به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "teratogen" در نشریات گروه "پزشکی"

  • حسین علوی، مهناز آریان*، فرشته قانع قصاب نوغان
    مقدمه

    تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) یک عفونت حاد منتقله از کنه می باشد که با مرگ و میر قابل توجه (تا 50%) و با خطر جدی در بارداری همراه می باشد. ریباورین، داروی ضدویروس و البته تراتوژن است که در درمان CCHF اثرات قابل توجهی داشته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی افراد مبتلا به بیماری CCHF از آسیب زا بودن داروی ریباورین در دوران جنینی و پیامد بارداری در طی دوران 6 ماه پس از مصرف ریباویرین انجام شد.

    روش کار

    در این مطالعه گذشته نگر، پرونده های تمام بیماران بستری با تشخیص قطعی تب کریمه کنگو در بیمارستان های امام رضا (ع) و قایم (عج) شهر مشهد طی 10 سال مورد بررسی قرار گرفت. تماس تلفنی با بیماران و خانواده های آنها انجام و اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    در این مطالعه 177 بیمار CCHF بررسی شدند که اطلاعات مربوط به آموزش یا عدم آموزش هنگام ترخیص درباره بارداری برای 84 بیمار قابل دسترسی بود. تنها 9 نفر (1/5% از کل بیماران) درباره توجه به پیشگیری از بارداری پس از درمان با ریباویرین آموزش گرفته بودند. در پیگیری بیماران، 3 مورد بارداری منجر به سقط و 7 فرزند غیرسالم به دلیل عدم توجه به اصول پیشگیری از بارداری در زمان مصرف ریباویرین و 6 ماه پس از آن گزارش شد.

    نتیجه گیری

    با توجه به اثرات تراتوژنیسیته ریباورین، ارایه آموزش های کافی به بیماران درباره خطرات بارداری در طی دوره 9 ماهه پس از دریافت ریباورین ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: پیشگیری از بارداری, تب های خونریزی دهنده ویروسی, تراتوژن, دوران بارداری, ریباویرین
    Hossein Alavi, Mahnaz Arian *, Fereshteh Ghane Ghassab Noghan
    Introduction

    Crimean-Congo hemorrhagic fever (CCHF) is an acute tick-borne infection which is associated with significant mortality (up to 50%) and serious risk in pregnancy. Ribavirin is an antiviral and of course a teratogenic drug that has significant effects in the treatment of CCHF. The present study was performed with aim to examine the level of awareness of people with CCHF about the teratogenicity of the drug in the embryonic period and the outcome of pregnancy during six months after taking ribavirin.

    Methods

    In this retrospective study, the files of all the hospitalized patients with a definite diagnosis of Crimean Congo fever in two hospitals of Mashhad were assessed over 10 years. Telephone calls were made to the patients and their families and the required information was collected. Data were analyzed using SPSS software (version 22) and Chi-square and Exact Fisher tests. P< 0.05 was considered statistically significant.

    Results

    In this study, 177 CCHF patients were assessed, and their information regarding education or lack of education about pregnancy at discharge was available for 84 patients, only 9 people (5.1% of all patients) were trained about contraception after treatment with Ribavirin. In the follow-up of the patients, 3 pregnancies resulted in abortion and 7 unhealthy children were reported due to lack of attention to the principles of pregnancy prevention at the time of taking ribavirin and 6 months later.

    Conclusion

    Considering the effects of teratogenicity of ribavirin, it seems necessary to provide adequate training to patients about the risks of pregnancy during the 9-month after receiving ribavirin.

    Keywords: Contraception, Pregnancy period, ribavirin, Teratogen, Viral hemorrhagic fevers
  • Davood Mehrabani, Sahar Mehrvarz *, Mina Rabiee
    Background

    Mango fruit (Mangifera indica) is rich of phytoestrogens, polyphenols, calcium, iron and potassium which play an important role in bone and dental growth and development. The aim of this study was to determine the effect of M. indica on embryos in pregnant mice.

    Methods

    In an experimental study, 24 pregnant mice were equally divided into 3 groups of those receiving aqueous extract of the mango fruit, its alcoholic extract and the control group receiving just distilled water. Animals were sacrificed at 19th day of pregnancy and embryos were removed and fixed in 10% formalin for histological studies.

    Results

    No abnormality and teratogenic effects were noticed in bone, cartilage, liver, spleen, kidney, digestive tract and spinal cord tissues.

    Conclusion

    Aqueous and hydroalcoholic extracts of the mango fruit (M. Indica) can be administered safely during pregnancy without any complications in body tissues an in bone and dental growth and development.

