جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "histomorphometry" در نشریات گروه "دامپزشکی"
-
پانکراتیت حاد (AP) یک بیماری شایع و بحرانی با میزان مرگ و میر بالا به دلیل نکروز پانکراس و برخی از اندام ها است. هدف ما بررسی اثر تیامین و نانو ذره اکسید روی در درمان پانکراتیت حاد بود. روش کار 50 موش صحرایی با میانگین وزن 28 تا 32 گرم به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند: گروه 1: کنترل، 2: گروه ال-آرژنین (300 میلی گرم/100 گرم)، 3: گروه تیامین (70 میلی گرم بر کیلوگرم)، 4: گروه نانوذرات اکسید روی (1 میلی گرم بر کیلوگرم)، 5: گروه درمان ترکیبی: ال-آرژنین (300 میلی گرم/100 گرم) + تیامین (70 میلی گرم بر کیلوگرم) + نانوذرات اکسید روی (1 میلی گرم بر کیلوگرم). پس از بررسی استریولوژی برش های بافتی و اندازه گیری بیومارکرها، داده ها در سطح معنی داری 05/0≤p تجزیه و تحلیل شدند. بر اساس نتایج، در گروه تیمار ال-آرژنین ضخامت لایه های مخاطی، عضلانی و اضافی به همراه ضخامت لایه های کل کاهش معنی داری را نشان داد (05/0≤p). همچنین در مقایسه با گروه کنترل ارزیابی سطح و تراکم لایه های مخاط و عضلانی، کاهش را همچون سطح و حجم کلی لایه ها نشان داد در حالی که افزودن تیامین و نانوذرات اکسید روی به ال-آرژنین این پارامترها را افزایش داده است. ارزیابی کلسترول افزایش سطح معنی داری را بین گروه کنترل با گروه 5 و گروه 4 ذکر کرد. تجزیه و تحلیل فاکتورهای ALT و AST حاکی از افزایش معنی دار سطح AST در گروه ال-آرژنین در مقایسه با گروه کنترل و کاهش معنی دار در سطح ALT در گروه تیامین و نانوذرات اکسید روی در مقایسه با گروه ال-آرژنین بود. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، نانوذرات تیامین و اکسید روی اثرات افزایشی بر ضخامت، سطح و تراکم حجمی و میزان فاکتور بیوشیمیایی ALT نشان دادند.
کلید واژگان: التهاب پانکراس, موش صحرایی, هیستومورفومتری, ارزیابی بیوشیمیایی, نانوذرات اکسید رویAcute pancreatitis (AP) is a critical disease with a high mortality rate due to the necrosis of the pancreas and other organs. We aimed to study the effects of thiamine and ZnO nanoparticles (NPs) in treating AP. Fifty male rats, with an average weight of 28 to 32 grams, were randomly divided into five groups: 1: Control group, 2: L-arginine group (300 mg/100g), 3: Thiamine group (70 mg/kg), 4: ZnO NPs group (1 mg/kg), 5: Combination treatment group: L-arginine (300 mg/100g) + thiamine (70 mg/kg) + ZnO NPs (1 mg/kg). After stereological examination of tissue sections and measurement of biomarkers, the data were analyzed at a significance level of p≤ 0.05. According to the results, in the L-arginine treatment group, the thickness of the mucosal, muscular, and adventitial layers decreased in comparison to the total thickness (p≤ 0.05). Additionally, values of the surface area and density of the mucosal and muscular layers decreased, as well as the total values of these, compared to the control group. The mentioned parameters increased in the combination treatment group. Evaluation of cholesterol showed a significant increase between the control group and groups 4 and 5. Analysis of ALT and AST factors indicated a significant increase in the level of AST in L-arginine group compared to the control group, and a significant decrease in the level of ALT in comparison between the thiamine and ZnO NPs groups and the L-arginine group. Based on the results of the present research, thiamine and ZnO NPs manifested enhancing effects on the values of thickness, surface area, volume density, and level of ALT.
Keywords: Pancreatitis, Rats, Histomorphometry, Biochemical Evaluation, Zno Nps -
The study aimed to investigate the impact of wet feeding on broiler chicken performance and intestinal histomorphometry. The research was conducted at the Veterinary College, Udaipur, India, using 144 commercial broiler chicks from day 1 to 6 weeks of age. The chicks were divided randomly into three experimental groups, each with four replicates comprising 48 birds. The control group (G1) was fed dry; while, group 2 (G2) received wet feed supplemented with 1.00 g water per g of feed and group 3 (G3) received wet feed supplemented with 1.20 g water per g of feed. Results revealed that G3 had significantly superior feed conversion ratios, lower feed intake, and increased body weight and weight gain compared to G2 and G1. Among the three treatment groups, there were no variations in blood plasma indicators. In comparison with G1, duodenum and ileum in G2 had higher villus height. The G3 revealed higher net profit margins and 18.89% saving of feed compared to G1, suggesting that it may be a valuable tool for lowering chicken feed costs.Keywords: Blood Plasma, Economics, Histomorphometry, Performance, Wet Feed
-
The parenchyma of the thyroid gland is comprised of cells arranged in a spherical follicle, surrounded by a dense network of capillaries. These cells exhibit a range of morphologies, from squamous to cuboidal. The present study investigates the differences in follicle diameter between the proximal, middle, and distal regions of the thyroid gland in horses. While preparing tissue samples from five female Dareshuri horses and processing them in the histopathology laboratory of the veterinary faculty at Shahrekord University, paraffin blocks were prepared using a microtome with incisions of 5 μm in thickness. The data obtained from the histometric evaluations of the proximal, middle, and distal regions of the thyroid gland revealed that the highest mean diameter of the small thyroid follicles was observed in the middle region, while the lowest mean diameter was observed in the distal end of the gland. The diameter of the large follicles reached their highest and lowest values, respectively, in the proximal and middle extremities of the thyroid gland. The results of this study indicate that there is a significant difference in diameter between the middle and distal extremities of the thyroid gland.
Keywords: Dareshouri Horse, Histomorphometry, Thyroid Gland -
Uncontrollable acute and chronic diabetes endangers people's quality of life in both developed and underdeveloped countries. Therefore, it appears crucial to investigate diabetes and its management strategies. Following the growth of environmental contaminants such as lead, we are seeing a rise in physical illnesses. Lead is absorbed and carried into the circulatory system, where it binds to the hemoglobin of red blood cells and accessing the tissues. The utilization of herbal plants therapy is growing nowadays. Cinnamon has a significant influence in neutralizing free radicals due to its numerous antioxidant capabilities, consequently the main objective of the above study was to evaluate the antioxidant effects of cinnamon against the oxidative stress of lead acetate on alloxan-induced diabetic rats. 24 male Wistar-albino rats were selected and slaughtered after the treatment period in accordance with animal welfare guidelines. Following sample preparation, the prepared slides were inspected and the data were analyzed using SPSS software. Histomorphometrical evaluations indicated an increase in the number and area of seminiferous tubules in the diabetic and lead acetate-treated diabetic group following cinnamon administration. Furthermore, surface evaluating examinations indicated that cinnamon treatment increased the area of the seminiferous tubules while decreasing the area of the interstitial parenchyma in the diabetic group and the lead acetate-treated diabetic group.
