جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "tehranpars district" در نشریات گروه "پزشکی"
-
سابقه و هدف
نحوه مکانیابی فضاهای مناسب برای اسکان اضطراری در زمان بحران همواره بهعنوان یکی از چالشهای مواجهه با تبعات سوانح مطرح بوده است و تحقیقات زیادی در این رابطه انجام شده است. در این پژوهش تلاش شد تا الگوی مناسبی برای این موضوع مبتنی بر شرایط بومی و وضعیت خطر و ریسک سوانح و میزان آسیبپذیری فیزیکی و انسانی ارایه شود. از این الگو میتوان در سکونتگاههای شهری، برای برنامهریزی فرایند اسکان اضطراری استفاده نمود.
روش بررسیدر این پژوهش ابتدا مطالعات گذشته درباره اسکان اضطراری به روش کتابخانهای بررسی، سپس جهت تعیین میزان اهمیت پارامترهای موثر در جانمایی مکانهای مناسب برای این نوع اسکان، پرسشنامهای طراحی و جهت تحلیل سلسله مراتبی، بین سی نفر از متخصصان این حوزه توزیع و بهترین جوابها با توجه به ضرایب ناسازگاری استخراج شد. سپس با توجه به ضریب اهمیت هر پارامتر، مدلی مفهومی و الگویی ریاضی بین پارامترها و معیارها برقرار گردید تا بتوان از آن برای انتخاب مکان مناسب اسکان اضطراری مبتنی بر شرایط مختلف کالبدی و بومی نقاط مختلف کشور استفاده نمود.
یافته هااین پژوهش نشانداد، عدم مجاورت مکان اسکان اضطراری با محلهای خطرناک (با 074/0)، اطمینان از بهداشت محدوده (با 072/0) و همچنین امکان آتشسوزی مکان مدنظر (با 063/0) اثرگذارترین عوامل در انتخاب یک مکان بهعنوان مرکز اسکان اضطراری مناسب میباشند که از نتایج تحلیل سلسله مراتبی برداشت گردید. همچنین انتخاب این عوامل که هرکدام از جنبههای متفاوتی هستند نیز نشان از اهمیت بالای این پارامترها و تاثیر زیادشان در ارزیابی مکانهای منتخب اسکان اضطراری داشت که در بررسی سایر مطالعات و پژوهشها به این اندازه جامع و کافی به این موضوعات پرداخته نشده است. همچنین سرعت کافی برای انتخاب مناسبترین مکان و در کوتاهترین زمان از بین گزینههای پیشرو و شناسایی نقاط ضعف محدوده ها بزرگترین دستاورد این پژوهش بود.
نتیجه گیریالگوی بهدستآمده در محدوده تهرانپارس بهعنوان مورد مطالعاتی پیادهسازی شد و بوستانهای شهدای تهرانپارس، آرالیا و مهرنامی مناسبترین مکانها بر اساس این الگو برای زمان بحران شناخته شدند. نتایج استفاده از این الگو نشان داد که غرب محدوده مطالعاتی برای اسکان در زمان بحران با کمبود فضا روبهرو خواهد شد.
کلید واژگان: سوانح طبیعی, اسکان اضطراری, مدیریت بحران, برنامه ریزیBackground and ObjectiveThis study presents a pattern for planning and evacuation and emergency sheltering management based on the risk of disasters and human and physical vulnerability, and thus it can be used for taking necessary actions in urban settlements and improve preparedness for dealing with disasters. In addition, the most important use of this study is in disaster situations such as earthquakes or floods where there is not enough time to plan and therefore this research would be very practical.
Materials and MethodsTo accomplish this research, weak points of previous research about emergency sheltering was investigated and defined at first in order to specify the difference and novelty of the present work. Then, an AHP questionnaire was designed in order to determine the weight and importance of effective parameters which are efficient in the identification of proper places, and was distributed among experts. A model was prepared from the results with different parameters and concerning the rate and importance of each parameter. A conceptual/ mathematical pattern was established for various native and climate conditions.
ResultsThis research showed that lack of proximity of the emergency shelters to the dangerous places, assurance of the neighborhood health issues (with 0/0072), and probable fire occurrence in that location (with 0/0063), are the most effective factors in selecting an appropriate location for emergency shelters which has been derived from the results of this hierarchical analysis. Also, choosing these factors from various aspects shows the high importance of the parameters and their effects in assessing the selected emergency shelters, which has not been considered comprehensively in other studies and research so far. In addition, the speed in choosing the most appropriate location in the shortest time from the existing alternatives and identifying the weaknesses of the locations is one of the most important outcomes of this research.
ConclusionThe model obtained in the Tehran Pars area was implemented as a case study and according to it, the parks of the Shohadaye Tehran Pars, Aralia, and Mehrnami were identified as the most suitable places for sheltering in disaster situations. The results of this model showed that the West of Tehranpars will face a shortage of space in the occurrence of future disasters.
Keywords: Natural Disasters, Planning, Evacuation, Emergency Sheltering, Management, Tehranpars District
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.