جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کوئرستین" در نشریات گروه "دامپزشکی"
-
مطالعه حاضر به منظور بررسی نقش مسیرهای اوپیوییدرژیک، نیتریک اکساید و هیستامینرژیک در مهار درد بواسطه کویرستین در موش کوچک آزمایشگاهی انجام گرفت. 85 سر موش کوچک آزمایشگاهی نر بطور تصادفی در 5 مرحله آزمایشی با چهار گروه و 5 تکرار در هر گروه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایش 1 بمنظور بررسی اثرات ضد دردی کویرستین گروه اول بعنوان کنترل، گروه دوم الی چهارم به ترتیب سطوح 50، 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم کویرستین و گروه پنجم مورفین (5 میلی گرم بر کیلوگرم) را دریافت کردند. پس از مشخص شدن سطح موثر کویرستین آزمایشات مراحل دوم الی چهارم طراحی و اجرا شد. در آزمایش دوم گروه های آزمایشی شامل کنترل، تزریق کویرستین (150 میلی گرم بر کیلوگرم)، نالوکسان (آنتاگونیست غیر انتخابی گیرنده های اوپیوییدی، 2 میلی گرم بر کیلوگرم) و تجویز توام کویرستین (150 میلی گرم بر کیلوگرم) با نالوکسان (2 میلی گرم بر کیلوگرم) در آزمایشات سوم و چهارم L-NAME (مهارکننده سنتز نیتریک اکساید، 10 میلی گرم بر کیلوگرم) و سیپروهپتادین (آنتاگونیست غیر انتخابی گیرنده های هیستامین، 4 میلی گرم بر کیلوگرم) بجای نالوکسان استفاده شد. سپس تست فرمالین بواسطه تزریق آن به کف پای راست انجام و مدت زمان حس درد (زمان لیسیدن و گاز گرفتن پای تزریق شده) در دوره های زمانی 5-0 دقیقه (فاز اول) و 30-15 دقیقه (فاز دوم) اندازه گیری شد. باتوجه به نتایج بدست آمده، تزریق سطوح مختلف کویرستین بطور معنی داری موجب کاهش زمان درد شد (05/0P<). تزریق توام نالوکسان یا L-NAME به علاوه کویرستین بطور معنی داری موجب کاهش اثرات ضد دردی کویرستین شد (05/0P<). نتایج نشان دهنده این بود که کویرستین دارای خاصیت ضددردی است و این اثر از طریق مسیر نیترارژیک و اوپیوییدرژیک میانجی گری در موش می شود.کلید واژگان: کوئرستین, درد التهابی, موشThe present study was conducted in order to investigate the role of opioidergic, nitric oxide and histaminergic pathways in pain inhibition by quercetin in mice. 85 male mice were randomly evaluated in 5 experimental phases with four groups and 5 repetitions in each group. In experiment 1, in order to investigate the analgesic effects of quercetin, the first group as a control, the second to fourth groups received levels of 50, 100 and 150 mg/kg of quercetin, respectively, and the fifth group received morphine (5 mg/kg). After determining the effective level of quercetin, the experiments of the second to fourth stages were designed and implemented. In the second experiment, experimental groups included control, injection of quercetin (150 mg/kg), naloxone (non-selective antagonist of opioid receptors, 2 mg/kg) and combined administration of quercetin (150 mg/kg) with naloxone (2 mg/kg). In third and fourth experiments, L-NAME (nitric oxide synthesis inhibitor, 10 mg/kg) and cyproheptadine (non-selective antagonist of histamine receptors, 4 mg/kg) were used instead of naloxone. Then the formalin test was performed by injecting it into the sole of the right foot and the duration of pain (time of licking and biting the injected foot) was measured in time periods of 0-5 minutes (first phase) and 15-30 minutes (second phase). According to the results, injection of different levels of quercetin significantly reduced pain time (P<0.05). Co-injection of naloxone or L-NAME plus quercetin significantly reduced the analgesic effects of quercetin (P<0.05). The results showed that quercetin has analgesic properties and this effect is mediated through the nitrergic and opioidergic pathways in mice.Keywords: Quercetin, Inflammatory pain, Mouse
