جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « سیتوژنتیک » در نشریات گروه « پزشکی »
-
International Journal of Reproductive BioMedicine، سال شانزدهم شماره 3 (پیاپی 98، Mar 2018)، صص 131 -148
ناباروری مردان 50% موارد ناباروری را به خود اختصاص می دهد. دلیل بروز ناباروری مردان ناشناخته بوده و می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. در میان عوامل مختلفی که در ناباروری مردان با علت ناشناخته دخالت دارند، عوامل ژنتیکی یکی از فاکتورهای مربوطه می باشد. با توجه به شیوع بالای ناباروری مردان در ایران، و همچنین نقش مهم عوامل ژنتیکی در بروز آن در این مطالعه مروری، تجربه 17 ساله از مطالعات پایه و کلینیکال در زمینه ژنتیک ناباروری مردان مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، یا استفاده از پایگاه های پاب مد و سایر پایگاه های اطلاعات علمی (SID) مقالات مربوط به ژنتیک ناباروی مردان در ایران منتشر شده طی سال های 2000 تا 2016 با استفاده از کلمات کلیدی ژنتیک، سیتوژنتیک، ناباروری مردان، جمعیت ایران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه مروری نشان داد که ریز حذف بازوی بلند کروموزم Y و ناهنجاری های کروموزومی دو فاکتور ژنتیکی مهم در بروز ناباروری مردان هستند. در کنار این دو فاکتور کمبود پروتامین (به ویژه پروتامین 2) نشان داده شده است که در باروری و نتایج حاملگی نقش دارد. بیشترین میزان آسیب به DNA اسپرم در میان مردان آستنواسپرم بوده است. در مطالعات متعددی ارتباط بین جهش ها و پلی مورفیسم های ژن های مختلف با ناباروری مردان نشان داده شده است. شناسایی عوامل ژنتیکی درگیر در ناباروری مردان ایرانی می تواند در تشخیص و درمان این افراد موثر واقع شود.
کلید واژگان: ناباروری مردان, ژنتیک, سیتوژنتیک, ایران}The male factor contributes to 50% of infertility. The cause of male infertility is idiopathic and could be congenital or acquired. Among different factors which are involved in idiopathic male infertility, genetic factors are the most prevalent causes of the disease. Considering, the high prevalence of male infertility in Iran and the importance of genetic factors in the accession of it, in this article we reviewed the various studies which have been published during the last 17 yr on the genetic basis of male infertility in Iran. To do this, the PubMed and Scientific information database (SID) were regarded for the most relevant papers published in the last 17 yr referring to the genetics of male factor infertility using the keywords genetics‟‟, cytogenetic, male infertility, and Iranian population. Literatures showed that among the Iranian infertile men Yq microdeletion and chromosomal aberrations are two main factors that intervene in the genetics of male infertility. Also, protamine deficiency (especially P2) is shown to have an influence on fertilization rate and pregnancy outcomes. The highest rate of sperm DNA damages has been found among the asthenospermia patients. In several papers, the relation between other important factors such as single gene mutations and polymorphisms with male infertility has also been reported. Recognition of the genetic factors that influence the fertility of Iranian men will shed light on the creation of guidelines for the diagnosis, consultation, and treatment of the patients."