Keywords: Cinnamon, Histomorphometry, Lead Acetate, Stereology, Testis -
With the remarkable progress of nanotechnology in medicine, the use of nano supplements such as methionine in low doses can be a starting point for the optimization and strengthening of the compounds that protect the testes and, subsequently, the improvement of the fertility rate of the population. Excessive amounts of methionine, an essential amino acid in mammals, have toxic effects on body organs. The beneficial effects of widely used and inexpensive zinc oxide nanoparticles (ZnO-NPs) with high antioxidant properties have been shown on the male reproductive system. This study was conducted to examine the histopathologic and histomorphometric effects of methionine-loaded zinc oxide nanoparticles on mice testes. Adult male mice (N = 50) were assigned to five groups (n = 10 in each group) randomly. The groups included M50 (50 mg/kg methionine), M200 (200 mg/kg methionine), NM50 (50 mg/kg methionine-loaded zinc oxide nanoparticles), NM200 (200 mg/kg methionine-loaded zinc oxide nanoparticles), and Control. After 42 days, the left testes of the mice were assessed for Johnsen scores, seminiferous tubule epithelium height, seminiferous tubule diameter, meiotic index, rate of spermatogenesis, and histopathological features after euthanasia. The results showed that high doses of methionine (alone and attached to nano zinc oxide particles) have toxic effects on the testes. In comparison to the control group, the histopathological and histomorphometric indicators of the testis in the group receiving methionine at a dose of 50 mg/kg attached to nano zinc oxide particles had some increase (although insignificant), with better status compared to the M50 group. High doses of methionine could have undesirable effects on testes and significantly decrease the mentioned parameters. However, the results indicated that the histomorphometric indices of mice testis may benefit from zinc oxide nanoparticles loaded with methionine.
Keywords: Histomorphometry, Methionine, Mice, Testis, Zinc Oxide Nanoparticles -
در مطالعه حاضر، ماهیان تیلاپیای جوان به مدت دو هفته در معرض 10، 20 و 30 درصد (96 ساعت LC50) آمونیاک قرار گرفته که به ترتیب معادل 9/0، 8/1 و 7/2 میلی گرم در لیتر است. پس از این مدت، ماهی ها بیهوش و از ساقه دمی با سرنگ هپارینه برای ارزیابی شاخص های خونی نمونه خون گرفته شد. نمونه های بافتی به اندازه 5/0 سانتی متر از کلیه جدا و در فرمالین بافر 10 درصد تثبیت و پس از آب گیری با الکل، شفاف سازی با زایلول، بلوک گیری با پارافین و برش به ضخامت 6-4 میکرون با میکروتوم انجام گرفت. در نهایت اسلایدهای رنگ آمیزی شده توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاکی از بزرگ شدن کپسول بومن، تجمع هیالین، کنده شدن اپیتلیوم، افزایش مراکز ملانومکروفاژ و گلومرول ها و لوله های نکروزه در کلیه ها پس از قرار گرفتن در معرض آمونیاک شد. در بررسی فاکتورهای سرم خون با افزایش آمونیاک، کلسترول و BUN نسبت به گروه کنترل و سایر گروه ها افزایش یافته بود. همچنین با افزایش غلظت آمونیاک، شدت ضایعات نیز افزایش یافت. بنابراین آمونیاک باعث تغییراتی در ساختار و فعالیت برخی از عوامل کلیوی شده که باید با ایجاد شرایط مدیریتی مناسب در خصوص مقدار آمونیاک در محیط آبی کنترل شود.
کلید واژگان: هیستومورفومتری, آمونیاک, تیلاپیای نیل, کلیهIn the present study, Oreochromis niloticus juveniles were exposed to 10, 20, and 30% (96h LC50) of ammonia for two weeks. After this period, the fish were anesthetized and blood samples were taken from the caudal peduncle with a heparin-coated syringe to evaluate blood parameters. The 0.5 cm samples of the kidney tissue were taken, fixed in 10% formalin buffer, and after dehydration with alcohol, clarification with xylol, blocking with paraffin and cutting 4-6 microns thick with a microtome. Finally, the stained slides were studied with a light microscope. The results showed an enlarged Bowman's capsule, hyaline accumulation, epithelial detachment, increased melanomacrophage centers, necrotic glomeruli, and tubules in the kidneys after ammonia exposure. In the studies of blood serum factors with the increase of ammonia, cholesterol and BUN compared to the control and other groups. As the ammonia concentration increased, the severity of the lesions also increased. Therefore, ammonia causes changes in the structure and activity of some factors of the kidneys, which must be controlled by creating the appropriate ammonia and management conditions in the aquatic environment.
Keywords: Histomorphometry, Ammonia, Oreochromis niloticus, Kidney -
سلول های لانگرهانس، زیر مجموعه ای از سلول های دندریتیک ساکن اپیدرم می باشند. آنتی بادی ها یا گاماگلوبولین ها از ترکیب آمینواسیدها به وجود می آیند و در نتیجه، سیستم ایمنی می تواند به وسیله آمینواسید جیره تحت تاثیر قرار گیرد. اسیدآمینه ضروری متیونین، از مهم ترین اسیدآمینه های مورد نیاز پستانداران است. نشان داده شده که کمبود S-آدنوزین متیونین (SAM) باعث تضعیف سیستم ایمنی می شود.بر این اساس، هدف این مطالعه، ارزیابی مقادیر متفاوت متیونین داخل صفاقی بر تعداد سلول های لانگرهانس پوست رت بود.40 رت ماده هم سن به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه های تیمار به ترتیب 50، 100 و 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم متیونین داخل صفاقی به مدت 10 روز دریافت کردند. پس از کشتار، لایه های اپیدرم، درم و نیز سلول های لانگرهانس پوست ارزیابی گردید.با مشاهده ضخامت اپیدرم و درم، اختلافی بین گروه ها دیده نشد. یافته های هیستوپاتولوژی، خونریزی یا التهابی را بین گروه های تیمار و کنترل نشان نداد.نتایج بدست آمده نشان داد که متیونین نمی تواند تعداد سلول های لانگرهانس را در پوست سالم تغییر دهد.