    Keywords: Mangifera indica, Fetus, Embryo, Teratogen
  • محمدحسن عبدی اردستانی، مرتضی انوری *، عباس شاهدی، مریم یادگاری، آرزو خرادمهر، صدیقه رستاقی
    مقدمه
    با توجه به توسعه فناوری نانو و گسترش استفاده از نانومواد در زمینه های مختلف صنعت، بررسی اثرات مخرب آن بر سیستم های بیولوژیکی ضروری است. دی اکسید تیتانیوم (Tio2) در تولید رنگ های مختلف، لوازم آرایشی، سرامیک، فوتوکاتالیست ها، آب و فاضلاب و بسیاری از محصولات دیگر کاربرد دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تراتوژنیستی این نانوذره در هفته های مختلف بارداری موش NMRI انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه تجربی در سال 1396 بر روی 30 موش ماده نژاد NMRI (30-25 گرم، 12-8 هفته) انجام شد. موش ها به طور تصادفی به 2 گروه کنترل و 4 گروه مورد تقسیم شدند. بارداری با مشاهده پلاک واژینال (GD0) تایید شد. دوز 5 میلی گرم/کیلوگرم محلول Tio2 به صورت گاواژ دهانی از هفته اول تا روز هجدهم بارداری به موش های باردار خورانده شد. برای گروه های اول تا سوم به ترتیب فقط هفته های اول تا سوم و گروه چهارم کل دوره بارداری، نانوذرات گاواژ شد. گروه شم با حلال گاواژ شد و گروه کنترل، آب شهر را بدون گاواژ دریافت کردند. در روز هجدهم بارداری جنین ها از لوله های رحم جدا و وزن، قد، دور سر و ناهنجاری های مورفولوژیک ثبت گردید و اختلالات اسکلتی جنین ها توسط رنگ آمیزی آلیزارین رد و آلیسن بلو بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه و و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در مجموع در چهار گروه تجربی، کاهش قابل توجهی در وزن بدن و طول CR در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0>p). همچنین تعداد قابل توجهی از ناهنجاری های ظاهری مانند جذب جنین، خونریزی، ناهنجاری های اندام و اختلالات اسکلتی در گروه های آزمون در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد. مشاهدات نشان داد اثرات تراتوژنیک در گروهی که هفته دوم در معرض نانوذرات بودند، بیشتر بروز کرد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاضر سمیت و اثرات تراتوژنیک نانوذرات Tio2 در موجودات زنده را ثابت می کند. بنابراین، مطالعات بیشتری برای پیش بینی اثرات سمی Tio2 مورد نیاز است.
    کلید واژگان: تراتوژن, تیتانیوم, نانوذرات, ناهنجاری های اسکلتی
    Mohammad Hasan Abdi Ardestani, Morteza Anvari *, Abbas Shahedi, Maryam Yadegari, Arezoo Khoradmehr, Sedigheh Rastaghi
    Introduction
    Considering the development of nanotechnology and extensive use of nano-materials are in different fields of industry, it is necessary to investigate their destructive effects on biological systems. Titanium dioxide (TiO2) is used in the production of different dyes, cosmetics, ceramics, photocatalysts, water and sewage treatment and a lot of other products. This study was performed with aim to evaluate the Teratogenic effect of TiO2 in different gestational weeks of NMRI mice.
    Methods
    This experimental study was performed on 30 female NMRI mice (25-30 gr, 8-12 weeks of pregnancy) in 2017. The mice were randomly assigned into 2 control groups and 4 case groups). Pregnancy was confirmed with vaginal plaque (GD0). The doses of 5 mg/kg of tio2 solution were orally gavage to pregnant mice from the first to 18th days of pregnancy. The first group, the first week of pregnancy, the second group, the second week of pregnancy and the third group received nanoparticles only in the third week of pregnancy and the fourth case group were treated during all period of pregnancy. The Sham group was gavage with solvent and control group received city water without gavage. In the 18th day of pregnancy, the fetuses were removed from the uterine tubes and their weight and height, Head circumference and morphologic disorders were recorded, their skeletal disorders were checked by alizarin red and painting. Data were analyzed by SPSS software (version 21). P
    Results
    Totally, significant reduction in body weight and CR length was observed in all four experimental groups in comparison with control group (P
    Conclusion
    The results of present study prove the toxicity and teratogenicity effects of TiO2 nanoparticles on living organisms. So, further studies are recommended to predict the toxicity effect of TiO2.
    Keywords: Nanoparticles, Skeletal disorders, Teratogen, Titanium
  • رسول خردمندی، سید غلام علی جورسرایی*
    سابقه و هدف
    سموم مختلف روی اندام های تناسلی اثر سوء دارند. مواجهه با آلاینده ها و همچنین استرس های جسمی، باعث افزایش نرخ ناباروری می شود. تولیدات آنتی اکسیدانی به دلیل اینکه می توانند در برابر آلاینده ها و حذف رادیکال های آزاد اکسیژن واکنش نشان دهند، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. این مطالعه به بررسی تاثیر پروتکتیو ها در محافظت از سیستم تولید مثلی در برابر سموم می پردازد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مروری با استفاده از کلمات کلیدی پروتکتیو و سموم ارگانوفسفره، و جستجو در وب سایت های Pubmed، Science Direct، Scopus و Google Scholar انجام گردید و مقالات مرتبط استخراج و طبقه بندی شدند.
    یافته ها
    نتایج مربوط به حدود هشتاد مقاله انتخاب شده از میان یکصد و چهل مقاله جدید و معتبر، حاکی از آن است که عناصری مثل ارسنیک، سیکلوفسفامید، کادمیوم، دیازینون و گوسیپول باعث کاهش میزان تولید مثلی و آسیب به بافت های بدن می شوند. عناصری مثل ان استیل سیستئین، کارنیتین، کورسیتین، روغن سیاه دانه، پودر خرما، جنسینگ، عسل و زعفران از عناصر پروتکتیوی هستند که می توانند در مقابل آسیب های احتمالی اثر محافظتی داشته باشند.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این مطالعه می توان از پروتکتیو های طبیعی موجود در گیاهان، میوه ها و مواد خوراکی جهت جلوگیری از آسیب سموم مختلف به دستگاه تولید مثلی استفاده کرد.
    کلید واژگان: پروتکتیو, تراتوژن, اسپرم, جنین
    R. Kheradmandi, Dr Sga Jorsaraei*
    Background And Objective
    Different toxins have harmful effects on sexual organs. Exposure to contaminants as well as physical stress can increase the rate of infertility. Antioxidant products are highly considered, because they can react to pollutants and remove free oxygen radicals. This study investigates the effects of proteins on the protection of the reproductive system against toxins.
    Methods
    This review article was conducted using keywords including “protective” and “organophosphorus toxins”, and searching on online databases such as Pubmed, Science Direct, Scopus and Google Scholar. The related articles were extracted and classified.
    FINDINGS: The results of about 80 articles, selected out of 140 new and valid articles, suggest that elements such as arsenic, cyclophosphamide, cadmium, diazinon and gossypol reduce the reproduction rate and damage body tissues. Elements such as N-acetylcysteine, carnitine, corsetine, black seed oil, palm powder, ginseng, honey and saffron are proteins that may have protective effects against potential damage.
    Conclusion
    Based on the results of this study, the natural proteins that can be found in plants, fruits and food can be used to prevent the damage to the reproductive system caused by various toxins.
    Keywords: Protective, Teratogen, Sperm, Embryo
  • منظربانو شجاعی فرد، سمیرا ملک زاده *، مهرداد شریعتی
    مقدمه
    ناهنجاری شناسی یا تراتولوژی شاخه ای از علم جنین شناسی است که به مطالعه علل، مکانیسم ها و الگوی تکوین غیرطبیعی می پردازد. تراتوژن ها به عوامل آسیب زای رشد جنین در دوره بارداری گفته می شود که برخی از آن ها از سد جفتی عبور کرده و بر دوره های تکوینی تاثیر سوء می گذارند و سبب ایجاد ناهنجاری می شود، هرچند داروهای تراتوژن ممکن است باعث بهبود حال عمومی مادر شوند اما برای جنین سمی بوده و باعث تاثیرات و نقایص متعددی می شوند. ازآنجاکه سلامت جنین و بررسی فاکتورهای خطر در این دوران اهمیت به سزایی دارد، هدف از این مقاله مروری بررسی برخی از انواع تراتوژن ها (از قبیل اشعه، عوامل عفونی، اختلالات دمایی و شرایط مادری) و سپس به طور خاص اثر داروهای تراتوژن بر جنین که شامل برخی از داروهای مجاز (از قبیل استامینوفن، تالیدومید، آسیکلوویر، آرام بخش ها و ضد تشنج ها) و داروهای غیرمجاز (از قبیل نیکوتین، الکل، کوکائین و ماری جوانا) است.
    نتیجه گیری
    به طورکلی تراتوژن ها بسته به نوع و زمان مصرف آن ها در دوران بارداری اثرات منفی بر جنین می گذارند و منجر به نقایص و اختلالات جبران ناپذیری می شوند که شناخت هرچه بهتر آن ها می تواند از این نقایص جلوگیری کند، چراکه بسیاری از داروهای بهبوددهنده حال مادر دارای مشابهاتی از همان دارو ولی با تراتوژنیسیته پایین تر هستند.
    کلید واژگان: تراتوژلوژی, تراتوژن, داروهای تراتوژنیک, تکوین جنین
    Manzarbanoo Shojaei Fard, Samira Malekzadeh*, Mehrdad Shariati
    Background and Objectives
    Teratology is a branch of embryology science that studies causes, mechanisms and abnormal pattern development. Embryo growth traumatic factors during pregnancy are called teratogens that some teratogens pass the placental barrier and cause adverse effect during development stages and malformation, however a drug may improve general health of the mother, but it might be poisonous for embryo and cause diverse malformation. Since study of embryo health and risk factor in this stage is important, the aim of this review article was the investigation of some types of teratosgens (such as radiation, infectious agents, heat disorders, maternal conditions) and particularly the effect of teratogenic drugs on embryo including some legal drugs (such as acetaminophen, thalidomide, acyclovir, sedatives and anticonvulsants) and illegal drugs (such as nicotine, alcohol, cocaine and marijuana).
    Conclusion
    In general, teratogens depending on the type and duration of exposure in pregnancyperiod, adversely affect embryo and cause various disorders. A better understanding of these teratogens can contribute to prevent these defects, since many other drugs with similar effects and lower teratogenicity can be used to improve mothers’ health.
    Keywords: Teratology, Teratogen, Teratogenic Drugs, Embryo Development
  • سارا دارابی، پروین تراب زاده
    زمینه و هدف
    گیاه آلوئه ورا از جمله گیاهانی است که به دلیل دارا بودن خواص بی شماری مانند خاصیت رطوبت زایی، ضدمیکروبی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود. ولی بر اساس ترکیبات موجود در این گیاه، احتمال دارد که استفاده از آن در دوران بارداری خطر آفرین باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات تراتوژنیک بر روی جنین موش در طی دوران بارداری بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه ی تجربی 40 سر موش ماده نژاد Balb/C به طور تصادفی به چهار گروه مساوی کنترل، شم، گروه تجربی 1 و گروه تجربی 2 تقسیم شدند. میزان 4/2 گرم بر کیلوگرم از عصاره ی آبی گیاه آلوئه ورا به گروه تجربی یک، به صورت متوالی در روز های 3،4،5،6 بارداری و گروه تجربی دو، به صورت متوالی در روز های 7،8،9،10 بارداری، به صورت درون صفاقی تزریق شد. تمامی موش ها در روز 15 بارداری تشریح شدند. بررسی نتایج به روش آماری آنالیز واریانس یک عاملی با تکرار انجام گرفت.
    یافته ها
    در گروه تجربی اول وزن جفت و جنین، CRL (طول فرق سری- نشیمنگاهی) جنین و قطر جفت کاهش معنی داری را دارا بودند
    (001/0P<) در گروه تجربی دوم نیز کاهش معنی داری در وزن جفت و جنین (001/0P<) و همینطور کاهش معنی داری در اندازه ی قطر جفت وجود داشت (001/0P<) ولی تفاوت معنی داری در CRL جنین در مقایسه با گروه کنترل دیده نشد. علاوه براین ناهنجاری هایی مانند خونریزی زیر پوستی، بدن C شکل، سین داکتیلی و پولیپ در هر دو گروه تجربی مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های به دست آمده در این تحقیق می توان نتیجه گرفت احتمالا آلوئه ورا به عنوان یک ماده تراتوژنیسیتی می تواند در دوران بارداری خطرآفرین باشد.
    کلید واژگان: آلوئه ورا, بارداری, تراتوژنیسیتی, موش Balb, C
    S. Darabi, P. Torabzadeh
    Background And Objective
    Aloe Vera plant is used in the treatment of many diseases due to its moisturizing, antimicrobial, antibacterial, antifungal, antiviral, antioxidant, and anti-inflammatory and other effects. However, owing to this plant’s various compounds, its consumption over pregnancy may be harmful.
    Materials And Methods
    2.4 g/kg of Aloe Vera extract was injected intraperitoneally to 40 mice. The first experimental group received the extract on days 3, 4, 5, 6, of pregnancy while the second experimental group received this extract on days 7, 8, 9, 10 of pregnancy. Simultaneous with these experimental groups, the control and the sham groups were considered for comparison. All mice were dissected on day 15 of pregnancy; fetuses were removed from uterus and the results were analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA).
    Results
    In the first experimental group, the weight of the placenta and fetus, Crown-Rump of fetus and placental diameter showed significant decrease (p
    Conclusion
    The results of this research elicit that Aloe Vera extract can be teratogen and harmful during pregnancy.
    Keywords: Aloe Vera, Pregnancy, Teratogen, Balb, C mice
  • Leila Etemad, Reza Zafari, Seyed Adel Moallem, Naser Vahdati, Mashhadian, Zahra S. Oskouei, Hossein Hosseinzadeh
    Verbascoside (acteoside), a phenyl propanoid glycoside, comprises 0.5 to 3.5% dry weight of Lippia citriodora leaves. A wide range of biological activities are attributed to verbascoside including anti-inflammatory, antioxidant, anti-bacterial, anti-tumor, anti-fungal, photoprotective as well as chelating effects. The objective of this study is to evaluate the effect of verbascoside on pregnancy outcome in mice. Timed-pregnant mice received doses of 1g/kg/day verbascoside or the vehicle control during organogenesis, intraperitoneally. Maternal body weights were measured throughout pregnancy. The litters were examined for external malformations and skeletal abnormalities. Then they were stained with Alizarin red S and Alcian blue. Maternal exposure to verbascoside throughout pregnancy did not influence the mean of maternal weight gain. Statistically significant difference was not found in mean number of implantation sites, live and resorbed fetuses between control and experiment groups. Our data demonstrate that the main component of L. citriodora, verbascoside using during organogenesis possesses no risk to fetuses. However, more research projects are needed to confirm these findings and determine the exact effects of verbascoside on human embryo development.
    Keywords: Lippia citriodora, Aloysia triphylla, Teratogen, Verbascoside, Herbal medicine
  • Zahra Oskouei Shirvan, Leila Etemad, Reza Zafari, Seyed Adel Moallem, Naser Vahdati, Mashhadian, Hossein Hosseinzadeh
    Objective
    Safety of Lippia citriodora, as a herbal remedy, in pregnancy has not yet been evaluated. This study aimed to identify the effect of L. citriodora aqueous extract on pregnancy outcome in mice.
    Materials And Methods
    Timed-pregnant mice received doses of 0.5 g/kg/day L. citriodora aqueous extract or the vehicle control during organogenesis, intraperitoneally. Maternal body weights were measured throughout the pregnancy. The litters were examined for external malformations and skeletal abnormalities. Fetuses were stained with Alizarin red S and Alcian blue.
    Results
    There were no significant differences in mean maternal weight gain during pregnancy between groups. Also, no significant differences were observed in mean number of implantation, live and resorbed fetuses between control and treated groups. The prevalence of all types of deformity was low and similar to control group (%1.11).
    Conclusion
    The results of this study show that moderate consumption of L. citriodora as an infusion or tea appears to be safe to be used during pregnancy and does not have toxic effects on development of mouse embryo.
    Keywords: Lippia citriodora, Teratogen, Toxicity, herbal medicine
  • مهران وطنچیان*، امیر دلاور، شبنم شاهسوند، حسین کمالی
    زمینه و هدف