Keywords: Iran, Male infertility, Genetics, Cytogenetic, Peripheral blood, Sperm} -
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، پیاپی 453 (هفته اول دی 1396)، صص 1532 -1539مقدمهکاربرد پرتوهای یون ساز در بخش های تشخیصی و درمانی اهمیت ویژه ای دارد؛ به طوری که در عمل تشخیص اولیه ی بعضی از بیماری ها تنها با کاربرد پرتوها امکان پذیر می باشد. در بخش درمان نیز پرتودرمانی مرکز اصلی ارایه ی خدمات درمانی به بیماران مبتلا به سرطان می باشد. امروزه، یکی از عوامل زیان آور محیط کار، پرتوهای یون ساز می باشد که می تواند باعث آسیب های جدی و جبران ناپذیری در افراد پرتوکار گردد. این مطالعه، با هدف شمارش سلول های خونی و بررسی آنزیم های کبدی و میزان Thyroid-stimulating hormone (TSH) در افراد پرتوکار شاغل در واحدهای تصویربرداری استان کردستان انجام شد.روش هادر این مطالعه ی مورد- شاهدی، سلول های خونی، آنزیم های کبدی و میزان TSH در 142 نفر از افراد پرتوکار که شرایط لازم را داشتند و 142 نفر از افراد شاغل در سایر بخش های بدون تماس با اشعه که از نظر متغیرهای مداخله گر همسان بودند، بررسی شد. برای تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری P کمتر از 05/0 استفاده شد.یافته هادر مجموع، 282 نفر (141 نفر پرتوکار شاغل به عنوان گروه مورد و 141 نفر به عنوان گروه شاهد) مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین لنفوسیت ها و آنزیم آلانین آمینوترانسفراز بین دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری داشت، اما سایر موارد در دو گروه تفاوتی را نشان نداد.نتیجه گیریبر اساس یافته های این مطالعه، فعالیت پرتویی در بخش های کار با پرتو، باعث تغییر در بعضی از عوامل خونی می گردد، اما نمی تواند مطرح کننده ی میزان دز دریافتی افراد پرتوکار باشد. جهت افزایش ایمنی افراد پرتوکار در بخش های کار با پرتو، برای پایش این افراد، باید دزسنجی افراد را به روش سیتوژنتیک به صورت سالانه انجام داد تا بتوان دزسنجی دقیق را در این افراد انجام داد.کلید واژگان: پرتوهای یون ساز, عوامل خونی, سیتوژنتیک, دزسنجی}BackgroundUsing ionizing radiation in diagnosis and treatment is of great importance. As early diagnosis in some diseases only can be done by using radiation, in treatment phase, radiotherapy is also the main center for healing patients with cancer. Today, one of occupational hazards is ionizing radiation which can cause serious and irreparable damages in radiation workers. This study aimed to count blood cells and evaluate liver enzymes and thyroid-stimulating hormone (TSH) in radiation workers in hospitals in Kurdistan Province, Iran.MethodsIn this case-control study, blood cells, liver enzymes, and TSH levels were compared in 142 radiation staff (cases) and also 142 workers in other sections of hospitals. Matching was done for confounding factors. The statistical analysis was performed using SPSS software at the significance level of P Findings: Mean number of white blood cells and the level of serum alanine aminotransferase (ALT) enzyme in radiation staff were significantly different from that of the control group. But no significant difference was observed between other parameters.ConclusionIt seems that working in radiation wards can change some blood factors but can not predict the recieved dose. In order to increase the safety of radiation workers in radiation wards, monitoring of these individuals should be done annually using cytogenetic methods.Keywords: Ionization radiation, Cytogenetics, Occult blood, Dosimeters}
-
پس از شرح مختصری در مورد تولد دانش سیتوژنتیک (1956) و کاربرد آن در پزشکی (1959) به عنوان آزمایش ارزنده ای برای تشخیص بیماری های ارثی ناشی از ناهنجاری های کروموزومی، محدودیت دامنه کارآیی آن، محققین را بر آن داشت روش های نواری B anding را کشف و به کار گیرند. این روش توانست بسیاری از مشکلات و محدودیت های قبلی را مرتفع نماید ولی باز در مواردی به ویژه در نمونه هایی که امکان کشت بافت مقدور نبود، همچنین در ناهنجاری های کوچک (ریزحذفی ها) قادر به تعیین تشخیص نبود. خوشبختانه روش (FISH) Fluorescent in Situ Hybridization توانست بسیاری از مشکلات را برطرف کند ولی چون برای بررسی هر مورد بیماری احتیاج به ردیاب (پروب) خاص داشت و مانند روش سابق قادر به بررسی نسوج نکروز نبود. تکنیک جدید Array Comparative Genomic Hybridization (aCGH) که مهمترین مزیت آن امکان بررسی نسوج نکروز و مرده می باشد و مزیت مهم دیگر اینکه می توان تمام ژنوم را یکجا مطالعه نمود و هر گونه کمبود و یا افزایش ماده کروموزومی را به وضوح مشاهده نمود. روش برتر روز شناخته شده و کارآیی برتری انجام می دهد. نظر به اینکه تعداد قابل توجهی از موارد ارجاعی بدین مرکز مربوط به جنین های مرده زا و کورتاژ ماحصل آبستنی فاقد نسج زنده می باشد و بررسی نمونه از نظر ناهنجاری های کروموزومی مورد درخواست پزشکان بالینی است، برای رفع این کمبود امکانات فنی و متخصصین سیتوژنتیک مجرب را فراهم آورده ایم. در پایان نتیجه دومورد که با بکارگیری مجموعه روش های جدید سیتوژنتیک و Fish و aCGH به نتیجه قطعی رسیده ایم گزارش می شودکلید واژگان: سیتوژنتیک, بیولوژی مولکولی, In situ hybridization, fluorescence, Comparative genomic hybridization}After the birth of the “cytogenetics” in 1956 and its application in medicine in 1959 as valuable tool for the diagnosis of congenital diseases caused by chromosomal abnormalities, its limitations persuades the investigators to discover and employ “banding” techniques. This method could overcome many pre-existing problems and limitations but was not diagnostic especially when tissue culture was not possible due to tissue necrosis or in microdeletions. Fortunately, Fluorescent In Situ Hybridization (FISH) could prevail over many of the aforementioned limitations but it could not evaluate necrosed tissues since it required a specific probe for each disease. Array Comparative Genomic Hybridization (aCGH) is a new technique which enables us to study both necrosed and viable tissues. Another advantage of this method is the ability to study the whole genome and assess any decrease or increase in the chromosome material. This technique is currently regarded as the best and most efficient. Since stillbirths and viable or necrosed curettage specimens comprise most of the referred specimens to Kariminejad & Najmabadi Pathology and Genetic Center and evaluation of the specimens with a special focus on chromosomal aberrations are required by clinicians, we have equipped our center with technical equipment and experienced cytogenetic technicians. In the end, two cases whose definite diagnoses were made using FISH and Array CGH are presented.
-
زمینه و هدففراوانی و شیوع ناهنجاری های کروموزومی در بین مردان نابارور در جمعیت های مختلف متفاوت گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ناهنجاری های کروموزومی در بین مردان نابارور مراجعه کننده به سازمان انتقال خون ایران در محدوده زمانی 1386-1376 بود.روش بررسیارزیابی کروموزومی روی نمونه خون محیطی تحریک شده با فیتوهموگلوتینین برای 1052 مرد نابارور با استفاده از روش های استاندارد سیتوژنتیکی بود.نتایجدر مجموع 161 تغییر کروموزومی (30/15%) در بین این بیماران گزارش شد. بیشترین فراوانی 47،XXY بود که در 94 بیمار (58%) مشاهده شد که یکی از بیماران دارای کاریوتیپ موزاییک 46،XXX[54]/47،XXy[18]/46،XY[9] بود. در 37 مورد (22%) تغییرات ساختمانی کروموزومی مشاهده شد. سی بیمار نیز دارای سندرم تضاد جنسیت بودند.نتیجه گیریمطالعه این گروه از مردان نابارور افزایش ناهنجاری های کروموزومی را در مقایسه با جمعیت طبیعی و سالم نشان داد که لزوم بررسی کروموزومی در کلیه مردان نابارور بدون علت نامشخص را نشان می دهد.
کلید واژگان: اختلالات کروموزومی, سیتوژنتیک, ناباروری, سندروم کلاین فلتر, ناباروری با علل مردانه, سندروم تضاد جنسیت}IntroductionThe prevalence of somatic chromosomal abnormalities in infertile male individuals has been reported to vary in different literatures. The aim of this study was to investigate the frequency of chromosomal aberrations among infertile men referred to the Cytogenetic Laboratory of Iran Blood Transfusion Organization Research Centre (IBTO).Materials And MethodsChromosomal analysis was performed on phytohemagglutinin (PHA)-stimulated peripheral lymphocyte cultures of 1052 infertile men using standard cytogenetic methods. The study took place during 1997 to 2007.ResultsTotal chromosome alterations were revealed in 161 (15.30%) infertile men. The most prevalent chromosomal abnormality in the infertile men was 47, XXY, that was seen in 94 (58.38%) men while one of them had a mosaic karyotype: mos 47, XX[54]/47,XXY[18]/46,XY[9]. In 37 (22.98%) cases, structural aberrations were detected. There were 30 (18.63%) cases of sex reversal.ConclusionCytogenetic studies of these patients showed increased chromosomal abnormalities in infertile men in comparison with that of the normal population, justifying the need for cytogenetic analysis of men with idiopathic infertility. -
زمینه و هدفناباروری اختلالی مهم با علل چندگانه است که می تواند به دلیل اختلالات کروموزومی رخ دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی سیتوژنتیکی بیماران مؤنث و مذکر مراجعه کننده به آزمایشگاه تشخیص ژنتیکی بیمارستان آموزشی کیسری در ترکیه بود. این بیماران با تشخیص های اولیه ناباروری به این آزمایشگاه ارجاع داده شده بودند.روش بررسیکروموزوم های لنفوسیت های خون محیطی کشت داده شده 274 بیمار و 427 شاهد به روش تریپسین- گیمسا آنالیز و بررسی شد. بیماران دارای آناپلوئیدی کروموزوم های جنسی و موزائیسم به ترتیب به عنوان ناقل و پلی مورفیسم کروموزومی دسته بندی شدند. نتایج حاصل از دو گروه از نظر آماری مورد مقایسه قرار گرفتند.نتایجآناپلوییدی خالص کروموزوم های جنسی در 29 (5/10%) بیمار و موزاییسم کروموزم های جنسی آناپلویید در 15 (5/5%) بیمار مشاهده شد و شیوع کلی اختلالات کروموزومی 16% بود. پلی مورفیسم کاریوتیپها از یک شیوع کلی 8% در بیماران و 4% در گروه شاهد برخوردار بود و دارای اختلاف آماری معنی داری نبود (به ترتیب، 2/0=P و 05/0P>).نتیجه گیریمطالعه حاضر نشان می دهد که پلی مورفیسم های کروموزومی در بیماران نابارور شایع است. اختلالات کروموزومی و حتی هترومورفیسمها علل مهم منتهی به مشکلات باروری و ناباروری هستند. تایید شیوع کلی زیاد پلی مورفیسم های کروموزمی در زوجین نابارور در مقایسه با جمعیت طبیعی نیازمند تحقیقات گسترده تر و حجم نمونه های بزرگتر برای مشخص نمودن نقش اختلالات کروموزومی «بی ضرر» به عنوان علل ناباروری است.
کلید واژگان: اختلال کروموزومی, سیتوژنتیک, ناباروری, کاریوتایپ, پلی مورفیسم, آناپلوئیدی کروموزوم جنسی}IntroductionInfertility is a significant multifactorial disorder that can be caused by chromosomal abnormalities. In this study, we aimed to cytogenetically investigate male and female patients admitted to the Genetic Diagnostic Laboratory of Kayseri Educational Hospital in Kayseri, Turkey with varied clinical prediagnoses of infertility.Materials And MethodsChromosomes from cultured peripheral blood lymphocytes of 274 patients and 427 individuals as the controls were analyzed using GiemsaTrypsin-Giemsa (GTG) banding. The individuals with sex chromosome aneuploidy or mosaicism were classified as carriers and with chromosomal polymorphism, respectively. The results of the two groups were compared statistically.ResultsPure sex chromosome aneuploidy was found in 29 (10.5%) patients and mosaic sex chromosome aneuploidy in 15 (5.5%) cases and the total rate of abnormalities was 16%. Karyotypes were composed of an overall polymorphism rate of 8% in the patient and 4% in the control groups with no statistically significant difference (p = 0.2 and p > 0.05, respectively).ConclusionThe present study shows that chromosomal polymorphisms are common among infertile patients. Chromosomal abnormalities and even heteromorphisms are significant etiologic factors leading to fertility problems. The overall high prevalence of chromosomal polymorphisms in infertile couples, compared to the normal population, needs to be confirmed with further investigations and larger study populations to delineate the role of “harmless” chromosomal aberrations in the etiology of infertility. -
بیماری های ریز حذفی گروهی از بیماری های ارثی است که در نتیجه حذف قطعه کوچکی از کروموزوم بروز می نمایند. این بیماری ها به صورت صفت بارز به نسل بعد انتقال می یابد و علیرغم حذف قطعه ریز، علائم بالینی و عوارض شدیدی دارند؛ معمولا با آزمایشات سیتوژنتیک معمول حتی روش های نواری در بیشتر موارد قابل تشخیص نمی باشند و در مواردی که مطرح می شوند لازم است با روش دقیق تری آن را تایید نمود. به منظور رفع این اشکال، امکان انجام سیتوژنتیک مولکولی را فراهم نموده ایم. در این پروژه گزارشی از بررسی های انجام شده در این مرکز ارائه می شود. در بررسی کامل بالینی، آزمایشگاهی، پرتونگاری و سیتوژنتیک 68 خانواده مشکوک به ریز حذفی، 12 مورد مشکوک به سندرم دی ژورژ (DGS) تحت بررسی FISH قرار گرفتند. دو مورد آن مایع آمنیون یکی مربوط به خانم چند زا بود که یکی از فرزندان او مبتلا به بیماری DGS بود. آمنیون دیگر مربوط به خانم نخست زا بود که در سونوگرافی جنین، هیپوپلازی تیموس و چرخش قوس آئورت به طرف راست گزارش شده بود. در هر دو مورد هم کاریوتایپ با روش نواری گیمسا G-banding و هم FISH اثری از حذف ریزه ای بازوی بلند کروموزوم 22 دیده نشد و ابتلاء به سندرم دی ژورژ DGS رد شد. از ده مورد نمونه خون، یک نمونه به علت عدم هماهنگی و عدم رعایت شرایط لازم رشد ننمود. در بین نه مورد باقیمانده، نمونه خون یک پسر بچه دو ساله هم در مطالعه روش نواری گیمسا و هم در بررسی FISH حذف قطعه q11.2 را در یکی از کروموزوم های 22 نشان داد و ابتلاء به سندرم DGS را تایید نمود. در هشت مورد دیگر هر دو جایگاه بحرانی 22q11.2 در کاریوتایپ نواری گیمسا و هم در FISH کاملا مشخص و ابتلاء به DGS تایید نگردید. با توجه به اینکه در یازده نمونه ای که برای تایید یا رد تشخیص DGS آزمایش FISH انجام شده است، فقط یک نمونه مثبت داشته ایم با عنایت به اینکه بیماری DGS هم از نظر بالینی و هم از جهت اشکالات کروموزومی بسیار هتروژن می باشد بررسی های بالینی بیشتر و دقیق تر شاید بتواند این آمار را ارتقاء دهدکلید واژگان: سیتوژنتیک, بیولوژی مولکولی, هیبریدیزاسیون در جا فلورسانس (FISH), سندرم دی ژورژ}Microdeletions are a group of chromosomal disorders caused by the deletion of a segment of DNA smaller than 5 megabases. They are inherited as an autosomal dominant trait. Despite the relatively small segment of chromosomal loss affected individuals present with severe and diverse clinical manifestations. The deletion is often beyond the resolution of cytogenetic study and will be missed by routine karyotyping. In cases where any of the microdeletion syndromes are being considered it is necessary to apply more sensitive techniques. Towards this purpose and for the standardization of FISH technique in detection, we proposed to do a prospective study on patients referred for microdeletion syndrome by FISH. In complete clinical, laboratory, radiographical and cytogenetic study of 68 families for microdeletion syndromes, 12 cases were referred with suspicion of having di George syndrome (DGS). Two amniotic fluid samples were received from a multiparous female with a former child with DGS and the other of a fetus with thymus hypoplasia and aortic arch deviation detected in sonography. Cytogenetic study by GTG banding and FISH showed the presence of the critical region on chromosomes 22 for both cases ruling out DGS. From the ten blood samples, one failed to grow. Of the nine remaining samples, in the cases of a two year old girl, both cytogenetic study and FISH detected a deletion of 22q11.2 region confirming the diagnosis of DGS. In the other eight cases, the presence of the critical region on both chromosomes was confirmed by FISH and the diagnosis of DGS was not confirmed. In view of the fact that of 11 cases referred for DGS, only one cases was confirmed to be DGS, and considering that DGS is phenotypically and genotypically heterogeneous, it appears that further clinical workup will lead to better diagnosis.
-
بررسی سیتوژنتیکی دودمانهای سلولی لنفومای بورکیت Raji, Namalwa, Daudiهدف. از زمان توصیف کروموزوم فیلادلفیا در CML ارتباط بین ناهنجاری های عددی و ساختمانی کروموزوم ها با بعضی از بدخیمی های خاص مورد توجه قرار گرفت. ولی در خصوص ناهنجاری های کروموزومی دودمانهای سلولی لنفوما و میزان ناهمگونی (Heterogenecity) مشاهده شده در کاریوتایپ و جمعیتهای مختلف این سلول ها اطلاعات جامعی در دست نیست. هدف از انجام این مطالعه بررسی سیتوژنتیکی دودمانهای سلولی لنفومای بورکیت Daudi، Namalwa و Raji بوده است.
روش ها. سلول ها در محیط کشت RPMI 1640 که به آن %10 سرم گوساله (FBS) افزوده شده بود کشت داده شدند. کشت این سلول ها هر 3 تا 4 روز توسط افزودن %25 از سلول های یک فلاسک به فلاسک جدید تجدید می گردید و سپس سلول ها با سانتریفوژ کردن جمع آوری می شدند. این جمع آوری برای سلول های Daudi و Raji بعد از 2-3 روز و برای Namalwa بعد از 4 روز انجام می گرفت. سلول های جمع آوری شده با محلول هیپوتونیک و بعد از آن با محلول فیکساتیو تیمار و سپس از این سلول ها لامهای سیتوژنتیک تهیه می گردید. بعد کروموزم های روی لامها با تریپسین تیمار می شدند و لامها توسط رنگ لیشمن رنگ آمیزی نواری می گردید. نهایتا ناهنجاری های کروموزمی مشاهده شده در این لامها بر اساس دستورالعمل ISCN-1995 گزارش گردید.
نتایج. آنالیز کروموزم ها با موفقیت روی تمام کشتهای هر سه دودمان سلولی انجام گرفت آنالیز کلی سلول ها نشان داد که در خصوص Daudi و Raji تعداد کروموزم های اکثر سلول ها 46 بود ولی معدل این عدد برای Namalwa 45 عدد بود. متداولترین ناهنجاری های کروموزمی در سلول های مورد مطالعه، جابجایی بین کروموزم ها 8 و 14 با محل شکست کلاسیک (q24; q32) بود ولی در هر حال تعداد زیادی ناهنجاری های کروموزمی دیگر نیز شناسایی شدند که مهمترین آنها اضافه شدن قطعاتی به q35 کروموزم 4)در خصوص (Raji و یک HSR متصل به بازوی بلند (q) یکی از کروموزم های 1 (Namalwa) را می توان نام برد.نتیجه گیریتغییرات کروموزمی اختصاصی و غیر تصادفی در دودمانهای سلولی لنفوم بورکیت در گذشته گزارش شده اند نتایج ما تعدادی از این ناهنجاری های بخوبی شناسایی شده را به همراه نتایج جدیدی چه در بعد ناهنجاری های عددی و چه در بعد ناهنجاری های ساختمانی بدست آورده است. شناسایی این ناهنجاری های کروموزمی می تواند اهمیت زیادی در درک از بیماری و پیشرفت آن بدست بدهد.
کلید واژگان: لنفومای بورکیت, سیتوژنتیک, سرطان, Namalwa, Raji, Daudi, ناهنجاریهای کروموزمی} -
کلید تشخیصی در آسیب شناسی (بازآموزی)در آسیب شناسی امروزی بر آسیب شناسی مولکولی تاکید زیادی می شود. عده ای حتی معتقدند استاندارد قطعی تشخیصی در نماهای مولکولی قرار دارد. پیشنهاد عده ای بر آن است که طبقه بندی های آسیب شناسی تومورها بر مبنای مولکولی قرار گیرند زیرا موروفولوژی (ریخت شناسی) به تنهایی قادر نیست که همه ویژگی های تومورها را بیان کند.
در این مقاله با مدارک مثبت سعی شده است که اهمیت تشخیص آسیب شناسی بر مبنای ریخت شناسی نشان داده شود. ضمن تایید کمکهای قابل توجه آسیب شناسی مولکولی و ایمنی- بافتی- شیمیایی در تشخیص و پیگیری بیماری ها ولی هنوز کلید تشخیص قطعی نماهای ریخت شناسی می باشد و حتی بر آن پایه می توان بررسی های مولکولی را پی ریزی کرد. در مورد طبقه بندی تومورها نیز استفاده از آسیب شناسی مولکولی به همراه ریخت شناسی میتواند راه گشای تشخیصی باشد.
کلید واژگان: آسیب شناسی, ریخت شناسی, آسیب شناسی مولکولی, ایمونوهیستو شیمی, سیتوژنتیک}
نکته
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.