-
بیماری سرطان از مهمترین علل مرگ در جوامع امروزی به شمار می رود. عوارض غیر قابل تحمل و مقاومت نسبت به داروهای شیمی درمانی دانشمندان را نسبت به ابداع ترکیبات دارویی جدید با عوارض کمتر ترغیب نموده است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثرات سینرژیک کویرستین کپسوله شده در نانوذرات کیتوزان بر سمیت سلولی، آپوپتوز و رشد سلولی رده سلولی K562 بوده است. فلاونویید کویرستین در نانوذرات کیتوزان کپسوله شدند و ویژگی های فیزیکی آنها با استفاده از روش های استاندارد، بررسی FTIR و تصویر میکروسکوپ SEM تعیین گردید. سلول های K562 در محیط کشت سلولی کشت شدند، سمیت سلولی داروها با روش MTT و اثرات نانوداروها بر آپوپتوزیس در آنها مورد بررسی قرار گرفت. میزان IC50 در طی 24 و 48 ساعت در معرض قرار گیری سلولها با داروی نانوکویرستین 16.71 و 10.36 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید. نانوداروی کویرستین دارای پتانسیل زتای مثبت بود. داده ها نشان داد که فرم نانوداروی کویرستین کپسوله شده با کیتوزان در مقایسه با فرم خالص کویرستین به صورت معنی دار از نظر آماری دارای تاثیر گذاری بیشتری بر روی سلولهای سرطانی بود (p<0.05). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فرم انکپسوله نانوداروی کویرستین با کیتوزان دارای سمیت سلولی بیشتری نسبت به فرم خالص داروها بوده است. از سوی دیگر نتایج نشان داد که کویرستین به صورت کمپلکس نانودارو دارای اثر قابل توجه در القای آپوپتوز در سلولهای لوسمی میلوییدی مزمن انسانی بوده است. از این رو این نانودارو میتواند در زمینه درمان لوسمی میلوییدی مزمن مقاوم به درمان مورد تحقیقات بیشتری قرار گیرد.کلید واژگان: کوئرستین, نانودارو, کیتوزان, رده سلولی K562Cancer is one of the most important causes of death in today's societies. Intolerable side effects and resistance to chemotherapy drugs have encouraged scientists to invent new drug compounds with less side effects. This study aimed to evaluate the synergistic effects of quercetin encapsulated in chitosan nanoparticles on cytotoxicity, apoptosis, and cell growth of K562 cell line. The flavonoid quercetin was encapsulated in chitosan nanoparticles and their physical characteristics were determined using standard methods, FTIR and SEM microscope images. K562 cells were cultured in cell culture medium, the cytotoxicity of drugs was evaluated by MTT method and the effects of nanodrugs on apoptosis in them were evaluated by flow cytometry. IC50 during 24- and 48-hours exposure of cells with nanoquercetin drug was determined as 16.71 and 10.36 μg/ml. Quercetin nanomedicine had a positive zeta potential. The data showed that the form of quercetin nanomedicine encapsulated with chitosan compared to the pure form of quercetin had a statistically significant effect on cancer cells (p<0.05). The results of the present study show that the encapsulated form of quercetin nanomedicine with chitosan has more cytotoxicity than the pure form of drugs. On the other hand, the results showed that quercetin in the form of a nano-drug complex had a significant effect in inducing apoptosis in human chronic myeloid leukemia cells. Therefore, this nanomedicine can be further investigated in the treatment of chronic myeloid leukemia.Keywords: Quercetin, Nanomedicine, Chitosan, K562
-
زمینه
مدل سپسیس با دوز پایین در سگ، شرایط مناسبی را برای مطالعه داروهای جدید در دسترس قرار می دهد. لیپوپلی-ساکاریدها (LPS) ، یکی از اجزاء اصلی غشای بیرونی باکتری ها، نقش مهمی در شروع پاتوژنز بیماری دارند. سپسیس ناشی از القاء لیپوپلی ساکارید، تا حد زیادی در حیوانات آزمایشگاهی مطالعه شده است، اما اهمیت آن در سگ ها، عمدتا ناشناخته است.