کلید واژگان: متیونین, سلول لانگرهانس, هیستومورفومتری, رتLangerhans cells (Lc) are a subset of dendritic cells that reside in the epidermis. Antibodies or immunoglobulins arise from a combination of amino acids and as a result, the immune system can be affected by dietary amino acid.Methionine, in particular, is a vital amino acid for mammals, and studies have shown that a deficiency in S-adenosine methionine (SAM) can lead to a weakened immune system So, the aim of this study was to evaluate the effect of different levels of intra peritoneal methionine on LC numbers in rat.Forty female rats of the same age were divided randomly into the four equal groups. Treatment groups received a daily corresponding dose of L-methionine (50, 100 and 200 mg/kg B.W.; i.p.) for 10 consequent days. After slaughtering, epidermis,dermis. and Langerhans cells wereThe results in the epidermis and dermis showed no difference in the thickness of these layers in all groups. Histopathologic findings did not display any congestion or inflammatory cells infiltration in all treatment groups compare to the controls.Obtained results revealed that methionine cannot change the number of Langerhans cells in healthy skin.
Keywords: Methionine, Langerhans cell, Histomorphometry, Rat -
در این مطالعه اثر ال-کارنیتین بر کاهش آسیب ناشی از الکل در بیضه رت های بالغ بررسی شد. الکل منجر به آسیب اکسیداتیو می شود و ال-کارنیتین به عنوان یک آنتی اکسیدان از آسیب اکسیداتیو محافظت می کند. در این مطالعه در 20 سر رت نر بالغ نژاد ویستار توسط اتانول 30% با دوز gr/kg 3 آسیب ایجاد شده و جهت درمان آسیب از ال-کارنیتین با دوز mg/kg 100 استفاده گردید. در پایان از رت ها خونگیری و غلظت تستوسترون اندازه گیری شد. بعد از آسان کشی رت ها، بیضه ها خارج، وزن کشی و در محلول بافر فرمالین 10% به مدت 72 ساعت فیکس گردید. متعاقب عمل آوری با شیوه های استاندارد بافت شناسی و قالب گیری توسط پارافین، مقاطعی به ضخامت 5 میکرون تهیه و بعد از رنگ آمیزی H&E مورد مطالعه هیستومورفومتری قرار گرفت. یافته های این مطالعه نشان داد که اتانول باعث کاهش معنی دار وزن بیضه، غلظت تستوسترون سرم و پارامتر های هیستومورفومتریک بیضه می شود. درحالیکه درمان با ال-کارنیتین منجر به افزایش معنی دار وزن بیضه، قطر لوله های منی ساز، ضخامت اپیتلیوم، غلظت تستوسترون سرم و تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید و لیدیگ می گردد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که ال-کارنیتین خوراکی با دوز mg/kg 100 می تواند تا حدودی از آسیب های ایجاد شده توسط اتانول جلوگیری کند.
کلید واژگان: هیستومورفومتری, بیضه, اتانول, ال-کارنیتینIn this study, the effect of L-Carnitine was investigated on reducing the alcohol damage in the testes of adult rats. Alcohol leads to oxidative damage and L-Carnitine protects from oxidative damage as an antioxidant. In this study, in 20 adult male Wistar rats damage were induced by 30% ethanol with a dose of three gr/kg. To prevent injury, L-Carnitine with a dose of 100mg/kg was used. Finally, blood samples were taken from the rats and testosterone concentration was measured. After the rats euthanizing, the testes were removed, weighed and fixed in 10% formalin buffer solution for 72 hours. After processing with standard histological methods and paraffin molding, 5 microns sections were prepared and studied histomorphometrically after H&E staining. Findings of this study revealed that Ethanol significantly reduced testicular weight, serum testosterone concentration, and testicular histomorphometric parameters. Treatment of L-Carnitine resulted in a significant increase in testicular weight, seminiferous tubule diameter, epithelial thickness, serum testosterone concentration and number of Spermatogonia, Primary Spermatocytes, Spermatids and Leydig cell compared to the positive group. Therefore, it can be concluded that oral L-Carnitine at a dose of 100 mg/kg can partially prevent the damage caused by ethanol.
Keywords: Histomorphometry, Testis, ethanol, L-Carnitine -
زمینه مطالعه
آبزی پروری به صورت فشرده همواره با غلظت بالای آلاینده های نیتروژن همراه است، که این امر می تواند منجر به افزایش خسارت اقتصادی و اتلاف انرژی و افزایش مرگ و میر ماهی ها شود.
هدفاین مطالعه با هدف بررسی هیستومورفومتری پوست و شاخص های استرس ماهی تیلاپیای نیل طی مواجهه با غلظت های مختلف آمونیاک انجام شد.
روش کاردر این مطالعه ماهیان جوان تیلاپیا نیل تهیه و برای سازگاری، هوادهی و تغذیه در وان نگهداری شدند. آزمایش محدوده یابی بر روی ماهی ها برای یافتن محدوده کشنده آمونیاک انجام شد. سپس آزمایش سمیت حاد بر روی ماهی تیلاپیا به مدت 96 ساعت انجام گرفت. برای مطالعات سمیت تحت کشنده، 120 قطعه بچه ماهی تیلاپیا نیل به 4 گروه شامل: سه گروه بر اساس درصدهای مختلف LC50 96h (10، 20 و 30 درصد LC50 96h) و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه ها به مدت 14روز در محیطی با دمای ثابت و pH کنترل شده در معرض آمونیاک قرار گرفتند. در نهایت مطالعات بافتی و فاکتورهای استرس بر روی ماهیان انجام گرفت.
نتایجنتایج نشان داد که غلظت بالاتر آمونیاک منجر به آسیب بافتی از جمله تغییر رنگ و سیاه شدن پوست و تغییرات رفتاری از جمله بلع هوا از سطح آب، کاهش اشتها،کاهش تحرک و در نهایت منجر به مرگ ماهی شد (P≤ 0.05). بالاترین و کمترین میزان گلوکز به ترتیب برای گروه کنترل و تیمار 7/2 میلی گرم در گزارش شده که پس از مواجهه با آمونیاک به طور معنی داری افزایش یافت (P≤ 0.05). همچنین شاخص های استرس در گروه های آزمایشی بویژه در مقادیر بالا به طور معنی داری افزایش یافت (P≤ 0.05).
نتیجه گیری نهاییداده های به دست آمده از این مطالعه نشان داد که افزایش میزان آمونیاک می تواند منجر به آسیب غیرقابل برگشت بافتی به ساختار پوست و سایر بافت ها شود. علاوه بر این، افزایش استرس در تیلاپیا نیل به دلیل افزایش آمونیاک که منجر به ضایعاتی در این ماهی ها شد.
کلید واژگان: آمونیاک, هیستومورفومتری, تیلاپیا نیل, پوست, استرسBACKGROUNDIntensive aquaculture, which is always associated with high concentrations of nitrogen pollu-tants, can lead to increased economic damage and energy loss, and increased fish mortality.
OBJECTIVESThis study aimed to investigate the histomorphometry of the skin and stress indices of the Nile tilapia on exposure to different concentrations of ammonia.
