اثرات درمانی کوئرستین در مدل سپسیس القایی با لیپوپلی ساکارید در دوز پایین در سگ و مقایسه آن با هیدروکورتیزون

مدل سپسیس با دوز پایین در سگ، شرایط مناسبی را برای مطالعه داروهای جدید در دسترس قرار می دهد. لیپوپلی-ساکاریدها (LPS) ، یکی از اجزاء اصلی غشای بیرونی باکتری ها، نقش مهمی در شروع پاتوژنز بیماری دارند. سپسیس ناشی از القاء لیپوپلی ساکارید، تا حد زیادی در حیوانات آزمایشگاهی مطالعه شده است، اما اهمیت آن در سگ ها، عمدتا ناشناخته است.

هدف از انجام تحقیق حاضر، ارزیابی تاثیرگذاری کوئرستین در مقایسه با هیدروکورتیزون، بر تغییرات بالینی، هماتولوژیکی و نارسایی اندام ها (کبد و قلب)، در مدل سپسیس القاء شده توسط لیپوپلی ساکارید با دوز پایین، در سگ بود.

روش کار:

بدین منظور، 15 قلاده سگ سالم از نظر بالینی و از نژاد مخلوط، به صورت تصادفی، به سه گروه مساوی تقسیم شدند. سگ های گروه A (کنترل)،LPS (g/kgμ 1/0 ،IV) را دریافت کردند. گروه B، مشابه گروه A بود، با این تفاوت که،40 دقیقه پس از تزریق LPS، کوئرستین (mg/kg 2، IV، یک بار) تزریق شد. گروه C، مشابه گروه B بود؛ با این تفاوت که به جای کوئرستین، هیدروکورتیزون (mg/kg 2، IV، یک بار)، تجویز شد. مقادیر سرمی گلوکز، پروتئین تام، آلبومین، ALT، AST، ALP، کراتین کیناز ایزوآنزیم ماهیچه/مغز (CK-MB)، LDH و تروپونین قلبی I (cTn-I)، با استفاده از کیت های تجاری اندازه گیری شدند.

در گروه کنترل، پس از تزریق LPS، کاهش معنی داری در تعداد تام گلبول های قرمز (RBCs)، هموگلوبین (Hb) و هماتوکریت(HCT) ؛ و هم چنین، افزایش معنی داری در فعالیت سرمی آنزیم های AST، ALP ، LDH ، ایزوآنزیم CK-MB و cTn-I نشان دادند) 05/0(P