می توان به غیرفعال شدن این آنتی بیوتیکها از طریق آنزیم های تغییردهنده اشاره داشت. این مطالعه با هدف تعیین مقاومت به آمینوگلیکوزیدها در میان سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در شهر اصفهان به انجام رسیده است.روش کاردر این مطالعه 286 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه ادرار بیماران مبتلا به عفونت ادراری از 2 بیمارستان در شهر اصفهان در طی سال 1396 جدا گردید و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی شناسایی شد. مقاومت سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین نسبت به 16 آنتی بیوتیک تعیین گردید و وجود تایپهای مختلف SCCmec و ژنهای موثر در مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها مشخص گردید.یافته هادر مجموع 12 سویه (39 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به سفوکسی تین و واجد ژن mecA در میان سویه ها شناسایی گردیدند. تمامی سویه های مقاوم به متی سیلین نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، لینزولاید و کینوپریستین دالفوپریستین حساس بودند و بیشترین میزان مقاومت نیز نسبت به پنی سیلین، سیپروفلوکساسین، اریترومایسین و کلیندامایسین مشاهده گردید. همچنین، 85،86،89،89،92 و 63 درصد سویه ها نسبت به ترتیب نسبت به توبرامایسین، کانامایسین، تتراسایکلین، آمیکاسین، نئومایسین و جنتامایسین مقاومت نشان دادند. نود و هفت درصد سویه ها واجد SCCmec تایپ III بودند و ژنهای aac(6’)-Ie+aph(2’)، ant(4’)-Ia، ant(6)-Ia و aph(3’)-IIIa نیز به ترتیب در 63،60،56و38 درصد سویه ها شناسایی شدند.نتیجه گیریشیوع بالای مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها در میان سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از عفونت ادراری موید عدم کارآیی این آنتی بیوتیک ها جهت درمان عفونت های ادراری در این مطالعه است.کلید واژگان: آمینوگلیکوزیدها, استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین, عفونت دستگاه ادراری, SCCmec تایپینگBackground and objectiveAminoglycoside antibiotics are used to treat many Gram-negative and some Gram-positive infections. Among various bacterial species, resistance to AGs arises through a variety of intrinsic and acquired mechanisms, in which by far the most widespread mechanism of resistance to AGs is the inactivation of these antibiotics by AG-modifying enzymes. In this study, we aimed to determine the resistance to aminoglycosides among methicillin resistant Staphylococcus aureus strains in Isfahan.Materials and methodsIn this study a total of 286 S. aureus strains were isolated from patients with urinary infections in 2 hospitals in Isfahan during 2017 and identified using specific primers. The resistance of MRSA strains to 16 antibiotics was determined and presence of different SCCmec types and genes encoding resistance to aminoglycosides was detected.ResultsA total of 112 (39%) cefoxitin resistant and mecA positive S. aureus strains were identified among isolates. All MRSA strains were susceptible to vancomycin, linezolid and quinupristin/dalfopristin and showed high resistance to penicillin, ciprofloxacin, erythromycin and clindamycin. Moreover, 92, 89, 89, 86, 85 and 63% of strains were resistant to tobramycin, kanamycin, amikacin, neomycin and gentamicin, respectively. Ninety seven percent of strains harbored SCCmec type III and aac(6’)-Ie+aph(2’), ant(4’)-Ia, ant(6)-Ia and aph(3’)-IIIa genes were detected among 63, 60, 56 and 38% of strains, respectively.ConclusionHigh prevalence of resistance to aminoglycosides among MRSA strains indicating the inefficiency of these antibiotics for treatment of urinary infections in this study.Keywords: Aminoglycosides, MRSA, UTI, SCCmec typing
-
Background And ObjectiveStaphylococcus aureus is an important agent of nosocomial infections which has high potential to acquire resistance to different antibiotics. The aim of this study was to type and determine the antibiotic resistance patterns of methicillin resistant S. aureus strains isolated from patients in a hospital in Isfahan, Iran.Materials And MethodsIn this study a total of 117 S. aureus strains were collected during 6 months in 2015 form outpatients and hospitalized patients in a hospital in Isfahan. All isolates were identified at the species level using standard biochemical tests and also specific primers. Antibiotic susceptibility of S. aureus strains to 11 antibiotics was determined by the guidelines of CLSI, also presence of mecA gene among MRSA strains was tested. SCCmec typing and prophage typing of isolates was carried out using multiplex-PCR assay by specific primers.ResultsAll isolates were confirmed as S. aureus strains using phenotypic and genotypic methods. The highest antibiotic resistance was observed to erythromycin and followed by tetracycline and the lowest resistance was to vancomycin, linezolid and quinupristin-dalfopristin. Forty one percent of strains showed resistance to oxacillin and cefoxitin and also were positive for mecA gene, were confirmed as MRSA strains. Among MRSA strains, the highest rate of resistance was to erythromycin, ciprofloxacin, tetracycline, clindamycin, gentamicin and SXT, respectively. All MRSA strains harbored SCCmecc type III and classified as hospital acquired MRSA. Four different prophage types and 1 prophage pattern were found among isolates.ConclusionThe prevalence of MRSA strains in this study was higher than other reports, and all isolates were classified as HA-MRSA strains. Vancomycin, linezolid and quinupristin-dalfopristin were the most effective antibiotics for treatment of infections caused by MRSA, in present study. High prevalence of antibiotic resistant clonal groups of MRSA strains which have potential to produce broad spectrum of virulence factors is a risk to public health.Keywords: S. aureus, antibiotic resistance, methicillin, prophage typing, SCCmec typing