METHODSIn this study, Nile tilapia fingerlings were prepared and kept in the tub for adaptation, oxygenation, and feeding. A Range Finding test was performed on the fishes to find the ammonia killing range. Then, an acute toxicity test was performed on tilapia fish for 96 hours. For sub-lethal toxicity studies, 120 Nile tilapia fry were divided into 4 groups, including three groups based on different percentages of LC50 96 h (10, 20, and 30% LC50 96h) and a control group. The groups were exposed to ammonia for 14 days in an environment with constant tem-perature and pH control. Finally, histological examination and stress indices were performed on fish.
RESULTSThe results showed that a higher concentration of ammonia resulted in tissue damage, including dis-coloration and skin blackening, and behavioral changes, including swallowing air from the water surface, decreased appetite and decreased mobility which finally resulted in death in these animals (P≤0.05). The highest and lowest glucose levels were reported for the control group and 2.7 mg/L. In addition, stress indices were significantly in-creased in experimental groups (P≤0.05).
CONCLUSIONSThe data obtained from this study showed that increasing the amount of ammonia can lead to irreversible tissue damage to the structure of the skin and other tissues. In addition, the increase in oxidative stress in the Nile tilapia was due to the increase in ammonia, which led to lesions in these fish
Keywords: ammonia, histomorphometry, Nile tilapia, Skin, Stress -
زمینه مطالعه
نانوذرات حامل های متداولی برای ژن درمانی و انتقال دارو هستند. اثرات سمی کم آن ها و همچنین توانایی آن ها در تجمع و ورود به سلول های پستانداران، اهمیت آن ها را نشان می دهد.
هدفهدف از این مطالعه تجربی بررسی تاثیر نانوذرات تری اکسید مولیبدن بر ساختار و عملکرد کبد بود.
روش کاردر این بررسی، سی وپنج رت بالغ نژاد Wistar در پنج گروه مورداستفاده قرار گرفتند. گروه کنترل دارویی دریافت نکرد و گروه حلال نرمال سالین و گروه های 3 ، 4 و 5 به ترتیب 50 ، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نانوذرات تری اکسید مولیبدن (MoO3 NPs) را با تزریق داخل صفاقی به مدت 35 روز دریافت کردند. در پایان، سطح سرمی AST ، ALT ، ALP ، T3، T4، TSH و VLDL موردبررسی قرار گرفت. علاوه بر این، بافت کبد ازنظر ریخت شناسی، بافت شناسی، هیستوشیمی و آنالیز تصویری مورد ارزیابی قرار گرفت. روش های رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ایوزین ، ماسون تریکروم و پریودیک اسید شیف برای ارزیابی بافت کبد استفاده شد.
نتایجنتایج نشان داد که نانوذرات تری اکسید مولیبدن باعث افزایش قابل توجه سطح سرمی آنزیم های کبدی و هورمون های تیرویید و کاهش TSH در گروه های MoO3 NPs در مقایسه با گروه های کنترل و حلال شد. همچنین، ارزیابی هیستومورفومتری و هیستوشیمیایی و آنالیز تصویری بافت کبد نشان دهنده اثرات نامطلوب نانوذرات MoO3 بر بافت کبد بود و نشان داد که تجمع کربوهیدرات ها در سلول های کبدی کاهش یافته و فیبرهای کلاژن رنگ آمیزی شده توسط رنگ آمیزی ماسون تریکروم در گروه های MoO3 NPs افزایش یافته بود.
نتیجه گیری نهاییمی توان نتیجه گرفت که نانوذرات مانند MoO3 NPs ساختار بافتی سلول های کبدی را تحت تاثیر قرار داده و به آن ها آسیب می رسانند و همچنین، نانوذرات MoO3 می توانند با تاثیر و آسیب رساندن به سلول های کبدی سطح سرمی آنزیم های کبدی را تغییر دهند.
کلید واژگان: هیستومورفومتری, آنزیم کبدی, مورفولوژی کبد, نانوذرات تری اکسید مولیبدن, هورمون تیروئیدBACKGROUNDNanoparticles are popular carriers for gene therapy and drug delivery. Their low toxicity effects, as well as their ability to accumulate and enter mammalian cells, illustrate their importance.
OBJECTIVESThe aim of this experimental study was to investigate the effects of molybdenum trioxide nano-particles on liver structure and function.
METHODSThirty-five adult Wistar rats were studied and placed in five groups. The control group took any drug, the solvent group received normal saline, and groups 3, 4, and 5 received 50, 100, and 200 mg/kgBW molybdenum trioxide nanoparticles (MoO3 NPs), respectively, by intraperitoneal injection for 35 days. In the end, serum levels of AST, ALT, ALP, T3, T4, TSH, and VLDL were investigated. Moreover, liver tissue was evaluated in terms of morphometrical, histological, histochemical, and image analysis. The Hematoxylin-Eosin, Masson's Trichrome, and Periodic Acid Schiff staining methods were utilized for liver tissue evaluation.
RESULTSThe results showed that molybdenum trioxide nanoparticles significantly increased serum levels of the liver enzymes and thyroid hormones and decreased TSH in MoO3 NPs groups compared with control and solvent groups. Also, histomorphometric and histochemical evaluation and image analysis of liver tissue indicated adverse effects of MoO3 NPs on liver tissue. They showed that the accumulation of carbohydrates in hepatocytes was de-creased, and collagen fibers stained by Masson's Trichrome staining were increased in MoO3 NPs groups.
CONCLUSIONSIt can be concluded that nanoparticles such as MoO3 NPs affect and damage the histological structure of the hepatocytes. Also, MoO3 NPs can alter serum levels of liver enzymes by affecting and damaging hepatocytes.
Keywords: histomorphometry, liver enzyme, Liver morphology, Molybdenum trioxide nanoparticle, thyroid hormone -
Ethephon (C2H6ClO3P; ETP), an organophosphorus pesticide regulating plant growth, is widely used for early ripening of fruits and vegetables in agriculture. The aim of this study was to investigate the effects of ETP on histomorphometrical and biochemical parameters in mouse testicular tissue. In this study, 90 adult male mice were randomly divided into six equal groups (n = 15). The ETP was administered orally at different doses (120, 240 and 480 mg kg-1) daily for 35 days. Untreated control, sham (received only normal saline) and neostigmine bromide-treated (positive control; 0.10 mg kg-1 orally; once per week) groups were also considered. Following 35 days, animals were euthanized and testicle and serum samples were taken. Accordingly, blood and serum acetylcholinesterase (AChE), catalase, total antioxidant capacity (TAC) and malondialdehyde (MDA) levels as well as histomorphometrical changes of testicles were investigated. The ETP-administered animals represented a significant reduction in AChE, TAC and catalase levels and remarkable increment in MDA content. A marked reduction was also seen in the germinal epithelium height, connective tissue thickness, seminiferous tubules diameter and Leydig cell number as well as spermiogenesis and Sertoli cell indices in ETP-treated mice compared to control ones. Similar findings were found in neostigmine bromide-treated animals. In conclusion, the ETP significantly affects the serum and blood anti-oxidant statuses and results in severe histological damages both at germ and somatic cell levels, suggesting its hematotoxic and reprotoxic characteristic.
Keywords: Ethephon, Hematotoxicity, Histomorphometry, Oxidative stress, Testis -
Iranian Journal of Veterinary Science and Technology, Volume:13 Issue: 1, Winter and Spring 2021, PP 90 -96
The study analyzed the histomorphometry of the mature female Japanese quail (Coturnix coturnix japonica) stomach with the aid of ImageJ software. The different histological parts were identified using a compound microscope. Five mature laying female Japanese quail were collected and necropsied. The digestive organs, particularly proventriculus and gizzard, were collected and processed for tissue staining. Histological identification and measurement of thickness and depth of various structures were subsequently performed. Comparable to other avian species, the proventriculus was comprised of four layers: thin tunica serosa (22.69 µm), tunica muscularis (235.07 µm) with outer longitudinal and inner circular smooth muscle layers, thick tunica submucosa (2,164.37 µm) containing glands, and innermost tunica mucosa (553.42 µm) with papillae. The gizzard was characterized by four tunics: thin tunica serosa (60.44 µm), thick tunica muscularis (1,480.07 µm), tunica submucosa (112.25 µm), and tunica mucosa (456.15 µm) where the glands, crypts, and koilin can be found. The findings suggest that the histology of proventriculus and gizzard of the Japanese quail have no remarkable difference compared to other poultry species. However, the histomorphometry of the organs examined had remarkable variations as compared to other avians.
Keywords: gizzard, histomorphometry, Japanese quail, proventriculus -
زمینه مطالعه
خدنگیان ، گوشتخوارانی کوچک می باشند که در نواحی وسیعی از قاره آسیا و آفریقا یافت می شوند. خدنگ هندی خاکستری گونه ای از این خانواده است که در هند و نوار جنوبی ایران دیده شده است. مشخصات آناتومیکی مغز به دلیل اهمیت این ساختار در شاخه های مختلف بیولوژی مانند جانورشناسی، دامپزشکی و رفتار شناسی همواره مورد توجه متخصصین امر بوده است.
هدفمطالعه ی حاضر بیانکننده توصیفات بافت شناسی از ساختمان مخ و مخچه خدنگ می باشد تا بدین ترتیب کمبود های اطلاعاتی که در این زمینه وجود دارد تا حدی جبران گردد.
روش کاربه منظور رسیدن به این هدف تعداد 8 قلاده خدنگ که به علت حوادث طبیعی در مراحل پایانی زندگی یافت شدند، استفاده شد. پس از برداشت جمجه و نمونهگیری از اندام های مذکور، نمونهها در ماده فیکساتیو قرار گرفت. در ادامه مقاطع بافتی به صورت سریالی اخذ شد و از روش رنگ آمیزی هماتوکسیلین – ایوزین به منظور ارزیابیهای هیستولوژی استفاده شد.
نتایجدر این بررسی ضخامت لایه های مختلف در مخ و مخ چه و هم چنین تراکم سلولی در این لایه ها اندازه گیری و شمارش شد. در مخ شمارش سلولی نشان داد که تراکم نورون ها در جنس ماده و تراکم سلول های نوروگلیا در جنس نر، به صورت معنی داری بیشتر است (05/0≥ p < /em>). در مخچه سلول های پورکنژ ظاهر بیضی یا گرد داشته و با فاصله ی کمی از لایه گرانولار دیده می شدند.
نتیجه گیری نهایی:
به نظر میرسد که خصوصیات کلی مورفولوژیک و مورفومتریک مخ و مخچه در خدنگ از همان چهارچوب موجود در سایر حیوانات تبعیت می کند. اگرچه اطلاعات ما پیرامون جنبه های هیستولوژی مغز در گوشتخواران وحشی ناچیز است، با این حال می توان این ویژگی ها را بینابین انسان و جوندگان دانست.
کلید واژگان: هیستومورفولوژی, هیستو مورفومتری, خدنگ, مخ, مخچهBACKGROUNDMongooses are small carnivores residing in different regions from Africa to southeast Asia. The Indian gray mongoose (Herpestes Edwardsii) is one of the mongoose species that is mostly found in southern Asia particularly India and the south of Iran. Anatomical studies on the animal's brain have always been of interest to the scientist due to its high importance in various branches of biology, such as zoology, veterinary medicine and ethology.
OBJECTIVESOur study aimed to enrich the current data pool by providing a histological description of the mongoose’s brain. The present study was conducted to investigate the histomorphologic and histomorphomet- ric aspects of cerebrum and cerebellum of the Indian grey mongoose.
METHODSFor this purpose, eight adult mongooses were considered, which were in an end-stage disease or the status of approaching death. In the following, after removing the skull, the brain structure was accurately dissected and placed in 10% buffered formalin. The samples were embedded in paraffin, cut into serial sections and stained using standard Hematoxylin and Eosin protocol.
RESULTSIn this study, the thickness of the white matter and cortex layers in the cerebrum and cerebellum, the number of neurons and neuroglia cells per unit area, and morphological features of tissue of the organs were measured and recorded. The results of cell count showed that the cell density of neurons in female and neuroglia in male were higher, significantly (P ≤ 0.05). Also in the cerebellum, the Purkinje cells were oval to round and were very close to the granular layer.
CONCLUSIONSDespite minor differences, it could be concluded that the general morphologic and mor- phometric characteristics of cerebrum and cerebellum for mongoose are similar to the other animals. Although the study of these features has not been done in a wild carnivore so far, these features can be considered as an intermediate between rodents and human.
Keywords: .Cerebellum, Cerebrum, Histomorphology, histomorphometry, mongoose -
It is well documented that aging has negative effects on fertility. With increasing age, the activity of antioxidant enzymes are reduced and because of roosters sperm composition, a high proportion of polyunsaturated fatty acids (PUFAs), the probability of sperm damage increases. The objective of the present study was to compare the effects of nano-selenium and sodium selenite on fertility in aged male broiler breeder chickens. Thirty-five male broiler breeders (Cobb 500)® at 50 weeks of age were randomly divided into five equal groups: The control group was fed on a commercial diet, group T1 was fed on a commercial diet supplemented with sodium selenite (0.30 mg kg-1 feed), group T2, T3 and T4 were fed on a commercial diet supplemented with nano-selenium (0.15, 0.30 and 0.60 mg kg-1 feed, respectively). Sperm characteristics (sperm count, motility, viability, and maturity) as well as testicular histomorphometric features [tubule differentiation (TDI), spermiation (SPI), Sertoli cell (SCI) and miotic (MI) indices] were assessed. The results showed that sperm characteristics were gradually decreased with age in the control group, however, it increased in group T3. Also, TDI, SPI, SCI, and MI in group T3 were higher than those of other groups. Our findings revealed that dietary supplementations with nano-selenium boosted fertility in aged male broiler breeders and the best results were obtained when the roosters received 0.30 mg kg-1 nano-selenium. Supplementation of nano-selenium in aged broiler breeder males might be effective to maintain flock fertility and/or increase the flock fertility.Keywords: Fertility, Histomorphometry, Male broiler breeder, Nano-selenium, Testis
-
این آزمایش به منظور بررسی اثر دانه ی جو پرتوتابی شده با بیم الکترون در دوز 40 کیلوگری بر گرانروی، جمعیت باکتریایی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری روده ی جوجههای گوشتی انجام شد. جیرههای آزمایشی شامل سطوح 25 و 50 درصد دانه ی جو (به صورت خام و پرتوتابی) و جیره ی شاهد بر پایه ی ذرت و کنجاله ی سویا (بدون جو و پرتو) که مجموعا شامل 5 تیمار و چهار تکرار و تعداد 12 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا درآمد. با افزایش سطح دانه ی جو به 50 درصد (خام و پرتوتابی) گرانروی محتویات ایلئوم افزایش معنیداری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. پرتوتابی سبب کاهش گرانروی ایلئوم در جیره ی 50 درصد دانه ی جو شد. با افزایش سطح دانه ی جو در جیره، pH محتویات ایلئوم کاهش معنیداری نشان داد اما پرتوتابی تاثیر معنیداری بر pH نشان نداد. اثر تیمارهای آزمایشی بر جمعیت باکتریایی سکوم (کلیفرم، اشریشیا کلی و کل هوازی) معنیدار نبود. اما با افزایش سطح دانه ی جو خام به 50 درصد جمعیت لاکتوباسیل کاهش معنیداری نسبت به جیره ی 25 درصد جو پرتوتابی و شاهد نشان داد. فعالیت آنزیمی پانکراس و محتویات ژژنوم (آمیلاز و پروتئاز) بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود. فعالیت آنزیم لیپاز در بافت پانکراس با افزایش سطح دانه ی جو به 50 درصد (خام و پرتوتابی) افزایش معنیداری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات هیستومورفومتری دئودنوم و ژژنوم شامل ارتفاع و قطر کرک، عمق و ضخامت کریپت، نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت، تعداد سلولهای جامی شکل در بافت پوششی و کریپت، ضخامت بافت پوششی، ضخامت طبقه ی عضلانی و ضخامت کل دیواره تاثیر معنیداری نشان نداد. نتایج این آزمایش نشان داد که پرتوتابی باعث کاهش معنیدار گرانروی در سطح 50 درصد دانه ی جو گردید اما اثر معنیداری بر pH، جمعیت میکروبی، فعالیت آنزیمی و هیستومورفومتری دئودنوم و ژژنوم نشان نداد.
کلید واژگان: دانه ی جو پرتوتابی شده, جمعیت میکروبی, آنزیم, هیستومورفومتری, جوجه های گوشتیThis experiment was conducted to evaluate the effect of electron beam-irradiated barley on viscosity, microbial population, digestive enzyme activities, histomorphometrical structure of broiler chicks. Treatments were barley at levels of 25% and 50% (raw and irradiated at 40 kGy) and corn-soya bean meal diet (as control, without barley) that used with five dietary treatments, four replicates and 12 birds of each for 42 days in a completely randomized design. Increasing levels of barley to 50% (raw or irradiated) in the diet significantly increased ileal viscosity compared to the other treatments. Broilers fed 50% irradiated barley diet had significantly lower viscosity compared to the broilers fed 50% raw barley. The inclusion of barley in the diet resulted in significantly decreased ileal pH when compared with a control diet. However, radiation of barley had no significant effect on ileal pH of broilers. Caecal populations of Coliform, E. coli and total aerobic bacteria were not influenced by the experimental treatments. Also the caecal population of Lactobacillus was decreased in broilers fed on 50% raw barley compared to 25% irradiated barley and control diet. No significant differences were observed among dietary treatments on amylase and protease activities of the jejunal digesta and in pancreatic tissue. Broilers fed 50% barley (raw or irradiated) diet had significantly higher lipase activities in pancreatic tissue compared to the other treatments. The villus height, villus width, crypt depth, crypt width, the ratio of villus height to crypt depth, epithelial thickness, muscle thickness, number of goblet cells and a total wall thickness of the duodenum and jejunum were not affected by the experimental treatments. The results of this study showed that radiation significantly decreased viscosity at the level of 50% barley. However, radiation was no significant effect on pH, microbial population, enzyme activities, histomorphometry of duodenum and jejunum.
Keywords: Irradiated barely grain, Microbial population, Enzyme, Histomorphometry, broilers -
با توجه به نقش مهم اندام های لنفاوی در حفظ سلامت پرندگان و نیز عدم آگاهی از ویژگی های بافت های لنفاوی کبک به عنوان یک گونه پرورشی مهم در کشور، مطالعه حاضر به ارزیابی بافت شناسی اندام های لنفاوی کبک چوکار می پردازد. از تیموس، بورس فابریسیوس، طحال، لوزه سکومی و لوزه پیلور 30 عدد کبک چوکار نر20 روزه نمونه گیری انجام شد. پس از فیکس شدن و طی مراحل معمول بافت شناسی برش ها به روش هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شده و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه بافت شناسی و هیستومورفومتریک قرار گرفتند. طبق نتایج بدست آمده ساختار لوزه سکومی متشکل از واحدهای فولیکولی و شیار مرکزی با نام فوسولا بود که میانگین طول 0. 11±14/1 و عرض 06/0±31/0 میلی متر را داشت. بورس فابریسیوس حاوی چین های مخاطی پلیکا با طول 30/0±99/2 میلی متر، و دارای تعداد زیادی فولیکول لنفاوی با قطر 02/0±49/0 میلی متردر پارین بود. تیموس توسط بافت همبند به لبول های ناقصی با قطر 07/0±60/0 میلی متر تقسیم شده بود. در طحال نیز پالپ قرمز در حد فاصل پالپ سفید قرار داشت که ضخامت پالپ سفید 0/0±20/0 میلی متر بود. فولیکول های زیر مخاطی لوزه پیلور در تمام مجرا با قطر 04/0±24/0 میلی متر مشاهده گردید. این مطالعه نشان داد اندام های لنفاوی کبک چوکار از نظر بافت شناسی مشابه و در عین حال گسترده تر از اندام های لنفاوی جوجه های گوشتی می باشد که همین می تواند دلیلی بر ایمنی بالای این پرنده باشد.کلید واژگان: کبک چوکار, بافت شناسی, هیستومورفومتری, اندام های لنفاویConsidering the important role of lymphatic tissues in Bids' health and the scarce knowledge about histological features of partridge as an industrial species in Iran, the present study investigates histological parameters of lymphatic organs of partridge. Thirty 20-days-old male partridges that were reared under similar conditions were used. Data were presented as Mean±SD. Samples from Thymus, thymus, bursa of Fabricius, spleen, cecal tonsils and pylorus tonsils were collected. After fixation and routine histological laboratory methods, 6μm-thick transverse sections were made. The sections were stained with Haematoxylin and eosin and studied under light microscope, also histomorphometric parameters were measured by a linear graticule. Cecal tonsil had a structure consisting of follicular units with a fossula within each follicular unit. The average height of the follicular unit was 1.14±0.11mm, the follicular unit width was 0.31±0.06mm. The bursa of Fabricius was consisting of long thick mucosal folds (plicae). Plicae height was 2.99±0.30mm, the follicular width was 0.49±0.02mm. Thymus has incompletely separated lobules that diameters of the lobules was 0.60±0.07mm. The red pulp of spleen was in the middle of the white pulp. The white pulp thickness was 0.20±0.00mm. The pyloric tonsil has sub mucosal follicles with 0.24 ± 0.44 mm width.Conclusion In conclusion the present study shows that lymphatic organs of partridges have similarity with that of chickens although with regard to histomorphometric data the lymphatic structures are more extensive in partridges which may describe relatively high immunologic competency in this species.Keywords: Partridge Chukar, Histology, Histomorphometry, Lymphatic organs
-
Fertility reduction due to sub-fertile males is a major concern in breeder flocks. Phenotypic traits of broiler breeder males and their relationships with fertility can be used as reliable indicators for identification and removal of sub-fertile males from the breeder flocks. This study was conducted to investigate semen traits (semen volume, sperm motility, sperm viability and sperm count) and testes histomorphometric features including tubule differentiation index (TDI), spermiation index (SPI), Sertoli cell index (SCI) and mitotic index (MI) of broiler breeder males with the same age but different phenotypic traits. According to phenotypic traits, 12 broiler breeder males (Ross-308 strain) were classified into three equal groups. Group 1: roosters with fertile phenotypic traits (fertile), group 2: roosters with the lowest fertile phenotypic traits (sub-fertile) and group 3: roosters with moderate fertile phenotypic traits (moderate). The results confirmed potential relationship between phenotypic traits and fertility in broiler breeder males. Semen traits and histomorphometric features of broiler breeder male's testis of the group 3 were more similar to those of the fertile roosters. Therefore, it can be concluded that exclusion of these roosters from the breeder flock may have undesirable effects on flock fertility.Keywords: Breeder male, Histomorphometry, Semen, Testis, Phenotype
-
نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، سال سیام شماره 4 (پیاپی 117، زمستان 1396)، صص 58 -68پس از پی بردن به اثرات مضر مصرف آنتی بیوتیک ها بر سلامت گله های طیور و به دنبال آن سلامت جوامع بشری، تکاپو برای استفاده از مواد جایگزین افزایش یافت. ازجمله مناسب ترین موادی که تاکنون شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته اند، مواد پری بیوتیک، پروبیوتیک ها و سین بیوتیک ها می باشند. هدف از این تحقیق بررسی اثر پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک در جیره غذایی بر فراسنجه های هیستومورفومتری ژژنوم، به عنوان محل اصلی جذب مواد غذایی، در بلدرچین ژاپنی است. تاثیر پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک در جیره های با کمبود پروتئین بر هیستومورفومتری ژژنوم در یک آزمایش فاکتوریل 2×4 با دوسطح پروتئین (توصیه شده و 10 درصد کمتر) و چهار نوع افزودنی (بدون افزودنی، پروبیوتیک گالیپرو، پری بیوتیک تکنوموس و مخلوط آن ها به عنوان سین بیوتیک) در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار و 25 قطعه بلدرچین در هر تکرار بررسی شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان دهنده کاهش معنی دار نسبت طول پرز به عمق کریپت در گروه های تغذیه شده با جیره های کمبود پروتئین بود (05/0 > p). نسبت طول پرز به عمق کریپت در ژژنوم پرندگانی که با جیره حاوی پروتئین توصیه شده به همراه افزودنی سین بیوتیک تغذیه شدند، بالاتر از سایر پرندگان بود (05/0 > p). تعداد سلول های جامی در جیره های کم پروتئین افزایش معنی دار نسبت به جیره معمولی داشت (05/0 > p). همچنین ضخامت لایه عضلانی در جیره های کم پروتئین و بدون افزودنی، افزایش معنی داری نشان داد (05/0 > p). این درحالی بود که در بررسی سایر فراسنجه ها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. براساس نتایج حاصل، استفاده از پروبیوتیک، پری بیوتیک و سین بیوتیک در جیره هائی با کمبود پروتئین، با بهبود فراسنجه های هیستومورفومتریک ژژنوم روده بلدرچین ژاپنی، می تواند موجب بهبود جذب روده ای در آن ها شود.کلید واژگان: پروبیوتیک, پری بیوتیک, سین بیوتیک, هیستومورفومتریAfter discovery of the harmful effects of antibiotics on health of poultry flocks and humans efforts in using alternative materials increased. Some of the most appropriate materials known and used are prebiotics, probiotics and synbiotics. The purpose of this study was to investigate the effect of probiotics, prebiotics and synbiotics in Histomorphometry parameters of jejunum, as the main location of food absorption, in the Japanese quail. The effect of probiotics, prebiotics and synbiotics in jejunum was studied using a 2×4 factorial experiment with two levels of protein (recommended and 10% less than requirements) and four treatments of additives (without additives, probiotic Gallipro, prebiotic Technomos and a mixture of them in a completely randomized design with eight treatments and four replicates and 25 birds per replicate). Results indicated a significant increase in villus height:crypt depth ratio in groups nourished with protein deficiency (PKeywords: Prebiotics, Probiotic, Synbiotic, Histomorphometry
-
بروز ضایعات در دیواره شکمبه می تواند باعث کاهش تولید و بازدهی حیوان شود و گاهی می تواند مرگ حیوان را به همراه داشته باشد. اولتراسونوگرافی به عنوان یک روش تشخیصی بی خطر و دردسترس می تواند در جهت تشخیص این ضایعات در دستگاه معدی روده ای استفاده شود. در مطالعه حاضر، تعداد 10 عدد دستگاه گوارش گوسفند سالم از کشتار گاه تهیه شد و بلافاصله به آزمایشگاه بافت شناسی دانشکده دامپزشکی منتقل شد. قطعات بافتی از دیواره شکمبه در سه ناحیه ته کیسه پشتی، ته کیسه شکمی و پیلار تهیه گردید(5/0×5/0سانتی متر). نمونه ها با سرم فیزیولوژی شستشو و در فرمالین 10% ثابت شدند، سپس آبگیری و شفاف کردن و بلوک پارافینی از نمو نه ها تهیه شد، اسلاید های بافتی به ضخامت 6 میکرون تهیه و با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین رنگ آمیزی انجام شدند. ارزیابی هیستومورفومتری در لایه های بافتی دیواره شکمبه شامل: مخاط - زیر مخاط و لایه ماهیچه ای - سروز بوسیله لنز های مدرج چشمی انجام شد. برای ارزیابی اولتراسونوگرافی، نمونه از دیواره شکمبه به ابعاد 6×6 سانتی متر تهیه شده و در آب مقطر به وسیله پراب 8MHz اولتراسونوگرافی انجام شد و مشابه نمو نه بافتی در تصاویر اولتراسونوگرافی اندازه گیری دقیق لایه انجام شد. نتایج نشان داد که تشخیص و تفکیک لایه های دیواره شکمبه در تکنیک هیستوموفومتری و اولتراسونوگرافی براحتی قابل انجام می باشد. آنالیز آماری داده ها نشان داد که هیچ همبستگی آماری بین داده های بدست آمده در هیستوموفومتری و اولتراسونوگرافی وجود ندارد. عدم همبستگی آماری بین داده های هیستومورفومتری و اولتراسونوگرافی می تواند به علت تغییرات بافتی بوجود آمده در مراحل آماده کردن نمو نه ها بافتی شامل ثابت کردن، آبگیری و شفاف کردن نمو نه ها باشد.
کلید واژگان: اولتراسونوگرافی, هیستوموفومتری, شکمبه, گوسفندIranian Journal of Veterinary Science and Technology, Volume:9 Issue: 1, Winter and Spring 2017, PP 22 -27Rumen lesion can lower the performance of the animal and sometimes cause its death. Ultrasonography as a diagnostic method for the detection of lesions in the gastrointestinal tract is considered safe. In this study, three regions of rumen including the dorsal blind sac, ventral blind sac, and pillar [0.5 × 0.5 cm] from 10 healthy sheep rumen were sampled. Histomorphometric study of all samples were performed in the mucosal, submucosal, muscular and serosal layers. For ultrasonographic evaluation, samples from wall of rumen in 6 × 6 cm dimensions were used probe. The results showed that identification of all layers of rumen wall is feasible in sheep by histomophometry and ultrasonography techniques. Statistical analysis of the data showed no significant correlation between the parameters of the rumen wall in ultrasonography and histological study. The lack of correlation between ultrasonography and histological data may be due to the tissue changes which would occur during the process of preparing the tissue samples including tissue fixation, dehydration and clearing
Keywords: Ultrasonography, histomorphometry, rumen, sheep -
آلوئه ورا در طب سنتی کاربردهای فراوانی داشته، هم چنین دارای اثر کاهندگی قند خون نیز می باشد. در این مطالعه، اثر کاهندگی قند خون توسط ژل آلوئه ورا و هم چنین اثر محافظتی آن بر غده فوق کلیه موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.در مطالعه حاضر 50 سر موش صحرایی نر بالغ 3 -2 ماهه با وزن 250-200 گرم در 5 گروه تقسیم بندی شدند. گروه شاهد هیچ دارویی دریافت نکردند.گروه دوم که با تزریق استرپتوزوتوسین با دوز 65 میلی گرم بر کیلوگرم دیابتی شدند (قند بیش از 250 میلی گرم در دسی لیتر) . گروه سوم، بعد از دیابتی شدن، ژل آلوئه ورا را روزانه با دوز 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دریافت نمودند. گروه چهارم، بعد از دیابتی شدن انسولین را با دوز 10 واحد به ازای هر سر موش صحرایی دریافت نمودند. گروه پنجم، موش های سالمی که آلوئه ورا دریافت نمودند. تمامی گروه ها در دو زمان 15 و 30 روزه، پس از اندازه گیری قند خون، آسان کشی و غده فوق کلیه جدا و در فرمالین سالین 10 درصد تثبیت گردید. سپس مقاطع بافتی تهیه و با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شده و مورد ارزیابی هیستومتریک قرار گرفتند. در غده فوق کلیه موش های صحرایی دیابتی، ضخامت لایه فاسیکولاتا و هم چنین قطر سلول های اسفنجی ناحیه فاسیکولاتا افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0≥P). متعاقب تجویز آلوئه ورا در موش های صحرایی دیابتی ضخامت لایه فاسیکولاتا به شکل معنی داری کاهش داشت (05/0≥P). علاوه بر این، ژل آلوئه ورا موجب کاهش معنی دار قند خون موش های صحرایی دیابتی گردید. آلوئه ورا می تواند اثرات سودمند و محافظتی روی بافت غده فوق کلیه دیابتی داشته باشد.کلید واژگان: آلوئه ورا, دیابت, فوق کلیه, هیستومورفومتری, موش صحراییArticle 6, Volume 13, Issue 2 - Issue Serial Number 55, Summer 2017, Page 48-57 XML PDF (477 K)
Document Type: Research Paper
DOI: 10.22055/ivj.2017.28887.1550
Abstract
Aloe vera has many applications in traditional medicine .In present study, the hypoglycemic effects of the Aloe vera and its protective effects on the adrenal gland on diabetic rats were studied. 50 mature male rats (2-3 months old) and weighing 200-250 were divided randomly into 5 groups (10 rats in each groups) as following: Group I (control), has not received any treatment. Group II (Diabetic) which received 65 mg/kg Streptozotocin (IP). and rats with blood glucose more than 250 mg/dL were considered as diabetic. Group III, diabetic rats which received the Aloe vera gel with dose of 400 mg/kg daily. Group IV, diabetic rats which received insulin in 10 units/rat. Group V,received Aloe vera gel only. On days 15 and 30 of experiment, blood glucose of all groups were measured. Animals were euthanized with ether. Then, tissues samples were collected from adrenal glands, and fixed in 10% neutral buffered formalin solution. The sections were made using routine paraffin embedding method and stained by haematoxylin-eosin (H & E). Histomorphometrical parameters were evaluated using Digital Dino-Lite lens and Dino capture software 1. The results showed that thickness of fasciculata layer and the size of the spongiocyte were increased significantly in diabetic rat (P≤0. 05) but the thickness of fasciculata layer was decreased significantly in diabetic rats which received Aloe vera and insulin (P≤0. 05). The blood glucose was decreased significantly in diabetic rats. Conclusion, Aloe vera can be has beneficial and protective effects on adrenal glands in diabetic rats.Keywords: Aloe vera, Diabetes, Adrenal gland, Histomorphometry, rat
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.