هدفهدف از انجام تحقیق حاضر، ارزیابی تاثیرگذاری کوئرستین در مقایسه با هیدروکورتیزون، بر تغییرات بالینی، هماتولوژیکی و نارسایی اندام ها (کبد و قلب)، در مدل سپسیس القاء شده توسط لیپوپلی ساکارید با دوز پایین، در سگ بود.
روش کار:
بدین منظور، 15 قلاده سگ سالم از نظر بالینی و از نژاد مخلوط، به صورت تصادفی، به سه گروه مساوی تقسیم شدند. سگ های گروه A (کنترل)،LPS (g/kgμ 1/0 ،IV) را دریافت کردند. گروه B، مشابه گروه A بود، با این تفاوت که،40 دقیقه پس از تزریق LPS، کوئرستین (mg/kg 2، IV، یک بار) تزریق شد. گروه C، مشابه گروه B بود؛ با این تفاوت که به جای کوئرستین، هیدروکورتیزون (mg/kg 2، IV، یک بار)، تجویز شد. مقادیر سرمی گلوکز، پروتئین تام، آلبومین، ALT، AST، ALP، کراتین کیناز ایزوآنزیم ماهیچه/مغز (CK-MB)، LDH و تروپونین قلبی I (cTn-I)، با استفاده از کیت های تجاری اندازه گیری شدند.
نتایجدر گروه کنترل، پس از تزریق LPS، کاهش معنی داری در تعداد تام گلبول های قرمز (RBCs)، هموگلوبین (Hb) و هماتوکریت(HCT) ؛ و هم چنین، افزایش معنی داری در فعالیت سرمی آنزیم های AST، ALP ، LDH ، ایزوآنزیم CK-MB و cTn-I نشان دادند) 05/0(P
کلید واژگان: سگ, هیدروکورتیزون, لیپوپلی ساکارید, کوئرستین, سپسیسBACKGROUNDCanine low-dose sepsis model provides a reliable setting to study innovative drugs. Li- popolysaccharides (LPS), a major constituent of bacterial outer membrane, have been demonstrated to play a critical role in the initiation of pathogenesis. Lipopolysaccharide-induced sepsis has been extensively studied in laboratory animals; but its importance has mainly remained unknown in dogs.
OBJECTIVESThe aim of the present survey was to examine the effectiveness of quercetin, along with hydrocortisone on clinical and hematological alterations, and organ failure (liver and heart) in low-dose lipo- polysaccharide-induced canine sepsis model.
METHODSFor this purpose, fifteen clinically healthy mixed dogs were randomly divided into three equal groups. Lipopolysaccharide (0.1 μg/kg, IV) was injected to dogs in group A (control). Group B was similar to group A, but quercetin bolus (2 mg/kg, IV, once) was injected 40 minutes after LPS injection. Group C was similar to group B; however, hydrocortisone bolus (2 mg/kg, IV, once) was administered instead of quercetin. Serum levels of glucose, total protein, albumin, alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), alkaline phosphatase (ALP), creatine kinase isoenzyme muscle/brain (CK-MB), lactate dehydrogenase (LDH) and cardiac troponin I (cTn-I) concentration were measured by commercial kits.
RESULTSIn control group, red blood cells (RBCs), hemoglobin (Hb), and hematocrit (HCT) significant- ly decreased and serum activities of AST, ALP, LDH, CK-MB, and plasma cTn-I significantly increased (P<0.05). RBCs, Hb, and HCT significantly increased in quercetin group, compared with hydrocortisone and control groups (P<0.05). Quercetin group significantly decreased LDH, CK-MB, and cTn-I compared with hydrocortisone and control groups (P<0.05). Quercetin significantly decreased AST in comparison to control group and ALP in comparison to hydrocortisone group, also (P<0.05).