-
سابقه و هدفاستافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین) MRSA (به عنوان یک عامل بیماری زای بیمارستانی شناخته می شود که واجد توانایی ایجاد طیف وسیعی از عفونتها است. آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی از دسته ترکیبات ضد میکروبی هستند که جهت درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوک ها استفاده می شوند. این مطالعه با هدف تعیین فنوتایپی و ژنوتایپی مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی در میان سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین جدا شده از 2 بیمارستان در شهر تهران در طی سالهای 1390 و 1391 به انجام رسیده است.روش کاردر طی 1 سال، 575 سویه استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شدند. مقاومت این سویه ها نسبت به اگزاسیلین و سفوکسیتین با استفاده از استانداردهای CLSI بررسی شد. سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین) MRSA (انتخاب شدند و مقاومت این سویه ها نسبت به 15 آنتیبیوتیک مختلف تعیین گردید. حداقل غلظت مهار کننده از رشد آنتی بیوتیک های اگزاسیلین، ونکومایسین و جنتامایسین به روش broth microdilution و حضور ژنهای mecA و pvl به روش PCR تعیین گردید. جهت انجام SCCmec و ccr تایپینگ از آزمونهای multiplex-PCR استفاده شد و حضور ژنهای مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها نشان داده شد.یافته هادر این مطالعه 127 سویه) 1 / 22 %(استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به متیسیلین و سفوکسیتین مقاومت نشان دادند و واجد ژن mecA بودند. بالاترین میزان مقاومت نسبت به پنیسیلین) 100 %(، اریترومایسین) 91 %(، سیپروفلوکساسین) 90 %(، کانامایسین (86 %(، توبرامایسین) 84 %(و کلیندامایسین) 81 %(مشاهده شد و 60 % سویه ها نیز نسبت به جنتامایسین مقاوم بودند. همچنین تمای سویه ها نسبت به ونکومایسین، لینزولاید و کینوپریستین دالفوپریستین حساس بودند. سی و شش و - 32 درصد سویه ها از مقاومت بالایی) MIC بیش از 512 میکرگرم در میلی لیتر(نسبت به اگزاسیلین و جنتامایسین برخوردار بودند. SCCmec تایپ III و ccr تایپ 3 غالبترین تایپها در میان سویه ها بودند. فراوانی ژنهای aac(6’)-Ie+aph(2’)، ant(6)-Ia، an (4’)-Ia و aph(3’)-IIIa به ترتیب 77، % 55، % 50 % و 26 % بود. حضور ژن pvl تنها محدود به سویه های MRSA اکتسابی از جامعه) CA-MRSA (بود.نتیجه گیرینتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده شیوع سویه های MRSA مقاوم به آمینوگلیکوزیدها در بیمارستانهای شهر تهران است. این سویه ها که از مقاومت بالایی نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها نیز برخوردار هستند واجد SCCmec تایپ III میباشند که نشان دهنده ماهیت بیمارستانی این سویه ها است. همچنین ظهور سویه های SCCmec تایپ IV واجد حساسیت بالا نسبت به تمامی آنتی بیوتیک ها به استثنای پنیسیلین که مستعد کسب مقاومت نسبت به عوامل ضد میکروبی هستند یک هشدار برای سیستم بهداشتی کشور است.
کلید واژگان: MRSA, آمینوگلیکوزید, SCCmec تایپینگ, ccr تایپینگ, pvlBackground And ObjectiveMeticillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) now is well documented as a nosocomial pathogen causing a variety of infections in human. Aminoglycosides are a class of bactericidal antibiotics which play an important role in treatment of staphylococcal infections. The aim of this study was to illustrate the phenotypic and genotypic resistance to aminoglycosides among MRSA strains isolated from 2 hospitals in Tehran, during 2011 and 2012.Materials And MethodsDuring a year, a total of 575 strains of S. aureus were collected and analyzed further. Resistance of strains to ozacillin and cefoxitin was determined using disk diffusion method in accordance with guidelines of CLSI. MRSA strains were collected and susceptibility of strains to 15 different antibiotics was determined. Minimum inhibitory concentrations (MICs) of oxacillin, vancomycin and gentamicin were evaluated using broth microdilution assay, and presence of mecA and pvl gene was showed by PCR method. For SCCmecand ccr typing, multiplex-PCR assays were employed and the genes encoding aminoglycoside modifying enzymes were detected.ResultsIn this study, 127 strains were resistant to oxacillin and cefoxitin and also harbored mecAgene. The highest resistance was to penicillin (100%), erythromycin (91%), ciprofloxacin (90%), kanamycin (86%), tobramycin (84%) and clindamycin (81%) and also, 60% of strains were gentamicin resistant. On the other hand, all isolates showed susceptibility to vancomycin, lynezolid and quinupristin–dalfopristin. Thirty six and 32% of MRSA strains were resistant to high level of oxacilin and gentamicin (MIC≥ 512 μ g/ml). SCCmec type III and type 3 ccr were the dominant types among MRSA strains. the frequency of aac(6’)-Ie+aph(2’), ant(6)-Ia, ant(4’)-Ia and aph(3’)-IIIa, were detected successfully in 77%, 55%, 50% and 26% of strains. Moreover, the presence of pvl gene was limited to community acquired MRSA strains.ConclusionOur findings illustrated the presence of aminoglycoside resistant strains of MRSA in hospitals in Tehran. These strains also showed high level resistance to other antibiotics and harbored SCCmec type III, indicating their hospital origin. Moreover, emergence of MRSA strains with high susceptibility to all classes of antibiotics, except for penicillin, are able to acquire antibiotic resistance genes, is an urgent for public health.Keywords: MRSA, aminoglycoside, SCC mec typing, ccr typing, pvl
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.