جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "thymus plant" در نشریات گروه "پزشکی"
-
زمینه و هدف
کاندیدا آلبیکنس علی رغم این که به عنوان یک مخمر همسفره با انسان در نظر گرفته می شود، در شرایط خاص می تواند به یک عامل مهاجم تبدیل شده و باعث انواع مختلفی از عفونت های حاد یا مزمن شود. استفاده از داروهای ضد قارچی موجود علیه این مخمر، به دلیل اثرات جانبی این داروها و نیز مقاومت این مخمر نسبت به آنها با محدودیت همراه است. بنابراین، هدف از این مطالعه تعیین و بررسی داکینگ مولکولی ترکیبات زیستی گیاه آویشن باغی (L. Thymus vulgaris) با آسپارتیل پروتئاز ترشحی 5 مخمر Candida albicans برای یافتن ترکیبات مهاری احتمالی بود.
روش بررسیدر این مطالعه داکینگ مولکولی که در سال 1403انجام شد، مواد موثره گیاهی آویشن باغی از پایگاه داده LOTUS و NPASS به دست آمد و ساختار پروتئین SAP5 با جستجو در بانک داده RCSB PDB جمع وری شد. داکینگ مولکولی لیگاندها با آنزیم SAP5 با استفاده از نرم افزار AutoDock Vina در بسته نرم افزاری PyRx 0.8 برای محاسبه انرژی اتصال و تعیین موقعیت اتصال هر ترکیب در برهمکنش با SAP5 استفاده شد. ترکیباتی که بهترین انرژی اتصال را با پروتئین هدف داشتند، از نظر خصوصیات فارماکوکینتیک و سمیت مورد بررسی قرار گرفتند و در انتها لیگاندهای منتخب با استفاده از BIOVIA Discovery Studio تصویرسازی شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای مختلف و مقایسه با نتایج مقالات قبل در این زمینه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هاانرژی اتصال ترکیبات گیاه آویش به جایگاه فعال آنزیم SAP5 از 9/9- تا 4/3- متغیر بود. بیشترین تمایل اتصال به جایگاه فعال این آنزیم مربوط به سه ترکیب Eriodictin، (-)-Taxifolin و Ellagic Acidبود. این ترکیبات از نظر ویژگی های فارماکوکینتیک و سمیت مطلوب بودند. پژوهش های فارماکوکینتیک سه ترکیب منتخب با استفاده از سرور آنلاین SwissADME نشاند دهنده خواص دارویی امیدوار کننده این ترکیبات بود. با وجود این، بررسی سمیت این ترکیبات با استفاده از سرورهای ADMETlab و ProTox-II نشان دهنده سمیت اریودیکتین بود.
نتیجه گیرینتایج پژوهش های داکینگ نشان داد که برخی ترکیبات موجود در گیاه آویشن توانایی مهار آسپارتیل پروتئاز ترشحی -5 را دارند. بنابر این، احتمالا یکی از مکانیسم های دخیل در اثرات ضد گاندیدایی آویشن باغی بر مخمر کاندیدا آلبیکنز از طریق مهار این پروتئین می باشد.
کلید واژگان: گیاه آویشن باغی, کاندیدا آلبیکنس, فارماکوکینتیک, داکینگ مولکولیArmaghane-danesh, Volume:29 Issue: 4, 2024, PP 610 -627Background & aimDespite being considered a common yeast among humans, Candida albicans can become an invasive agent under certain conditions and cause various types of acute or chronic infections. The use of existing antifungal drugs is limited due to their side effects and the resistance of this yeast to them. Previous in vitro studies have demonstrated that thyme plant possesses antifungal properties and its metabolites have the ability to kill the candida strains resistant to azole antifungal drugs. Secreted aspartyl protease 5 (SAP5) plays a crucial role in the pathogenicity of this yeast. Therefore, the aim of the present study was to determine and investigate the molecular docking of biological compounds of garden thyme (L. Thymus vulgaris) with secreted aspartyl protease-5 of Candida albicans yeast to find possible inhibitory compounds.
MethodsIn the present molecular docking study conducted in 2024, the active phytochemical compounds of the Thymus vulgaris plant were obtained from the LOTUS and NPASS databases. The structure of the SAP5 protein was retrieved from the RCSB PDB database. Molecular docking of ligands with the SAP5 enzyme was performed using AutoDock Vina in the PyRx 0.8 software package to calculate binding energies and determine the docking position of each compound in its interaction with SAP5. The compounds with the best binding energy to the target protein were further evaluated for pharmacokinetic properties and toxicity, and the selected ligands were visualized using BIOVIA Discovery Studio. The collected data were analyzed using different software and compared with the results of previous articles in this field.
ResultsThe binding energies of Thymus vulgaris compounds to the active site of the SAP5 enzyme ranged from -9.9 to -3.4 kcal/mol. The highest binding affinities to the active site were observed for the compounds Eriodictin, (-)-Taxifolin, and Ellagic Acid. These compounds also demonstrated favorable pharmacokinetic and toxicity profiles. Pharmacokinetic studies of three selected compounds using the SwissADME online server showed their promising medicinal properties. Despite this, investigating their toxicity using ADMETlab and ProTox-II servers showed the toxicity of eriodictin.
ConclusionThe results of the present study indicated that some compounds in thyme plant may inhibit SAP5. Therefore, probably one of the mechanisms involved in the anti-candidal effects of garden thyme on Candida albicans yeast is through the inhibition of this protein.
Keywords: Thymus Plant, Candida Albicans, Pharmacokinetics, Molecular Docking -
Background
This study aimed to investigate the physicochemical properties, antimicrobial activity, and cytotoxicity of Thyme Essential Oil (TEO) encapsulated by chitosan nanogels.
MethodsIn this study, chitosan-stearic acid and chitosan-capric acid nanogels were developed in two ratios of chitosan to fatty acid (10: 1 and 10: 3).
ResultsThe results of Fourier-Transform Infrared Spectroscopy analysis showed a successful binding of chitosan to capric and stearic acids. Scanning Electron Microscope images revealed that particle formation improved with increase of the ratio of fatty acid to chitosan. The antimicrobial capacity of both encapsulation systems on three species of microorganisms (Staphylococcus aureus, Escherichia coli, and Candida albicans) was studied. A sustained release of curcumin was observed in Simulated Intestine Fluid. The developed nanogels did not have any toxicity on different cell lines. The results also showed that the antimicrobial capacity of TEO encapsulated with chitosan nanogels was higher (p<0.05) than the ionic method (use of sodium triphosphate incorporating chitosan).
ConclusionThe results have shown that encapsulating TEO in chitosan nanogels is a suitable alternative for synthetic antibiotics in different products.
Keywords: Thymus Plant, Chitosan, Nanogels, Oils, Volatile -
Background
A large body of literature suggests that the extracts of Ocimum gratissimum (O. gratissimum) and Thymus vulgaris (T. vulgaris) play protective roles against various inflammatory disorders. However, the possible mechanism of action with reference to the interactions of their respective phytochemical compositions with pro-inflammatory mediators as the indication of their therapeutic effects is less clear. Therefore, the immunomodulatory properties of O. gratissimum and T. vulgaris were investigated in this study.
MethodsThe in vitro lipoxygenase inhibitory potentials of methanolic extracts of the selected plants were assessed through colorimetric analysis. The pharmacokinetics of some identified compounds in the botanicals were investigated via the Swiss ADME server while the molecular interactions of the compounds with lipoxygenase, IL-1, IL-6, TNF-α, IL-8, and CCL-2 were performed through molecular docking.
ResultsThe assessment of the lipoxygenase inhibition revealed the extracts could possess anti-inflammatory agents. The pharmacokinetic results of some selected compounds identified in the botanicals showed moderate toxic effects compared to indomethacin. The molecular docking study substantiated the report of the in vitro analysis as indicated in the binding score of all the selected compounds compared to indomethacin.
ConclusionThe phytochemical components of the extracts of O. gratissimum and T. vulgaris could be effective as anti-inflammatory agents that could be explored in preventing disorders associated with excessive activities of pro-inflammatory mediators.
Keywords: Anti-inflammatory agents, Lipoxygenase, Ocimum, Phytochemicals, Plant extracts, Thymus plant -
Background
Zataria multiflora Boiss. (Avishan-e Shirazi), as an Iranian endemic plant, belongs to the Lamiaceae family and may be used as a food preservative. This study aimed to detect potential genotoxic effects of Z. multiflora extract.
MethodsHydro-alcoholic extract of Z. multiflora was prepared. Human B lymphocytes were treated with 1% extract within 3 and 24 h. Sterile Phosphate Buffered Saline (PBS) and cisplatin were used as negative and positive controls, respectively. DNA damage profiles were examined using comet assay (Single Cell Gel Electrophoresis). Data were statistically analyzed by SPSS software v. 21.
ResultsNo statistically significant (p=0.071) DNA damage was observed in B lymphocytes treated with either Z. multiflora extract or PBS after 3 and 24 h. However, there was a statistically significant difference (p=0.0001) between DNA damage in B lymphocytes that treated with cisplatin and Z. multiflora after 3 and 24 h.
ConclusionThe comet assay used in the current study showed that Z. multiflora had no genotoxic effect.
Keywords: Thymus Plant, Comet Assay, Mutagenicity Tests, DNA Damage, Food Safety -
Background
Among important fungi associated with foods are Aspergillus spp., Penicillium spp., and Geotrichum spp. In this study, we evaluated antifungal effects of Essential Oils (EOs) of Zataria multiflora, Mentha pulegium, and Mentha piperita.
MethodsAntifungal properties of EOs of M. piperita, M. pulegium, and Z. multiflora against Aspergillus spp., Penicillium spp., and Geotrichum candidum were determined by agar well diffusion and broth macrodilution method. Data were analyzed by SPSS 20.
ResultsAmong three studied plant EOs, Z. multiflora EO had the strongest antifungal activity (p<0.05) on tested fungi; so that the Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and Minimum Fungicidal Concentration (MFC) were 0.01 and 0.3% for G. candidum, 0.005 and 0.3% for Penicillium spp., and 0.1 and 0.3% for Aspergillus spp.
ConclusionAll three studied plant EOs showed antifungal activities. However, as Z. multiflora EO showed the most antifungal effect, it could be specially suggested as natural powerful antifungal preservatives in the food industry.
Keywords: Antifungal Agents, Thymus Plant, Mentha pulegium, Mentha piperita -
مقدمه
شیوع دیابت نوع دو به علت تغییر در شیوه ی زندگی، افزایش شیوع چاقی و کاهش فعالیت بدنی؛ پیوسته در حال افزایش است. کنترل و تعدیل عوامل اکسیدانی در افراد دیابتی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه اثر تمرین تناوبی با شدت بالا و مصرف عصاره ی هیدروالکلی آویشن شیرازی بر تعادل عوامل اکسیدانی وآنتی اکسیدانی موش های دیابتی شده نوع دو توسط استرپتوزوتوسین مورد مطالعه قرار گرفت.
روش هادر این تحقیق از موش های صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 10±110 گرم استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به چهار گروه تمرین و آویشن، آویشن، تمرین و کنترل تقسیم شدند. عصاره به میزان 200 سی سی روزانه از طریق سرنگ گاواژ شد. برنامه ی تمرین شامل دویدن روی تردمیل با سرعت حداقل 20 و حداکثر 38 متر در دقیقه به مدت 60 دقیقه در روز، پنج روز در هفته و به مدت هشت هفته بود. مقادیر مالون دی آلدهید (MDA)، گلوتاتیون پراکسیداز (GTX)، سوپراکسیددیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) سرم به روش الایزا اندازه گیری شد.
یافته هاسطوح MDA و CATسرم در گروه کنترل نسبت به گروه های دیگر در سطح بیشتری قرار داشت (002/0=P). بین سطوح SOD و GPX سرم در گروه های مختلف اختلاف معناداری وجود نداشت (790/0=P).
نتیجه گیریاجرای تمرین تناوبی با شدت بالا و مصرف عصاره ی آویشن می توانند تعادل اکسایشی و ضداکسایشی را در موش های دیابتی بهبود دهند.
کلید واژگان: تمرین ورزشی تناوبی شدید, استرس اکسایشی, آنتی اکسیدان, آویشن, دیابتBackgroundThe prevalence of type 2 diabetes is increasing due to lifestyle changes, increasing prevalence of obesity and inactive physical activity, and glucose modulation is of great importance in these individuals. Thyme was studied on type 2 diabetic rats by streptozotocin and high fat diet.
MethodsMale Wistar rats weighing 110±10 g were used in this study. The rats were randomly divided into four groups of Thymus + Exercise, Thymus, Exercise and Control groups. The extract was taken 200 g daily through a gavage syringe. Exercise included: Running on a treadmill at a speed of at least 20 m / min and a maximum of 38 m / min for 60 minutes daily, 5 days a week, for 8 weeks. Serum malondialdehyde (MDA), glutathione peroxidase (GTX), superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT) were measured by ELISA method.
ResultsSerum MDA and CAT levels were significantly higher in the control group (p = 0.002). The results also showed that there was no significant difference between SOD and GPX levels in different research groups (p = 0.790).
ConclusionIntermittent exercise (HIIT) and thyme extract can improve oxidative and antioxidant balance in diabetic rats.
Keywords: High-Intensity Interval Training, Oxidative Stress, Antioxidants, Thymus Plant, Diabetes -
BackgroundThe increasing demand for natural preservatives results in their extended usefulness. The objective of the present study was to investigate the physicochemical and antioxidative characteristics of Rhus coriaria L. (sumac) fruit and comparison of its antioxidative and antibacterial activity with Zataria multiflora Essential Oil (ZEO) as native Iranian natural additives.MethodsAntioxidant activities of Z. multiflora Boiss and sumac were analyzed by 2, 2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging, 2, 2'-azino-bis 3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid (ABTS). Reducing power tests were used for measuring antioxidant activity. Total phenolic content of extract and essential oil were studied as well. The Minimal Inhibitory Concentration (MIC), Minimal Bactericidal Concentration (MBC), and Fractional Inhibitory Concentration (FIC) of a hydroalcoholic extract of sumac and ZEO against of Salmonella Typhimurium and Listeria monocytogenes were studied. Statistical analysis of data was performed using the SPSS software.ResultsThe phenolic content in sumac extract (305.65 mg/g) was significantly (p˂0.05) higher than ZEO (179.42 mg/100 g). The highest level of antibacterial activity was demonstrated by ZEO with the MICs of 0.625 for S. Typhimurium and 1.25 mg/ml for L. monocytogenes.ConclusionSumac extract showed more potent antioxidative activity than ZEO. However, based on the results of antibacterial activity, ZEO had more potent than sumac extract, significantly. DOI: 10.18502/jfqhc.6.1.454Keywords: Rhus, Thymus Plant, Anti-Bacterial Agents, Antioxidants
-
زمینه و هدفگیاه آویشن باغی و بابونه آلمانی من جمله گیاهان دارویی بوده که بنابر اطلاعات علمی موجود دارای اثرات ضدالتهابی می باشند. درد احشایی یک احساس ناخوشایند است که درمان آن با داروهای سنتتیک دارای عوارضی همچون وابستگی روانی، دیسکرازی خونی و مضرات دیگر بوده و تجویز داروهای گیاهی رهیافت مناسبی برای کاهش این عوارض می باشد. این پژوهش جهت بررسی اثر تسکینی عصاره های هیدروالکلی آویشن باغی و بابونه آلمانی و نیز اثر تجویز توامان آنان بر درد احشایی انجام شد. ). موش ها به صورت تصادفی به پنج شامل 36± g4 انجام گرفت ( N-MRI موش سوری نر نژاد 40مواد و روش هااین مطالعه تجربی بر روی ) و گروه های درمانی 2 mg/kg گروه کنترل منفی دریافت کننده ی سرم فیزیولوژی، گروه کنترل مثبت دریافت کننده ی فلونیکسین مگلومین ( ) تقسیم بندی شده و داروها و عصاره های هیدروالکلی 300 mg/kg) و آویشن-بابونه(300 mg/kg)، بابونه آلمانی(300 mg/kgآویشن باغی( %0/6 دقیقه پس از هر تجویز، موش ها برای القاء درد احشایی مورد تزریق اسید استیک 15مذکور را به صورت درون صفاقی دریافت نمودند. و SPSS دقیقه تعیین گشت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری 30 ) قرار گرفته و اثرات ضد دردی با شمارش تعداد رایت ها طی 10 ml/kg( مورد تجزیه و تحلیل واقع شدند.P >0/001 در سطح معنی داری Tukey آنالیز واریانس یک طرفه و تست تکمیلی ) سبب کاهش معنی دار درد در مقایسه با گروه 150 mg/kg) و آویشن(150 mg/kgیافته هاتجویز توامان عصاره های هیدروالکلی بابونه( ) به صورت مجزا کاهش معنی دار درد را در مقایسه 300 mg/kg) و بابونه (300 mg/kg ). اما عصاره های آویشن( P>0/001کنترل منفی شد( .)P<0/001با گروه کنترل منفی نمایان نساختند(نتیجه گیریتجویز توامان گیاهان آویشن و بابونه دارای اثر سینرژیسمی در زمینه تسکین درد احشایی نسبت به تجویز مستقل هر یک از این دو گیاه بوده ولی بایستی اثر ضد دردی ترکیبات مذکور طی کارآزمایی بالینی مورد مطالعه قرار گیرد.کلید واژگان: گیاه آویشن, بابونه, درد احشایی, ضد دردیAims andBackgroundBased on existing scientific information, Thymus vulgaris and Matricaria chamomilla are two kinds of herbs with some anti-inflammatory effects. There are some serious side effects such as psychological dependence or blood dyscrasia subsequent to using synthetic drugs in order to treat unpleasant feeling due to Visceral pain. In order to lessen the side effects, administration of herbal medicines could be helpful. The purpose of this study is evaluating the palliative effects of hydroalcholic extracts of Thymus vulgarisand Matricaria chamomilla and their Synergistic effects on visceral pain.Materials And MethodsThis experimental study was performed on 40 N-MRI male mice (36±4g) who were randomly divided into five groups: the Negative Control group treated with normal saline, Positive Control group treated with Flunixin meglumine(2 mg/kg) and the groups of Thymus vulgaris therapy(300mg/kg), Matricaria chamomilla therapy (300mg/kg) and the last one that received both Thymus and Matricaria (total 300mg/kg).These groups received drugs and hydroalcholic extracts with intraperitonial injection. The Mice were injected with acetic acid 0.6% (10ml/kg) to make visceral pain; 15 minutes after each intraperitonial administration, the palliative effects were recorded by counting the number of writhing in 30 minutes. The data was analyzed by SPSS statistical software and One-Way ANOVA (Tukey) test. The significant value was shown with (p Findings: Co-administration of Thymus vulgaris (150 mg/kg) and Matricaria chamomilla (150 mg/kg) showed a significant reduction of pain compared to negative control group(p0.001).ConclusionCo-administration of Thymus vulgaris and Matricaria chamomilla can be more effective than their single administration; however further clinical studies are necessary to find a suitable place for them among other visceral analgesics.Keywords: Thymus plant, Matricaria, Visceral Pain, Analgesics
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.