    گیاه گل ماهوراز جمله گیاهان دارویی است که دارای خواص متعدد درمانی از جمله رفع دل درد، درمان سرماخوردگی و برونشیت، ضد تب، هموروئید و میگرن می باشد. لذا با توجه به مصرف عصاره این گیاه توسط ساکنین مناطق کوهستانی که به این گیاه دسترسی دارند و با توجه به عدم بررسی اثر تراتوژن احتمالی این گیاه در گذشته، مطالعه حاضربا هدف بررسی تاثیر عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور با غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در جنین موش سوری انجام شده است.

    مواد و روش کار

    دراین مطالعه تجربی، 50 سرموش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری به صورت تصادفی به 5 گروه (کنترل، فنی توئین و3 گروه مورد آزمایش)تقسیم شدند. به موش های باردار گروه های فنی توئین و مورد آزمایش، در روزهای 6، 8، 10، 12و 14 بارداری عصاره ی آبی بخش هوایی گیاه گل ماهور بصورت داخل صفاقی تزریق گردید. دوز تزریق در گروه های 3، 4 و 5 به ترتیب 25/2، 3 و 75/3 گرم بر کیلوگرم بود. سپس در روز 18حاملگی جنین ها از طریق سزارین از رحم خارج شدند و ابتدا از نظر زنده، مرده و بازجذب مورد بررسی و سپس وزن و قد آنها به ترتیب توسط ترازوی دیجیتالی و کولیس اندازه گیری شد. سپس جهت بررسی ناهنجاری های ماکروسکوپی اسکلت، با استفاده ازتکنیک دوگانه آلیزارین ردوآلسین بلو،رنگ آمیزی گردیدند. داده های به دست آمده به کمک آزمون های ANOVA و مربع کای تجزیه وتحلیل شدند.

    یافته ها

    وزن و قد جنین موش های دریافت کننده عصاره آبی بخش هوایی گیاه گل ماهورکاهش قابل ملاحظه ای را نشان دادند. ناهنجاری های اسکلتی متعدد در گروه های دریافت کننده عصاره آبی مشاهده شد که از آن جمله می توان به انگشت اضافه، دنده اضافه، دنده بهم چسبیده، اسکولیوزیس، اسپاینابیفدا، شکاف کام و استخوانی شدن ناقص جمجمه اشاره کرد.

    نتیجه گیری

    عصاره گیاه گل ماهور می تواند منجر به کاهش رشد و ایجاد ناهنجاری های مختلف درجنین شود و لذا لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.

    کلید واژگان: تراتوژن, ناهنجاری اسکلتی, گل ماهور, موش سوری
    M. Vatanchian *, A. Delavar, Sh Shahsavand, H. Kamali
    Background and Objectives

    Verbascum cheiranthifolium is one of useful medicinal plant in Iranian traditional medicine that has many therapeutic effects including pain killer in stomachache, treatment of colds and bronchitis, antipyretic, migraine and antihemorrhoid. As mountaineer and people may use from extract of this plant, this study was undertaken to determine probable teratogenicity of aqueous extract of aerial part of Verbascum cheiranthifolium in mouse embryo.

    Material and Methods

    In this experimental study, 50 adult female mice after mating and observation of vaginal plug, divided into 5 groups (control, phenytoin, and 3 treatments by 2.25,3 and 3.75 mg/kg dose of extract). All groups received aqueous extract of Verbascum cheiranthifolium at days 6, 8, 10, 12 and 14 of pregnancy intraperitoneally.Finally at the day of 18 of pregnancy, all embryos were removed by caesarian section and analyzed from aspect of viable, dead or reabsorption status. Furthermore, weight and CRL of fetuses were analyzed by caliper and digital balance. Using the technique of alizarin red – alcian blue double staining, macroscopic abnormalities of the skeleton were investigated. Data were analyzed using ANOVA and chi-square.

    Results

    Fetuses of treatment groups received aqueous extract of Verbascum cheiranthifolium, showed significant decrease in CRL and weight. Different skeletal anomalies appeared in fetuses including polydactyly, extra rib, conjoined ribs, scoliosis, spina bifida, palate cleft and imperfect skull ossification.

    Conclusion

    Based on clear teratogenic effects of aqueous extract of Verbascum cheiranthifolium in mouse embryo from aspect of growth retardation and inducing skeletal anomalies, it seems usage of this medicinal plant in pregnant women should be avoided.

    Keywords: Teratogen, Skeletal anomaly, mouse embryo, Verbascum cheiranthifolium
  • Afshin Zahedi *, Arash Khaki
    Objective
    Ofloxacin is an antibiotic of the fluoroquinolone group consisting of broad-spectrum antibiotics widely used in various infectious diseases. Nearly 600 teratogenic factors are known that cause congenital disease in laboratory animals. One of these factors is drugs. The aim of this study was to determine the effect of ofloxacin on the development of fetus rat heart.
    Materials And Methods
    In this study, 4-month-old Wistar rats with 300 gram weight were used and were housed in an environmentally controlled room. A group of 3 females were caged with a single male of proven fertility overnight. Finding of vaginal plug on the following morning was regarded as a gestational day 0. Pregnant rats were divided into 2 groups (control and experimental). The first were fed with rodent food and the second with rodent food plus 50 mg/kg ofloxacin every day. After collection of tissue specimen from rat newborns the heart was dissected and prepared for light microscopy.
    Results
    The results showed that in the group receiving ofloxacin, in comparison with the control group, myocardial cells were smaller and contain highly dense nuclei.
    Conclusion
    In conclusion, the results show that the above mentioned drug could be transferred through placenta and affect the normal development of myocardial cells. These changes could have negative effects on the function of the heart after birth.
    Keywords: Histopathologic, Ofloxacin, Teratogen
  • لعبت جعفرزاده، مهرنوش صدیقی، مریم بهزادیان، رویا انصاری سامانی، نجمه شاهین فرد، محمود رفیعیان
    سابقه و هدف
    گلپر (Heracleum persicum) از گیاهان دارویی ایرانی است که به شکل سنتی از آن جهت درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شود ولی هیچ مطالعه علمی برای بررسی اثرات آن در دوران حاملگی وجود ندارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی گلپر در ایجاد سقط و آسیب به جنین در موشهای Balb/c انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 30 موش Balb/c بالغ ماده پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به صورت تصادفی به 3 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل (بدون مداخله)، گاواژ آب مقطر و گروه مورد (با دریافت عصاره گلپر در غلظت mg/Kg5/12 در روز به مدت 7 روز متوالی بصورت گاواژ) تقسیم شدند. در روزهای 19-18، عمل سزارین انجام و جنین ها خارج و در سرم فیزیولوژی قرار داده شدند. جنین ها از لحاظ قد، وزن، ناهنجاری های اسکلتی و دیگر ناهنجاری های قابل مشاهده بررسی شدند. همچنین میزان درصد استروژن و پروژسترون خون مادر برای بررسی مکانیسم ها اندازه گیری شد.
    یافته ها
    یافته ها نشان دهنده تفاوت معنی داری از نظر میزان درصد استروژن (09/9±82/13 در گروه گلپر در مقایسه با ng/ml4/0±4/2 در گروه کنترل) و پروژسترون (ng/ml05/18±56/24 در گروه عصاره گلپر در مقابل ng/ml35/1±46/52 در گروه کنترل) بین گروه ها است (05/0p<). این تفاوت از اثر سقط زایی گیاه گلپر و افزایش استروژن و کاهش پروژسترون در خون مادر حمایت می کرد. میانگین درصد سقط در جنین های گروه مورد نیز 14/0±55/0 بود ولی در گروه کنترل سقط جنین مشاهده نشد. تفاوت معنی داری از نظر قد جنین ها در گروه های مورد مطالعه دیده نشد، اما مقایسه میزان وزن جنین های گروه مورد و کنترل معنی دار بود (05/0p<).
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان داد که گلپر اثر تراتوژنی و سقط زایی دارد. لذا در دوره حاملگی مصرف گیاه باید با احتیاط انجام گیرد.
    کلید واژگان: عصاره گلپر, تراتوژن, سقط, موش
    L. Jafarzadeh, M. Sedighi, M. Behzadian, R. Ansari-Samani, N. Shahinfard, M. Rafieian-Kopaei
    Background And Objective
    Heracleumpersicum is an Iranian medicinal plant which is used for various diseases. However، there is no scientific evidence to prove its side effects in pregnancy. Therefore، this study was designed to evaluate the teratogenic and abortifacient effects of Heracleum persicum hydroalcholic extract in Balb/c mice.
    Methods
    In this experimental study، 30 Balb/c mice were randomly divided into 3 groups، after mating and vagina platelets observation. First group received nothing، and second group received distilled water (gavage) and the third roup received 12. 5 mg/kg/day Heracleum persicum hydroalcholic extract for 7 days. In 18-19th day of the experiment، caesarean surgery was done and embryos were collected in normal saline. The embryos weight and heights were measured and any defects in skeleton or other observable defects in other parts were evaluated. Estrogen and progesterone levels were also measured to evaluate the mechanisms.
    Findings
    There was a significant difference in estrogen percentage (13. 82±9. 09ng/ml in case group vs. 2. 4±0. 4ng/ml in control group) and in progesterone percentage (24. 56±18. 5ng/ml in case group vs. 52. 46±1. 35ng/ml in control group) between two groups (p<0. 05). The abortifacient effect of the plant was supported by the changes in blood estrogen and progesterone. The percentage of abortifacient was 0. 55±0. 14 in plant group and zero in control group. There was no significant difference in studied groups regarding embryos heights. However، the embryos weights were less in case group (p<0. 05).
    Conclusion
    Considering plant effect on weight and hormone changes in pregnancy and abortifacient effect of Heracleum persicum in experimental group، its consumption should be with cautious during pregnancy.
    Keywords: Heracleum persicum, Teratogen, Abortifacient, Mouse
  • Leila Etemad, Mohammad Moshiri, Seyed A. Moallem
    Approximately 1% of all pregnancies are in woman with epilepsy. Although، the majority of children born to women with epilepsy are normal، they are at increased risk for malformations. Notably، the teratogenicity of antiepileptic drugs is a well-defined subject. The incidence of major malformations in offspring of mothers with epilepsy who were treated with AEDs is higher than women with untreated epilepsy and in the general population. These malformations include spina bifida، cleft palate، limb reduction defects، cardiac abnormalities، hypospadias، and gastrointestinal atresia. The exact mechanism by which the AEDs mediate abnormalities in the fetus is uncertain. However، there are several hypotheses to explain them. Some of the most important include folate-related actions، ischemia، reactive intermediates (e. g.، free radicals)، and genetic susceptibility. Thus، understanding the mechanisms of AED-related abnormalities is of vital importance for the care of epileptic women and their offspring.
    Keywords: Anti, epileptic drugs, epilepsy, pregnancy, teratogen
  • بی بی محبوبه ترابی، عبدالحسین شیروی، غلامحسن واعظی
    سابقه و هدف
    فنی توئین یکی از قدیمی ترین داروهای ضدتشنج است و مصرف آن در مادران باردار باعث افزایش ناهنجاری های جنینی می شود. در رابطه با اثرات تراتوژنیک این دارو بر تکامل لوله عصبی و اسکلتی اطلاعات کاملی در دسترس نیست. این تحقیق به منظور بررسی اثرات تراتوژنیک داروی فنی توئین جهت تعیین ناهنجاری های اسکلتی و نقایص لوله عصبی در دوره لانه گزینی و اندام سازی در موش انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، 40 سر موش باردارسفید کوچک آزمایشگاهی نژاد NMRI به سه گروه تجربی (I، II، III) و یک گروه شاهد تقسیم شدند. سه گروه تجربی به ترتیب دوزهای 60، 75، 90 میلی گرم بر کیلوگرم فنی توئین محلول در سرم فیزیولوژی و گروه شاهد سرم فیزیولوژی را به صورت داخل صفاقی با حجم تزریق 2/0 میلی لیتر در روزهای 5/6 تا 5/14 حاملگی در ساعت 7 صبح دریافت کردند. موش ها در روز 5/18 حاملگی تشریح شده و جنین ها از نظر نقایص سیستم اسکلتی مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس جنین موش ها به روش آلیزارین قرمز / آلیسان آبی رنگ آمیزی شدند و جنین ها از نظر میزان بروز نقایص لوله عصبی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری Spss و آزمون های T-test، Anova و Tukeyتجزیه و تحلیل شدند.
    یافته ها
    در هر سه گروه تجربی I،II و III اختلالاتی به صورت ناهنجاری هایی در سیستم اسکلتی مشاهده شد ناهنجاری های اسکلتی عمدتا به صورت اختلال در شکل و جابه جایی در اندام ها بود که از نقطه نظر آماری در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی-داری را نشان می داد (05/0p<)، همچنین در گروه تجربی III نقایص لوله عصبی به صورت اسپینابیفدا بروز نمود که در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی داری را نشان داد (05/0p<).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد استفاده از داروی فنی توئین طی مراحل ارگانوژنز موش می تواند ناهنجاری های اسکلتی و نقایص لوله عصبی را القاء نماید.
    کلید واژگان: فنی توئین, تراتوژن, نقایص لوله عصبی, ناهنجاری های اسکلتی
    Bibi Mahboobeh Torabi, Abdolhosein Shiravi, Gholamhasan Vaezi
    Background
    Phenytoin is one of the oldest anti epileptic drugs; it may result in fetal abnormalities if taken during pregnancy. This study was designed to determine teratogenic effects of phenytoin on the development of skeleton and neural tube defects in mouse fetuses..
    Materials And Methods
    Forty small experimental pregnant mice (NMRI Type) were divided in to three experimental groups (I, II, III) and one control group. The experimental groups received phenytoin in doses of 60, 75 and 90 mg/kg/day and the control group received 0.2 ml normal saline intraperitoneally (ip) from the 6th day to 14th day of pregnancy. The mice were sacrificed on the 18th day of pregnancy and fetuses examined for skeletal abnormality. Alizarin red and Alcian blue stains were used to detect neural tube abnormalities. Data was analyzed with ANOVA and Tukey tests.
    Results
    In all three experimental groups (I-III) abnormalities were observed in the skeletal system, abnormalities primarily consisted of displacement and disruption in the shape of the limbs, rate of these anomalies was significantly different from the control group (p<0.05); also the rate of neural tube defects as spina bifida cystica was significantly higher in experimental group III as compared to the control group, (p<0.05).
    Conclusion
    Findings of this study show that ingestion of phenytoin during pregnancy can induce neural tube defects and skeletal abnormalities in the mouse fetus.. Keywords: phenytoin, teratogen, neural tube defects, skeletal abnormalities.
    Keywords: phenytoin, teratogen, neural tube defects, skeletal abnormalities
  • فرهاد گلشن ایرانپور، لعبت جعفرزاده، اعظم عسگری
    زمینه و هدف
    مطالعات مختلف نشان داده اند که خانم های باردار بدون توجه به تاثیرات تراتوژن بیشتر گیاهان دارویی به استفاده از این گیاهان می پردازند. از جمله این گیاهان که دارای خواص متعدد درمانی است، چای کوهی می باشد که تا به حال اثر تراتوژن آن بررسی نشده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره چای کوهی در غلظت های مختلف در ایجاد ناهنجاری در موش های سوری انجام شده است.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، 60 سر موش سوری ماده بالغ پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به صورت تصادفی به شش گروه (دو گروه کنترل و 4 گروه مورد) تقسیم شدند. چهار گروه مورد از روز 7 تا 12 حاملگی به مدت 6 روز عصاره چای کوهی با غلظت های 50، 100، 150 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. در روز 18 حاملگی جنین ها از لوله رحمی خارج شدند و ابتدا وزن و قد آنها با ترازوی حساس دیجیتالی و کولیس اندازه گیری و سپس با رنگ الیزارین رد رنگ آمیزی و از نظر ناهنجاری های اسکلتی بررسی شدند. داده ها به کمک آزمون های آماری کای دو، کروسکال والیس و آزمون تعقیبی دان تجزیه و تحلیل شد.
    یافته ها
    عصاره چای کوهی در دوزهای مختلف باعث اختلال در رشد (قد و وزن) جنین ها شد و این اختلال با افزایش دوز عصاره افزایش نشان داد (01/0P<). در نداشتن استخوان اینترپاریتال بین گروه های کنترل و دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم تفاوت معنی داری وجود داشت (01/0P<)، ولی در وجود دنده اضافی تفاوت آماری معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    عصاره گیاه چای کوهی دارای خواص تراتوژن می باشد و باعث کاهش رشد و کاهش تشکیل استخوان اینترپاریتال وابسته به دوز می شود و لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.
    کلید واژگان: تراتوژن, چای کوهی, ناهنجاری اسکلتی
    Dr Farhad Golshan Iranpoor, Dr Lobat Jafarzadeh Azam Asgari
    Background And Aims
    Several studies have shown that many pregnant women use medicinal plants during pregnancy without knowing some of those teratogenic effects. One of these plants is Stachys lavandulifolia that is used for many health treatments. The teratogenic effect of this plant has not been established yet. Therefore in this study the teratogenic effect of Stachys lavandulifolia was investigated in Balb/c mice.
    Methods
    In this experimental study, 60 female Wistar rats (30-40 gr, 8-12 weeks old) were randomlydesignated into 6 groups. (2 control and 4 case groups). Pregnancy was confirmed with vaginal plaque. The doses of 50,100,150 and 200 mg/kg of the extracts of Stachys lavandulifolia vahl were injected intra peritoneal (i.p.) to pregnant mice from the 7th to 12th days of pregnancy. The fifth group received saline and theSixth group (control group) received nothing. In the 18th day of the pregnancy the fetuses were removed from the uterine tubes and their weight and height were measured by digital scale and Kullis, then they were painted by red alizarin and their skeletal disorders were checked. Data were analyzed with Chi square and Kruskal Wallis and Dunn post hoc tests.
    Results
    Using different doses of hydro alcoholic extract of Stachys lavandulifolia the fetal growth was impaired and this impairment increasesd with increased doses of the extract (P<0.01). In the dose of 200 mg/kg inter parietal bone was not observed in 40% of embryos (P<0.01), regarding the extra rib there was no significant difference between groups. In the case of having additional rib, no significant difference was found between the groups.
    Conclusion
    Stachysl lavandulifolia extract has teratogenic effect and using it causes growth retardation and stopping the inter parietal bone formation. Therefore it should be considered as contraindication or use with caution, in pregnancy.
    Keywords: Stachys lavandulifolia, Skeletal disorders, Teratogen
  • لعبت جعفرزاده، رویا انصاری سامانی، نجمه شاهین فرد، ندا صیفی، بتول پورقیصری، مهرنوش صدیقی، سلیمان خیری، سمیرا اصغرزاده، محمود رفیعیان کوپایی
    مقدمه
    حنا گیاهی است که بر اساس باورهای سنتی مردم دارای خواص سقط آور می باشد، ولی هیچ مطالعه علمی این موضوع و یا اثر تراتوژنی این گیاه را مورد بررسی قرار نداده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر عصاره حنا در ایجاد ناهنجاری مادرزادی در موش های سوری انجام شد.
    روش کار
    در این مطالعه تجربی، 120 موش سوری بالغ ماده پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به طور تصادفی در 4 گروه کنترل (بدون مداخله و تزریق آب مقطر) و مورد (غلظت های 10 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند و روزانه به مدت 7 روز، مورد تزریق داخل صفاقی قرار گرفتند. در روزهای 18 و 19 عمل سزارین انجام و ضمن اندازه گیری قد و وزن، جنین ها از نظر ناهنجاری مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادها با آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی «ال اس دی» انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    بین گروه شاهد با گروه هایی که عصاره حنا دریافت کرده بودند، از نظر قد و وزن جنین اختلاف معنی داری مشاهده شد (001/0 >p) ولی اختلاف بین گروه های مصرف کننده حنا، معنی دار نبود. در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره حنا، در 90 درصد جنین ها استخوان پاریتال وجود نداشت و دنده اضافی بیشتری در گروه های دریافت کننده عصاره حنا مشاهده شد (01/0=p).
    نتیجه گیری
    مصرف عصاره هیدروالکلی گیاه حنا دارای خواص تراتوژنی می باشد و لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.
    کلید واژگان: تراتوژن, جنین, عصاره حنا, موش کوچک
    Lobat Jafarzadeh, Roya Ansari Samani, Najmeh Shahin Fard, Neda Seifi, Batool Pour Qeysari, Mehrnoush Sedighi, Soleiman Kheyri, Samira Asqarzadeh, Mahmoud Rafieeyan Koopaee
    Introduction
    According to the traditional believes Henna causes abortion; however، there is no scientific study in this regard and about its teratogenic effect. The aim of this research was to study the effect of Henna extract on congenital malformations in mouse.
    Methods
    In this experimental study، a total of 120 female mice (30-40 gr، 8-12 week old) after mating and observing vaginal plug، were randomly allocated in 4 groups of control (Without intervention and distilled water injection) and case (Concentrations of 10 and 100 milligram per kilogram of Henna extract). All groups received daily intra-peritoneal injection for seven days. Cesarean operation was held on 18th and 19th day، as well. While height and weight measurements، embryos were examined for abnormalities. Data were analyzed by SPSS software version 11. 5، ANOVA and least significant difference (LSD) test. P value less than 0. 05 was statistically significant.
    Results
    A significant difference was observed in weight and length of fetuses in case and control group (p<0. 001) but there is no relevant difference among groups that received Henna. In 90% of case group، fetuses had no parietal bone and more extra ribs were observed in the groups who receiving Henna extract.
    Conclusion
    Hydro-alcoholic extract of Henna has teratogenic properties، so it should be consumed with caution during pregnancy.
    Keywords: Embryo, Lowsonia inermis, Mice, Teratogen
  • نسرین تک زارع، وحید نیکویی، ستار استاد هادی، سید محمد علی نبوی، اعظم بختیاریان *
    زمینه و هدف

    شیوع اختلالات وسواسی- جبری و افسردگی در دوران بارداری زیاد است و احتمال تجویز کلومی پرامین و مصرف هم زمان داروها و مواد حاوی کافیین در این دوران وجود دارد. با توجه به این که تحقیقات کافی در مورد آثار تراتوژنیک کلومی پرامین و مصرف هم زمان آن با کافیین در دوران ارگانوژنز انجام نگرفته است، هدف از این تحقیق، بررسی آثار تراتوژنیک کلومی پرامین، کافیین و مصرف هم زمان آن ها بر جنین موش صحرایی می باشد.

    روش بررسی

    در این مطالعه 42 موش صحرایی باردار، دوزهای تعیین شده داروها را روزانه به صورت تزریقی از روز هشتم تا پانزدهم بارداری دریافت کردند. در روز هفدهم بارداری، جنین ها خارج شده و مورد مطالعه ماکروسکوپی و بررسی ناهنجاری های ظاهری قرار گرفتند.

    یافته ها

    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که با افزایش دوز کافیین و مصرف هم زمان کافیین و کلومی پرامین، افزایش قابل ملاحظه ای در میزان مرگ و میر جنین، ناهنجاری های ظاهری، چرخش غیرطبیعی، چروکیدگی پوست و خون ریزی زیر پوستی دیده می شود. تجزیه آماری نشان داد که میزان اثرات تراتوژنیک کافیین در دوز بالا و تجویز هم زمان کلومی پرامین و کافیین به صورت معنی داری بیش تر از سایر گروه ها می باشد (001/0P≤).

    نتیجه گیری

    نتایج به دست آمده از این مطالعه حاکی از تراتوژن بودن کافیین در دوز بالا و مصرف هم زمان کلومی پرامین و کافیین می باشد. توصیه می گردد که مادران باردار از مصرف بی رویه داروها و غذاهای کافیین دار و مصرف هم زمان آن ها با کلومی پرامین در سه ماهه اول بارداری خودداری نمایند.

    کلید واژگان: تراتوژن, کلومی پرامین, کافیین, ضد افسردگی های سه حلقه ای, ناهنجاری ها, موش صحرایی
    Zare N., Nikoui V., Ostadhadi S., Nabavi Sma, Bakhtiarian A.
    Background

    Obsessive-compulsive disorders and depression have a high prevalence during pregnancy; therefore, pregnant women may take clomipramine and also take other drugs or consume foods that contain caffeine. As investigations about the teratogenic effects of clomipramine and its concurrent administration with caffeine during organogenesis period are scarce, we aimed to study the teratogenicity of simultaneous administration of clomipramine and caffeine in rat fetus.

    Methods

    After dividing 42 pregnant rats to several case and control groups, we injected different doses of caffeine and clomipramine to the animals. All the injections were performed on the eighth until the 15th day of pregnancy. We removed the fetuses on the 17th day of pregnancy and studied the morphological features and apparent anomalies of the fetuses macroscopically.

    Results

    We found a significant rate of mortality, apparent anomalies, abnormal torsion, shrinkage of skin and subcutaneous bleeding in fetuses of rats receiving high doses of caffeine or a combination of caffeine and clomipramine. Statistical analysis of the data revealed a significant increase (P?0.001) in teratogenicity of high doses of caffeine and its combination with clomipramine.

    Conclusion

    This study implies simultaneous intake of high amounts of caffeine and clomipramine lead to teratogenicity. We recommend pregnant women to avoid uncontrolled consumption of foods that contain caffeine or drugs that contain high amounts of this substance. They should not also take clomipramine with caffeine in the first trimester of pregnancy.

    Keywords: anomalies, caffeine, clomipramine, fetus, rat, teratogen, tricyclic antidepressants
  • محمد افشار، سیدعادل معلم، عبدالحسین شیروی، سیدمجید جلالیان حسینی
    زمینه و هدف
    نقایص لوله عصبی و هایپوپلازی ناخن ها از ناهنجاری های شناخته شده کاربامازپین می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر داروی کاربامازپین بر القاء ناهنجاری های چشمی موش انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی 40 سر موش باردار از نژاد Balb/c به دو گروه تجربی و دو گروه کنترل تقسیم شدند و به ترتیب دوزهای 15 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه از داروی کاربامازپین (در گروه تجربی Iو(II و نرمال سالین و تویین20 در نرمال سالین (در گروه های کنترل) از روز ششم دوره بارداری لغایت روز پانزدهم و به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. در روز هجدهم بارداری جنین ها از رحم خارج شدند و پس از توزین و اندازه گیری طول بدن، جنین های دارای ناهنجاری مورد رنگ آمیزی اسکلتی و بافتی قرارگرفتند.
    یافته ها
    میانگین وزن بدن و طول سری دمی در گروه های تجربی به صورت معنی داری در مقایسه با کنترل کاهش یافته بود (05/0P<). در گروه آزمایشی با دوز 15 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم به ترتیب بدشکلی جمجمه در 7 و 8/10 درصد، کوتاهی انگشتان در 3/13 و 6/16 درصد، کوچکی ماندیبول در 8/7 و 7/11 درصد و کوتاهی دم در 2/10 و 2/9 درصد از جنین ها مشاهد شد. نقایص چشمی به ترتیب در 6/8 درصد و 5/7 درصد از جنین های گروه آزمایشی یک و دو مشاهده شد. نقایص چشمی به صورت باز بودن یک یا دو چشم، اگزوفتالمی، تغییراتی در شکل اپی تلیوم عدسی، چین خوردگی شبکیه و قرنیه مشاهده گردید.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که مصرف داروی کاربامازپین در طی مراحل اروگانوژنز موش می تواند، ناهنجاری چشمی را در جنین القاء نماید.
    کلید واژگان: ناهنجاری, کاربامازپین, نقایص چشمی, موش
    Mohammad Afshar, Seyed Adel Moallem, Abdol Hosein Shiroy, Seyed Majid Jalaliyan Hoseini
    Background and Objective
    Neural tube defects, growth retardation and nail hypoplasia are most common features of teratogenic effects of carbamazepine. This study was done to determine the effects of carbomazepine on eye development in Mice fetuses.
    Materials and Methods
    In this experimental study 40 BALB/c pregnant Mice were divided into four groups. Experimental groups I and II received 15 mg/kg daily 6-15 GD (gestational days) and 30 mg/kg daily 6-15 GD intraperitoneal of carbamazepine, respectively. All drugs recolved in Tween20. Two control groups received normal saline or Tween 20. Dams were dissected on GD18 and embryos were collected. After observation of eye malformation in fetuses, we employed routine histological processes to stain the samples and also skeletal staining was performed.
    Results
    Calvaria deformations, finger anomalies, brachygnathia and short tail in experimental groups I and II were 7% and 10.8%, 13.3% and 16.6%, 7.8% and 11.7%, 10.2% and 9.2% respectively. Ten of fetuses (8.6%) in experimental group I and nine of fetuses (7.5%) in the experimental group II had eye malformations. Premature opening of one or both eyes with mild to severe exophthalmos occurred in both of the experimental groups. Also, histological examination showed deformed lens, retinal folds with undeveloped layers, corneal fold with absence of surface epithelium.
    Conclusion
    This study revealed that administration of carbamazepine during embryunic period can induce eye malformations in Mice fetuses.
    Keywords: Carbamazepine, Eye malformations, Mice, Teratogen
  • فروزان رحمانی
    زمینه و هدف
    یکی از مهمترین عوارض مصرف داروهای ضد صرع در دوران بارداری خطر افزایش ناهنجاری های جنینی در نوزادان می باشد. لاموتریژین یکی از داروهای جدید ضد صرع می باشد که علاوه بر درمان صرع در درمان بسیاری از بیماری های مزمن عصبی نیز استفاده می شود. در مورد اثرات تراتوژنیک این دارو گزارش های کم و متناقضی در دسترس می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیرات تراتوژنیک داروی لاموتریژین بر روی اسکلت جنین موش های تحت درمان این دارو انجام شده است.
    روش بررسی
    این مطالعه از نوع تجربی است که 150 سر موش سوری حامله به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول (کنترل) هیچ ماده ای دریافت نکردند گروه دوم (شم) اتانول به صورت داخل صفاقی دریافت کردند، گروه سوم (مورد 1) 25 mg/kg و گروه چهارم (مورد 2) mg/kg 75 لاموتریژین سه مرتبه در روز به روش داخل صفاقی دریافت کردند. شروع تزریق برای هر سه گروه از روز 9 تا 18 حاملگی بود. در روز 18 جنین ها از رحم مادر خارج شده و با استفاده از آلزارین رد و آلسین بلو رنگ آمیزی گردیدند. در این روش استخوانها قرمز، غضروفها آبی و بافت نرم شفاف می گردد. سپس ناهنجاری های موجود در ستون مهره ها، استرنوم و دنده در چهار گروه بررسی و با استفاده از تست آماری کای دو و به کمک نرم افزار SPSS مقایسه شدند.
    یافته ها
    در گروه های تحت درمان با لاموتریژین انواع ناهنجاری های اسکلتی افزایش یافته (p<0.001) و با افزایش دوز دارو میزان این ناهنجاری ها افزایش یافت (p<0.001).
    نتیجه گیری
    نتایج به دست آمده در این بررسی نشان داد که لاموتریژین احتمالا یک ریسک فاکتور در بروز ناهنجاری های اسکلتی در جنین موش می باشد.
    کلید واژگان: تراتوژن, جنین, لاموتریژین, ناهنجاری اسکلتال, موش
    Froozan Rahmani
    Background And Aim
    One of the most important complications of anti-epileptic drugs (AEDs), used during pregnancy, is the increasing of congenital malformation in neonates. One of these drugs, lamotrigine (LTG), in addition to treatment of epilepsy, is used in many of the chronic neural diseases. There are a few controversial reports about teratogenic effect of this drug. Based on these reports, oral usage of this drug is not teratogenic. Therefore, the aim of this study was to investigate about the teratogenic effect of this drug on a number of mice fetuses following the interaperitoneal injections.
    Methods
    In this study, 150 mice were divided in four groups: 1) control 1, no material administration, 2) control 2, ip ethanol solution was administrated, 3) case 1, LTG was administrated ip (25 mg/kg, tid) 4) fourth group (case 2), LTG was administrated ip 3 time/day (75 mg/kg) from the 9th to 18th day of gestation. Fetuses were collected on the GD 18 and then some of embryos were used for alizarin red and alcian blue staining. By this method of staining soft tissue would become clear, cartilages become blue, and bones turn to red. Then malformations in vertebral column, sternum and ribs were considered in four groups and were compared.
    Results
    In the group treated with LTG, different types of skeletal malformations were increased (p<0.001) and the incretion was drug dose-dependent. Conculusion: The results of this study showed that LTG is likely a risk factor in occurrence of skeletal malformation in mice fetus.
    Keywords: Lamotrigine, Teratogen, Skeletal malformation, Mice, Fetus
  • محمد افشار، محمد جعفر گلعلی پور، محمدحسن پور
    سابقه و هدف
    گاباپنتین یک داروی ضد صرع از نسل جدید است که جهت درمان صرع های ناقص و عمومی ثانویه معرفی گردید. از این دارو جهت تسکین دردهای عصبی کانسر و دیابت و پیشگیری از میگرن نیز استفاده می گردد. در مورد نقش این دارو در ایجاد نقایص جسمی در تکامل جنین (اثرات تراتوژنیک)، اطلاعات زیادی در دست نیست و تنها گزارش هایی دال بر اختلالاتی مثل تاخیر در استخوان سازی و تجمع ادرار در کلیه و حالب(هیدرونفروز و هیدرواورتر) در حیوانات آزمایشگاهی وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین ناهنجاری های ماکروسکوپی ایجاد شده توسط داروی گاباپنتین در صورت استفاده مستمر آن در زمان لانه گزینی و اندام سازی جنین طراحی گردید.
    مواد و روش ها
    از 30 سرموش سفید کوچک آزمایشگاهی با نژاد Balb/c که درسنین 2.5 ماهه و دارای وزن تقریبی 2±30 گرم بودند، استفاده شد. شرایط نگهداری و تغذیه حیوانات استاندارد بود. جهت جفت گیری از تعداد 3 سرموش ماده به همراه یک سرموش نر به مدت یک شب در داخل قفس استفاده شد. رویت پلاک واژنی در صبح روز بعد، به عنوان زمان صفر حاملگی (GDo) تلقی شد.
    موش ها در سه گروه 10 تایی شامل دو گروه تجربی (II، I) و یک گروه شاهد دسته بندی شدند دو گروه تجربی به ترتیب مقادیر 1400mg/day(20mg/kg/day)و 1800 mg/day(26mg/kg/day) را به مدت 10 روز پی درپی، به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. در گروه شاهد، از سرم فیزیولوژی به همان حجم داروهای تزریق شده استفاده گردید. موش ها در روز 18حاملگی تشریح شده و جنین هایشان توسط میکروسکوپ استریو مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری وزن توسط ترازوی حساس دژیتال با دقت 0.01 انجام شد. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری Anova و Tukey، X2 به کمک نرم افزار Spss آنالیز گردید.
    یافته ها
    در هر دو گروه تجربی I و II اختلالات مشابهی به صورت ناهنجاری هایی در سیستم اسکلتی و لوله عصبی بروز نمود. میزان اختلالات اسکلتی بیش از نقایص لوله عصبی بود و عمدتا به صورت اختلال شکل و جابجایی در اندام ها بود و از نظر آماری در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود (P<0.05). نقایص لوله عصبی عمدتا به صورت اسپینابیفیدا سیستیکا بود. در گروه تجربی II میزان بروز شدت ناهنجاری ها و جذب جنینی نسبت به گروه تجربی I افزایش داشت.
    استنتاج
    این مطالعه نشان داد اگر از داروی گاباپنتین به صورت مداوم در طی مراحل لانه گزینی و اندام سازی استفاده شود.
    می تواند سبب ناهنجاری های مادرزادی به مراتب شدیدتری از اختلالات گزارش شده قبلی گردد.
    کلید واژگان: گاباپنتین, تراتوژن, ناهنجاری های اسکلتی, نقایص لوله عصبی
    M. Afshar, M.J. Golalipour, M. Hasanpour
    Background and
    Purpose
    Gabapentin is a new Antiepileptic drugs that introduced for the treatment of partial and second generalized seizures. Other usages of this drug include relief of neuropathic pains such as diabetic and cancers neuropathy and also prophylaxy of migrane. There is little information about the teratogenic effects of this drug. Only few studies reported delay in ossification of bones and hydroureter and hydronephrosis. This study carried out to reveal the macroscopic malformation of this drug when used during the implantation and organogenesis periods.
    Materials And Methods
    30 balb/c virgin females, aged 2.5 months and weighted 30±2 gr were housed in environmentally controlled room. A group of 3 females was caged with a single male of proven fertility overnight. Finding of vaginal plug on the following morning was regarded as gestational day (GD) 0. Mice were divided into experimental groups ex. І=received 1400 mg /day (20mg/kg/day) and ex. II=received 1800 mg /day (26mg/kg/day) doses of Gabapentin drug for 10 subsequent days and one control group which received disstilled water intraperitoneally. They were dissected in GD18 and embryos were collected and washed with normal saline. Macroscopic observation was made using a stereomicroscope and weighed using a digital scale with 0.01 accuracy. Data were analysed by ANOVA and X2 tests using of SPSS software.
    Results
    Both experimental groups (I, II) revealed similar malformations categorized as skeletal malformation and neural tube defects. Skeletal malformation was more frequent than neural tube defects and mostly included limbs defects,distortions and dislocations with significant difference compared with the control group (p<0.05). Spina bifida cystica was the most common form of neural tube defects. In the experimental group II, density and incidence of malformations and also fetuses resorption were higher than those of the other experimental group.
    Conclusion
    This study revealed that Gabapentin can induce new severe malformations if this drug used subsequent to the implantation and organogenesis stages of pregnancy.
    Keywords: Gabapentin, teratogen, skeletal malformations, neural Tube Defects
  • نورالله رضایی، سید محمدباقر هاشمی
    سابقه و هدف
    با توجه به اهمیت تکامل اعضاء در جنین و نقش مهم ویتامین A در روند تکامل در طی دوره رویانی، این مطالعه به منظور بررسی اثرات ازدیاد تجویز آمپول ویتامین A روی اندام و تعیین زمان بیشترین اثر آن و زمان بحرانی شکل گیری اندام ها انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    مطالعه به روش تجربی روی 140 مورد موش باردار از نژاد Swiss webster انجام شده است. موش های باردار به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شده اند. سپس موش های گروه تجربی به طور تصادفی به سه زیر گروه الف، ب، وج تقسیم و به ترتیب یک دوز IU/Kg 15000 (در ساعت 8 صبح)، دو دوز IU/Kg 10000 یا 15000 (در ساعت های 8 صبح و 18 عصر همان روز) ویتامین A در یکی از روز های 9، 10، 11 یا 12 بارداری (روز مشاهده پلاک واژن = روز صفر حاملگی) به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. در روز 17 بارداری جنین ها از رحم مادر تخلیه و با استفاده از استرئو میکروسکوپ و تکنیک رنگ آمیزی آلسین بلو وآلیزارین رد- اس موردبررسی قرار گرفتند.
    نتایج
    ویتامین A سبب ایجاد ناهنجاری های وسیع در اندام های جلویی و پشتی به صورت کوتاهی و عدم چرخش اندام ها، کوتاهی انگشتان، افزایش شکاف بین انگشتی، و نیز نقایصی در سیستم عصبی و کام شده است. در میان گروه های تجربی موثرترین دوزویتامین Aکه بتواند سبب فراوانی بالایی از ناهنجاری در اندام ها شود IU/Kg 15000×2 می باشد که در روز دهم بارداری 6/28درصد()در اندام های جلویی و روز یازدهم بارداری 6/20درصد()در اندام های پشتی در مقایسه با گروه کنترل صفر درصد بوده است. همچنین در مقایسه با گروه کنترل میزان جذب جنین های تجربی افزایش یافته و میانگین وزن و طول سری دمی جنین های تجربی کاهش یافته است و آزمون MANOVA نشان داد که به لحاظ آماری این اختلاف معنی دار می باشد(001/0 P<).
    استنتاج
    نتایج نشان داد که ازدیاد ویتامین A یک تراتوژن قوی است و سبب ایجاد ناهنجاری در اندام ها می شود که میزان فراوانی و شدت این ناهنجاری ها به دوز دارو و زمان تجویز آن بستگی دارد. چنانچه جنین در طی دوره بحرانی تکامل اندام ها در معرض دوز بالای ویتامین A قرار بگیرد، ممکن است این ماده با پدیده های تکاملی معینی مداخله کند و منجر به نقایص متعدد اندام ها در نوزادان تازه متولد شده شود.
    کلید واژگان: ویتامین A, جنین موش, شکل گیری اندام, تراتوژن
    N. Rezaee, M.B. Hashemi, A.R. Khalilian, A. Moghaddam
    Background and
    Purpose
    Regarding to the developing organs in embryo and important role of vitamin (Vit) Â on developing process in embryonic period, the present study was done in order to survey effects of excess Vit-Â administration on limb development and determine the optimum teratogenic dose of this substance and the critical time of its formation.
    Materials And Methods
    This experimental study was done on 140 pregnant Swiss Webster strain mice. They were randomly divided into two control and experimental groups. The experimental group was subdivided into three groups as Â,B,Ç. Ône dose of 15000 ÏÜ/kg (at 8am), two doses of 10000 or 15000 ÏÜ/kg (at 8am & 18pm the same day) Vit  was injected interaperitoneally by insulin syringe on the day 9,10,11 or 12 days of gestation (vaginal plug = day 0 of gestation). The embryoes were removed on the 17th day. They were survied by Stereomicroscope and alcian blue- alizarin red S staining technique.
    Results
    Vit-Â gas produced major malformations in the forelimbs and hindlimbs of developing mouse embryos, such as short and unrotation limbs, short fingers, increasing interdigital cleft, also in ÇNS and Palate defects. Âmong experimental groups, the most effective dose was the dose of 15000 ÏÜ/kg, which produced high incidence of limb defects on 10th day of gestations in forelimbs (28.6%) and 11th hindlimbs (20.6%) compared to the control group (0%). Ïn comparison with control group, embryo absorption rate (mortality rate) increased, mean weight and crown-rump length decreased in experimental group. Which is significant according to MÂNÔVÂ test (p< 0.001). Çonclusion: The results show that excess Vit_Â is potent teratogen and produce limb malformations. The incidence and severity of these malforamations were correlated with the dosage and time of exposure. Ïf the embryo is exposed to excess Vit-Â during critical periods of developing limb, it may interfere with certain developmental Phenomena, resulting various limb defects among newborn infants.
    Keywords: limb defect, teratogen, vitamin A, Mouse embryo
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال