به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "y maze" در نشریات گروه "پزشکی"

  • محمد صوفی ابادی، محمدحسین اسماعیلی *، هاشم حق دوست یزدی، پوریا مقیمی آذر
    مقدمه

    بیماران آلزایمری از اضطراب و افسردگی رنج می برند. استفاده از پیوگلیتازون برای بیماری های نورودژنراتیو سودمند می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر پیوگلیتازون بر اضطراب و افسردگی در موش های آلزایمری مدل استرپتوزوتوسین بود.

    مواد و روش ها

    حیوانات به گروه کنترل، حلال، پیوگلیتازون، شم، استرپتوزوتوسین و استرپتوزوتوسین به همراه حلال یا پیوگلیتازون تقسیم شدند. برای القای آلزایمر، استرپتوزوتوسین (3 میلی گرم/کیلوگرم، 5 میکرولیتر) به داخل بطن های طرفی مغز تزریق شد. پیوگلیتازون (10 میکرولیتر) یا حلال به مدت 21 روز داخل صفاقی تزریق شدند. سپس پیامدهای رفتاری با استفاده از آزمون های جعبه تاریک- روشن، ماز به علاوه مرتفع و ترجیح سوکروز ارزیابی گردید.

    نتایج

    تجویز استرپتوزوتوسین دفعات ورود و مدت زمان حضور در قسمت روشن و بازوهای باز و همچنین درصد ترجیح سوکروز را در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش داد. تجویز پیوگلیتازون به موش های تحت درمان با استرپتوزوتوسین به طور معنی داری دفعات ورود و مدت زمان حضور در قسمت روشن و بازوهای باز و درصد ترجیح سوکروز را افزایش داد.

    نتیجه گیری

    تجویز مزمن پیوگلیتازون می تواند رفتارهای مرتبط با اضطراب و افسردگی را در موش های آلزایمری کاهش دهد.

    کلید واژگان: اضطراب, افسردگی, بیماری آلزایمر, پیوگلیتازون, استرپتوزوتوسین, ماز بعلاوه, ترجیح سوکروز
    Mohammad Sofiabadi, Mohammad Hosein Esmaeili *, Hashem Haghdoost Yazdi, Pouria Moghimi Azar
    Introduction

    Alzheimer’s disease (AD) patients suffer from anxiety and depression. Pioglitazone (PIOG) is effective in the treatment of neurodegenerative diseases. The present study aimed to investigate the therapeutic efficacy of PIOG on anxiety and depression symptoms in the Streptozotocin (STZ) rat model of AD.

    Methods

    All the animals were divided into six groups: Control, DMSO, PIOG, sham-operated, STZ, and STZ plus DMSO or PIOG. For induction of AD, STZ (3mg/kg, 5μl/injection site) was injected into the lateral ventricles. After injection of PIOG (10 μl) or DMSO for 21 days, the behavioral tests were performed using sucrose preference, light-dark box, and elevated plus maze test.

    Results

    The results showed that the STZ injection significantly reduced the entries, duration of presence in the light compartment and open arm of the elevated plus maze, and a percentage of sucrose preference compared to the control group. PIOG treatment in STZ-treated rats significantly increased the entries, duration of presence in the light compartment and open arm of the elevated plus maze, and a percentage of sucrose preference that indicated anti-depression and anxiolytic-like effects.

    Conclusion

    Based on our findings, the PIOG injection can reduce anxiety and depression-related behaviors in Alzheimer's rats.

    Keywords: Anxiety, Depression, Alzheimer’s disease, Pioglitazone, STZ, Plus maze, Sucrosepreference
  • Gholamreza Poorheidari, Mahdi Mashhadi Akbar Boojar *
    Purpose
    Scopolamine has frequently been reported to induce a “memory deficit” in animals and humans. However, the possible role of the non-cognitive effects of the drug in these impairments is often ignored. In the present study, the effects of scopolamine on various behaviors in the radial arm maze were recorded and the ability of physostigmine to reverse them was examined.
    Methods
    Male Long-Evans hooded rats were trained on an 8-arm radial maze to consume drops of 0.1 ml of sweetened milk from the end of each arm. Once the asymptomatic performance was achieved, the effects of scopolamine (0.25 mg/kg i.p. 20 min before testing) on(1) the number of errors (re-entries into the arms), (2) the number of rewards drops not consumed, and (3) agitation were examined.
    Results
    The number of errors, the number of drops left, and agitation scores were increased significantly compared to saline-treated rats. Concomitant administration of scopolamine and physostigmine (0.25 i.p. 15 min before testing) significantly reduced the agitation scores and revealed a trend toward a decrease in the number of drops left compared to scop-treated rats. However, in this experiment, scopolamine did not significantly increase the number of errors compared to the saline-treated rats.
    Conclusion
    Taken together, scopolamine induced a small but inconsistent increase in the number of errors. In contrast, there were significant effects of scopolamine on agitation and milk consumption in both experiments. These non-cognitive effects of scopolamine (which were attenuated by physostigmine) may indirectly lead to an increase in errors.
    Keywords: Memory, Physostigmine, Radial maze, Rats, Scopolamine
  • Masoomeh Mohammadi, Ali Haeri Rohani, Parichehr Yaghmaei, Hedayat Sahraei*
    Introduction

    In the present study, the effects of prenatal stress on spatial learning and memory deficit and its relationship with hippocampal insulin resistance were examined in male and female offspring. 

    Methods

    Female NMRI mice were mated with males overnight, and the 0-day of pregnancy was detected (Gestational day 0-GD0). The pregnant mice were then randomly divided into stress and control groups. The stress group received stress from the GD0 to GD10. On post natal day 30 (PND30), the offspring were divided into 4 subgroups, namely: male-control, female-control, male-stress, and female-stress. Barnes maze method was used for spatial learning evaluation. Plasma cortisol and insulin levels were measured at the beginning of the experiments. At the end of the experiments, the animals’ brains were removed, and their hippocampus was extracted. The hippocampus was homogenized, and its insulin and insulin-receptor contents were evaluated. 

    Results

    The stressed animals needed more time for reaching to target hole. In addition, they spend more distance to find the target hole, which was more pronounced in the male offspring. Both plasma and hippocampal insulin content were reduced in the stressed groups. Moreover, the hippocampal insulin receptors protein was reduced in the stressed animals. There was a positive relationship between plasma and hippocampal content and memory deficit in the stressed groups.

    Conclusion

    These results indicated that prenatal stress could induce spatial learning and memory deficit in offspring, which is associated with plasma and hippocampal insulin and receptor content reduction (hippocampal insulin resistance) in these animals.

    Keywords: Barnes maze, Hippocampal insulin, Plasma insulin, Prenatal stress, Spatial learning, and memory
  • Abdollah Farhadi Nasab, Malihe Roozbakhsh, Naghmeh Bahrami
    Background and Objectives

    Delirium refers to acute loss of consciousness and is characterized by confused thinking and impaired orientation. It is a life-threatening, but reversible syndrome manifested by cognitive impairment, abnormal psychomotor activity and sleep disturbances. Due to high prevalence in hospitalized patients and high rate of morbidity and mortality, delirium significantly decreases the prognosis of hospitalized patients.

    Materials and Methods

    This experimental animal study evaluated 54 adult male Wistar rats over 2 months of age that weighed 200 to 230g. Of all, 24 rats received biperiden (40mg/kg) while the remaining 24 received 50μg/kg LPS. Induction of delirium was ensured using a Y-maze after 3 hours. The control group included 6 rats The efficacy of different doses of haloperidol for treatment of delirium was assessed 3 h after injection using the Y-maze. Data were compared using one-way ANOVA followed by Tukey’s post-hoc test via GraphPad Prism.

    Results

    Haloperidol at 0.1, 0.2 and 0.5mg/kg dosage significantly increased the percentage of spontaneous alternation and improved the memory, consciousness and learning compared with biperiden and LPS groups (P<0.01). No significant difference was noted between the haloperidol groups regarding efficacy (P>0.05).

    Conclusion

    Delirium is characterized by attention deficit, impaired orientation, changes in memory, consciousness, perception and mood, and psychotic symptoms. Detection of the complete spectrum of delirium signs and symptoms in an animal that cannot talk (rat) is obviously difficult. Using of Y-maze can facilitate this problem. 

    Keywords: Delirium, Y-maze, Biperiden, Haloperidol, Spatial memory
  • Asra Shahbazi, Elaheh Azadian*, Ebrahim Zarrinkalam
    Background

    Visual information acquired through observation plays a pivotal role in learning a movement pattern and motor control.

    Objectives

    This study aimed to analyze the effect of visual deprivation on learning in rats.

    Methods

    The study sample consisted of 12 male rats, divided into three groups. Group I consisted of four rats and was considered the control group. Transection of the two optic nerves was performed on rats of group II on the seventh day after birth and group III on the seventh week after birth to develop the early blind and late blind models, respectively. A T-shaped maze device was utilized to evaluate the learning behavior of rats. Rats of groups II and III were blinded by the optic nerve surgery. In total, 20 trials per day were conducted for nine consecutive days, in which the time and number of correct arm entries were recorded. The ANOVA and Kruskal-Wallis tests were employed to analyze the results in SPSS software (version 16.0). A p-value of less than 0.05 was considered statistically significant.

    Results

    There was a significant difference between the three groups regarding the number of correct arm entries on days one, three, and seven (P<0.05). There was also a significant difference between the three groups regarding how long it took them to enter the target box on days two and three (P<0.05). Group III had a lower number of entries to the target box and it took them a significantly longer time to enter the target box, compared to the other groups.

    Conclusion

    According to the results, visual deprivation may affect the learning of rats during the early days; however, their learning levels increased over the following days. Moreover, the early blinded rats had a higher level of learning than the lately blinded adult rats and the same level of learning as that of the sighted adult rats.

    Keywords: Learning, Rats, T-maze, Visual deprivation
  • غلامحسین مفتاحی*، زهرا بهاری، محمدرضا آفرینش، بشری هاتف
    زمینه و هدف

    رسپتورهای بتا-آدرنرژیک در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال  در ارتباط با استرس و حافظه و یادگیری می باشند. در مطالعه حاضر اثرات تزریق آگونیست رسپتورهای بتا2-آدرنرژیک، سالبوتامول، در  هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال  به دنبال استرس بر حافظه فضایی، احترازی غیرفعال و تقویت طولانی مدت سیناپسی در نورون های CA1 هیپوکمپ مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    چهل سر  موش صحرایی نر بطور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند (8n= در هر گروه): کنترل، شم، استرس، سالبوتامول+کنترل و سالبوتامول+استرس. در دستگاه استریوتاکس کانول گذاری بصورت دوطرفه در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال   انجام شد. سپس حیوانات در دستگاه جعبه ارتباطی  قرار داده شدند و به مدت چهار روز تحت استرس شوک الکتریکی کف پا قرارگرفتند. پنج دقیقه قبل از استرس، سالبوتامول (µl/side4) بصورت دوطرفه در ناحیه هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال  تزریق گردید. ماز بارنز و شاتل باکس به ترتیب برای بررسی رفتارهای حافظه فضایی و احترازی غیرفعال مورد بررسی قرارگرفت. جهت بررسی تقویت طولانی مدت در نورون های CA1 هیپوکمپ از ثبت پتانسیل میدانی استفاده گردید.

    یافته ها

    نتایج حافظه احترازی غیرفعال نشان داد که تزریق دوطرفه سالبوتامول در ناحیه هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال پنج دقیقه قبل از استرس افزایش معنی داری   را در زمان تاخیر نسبت به گروه استرس نشان داد. تزریق سالبوتامول در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال   قبل از استرس زمان رسیدن، مسافت و تعداد خطاها در رسیدن به سوراخ هدف را در تست بارنز بطور معنی داری  نسبت به گروه استرس کاهش داد. نتایج ثبت پتانسیل میدانی نشان داد که تزریق سالبوتامول قبل از استرس، کاهش معناداری در دامنه برانگیختگی جمعی و شیب پتانسیل تحریکی پس سیناپسی میدانی در طول 60 دقیقه بعد از تحریک با فرکانس بالا در مقایسه با گروه استرس ایجاد می کند.   

     نتیجه گیری

    بنظر می رسد که سالبوتامول در هسته قاعده ای-جانبی آمیگدال  می تواند نقایص حافظه را که به دنبال استرس ایجاد شده بود را بهبود بخشد.

    کلید واژگان: ماز بارنز, گیرنده های β2-آدرنرژیک, استرس شوک کف پا, تست احترازی غیرفعال, سالبوتامول
    Gholam Hossein Meftahi*, Zahra Bahari, Mohammad Reza Afarinesh, Boshra Hatef
    Background and Aim

    Beta-adrenergic receptors in the basolateral nucleus of the amygdala (BLA) have been associated with stress, learning, and memory. In this study, we tested the effects of intra-BLA microinfusions of the β2-adrenergic receptor agonist, salbutamol, on spatial, passive avoidance memory and long-term potentiation (LTP) in the CA1 region of the hippocampus in response to stress.

    Materials and Methods

    Forty male rats were randomly divided into five groups (n=8/per group): control, sham, stress, salbutamol+control, and salbutamol+stress. Bilateral cannulation was performed in the BLA, by using stereotaxic apparatus. Then, the rats were transferred to the communication box and foot-shock stress induction continued for four consecutive days. Five minutes before stress, salbutamol (4 µl/side) was injected bilaterally into the BLA. Barnes maze and shuttle box were examined for spatial and passive avoidance memory, respectively. The field potential recording was also used to investigate LTP in the CA1 neurons of the hippocampus.