CONCLUSIONSThese results suggest that quercetin protects RBCs in the early stages of sepsis and de- creases organs dysfunction (heart and liver), therefore it has a positive influence on sepsis and may be more effective than routine corticosteroid (hydrocortisone) therapy.
Keywords: Dog, hydrocortisone, lipopolysaccharide, quercetin, sepsis -
آسیب روده یکی از مهمترین اثرات سمی متوترکسات میباشد. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر محافظتی کوئرستین بر آسیب روده باریک ناشی از متوترکسات در موش صحرایی میباشد. تعداد 36 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه برابر تقسیم شدند. گروه اول شاهد سالم بود. به گروه دوم فقط کوئرستین (mg/k 15) بهطور داخل صفاقی به مدت 15 روز متمادی تزریق شد. به گروه سوم تک دوز متوترکسات mg/kg20) در روز پانزدهم به طور داخل صفاقی تزریق شد. به گروه چهارم علاوه بر متوترکسات، کوئرستین نیز تا زمان معدوم سازی موشها تزریق شد. همه موشها 4 روز پس از تزریق متوترکسات جهت آسیب شناسی بافتی و ارزیابی فعالیت تام آنتیاکسیدانی سرم و مقادیر بافتی گلوتاتیون احیاء، مالوندیآلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز آسانکشی شدند. در مشاهدات ریزبینی، ژوژنوم گروه تیمار با متوترکسات، کوتاه و کندشدگی شدید پرزها، ارتشاح سلول های آماسی، خونریزی زیر غشاء پایه و نکروز سلولهای پوششی را نشان داد، در حالیکه کوئرستین آسیب ژوژنوم را کاهش داد. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر گلوتاتیون احیاء، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در گروه تیمار با متوترکسات کاهش یافت ولی به طور معنی داری (P=0/000) در گروه تیمار با کوئرستین و متوترکسات افزایش یافت. کوئرستین مقدار مالوندیآلدئید را که در اثر تیمار با متوترکسات افزایش یافته بود بهطور معنی داری (P=0/00) کاهش داد. نتایج نشان داد کوئرستین با خواص آنتیاکسیدانی خود روده باریک موشهای صحرایی را از آسیب ناشی از متوترکسات محافظت کند.کلید واژگان: متوترکسات, روده, کوئرستین, موش صحراییIntestinal damage is one of the major toxic effects of methotrexate (MTX). The aim of this study was to evaluate the protective effects of quercetin on MTX-induced small intestine damage in rats. Thirty-six male Wistar rats were randomly allocated into four equal groups. The first group was the control. The second group, only quercetin (15 mg/kg) was administered intraperitoneally for 15 consecutive days. The third group, MTX was applied as a single dose (20 mg/kg) intraperitoneally at fifteenth day. The fourth group, quercetin was given intraperitoneally in addition to MTX application until the rats were killed. All animals were sacrificed 4 days after the MTX injection for histopathological examination and the assay for serum total antioxidant activity (TAA), tissue reduced glutathione (GSH), malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) and glutathione reductase (GR) levels. Microscopically, jejunal tissues of the MTX treated group showed severe villus shortening and blunting, inflammatory cell infiltration and hemorrhage in lamina propria, as well as epithelial cell necrosis, however, administration of quercetin alleviated the jejunal damage. Levels of TAA, GSH, SOD, CAT, GPx and GR decreased in the MTX received group, but increased significantly (P=0.00) in the quercetinㄵ groups. Quercetin significantly (P=0.00) decreased MDA levels which was increased by MTX treatment. The results showed that quercetin due to its antioxidant properties may protect the small intestine of rats from MTX-induced damage.Keywords: Methotrexate, Intestine, Quercetin, Rat
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.