    Results

    The results of the passive avoidance test showed that bilateral injection of salbutamol in the BLA five minutes before stress increased step-through latency time significantly compared to the stress group. Barnes maze results showed that intra-BLA microinfusions of salbutamol before stress, reduced the latency time, the number of errors, and the distance traveling to achieve the target hole compared to the stress group. Field potential recording revealed that salbutamol injection before stress decreased the population spike amplitude significantly and caused fEPSP slope 60 minutes after high-frequency stimulation compared to the stress groups.

    Conclusion

    It seems that the salbutamol in the BLA can improve memory deficits induced by stress.

    Keywords: Barnes maze, β2-adrenergic receptors, Foot-shock Stress, Passive Avoidance Test, Salbutamol
  • شهرزاد طهماسبی بروجنی *، اکبر بهلول، سیما دست آموز، ناهید سراحیان
    مقدمه

    امروزه قرار گرفتن در معرض امواج الکترومغناطیسی، نگرانی های زیادی را برای مادران باردار از جهت ایجاد اثرات منفی بر عوامل شناختی نوزادان آن ها ایجاد کرده است. بنا بر این، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر امواج الکترومغناطیس و فعالیت بدنی بر یادگیری، حافظه فضایی و سطح نوروتروفیک مشتق از مغز(BDNF) نوزادان موش های صحرایی باردار بود.

    مواد و روش ها

    موش های صحرایی ماده باردار از نژاد آلبینو ویستار به صورت تصادفی به سه گروه 7 تایی(امواج، فعالیت بدنی، امواج+ فعالیت بدنی) تقسیم شدند. همه گروه ها تحت مداخله در طول 21 روز دوره بارداری قرار گرفتند. فرکانس 4/2 گیگا هرتز برای مداخله و از تمرین شنا به عنوان فعالیت بدنی استفاده شد. پس از زایمان، 21 نوزاد از آن ها به مدت 56 روز(تا رسیدن به بلوغ) در شرایط طبیعی آزمایشگاه نگهداری شدند و سپس تحت آزمون ماز آبی موریس و در ادامه برداشت هیپوکمپ آن ها جهت سنجش BDNF پرداخته شد.

    یافته های پژوهش

    نتایج تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد مسافت طی شده(P=0.007) و مدت زمان رسیدن به سکو(P=0.01) در گروه امواج به طور معنی داری نسبت به گروه فعالیت بدنی بیشتر بوده است. علاوه بر این، نتایج تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که سطح BDNF هیپوکامپ در گروه فعالیت بدنی و امواج+ فعالیت بدنی نسبت به گروه امواج افزایش معنی داری داشت(به ترتیب؛ P=0.02, P=0.007).

    بحث و نتیجه گیری

    امواج الکترومغناطیس در دوران بارداری اثرات مخربی بر یادگیری و حافظه نوزادان موش های صحرایی دارد و فعالیت های بدنی از جمله شنا در دوران بارداری، می تواند نقش تعدیل کننده داشته باشد.

    کلید واژگان: امواج الکترومغناطیس, بارداری, شنا, ماز آبی, هیپوکامپ
    Shahzad Tahmasebi Boroujeni *, Akbar Bohloul, Sima DastAmooz, Nahid Sarrahian
    Introduction

    Nowadays, exposure to electromagnetic waves has raised concerns for pregnant mothers about cognitive disorders that affect neonates. Therefore, the present study aimed to investigate the effects of electromagnetic waves and physical activity on learning, spatial memory, and levels of a brain-derived neurotrophic factor (BDNF) in the neonates of pregnant rats. Materials &

    Methods

    Pregnant Wistar albino female rats were randomly divided into three groups of seven animals per group (Physical activity [PA], Electromagnetic fields [EMF], and AP+EMF). All groups underwent intervention during 21 days of pregnancy period. Subsequently, 2.4 GHz frequency and swimming were selected for the intervention. After delivery, 21 neonates were kept under natural in vitro conditions for 56 days (until maturity). Eventually, the Morris Water Maze test was performed, and the hippocampus was removed to measure BDNF. Ethics code: IR.SSRI.REC.1399.919

    Findings

    The result of one-way ANOVA showed that the traveled distance (P=0.007) and time to reach the platform (P=0.01) in the EMF group was significantly higher, compared to the PA group. Moreover, the results of one-way ANOVA and Tukey's post hoc test showed a significant increase in the level of the hippocampal BDNF in the groups of PA and EMF+PA, compared to the EMF group (P=0.007 and P=0.02, respectively). Discussions &

    Conclusions

    Electromagnetic waves during pregnancy have a devastating effect on the memory and learning of the offspring of rats. However, physical activities, including swimming, can mitigate the destructive effects of these waves during pregnancy.

    Keywords: Electromagnetic waves, Pregnancy, Swim, Water maze, Hippocampus
  • شیدا علیخانی، فرین بابایی بالدرلو*، صمد زارع
    زمینه و هدف

    محدودیت غذایی می تواند اثرات مفید یا مخرب بر عملکردهای مغز از جمله یادگیری و حافظه داشته باشد. همچنین گیرنده های دوپامینی در فرآیند یادگیری و بازخوانی اطلاعات دخالت دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر همزمان محدودیت غذایی و مهار گیرنده D2 دوپامینی بر حافظه فضایی موش های صحرایی انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه تجربی 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 6 گروه 10 تایی شامل کنترل، محدودیت غذایی 25درصد، 50درصد، 75درصد، سولپیراید (آنتاگونیست گیرنده D2، mg/kg/day ip4)، محدودیت غذایی 75 درصد دریافت کننده سولپیراید قرار گرفتند و به مدت 21 روز تیمار شدند. برای سنجش حافظه از ماز شعاعی هشت بازویی استفاده شد. سپس میزان کاتالاز و مالون دی آلدهید هیپوکامپ اندازه گیری گردید.

    یافته ها:

     محدودیت غذایی 25درصدی منجر به کاهش 11.8 درصد زمان سپری شده برای یافتن غذا در مقایسه با گروه کنترل گردید (P<0.05). محدودیت غذایی 75درصدی و یا تزریق سولپیراید این زمان را به ترتیب به میزان 24.4 درصد و 18.3 درصد به طور معنی دار افزایش داد (P<0.05). گروه 75درصد محدودیت غذایی دریافت کننده سولپیراید نسبت به تمامی گروه ها بیشترین افزایش معنی دار زمان یافتن غذا را نشان دادند (P<0.05). فعالیت کاتالاز فقط در گروه های محدودیت غذایی 75درصد به میزان 17.6 درصد و 22.2 درصد کاهش معنی دار نشان داد (P<0.05). میزان تولید مالون دی آلدهید در گروه های محدودیت غذایی 75درصد به میزان 50.2 درصد و 59.3 درصد و دریافت کننده سولپیراید به میزان 31.2 درصد به طور معنی دار در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (P<0.05).

    نتیجه گیری: 

    همزمانی اعمال محدودیت غذایی و مهار گیرنده های D2 دوپامین، منجر به افزایش سطوح پرواکسیدانی هیپوکامپ و تشدید اختلال حافظه موش های صحرایی می گردد.

    کلید واژگان: سولپیراید, استرس اکسیداتیو, ماز شعاعی, حافظه, هیپوکامپ, موش صحرایی
    Sheida Alikhani, Farrin Babaei Balderlou*, Samad Zare
    Background and Objective

    Food restriction may have beneficial or detrimental effects on the brain functions such as learning and memory. Also, dopamine receptors are involved in learning and information retrieval. This study was performed to determine the simultaneous effect of food restriction and dopamine D2 receptor inhibition on spatial memory of rats.

    Methods

    In this experimental study, 60 male Wistar rats were allocated into 6 groups including controls, 25%, 50% and 75%, food restriction, sulpiride (D2 receptor antagonist, 4 mg/kg/day, ip), 75% food restriction and sulpiride and treated for 21 days. To evaluate the memory, an eight-point radial arm maze was used. Then, the catalase and malondialdehyde level of the hippocampus were measured.

    Results

    Twenty-five percent food restriction caused to 11.8 percent decrease in spending time to find the food compared to control group (P<0.05). The 75% food restriction and or sulpiride injection significantly increased that time by 24.4% and 18.3%, respectively (P<0.05). The group with 75% food restriction were received sulpiride showed the most increase in the time of food finding compared to all groups (P<0.05). Catalase activity was only significantly reduced in the 75% restricted groups to 17.6% and 22.2%, respectively (P<0.05). Malondialdehyde production was significantly increased in the 75% food restricted groups to 50.2% and 59.3, respectively and sulpiride-received group to 31.2% compared to the control group (P<0.05).

    Conclusion

    Simultaneous applying of food restriction and inhibition of dopamine D2 receptors resulted in increased hippocampal prooxidant levels and exacerbated memory impairment.

    Keywords: Sulpiride, Oxidative Stress, Radial Maze, Memory, Hippocampus, Rat
  • Tariq Sur, Emel Akbaba *, Eyup Bagci
    Hypericum species are known to be used in traditional therapies. H. scabrum L. is one of the Hypericum species distributed in Turkey. In this study, we evaluated the effects of Hypericum scabrum essential oil inhalation on spatial memory in scopolamine-induced amnesic rats. The essential oil was characterized by GC-FID and GC-MS system. Male wistar rats were divided into 6 groups: control; scopolamine-alone treated; diazepam-treated (positive control); tramadol-treated (positive control); scopolamine with Hypericum scabrum essential oil 1%-treated; and scopolamine with Hypericum scabrum essential oil 3%-treated group. All rats were tested behaviorally to evaluate spatial memory peformances in Y-maze task and radial-arm maze task. The most abundant component of the essential oil was identified as α-pinene (51.3%). Hypericum scabrum essential oil application significantly improved spatial memory as compared to scopolamine-alone treated rats as evidenced by increases in spontaneous alternation behavior in Y-maze task and decreases in the number of working memory errors and reference memory errors in the radial-arm maze task in this study. Hypericum scabrum essential oil inhalation could be used as a complementary therapy to reduce memory impairments in the patients with dementia and related diseases.
    Keywords: alpha-Pinene, Hypericum scabrum essential oil, Memory, radial-arm maze, Scopolamine, Y-maze
  • Tayyeb Ghasemi, Hamid Sohanaki, Mansoor Keshavarz, Ensieh Ghasemi, Mohsen Parviz *
    Alzheimer’s disease (AD) is a multifactorial and debilitating condition without precise etiology and definite cure burdened with highmonetaryandhumanresources to the societyaroundthe globe. Given that Iranian traditional medicine has a valuable treasure of medicinal plants with multi-dimensional effects, we designed this study to examine one week daily low single-dose treatment protocol of 3 mg/kg Teucrium polium (TP) hydro-alcoholic extract effects on rat’s spatial memory performance and CA1 hippocampal neuronal count in rat A 25-35 as an AD model. Animals were bilaterally microinjected with single 10 g/2 g intrahippocampal A 25-35 fragment for the AD induction. After a two-week recovery period, daily intraperitoneal injection of TP for a week was initiated in A -received TP-treated (treated) and TP-received animals (control). Spatial memory performance and CA1 neuronal count were evaluated. TP significantly reduced time latency and distance swum during the first three days of the training protocol compared with A -received rats (sham). Probe reference test findings, however, were not statistically different in treated, sham, and control groups. Intact CA1 hippocampal neuronal count showed a significant increase in A -received TP-treated (case) rats in comparison with A -received (sham) animals. It seems that the least reported low dose TP has the active chemical components capable of memory enhancing effects in Morris water maze (MWM) setting and potential neuronal survival property in hippocampal tissue. In spite of myriad claims against TP use, we should reconsider the matter and domore research to find the exact active ingredients of various species of the plant plus possible underlying mechanisms for ensuring potential use for human clinical trials in AD and other central nervous system-related diseases.
    Keywords: Teucrium Polium, Alzheimer’s Disease, A 25-35, MorrisWater Maze, Hippocampus, CA1 Neuronal Count
  • Malihe Lootibashiyan, Mohammad Nasehi*, Solmaz Khalifeh, Mohammad, RezaZarrindast
    Introduction
    In recent years, Crocin has been used for its pharmacological functions, such as memory and learning enhancement. The aim of the present study was to assess the effect of Crocin on total sleep deprivation (TSD)-induced amnesia in male Wistar rats.
    Materials and Methods
    The water box apparatus was used to induce sleep deprivation followed by Y- maze task as an index of learning and memory (the percentage of time in the novel arm during the retention phase was reported as an index of memory performances). The rats were divided into 12 groups, 8 rats in each group, including four control groups, four sham groups, and four TSD groups. Each group received saline and Crocin at doses of 1, 5 or 15 mg/kg twice a day.
    Results
    The findings revealed that TSD for 24 h impaired memory function. In addition, the intra-peritoneal injection of Crocin at all doses (1, 5 and 15 mg/kg) did not change the percentage of time spent in the novel arm of Y-maze in sham of TSD, whereas it abolished the responses induced by the TSD groups.
    Conclusion
    The findings showed a close interaction between the Crocin and SD. Based on the findings, Crocin seems to possess a modulatory effect on SD-induced amnesia.
    Keywords: Total sleep deprivation (TSD), crocin, memory, Y-Maze, rat
  • نسترن علی آبادی، هدایت صحرایی، زهرا بهاری، غلام حسین مفتاحی *
    زمینه و هدف
    در این مطالعه، اثر استرس بی حرکتی مادر در دوران بارداری بر حافظه فضایی، رفتار شبه-اضطرابی و غلظت BDNF در مغز فرزندان نسل اول نر در موشهای کوچک آزمایشگاهی نر نژاد NMRI بررسی گردید.
    روش بررسی
    در یک مطالعه تجربی، بیست موش ماده بطور تصادفی به دو گروه استرس و کنترل تقسیم شدند. حیوانات گروه استرس از روز اول تا روز پانزدهم بارداری،هر روز به مدت شصت دقیقه در داخل لوله هایی (به قطر داخلی 6 سانتیمتر و به طول 20 سانتیمتر) به منظور القاء استرس بی حرکتی قرار گرفتند. گروه کنترل استرسی دریافت نکردند. پس از تولد، فرزندان توسط مادران پرورش یافته و فرزندان نر (10 سر در هر گروه) بعد از رسیدن به سن بلوغ (20-25 گرم)مورد ارزیابی حافظه فضایی با استفاده از ماز بارنز و رفتار شبه-اضطرابی با استفاده از ماز مرتفع بعلاوه قرار گرفتند.همچنین غلظت BDNF مغز با استفاده از الایزا ریدر مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج ماز بارنز نشان داد که زمان رسیدن و مسافت طی شده برای رسیدن به سوراخ هدف در موشهایی که تحت استرس بودند نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری (001/0p<) را نشان داد. همچنین، تعداد خطا جهت رسیدن به سوراخ هدف در گروه استرس به طور معنی داری (001/0p<)بیشتر از گروه کنترل بود. علاوه براین، میزان اضطراب در موشهایی که تحت استرس جنینی بودند بطور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود. غلظت BDNF مغز گروه کنترل نیز بطور معنی داری (001/0p<) از گروه استرس بیشتر بود.
    نتیجه گیری
    مطالعه حاضر نشان داد که استرس دوران بارداری می تواند سبب کاهش BDNF مغز فرزندان شود و ممکن از این طریق سبب اختلال در حافظه فضایی و رفتارهای شبه-اضطرابی گردد.
    کلید واژگان: استرس بی حرکتی, ماز بارنز, حافظه فضایی, رفتار شبه اضطرابی, BDNF
    Nastaran Aliabadi, Hedayat Sahraei Dr, Zahra Bahari Dr, Gholamhossein Meftahi Dr *
    Background And Aim
    In this study, we investigated the effect of immobilization stress during pregnancy on the spatial memory, anxiety-like behavior and brain BDNF level in F1 generation male NMRI mice.
    Materials And Methods
    Twenty female pregnant mice were randomly divided into stress and control groups. The stress group received stress using a restraint cylinder (6 cm ID, 20 cm L) 60 min/day from the 1st to the 15th day of pregnancy. The control group did not receive stress. The male F1 offspring was nursed by their mothers (n=10/group) until reaching weights between 20 and 25 g. Then they were tested for spatial memory using Barnes maze and anxiety-like behavior by the elevated plus-maze. Also, brain BDNF level was measured by means of an ELISA reader.
    Results
    Barnes maze test results showed that the time and distance to reach the target hole were significantly (p
    Conclusion
    The present study indicated that prenatal stress can lead to decreased level of BDNF in the brain of the offspring which may result in spatial memory disorder and anxiety-like behavior.
    Keywords: Restraint stress, Barnes maze, Spatial memory, Anxiety-like behavior, BDNF
  • سیما نصری*، محسن ناصری، مرتضی پیری، فائقه محمودی نیاد
    سابقه و هدف

    بیماری آلزایمر یکی از مهم ترین بیماری های تحلیل برنده عصبی است که به دنبال تولید رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو بروز می کند. مطالعات جدید نشان داده است که ترکیبات آنتی اکسیدانی اثر زیادی در تقویت حافظه و کنترل بیماری آلزایمر دارند. از آنجایی که گیاه سعد کوفی حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی است، بنابراین در این تحقیق اثرات عصاره هیدروالکلی ریزوم سعد کوفی بر سرعت یادگیری و بهبود حافظه در رت های آلزایمری مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها:

    در این تحقیق، با تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های جانبی مغز رت، مدل مناسبی از آلزایمر نوع اسپورادیک ایجاد شد. 49 سر موش صحرایی نر به 7 گروه آزمایشی تقسیم شدند: گروه کنترل، شم، آلزایمری، آلزایمری + درمان با عصاره (دوز 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) و سالم + درمان با عصاره (دوز 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم). گروه های درمانی، عصاره با دوزهای مختلف را به مدت 21 روز دریافت کردند. میزان یادگیری و حافظه فضایی موش ها به ترتیب با روش های آزمون احترازی غیرفعال و آزمون ماز Y شکل ارزیابی شد.

    یافته ها:

    در میزان تاخیر اولیه بین گروه، تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>0.001). ولی تفاوت معنی دار در زمان تاخیر در حین عبور بین گروه آلزایمری با بقیه گروه ها مشاهده شد (p<0.001). در آزمون ماز Y شکل، تفاوت معنی داری بین گروه ها دیده نشد (p>0.001).

    نتیجه گیری:

    نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که تزریق داخل بطن های مغزی استرپتوزوتوسین در رت ها، سبب کاهش حافظه و یادگیری می شود و درمان رت ها با عصاره سعد کوفی می تواند سبب تقویت توانایی نگهداری اطلاعات در انبار حافظه و به یادآوری آنها شود.

    کلید واژگان: آلزایمر, استرپتوزوتوسین, سعد کوفی, حافظه و یادگیری, شاتل باکس و ماز Yشکل
    S. Nasri*, M. Naseri, M. Piri, F. Mahmoudinia

    Background and

    Purpose

    Alzheimer’s disease is one of the most important neurodegenerative diseases resulting in free radicals and oxidative stress production. Since Cyperus rotundus plant contains anti-oxidant components, the effects of Cyperus rotundus tuber hydroalcoholic extract on learning and memory improvement in the Alzheimer model rats was investigated. 
    Methods and Materials: In this experimental research, Intracerebroventricular streptozotocin injection in the rats created a suitable model of Alzheimer. Rats were divided into 7 groups: control, sham, Alzheimer, Alzheimer + extract treated, and normal + extract treated groups. Treated groups received the extract with dosages of 100 and 200 mg/kg in 21 days. The rate of rat's learning and spatial memory was investigated using passive avoidance learning and Y-maze methods.

    Results

    In the rate of IL (Initial Latency), there was no difference between groups (p>0.001). There is a different meaning in the rate of STL (Step through Latency) between different groups (p<0.001). Considering the Y-maze examination, there was no significant difference between the groups (p>0.001).

    Conclusion

    Results of STZ injection showed significant decrease in memory and learning. Treatment with Cyperus rotundus extract could increase the capability of consolidation and recall.

    Keywords: Alzheimer, Streptozotocin, Cyperusrotundus, Memory, Learning, Shuttle box, Y-maze
  • Nida Jamali-Raoufi, Hossain Barati, Javad Fahanik-Babaei, Tourandokht Baluchnejadmojarad*
    Background And Objective
    In temporal lobe epilepsy (TLE), recurrent seizures accompany with cognitive deficit. In some patients, the current medications cannot provide satisfactory control of seizures, therefore new drugs that act through different mechanisms are required. In the present study, the useful effect of dipeptidyl peptidase-4 inhibitor was evaluated in experimental model of temporal lobe epilepsy in male rats.
    Materials And Methods
    In this study, the effects of administration of dipeptidyl peptidase-4 inhibitor, linagliptin, on seizures score according to Racine’s scores and learning and memory impairment induced by intrahippocampal injection of kainic acid (4 g) using Y-maze and passive avoidance test were studied in rats. Linagliptin thirty minutes before kainic acid injection was administrated intracerebroventricularly.
    Results
    In this study, the kainic acid-induced recurrent seizures, reduced alternation level in Y-maze test (p
    Conclusion
    The obtained data indicate that linagliptin in kainate rats mitigates seizure severity and develops short-term memory.
    Keywords: Kainic acid, Linagliptin, Passive avoidance, Y maze, Rat
  • Nida Jamali-Raoufi, Sara Keimasi, Tourandokht Baluchnejadmojarad *
    Background And Objective
    Diabetes as a metabolic disorder can cause memory and learning impairment. In recent years, the effect of plant extracts on the treatment of diabetes mellitus has been raised. The purpose of this study was to determine the effect of isorhmnetin administration on learning and memory disability in an experimental model of streptozotocin-induced diabetes mellitus in rats.
    Materials And Methods
    In the present study, for inducing diabetes, streptozotocin was administered at a dose of 60 mg/kg (intraperitoneal) in male rats. Intraperitoneal injection of isorhmnetin (10 mg/kg) was performed after induction of diabetes (10 mg/kg) for 12 weeks. Control groups also received relevant doses. Y-maze and passive avoidance tests were used for assessing of learning and memory ability. The serum glucose and body weight were determined before and 12 weeks after diabetic development.
    Results
    Behavior data showed that compared to control rats, alternation percentage in Y-maze task (p
    Conclusion
    This study reveals that isorhmnetin administration to diabetic rats attenuates learning and memory impairment.
    Keywords: Streptozotocin, Isorhmnetin, Passive avoidance, Y maze, Rat
  • ازاده اسکندری*، احمد علی معاضدی
    مقدمه
    بیماری آلزایمر یکی از شایع ترین بیماری های نورودژنراتیو مغز است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر لوواستاتین و اسید فولیک بر تخریب دو طرفه هسته قاعده ای مگنوسلولاریس موش های صحرایی مدل بیماری آلزایمر انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، 56 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 8 گروه هفت تائی تقسیم شدند: گروه شاهد (دست نخورده)، گروه تخریب Nucleus Basalis Magnocellularis (NBM)(تخریب دو طرفه هسته NBM با القای جریان الکتریکی 5/. میلی آمپر به مدت 3 ثانیه)، گروه شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته NBM بدون القای جریان الکتریکی)، گروه تخریب تحت تیمار با لوواستاتین (mg/kg 1)، گروه تخریب تحت تیمار با اسیدفولیک (mg/kg 5)، گروه تداخل لوواستاتین- اسید فولیک، گروه 5٪Dimethyl sulfoxide (DMSO) (تخریب NBM + DMSO 5%)، گروه سالین (تخریب NBM+ سالین). در آزمون های اکتساب و یادآوری دستگاه ماز شعاعی هشت بازویی، الگوهای ورود به بازوها برای محاسبه خطای حافظه کارکردی، خطای حافظه مرجع و زمان سپری شده در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند.
    نتایج
    آنالیز آماری یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تخریب در پارامترهای خطای حافظه مرجع، کارکردی و زمان سپری شده وجود دارد (001/0˂P). تجویز توام لوواستاتین و اسیدفولیک منجر به کاهش خطای حافظه مرجع، کارکردی و مدت زمان سپری شده در دستگاه ماز شعاعی هشت بازوئی در مقایسه با گروه تخریب گردید (05/0 ˂P).
    نتیجه گیری
    طبق نتایج بدست آمده تجویز توام اسیدفولیک – لوواستاتین اثر مثبتی بر حافظه فضایی موش های آلزایمری القاء نمود.
    کلید واژگان: بیماری آلزایمر, هسته قاعده ای مگنوسلولاریس, لوواستاتین, اسیدفولیک, ماز شعاعی
    Azade Eskandary *, Ahmad Ali Moazedi
    Introduvtion: Alzheimer's disease is one of the most common neurodegenerative diseases in the brain. The aim of this study was to evaluate the effect of lovastatin and folic acid on cognitive deficit by induced lesion in nucleus basalis magnocellularis
    Methods
    In this experimental study, 56 male Wistar rats were randomly divided into 8 groups: (7 rat in each group): control(intact), Nucleus basalis magnocellularis (NBM) lesion group, which received electrically- induced lesion (0.5 m A, 3s) in NBM, Sham group ( the electrode was impaled in to the NBM with no lesion), lovastatin group (NBM lesion lovastatin 1mg/kg), folic acid group (NBM lesion folic acid 5mg/kg), interaction group( NBM lesion lovastatin-folic acid), saline group( NBM lesion saline) and Dimethyl sulfoxide (DMSO) group (NBM lesion DMSO 5%). Acquisition and retention testing was done by using an eight-radial arm maze, in which, the patterns of arm entries in each group for calculating working memory errors, reference memory error and latency were recorded. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey's post hoc test
    Results
    Results showed that there was a significant difference between the control and lesion groups in the parameters of the reference memory error, working memory error and elapsed time (P˂ 0.05). Co-administration of lovastatin - folic acid resulted in a reduction in the reference and working memory error and the time spent in the eight-arm radial laser maze compared with lesion group
    Conclusion
    According to the results, co-administration of folic acid and lovastatin had a positive effect on spatial memory of Alzheimer's rats.
    Keywords: Alzheimer disease, Nucleus Basalis Magnocellularis, lovastatin, folic acid, radial maze
  • سوده اریش *، مهدی محمدزاده، مینو ایلخانی پور، فرین بابایی
    زمینه و هدف
    استرس اکسیداتیو با تاثیر بر سیستم عصبی، موجب اختلال در فرآیندهایی ازجمله یادگیری و حافظه می شود. همچنین استفاده از داروهای شیمیایی برای درمان افسردگی ناشی از استرس اغلب با تضعیف حافظه همراه است. در مطالعه حاضر، اثرات عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه نوروزک (Salvia leriifolia) به عنوان آنتی اکسیدان، به همراه داروی ضدافسردگی فلوکسامین بر حافظه فضایی موش های صحرایی نر تحت استرس بی حرکتی بررسی گردید.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی، 25 سر موش صحرایی نر بالغ (با میانگین وزنی 170 گرم) به طور تصادفی به 5 گروه پنج تایی تقسیم شدند. حیوانات با غلظت های مختلف دارو و عصاره به روش خوراکی به مدت 21 روز تیمار شدند. در پایان دوره تیمار، جهت بررسی شاخص های رفتاری، از ماز شعاعی 8 بازویی استفاده گردید. همچنین میزان مالون دی آلدئید و کاتالاز در هموژنای بافت مغز و مقادیر گلوکز و کورتیزول در خون اندازه گیری شد. تحلیل داده ها به کمک آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و پس آزمون توکی صورت گرفت.
    یافته ها
    حافظه فضایی در موش های تحت استرس بی حرکتی (گروه شاهد)، کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. تجویز عصاره ریشه نوروزک سبب بهبود حافظه فضایی در گروه دریافت کننده عصاره و گروه عصاره - دارو نسبت به گروه شاهد و فلوکسامین شد. همچنین عصاره ریشه نوروزک باعث بهبود حافظه کاهش یافته ناشی از فلوکسامین، افزایش کاتالاز، کاهش مالون دی آلدئید، گلوکز و کورتیزول در گروه های تحت تیمار عصاره و گروه عصاره - دارو نسبت به گروه شاهد گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد استرس بی حرکتی و تجویز فلوکسامین جهت درمان افسردگی ناشی از استرس، منجر به تضعیف حافظه فضایی شده است؛ درحالی که عصاره ریشه نوروزک به علت خاصیت آنتی اکسیدانی قوی باعث بهبود حافظه در تمام گروه ها شد.
    کلید واژگان: محدودیت حرکتی, حافظه فضایی, نوروزک, فلوکسامین, ماز شعاعی
    Soudeh Erish *, Mehdi Mohammadzadeh, Minoo Ilkhanipour, Farrin Babaei
    Background And Objectives
    Oxidative stress causes damage in processes, such as learning and memory through affecting the nervous system. Also, using chemical drugs for treatment of stress-induced depression is often associated with attenuation of memory. In the present study, the effect of hydroalcoholic extract of Noroozak (Salvia leriifolia) root as an antioxidant along with antidepressant drug, fluvoxamine, were investigated on the spatial memory of male rats under immobilization stress.
    Methods
    In this experimental study, 25 adult male rats (mean weight, 170g), were randomly divided into five groups of 5 each. The animals were orally treated with different doses of drug and extract for 21 days. At the end of the treatment period, a radial 8-arm maze was used to investigate the behavioral indices. Also, malondialdehyde and catalase levels in the brain tissue homogenate and glucose and cortisol levels in blood, were measured. Data analysis was carried out using one-way analysis of variance and post-hoc Tukey’s test.
    Results
    Spatial memory in the rats under immobilization stress (sham group) showed a significant decrease as compared to the control group. Administration of extract of Noroozak root improved the spatial memory in the groups receiving extract and extract-drug compared to sham and fluvoxamine groups. Also, the extract of Noroozak root improved the flovoxamine-induced attenuation of memory, increased catalase, and decreased malondialdehyde, glucose, and cortisol in the groups under treatment with extract and extract-drug compared to sham group.
    Conclusion
    The findings showed that immobilization stress and fluvoxamine administration for the treatment of stress-induced depression resulted in attenuation of spatial memory; while, the extract of Noroozak root improved memory in all groups due to powerful antioxidant property.
    Keywords: Restraint, Physical, Spatial memory, Salvia leriifolia, Fluvoxamine, Radial maze
  • آزاده اسکندری *، احمد علی معاضدی، نسترن زمانی
    زمینه و هدف
    بیماری آلزایمر یک اختلال تحلیل برنده عصبی است که به طور بالقوه با کاهش پیشرونده حافظه و دمانس متعاقب آن شناخته می شود. مطالعه حاضر، با هدف ارزیابی اثر تقویتی اسید فولیک و ویتامین B12 بر حافظه فضایی در موش های صحرایی نر بالغ مدل بیماری آلزایمر انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی، 49 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 7 گروه هفت تائی تقسیم شدند: گروه شاهد (دست نخورده)، گروه تخریب NBM(تخریب دو طرفه هسته NBM با القای جریان الکتریکی 5/0 میلی آمپر به مدت 3 ثانیه)، گروه شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته NBM بدون القای جریان الکتریکی)، گروه تخریب + اسیدفولیک mg/kg5، گروه تخریب + ویتامین B12 mg/kg5، گروه تخریب + اسید فولیک- ویتامین B12، گروه تخریب + سالین. در آزمون های اکتساب و یادآوری دستگاه ماز شعاعی هشت بازویی، الگوهای ورود به بازوها برای محاسبه خطای حافظه کارکردی، خطای حافظه مرجع و زمان سپری شده در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند.
    نتایج
    یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری بین گروه کنترل و گروه تخریب در پارامترهای خطای حافظه مرجع، کارکردی و زمان سپری شده وجود دارد (05/0˂ P). تجویز اسید فولیک و ویتامین B12 به تنهایی اثر معنی داری بر پارامترهای حافظه فضایی در مقایسه با گروه تخریب نداشت. تجویز توام اسید فولیک- ویتامین B12 منجر به کاهش خطای حافظه مرجع، کارکردی و مدت زمان سپری شده در مقایسه با گروه تخریب در دستگاه ماز شعاعی هشت بازوئی گردید (05/0˂P).
    نتیجه گیری
    طبق نتایج بدست آمده تخریب دو طرفه هسته NMB منجر به کاهش حافظه فضایی، و تجویز توام اسید فولیک – ویتامین B12 منجر به بهبود حافظه فضایی گردید.
    کلید واژگان: بیماری آلزایمر, هسته قاعده ای مگنوسلولاریس, اسید فولیک, ویتامین B12, ماز شعاعی
    A. Eskandary *, A.A. Moazedi, N. Zamani
    Background And Objectives
    Alzheimer’s disease (AD) is a neurodegenerative disorder characterized clinically by progressive memory loss and subsequent dementia. The aim of this study was to evaluate the synergist effect of folic acid and vitamin B12 on spatial memory in adult male rat Alzheimer's disease.
    Material and
    Methods
    In this experimental study, 49 male Wistar rats were randomly divided into 7 groups: (7 rats in each group): control(intact), NBM lesion group, which received electrically- induced lesion (0.5 m A, 3s) in NBM, sham group ( the electrode was impaled in to the NBM with no lesion), NBM lesion folic acid 5mg/kg, NBM lesion vitamin B12 5mg/kg, NBM lesion folic acid- vitamin B12, NBM lesion saline. Acquisition and retention testing was done by using an eight-radial arm maze, in which the patterns of arm entries were recorded in each group for calculating working memory errors, reference memory error ,and latency. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey's post hoc test.
    Results
    The results showed that there was a significant difference between the control and lesion groups in the parameters of the reference memory error, working memory error ,and elapsed time (P˂0.05). The administration of folic acid and vitamin B12alone did not have any significant effect on spatial memory parameters compared with the lesion group. Co-administration folic acid- vitamin B12 resulted in a reduction in the reference and working memory errors and the time spent in the eight-arm radial laser maze.
    Conclusion
    According to the results, the NMB lesion resulted in a reduction in spatial memory and co-administration of folic acid and vitamin B12 resulted in improved spatial memory.
    Keywords: Alzheimer disease, Nucleus Basalis Magnocellularis, Folic acid, Vitamin B12, Radial maze
  • آزاده اسکندری *، احمد علی معاضدی، حسین نجف زاده ورزی، فیروز قادری پاکدل، محمدرضا آخوند
    سابقه و هدف
    استاتین ها، مهارکننده های 3-هیدروکسی-3 متیل گلوتاریل کوآنزیم A ردوکتاز، به عنوان داروهای پائین آورنده کلسترول مصرف می شوند. شواهد زیادی نشان می دهد که استاتین ها دارای اثرات حفاظت کننده نورونی می باشند. این تحقیق با هدف ارزیابی اثر لوواستاتین بر تخریب دوطرفه هسته قاعده ای مگنوسلولاریس (Nucleus basalis magnocellularis; NBM) موش های صحرایی مدل بیماری آلزایمر انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه تجربی 56 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به 8 گروه 7 تایی تقسیم شدند.
    گروه شاهد (دست نخورده)، گروه تخریب NBM (تخریب دوطرفه هسته NBM با القای جریان الکتریکی نیم میلی آمپر به مدت 3 ثانیه)، گروه شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته NBM بدون القای جریان الکتریکی)، گروه های تخریب تحت تیمار با لوواستاتین (1، 5، 10 و 20 میلی گرم بر کیلو گرم)، گروه 5 درصدDMSO (تخریب NBM + DMSO 5%). در آزمون های اکتساب و یادآوری دستگاه ماز شعاعی هشت بازویی، الگوهای ورود به بازوها برای محاسبه خطاهای حافظه کارکردی، خطاهای حافظه مرجع و مدت زمان سپری شده بررسی شد.
    نتایج
    تخریب دوطرفه هسته NBM منجر به کاهش معنی دار حافظه فضایی در آزمون های اکتساب و یادآوری در پارامترهای خطای حافظه کارکردی و مرجع (0/05
    نتیجه گیری
    تخریب الکتریکی NBM منجر به کاهش حافظه فضایی شده و تیمار موش های صحرایی با لوواستاتین بعد از وارد شدن آسیب مغزی اختلال شناختی را بهبود می دهد. به نظر می رسد که لوواستاتین از طریق کاهش فعالیت کولین استیل استراز و افزایش فعالیت استیل کولین ترانسفراز باعث بهبود حافظه فضایی می گردد.
    کلید واژگان: بیماری آلزایمر, هسته قاعده ای مگنوسلولاریس, عملکردهای شناختی, ماز شعاعی, لوواستاتین
    Azade Eskandary *, Ahmad Ali Moazedi, Hossein Najaph Zade Varzi, Firoz Ghadery Pakdel, Mohammad Reza Akhond
    Background
    Statins, inhibitors of 3-hydroxy-3-methyl glutaryl coenzyme A reductase, are widely used as medication to lower cholesterol levels in human patients. Much evidence indicates that statins can also exert neuroprotective actions. So, this study aimed at examining the effect of lovastatin on cognition deficit induced by bilateral electrical lesion of nucleus basalis magnocellularis (NBM) in the Alzheimer’s disease model in adult male rats.
    Materials And Methods
    In this experimental study, 56 adult male wistar rats were divided into 8 groups (n=7): control (intact), NBM lesion group (which received electrically- induced lesion 0.5 mA in 3s), sham group (the electrode was impaled into the NBM with no lesion(, lovastatin groups (lesion, 5, 10, 20 mg/kg) and DMSO 5% group (NBM lesion ೄ 5%). Acquisition and retention testing was done by using an eight-radial arm maze in which the patterns of arm entries were recorded for calculating working memory errors, reference memory error and latency in each group.
    Results
    The bilateral NBM lesion resulted in significant reduction of spatial memory in acquisition and retention tests in the form of increased working and reference memory errors compared to the control group (P
    Conclusion
    The electrical NBM lesion can reduce spatial memory function and the lovastatin therapy after brain injury improved cognitive disorders. It seems that lovastatin by reducing the activity of the acetylcholinesterase enzyme and increasing acetylcholine transferase enzyme activity can cause improvement in learning and memory capability.
    Keywords: Alzheimer's disease, Nucleus basalis magnocellularis, Cognitive performance, Radial maze, Lovastatin
  • Nida Jamali-Raoufi, Sobhan Haghani, Mehrdad Roghani, Javad Fahanik-Babaei, Tourandokht Baluchnejadmojarad *
    Background And Objective
    Epilepsy as a chronic neurological disorder causes inherent seizures and learning and memory failure. Since there is no acceptable control of seizures in some patients with the current recommended drug therapy, new medications with different mechanisms of action are needed. Here, the beneficial effect of hepatocyte growth factor (HGF) was evaluated in an experimental model of temporal lobe epilepsy in male rats.
    Materials And Methods
    In the present study, effects of intracerebroventricular administration of HGF (6 µg) thirty minutes before intrahippocampal injection of kainic acid (4 µg) on spontaneous seizures and learning and memory impairment were assessed in rats. As positive control group, valproic acid (200 mg/kg) was injected intraperitoneally.
    Results
    Behavior data showed that the kainate rats exhibited spontaneous seizures, lower spontaneous alternation score in Y-maze task (p
    Conclusion
    This study revealed that HGF administration to kainate-injected rats attenuates seizure scores and improves learning and memory.
    Keywords: Kainic acid, HGF, Passive avoidance, Y maze
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال