به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « hydroxyapatite » در نشریات گروه « دامپزشکی »

  • ارزیابی هیستوپاتولوژی اثرات ترمیمی پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی در نقیصه استخوان ران رت
    فاطمه آقایی، ثمینه مشایخی، سعید حصارکی *

    سلولهای بنیادی مزانشیمی (BMSC)، به سلول هایی گویند که توانایی تمایز به دودمان مزودرمی را دارند. استفاده از آن ها نانوکامپوزیتی در ترمیم نقیصه استخوانی استخوان ران موش رت بود. در این مطالعه از 36 سر رت نژاد ویستار نر به طور تصادفی به چهارگروه سه سری در سه روز 15، 30 و 45 تقسیم شدند. گروه های مورد مطالعه شامل شاهد (Sham) : قیصه بدون کارگذاری داربست رها و ناحیه بسته شد، HA : نقیصه با استفاده از هیدروکسی آپاتایت ابتدا پر و سپس بسته شد، اتوگرافت (Autograft) : نقیصه با استفاده از تکه استخوان های ناحیه دریل شده پر شده و بسته شد و بنیادی (MSCs) : مانند گروه شاهد بود ولی تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی بصورت موضعی در لحظه جراحی صورت گرفت. به این صورت که یک برش به طول 5 سانتی متر در شرایط آسپتیک در امتداد اندام عقبی سمت راست روی دیافیز میانی استخوان ران انجام شد. پریوستوم توسط یک بلندکننده پریوست از دیافیز جدا شد. یک نقیصه با قطر 2 میلی متر در استخوان ران ایجاد شد. نمونه های استخوان برای ارزیابی هیستوپاتولوژی در روزهای 30 و 45 برای درجه بندی ضایعات و میزان ترمیم، فیکس، دکلسیفیه و عمل آوری شدند. اثرات ترمیمی استفاده از سلول های بنیادی در مقایسه با سایر گروه ها در همه موارد تفاوت معنی داری داشت. می توان اذعان داشت که حضور سلول های بنیادی مزانشیمی تاثیر مثبتی بر روند بهبودی داشته و استحکام استخوانی رضایت بخشی را نشان می دهد. می توان از سلول های بنیادی مزانشیمی به طور گسترده در جراحی ارتوپدی و همچنین مهندسی بافت استفاده کرد.

    کلید واژگان: نقیصه, استخوان, ترمیم, سلول بنیادی مزانشیمی, هیدروکسی آپاتیت}
    Histopathological evaluation of the healing effects of mesenchymal stem cell transplantation in rat femur defect
    Fatemeh Aghaei, Samine Mashayekhi, Saeed Hesaraki *

    Mesenchymal stem cells (BMSC) can differentiate into the mesodermal lineage. The use of nanocomposite mesenchymal stem cells in the repair of the bone defect of the rat femur. In this study, 36 male Wistar rats were randomly divided into three groups on days 15, 30, and 45. The studied groups include Sham; the defect was left without scaffolding, and the area was closed. HA: The defect was first filled and then closed using hydroxyapatite. Autograft: The defect was filled using pieces of bone from the drilled area and the stem cells (MSCs); that was the same as the control group, but the injection of mesenchymal stem cells was done locally at the time of surgery. In this way, a 5 cm long incision was made in aseptic conditions along the right hind limb on the medial diaphysis of the femur. The periosteum was separated from the diaphysis by a periosteal lifter. A defect with a diameter of 2 mm was created in the femur. Bone samples were fixed, decalcified, and processed for histopathological evaluation on days 30 and 45 to grade lesions and repair rate. The restorative effects of using stem cells were significantly different in all cases compared to other groups. It can be acknowledged that the presence of mesenchymal stem cells positively affects the healing process and shows satisfactory bone strength. Mesenchymal stem cells can be widely used in orthopedic surgery and tissue engineering.

    Keywords: Defect, Bone, Healing, Mesenchymal Stem Cell, Hydroxyapatite}
  • هانیه یابنده، عبدالحمید میمندی پاریزی، علیرضا شیخ زاده

    ترمیم شکستگی شامل تکثیر و تمایز چندین نوع بافت در یک توالی و به دنبال آن بازسازی است. همه این فرایندها ممکن است تحت تاثیر داروها قرار گیرند. برخی داروها می توانند روی تکثیر بافت کالوس اولیه، برخی دیگر بر تمایز سلول های غضروفی یا استیوبلاست، تشکیل مویرگ ها، حساسیت به ورودی مکانیکی و غیره تاثیر بگذارد؛ بنابراین موضوع داروها و ترمیم شکستگی نه تنها شامل داروشناسی و ارتوپدی می شود، بلکه دامنه وسیعی را نیز شامل می شود. گام های ترمیم استخوانی بعد از آسیب استخوانی شامل: گام اول مرحله تورم، گام دوم ترمیم استخوان اولیه (طی 4 تا 21 روز بعد، دور استخوان شکسته کال ایجاد می شود. این مرحله، ماده ای به اسم کلاژن به تدریج جای لخته خون را می گیرد)، گام سوم ترمیم استخوان ثانویه (تقریبا دو هفته بعد از شکستگی، سلول هایی به اسم استیوبلاست دست به کار می شوند. این سلول ها باعث جوش خوردن استخوان جدید می شوند و مواد معدنی موردنیاز برای استحکام استخوان را تامین می کنند) و گام چهارم مرحله بازسازی (این مرحله سلول هایی به نام استیوکلاست تغییر و تعدیل موردنیاز را انجام می دهند. این سلول ها هر استخوان اضافه ای را که در این مرحله ترمیم شکل گرفته تجزیه می کنند تا شکل استخوان به حالت عادی برگردد). امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی خودی یا غیر خودی استفاده می شود. استخوان پیوندی خودی علاوه بر مواد تحریک کننده التیام، حاوی سلول هایی است که واکنش های ایمنی را تحریک نمی کند و باعث انتقال بیماری های مسری نمی شود. در حال حاضر باتوجه به مشکلاتی که پیوند خودی استخوانی دارد، تمایل برای استفاده از پیوند استخوانی غیرخودی مثل آلوگرافت و زنوگرافت بیشتر شده است. هیدروکسی آپاتایت سینتیک، تری کلسیم فسفات و ترکیب هر دوی آن ها ازجمله مواد متداول برای پیوند استخوان هستند. هیدروکسی آپاتیت به عنوان داربست جهت رشد سلول های استخوان ساز کار می کند تارانتولا کوبنسیس عصاره ای است که به شکل وسیعی در درمان تومورها، آبله ها، سپتی سمی و بیماری های توکسمیک مورداستفاده قرار می گیرد. همچنین از دیگر موادی که به عنوان جایگزین استفاده می شود، پس از کاشت در محل ضایعات استخوانی، باعث القای تمایز سلول های مزانشیمی متمایزنشده موجود در محل ضایعه به سلول های غضروفی و یا سلول های استخوانی نابالغ و سرانجام ترمیم موفقیت آمیز نقایص می شوند.

    کلید واژگان: ترمیم شکستگی, کالوس, استئوبلاست, استئوکلاست, پیوند استخوانی, هیدروکسی آپاتایت}
    Haniyeh yabandeh jahromi, Abodolhamid Meymandi Parizi, Alireza Shaikhzadeh

    Fracture repair involves proliferation and differentiation of multiple tissue types in a sequence followed by regeneration. All of these processes may be affected by medications. Some drugs can affect the proliferation of primary callus tissue, others can affect the differentiation of chondrocytes or osteoblasts, formation of capillaries, sensitivity to mechanical input, etc. Therefore, the subject of drugs and fracture repair not only includes pharmacology and orthopedics, but also includes a wide scope. Repair steps after bone damage include: stage 1: (swelling stage), stage 2: (primary bone repair): over the next 4 to 21 days, a callus is formed around the broken bone. In this stage, a substance called collagen gradually replaces the blood clot. Step 3: (secondary bone repair) approximately two weeks after the fracture, cells called osteoblasts start working. These cells cause new bone to fuse and provide minerals needed for bone strength. Step 4: (reconstruction step): in this stage, cells called osteoclasts make the needed changes and adjustments. These cells break down any extra bone that is formed during this healing phase to return the bone shape to its normal status. In current veterinary and also human orthopedics, bone grafts are used for stimulation of fractures healing, accelerate joint fusion and repair of bone defects. Native grafted bone in addition to healing stimulator substances, contains cells that do not stimulate immune reactions and do not transmit infectious diseases. Currently, due to the problems of autologous bone grafting, the desire to use non-autologous bone grafts such as allograft and xenograft has increased. Kinetic hydroxyapatite, tricalcium phosphate and their both combination are among the common materials for bone grafting. Hydroxyapatite works as a scaffold for the growth of bone-forming cells; tarantula cubensis is an extract that is widely used in the treatment of tumors, smallpox, septicemia and toxemic diseases. Also, other materials that are used as substitutes, after being implanted at the site of bone lesions, induce the differentiation of undifferentiated mesenchymal cells present at the site of the lesion into chondrocytes or immature bone cells, and finally, the defects are successfully repaired.

    Keywords: Fracture healing, callus, osteoblast, osteoclast, bone graft, hydroxyapatite}
  • حسین سنبله کار، علیرضا جهاندیده، احمد اصغری، سعید حصارکی، ابوالفضل اکبرزاده زاده

    این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم برای بازسازی نقص های استخوان ران در خرگوش انجام شد. تاثیر داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم بر فرآیند بهبودی استخوان شکسته شده در نقیصه استخوانی بررسی گردید.  18 خرگوش سفید نر بالغ نیوزیلندی با وزن 3 کیلوگرم مورد مطالعه قرار گرفتند. یک نقص سیلندری با قطر 6×5 میلی متر در استخوان ران خرگوش ها ایجاد شد. حیوانات به سه گروه آزمایشی 3 تایی تقسیم شدند. گروه های آزمایشی پس از ایجاد نقص، شامل شاهد منفی، شاهد مثبت (هیدروکسی آپاتیت) و تیمار (دی اکسید تیتانیوم) بودند. در روزهای 15 و 45 پس از جراحی حیوانات معدوم و از محل نقص استخوانی نمونه برداشته و در فرمالین 10% بافری قرار گرفت. مقاطع 5 میکرومتری پس از رنگ آمیزی عمومی و تریکروم مورد ارزیابی قرار گرفتند. بهبود التهاب در روز 15 و تشکیل استخوان جدید در روز 45 در گروه نانوکامپوزیت از نظر واحد ترمیمی استخوان سازی و کاهش میزان التهاب بهترین بود. داربست نانوکامپوزیتی دی اکسید تیتانیوم عملکرد التام بخش معنی داری در بازسازی نقیصه استخوانی داشت.

    کلید واژگان: بهبود استخوان نانوکامپوزیت, دی اکسید تیتانیوم, هیدروکسی آپاتیت}
    H .Sonbolekar, A .Jahandideh, A .Asghari, S .Hesaraki, A .Akbarzadeh

    This study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of titanium dioxide nanocomposite scaffolds for the reconstruction of femur defects in rabbits. To investigate the effect of nanocomposites on the healing processes of broken bone (bone defect). 18 New Zealand adult male white rabbits weighing 3 kg were studied. A cylindrical defect with a diameter of 6 x 5 mm was created in the femur of rabbits. The animals were divided into three experimental groups. The experimental groups after the defect were created included control, control (hydroxyapatite) and treatment (titanium dioxide). On the 15th and 45th days after surgery, the animals were killed and a sample was taken from the bone defect site and placed in 10% buffered formalin. 5 μm sections were evaluated after general and trichrome staining. Improvement of inflammation on day 15 and formation of new bone on day 45 in the nanocomposite group was the best in terms of ossification repair unit and reduction of inflammation. Nanocomposite had a significant recovery function in bone regeneration of defective areas.

    Keywords: Bone healing, Nanocomposite, Titanium dioxide, Hydroxyapatite}
  • سینا یل بیرانوند، حسین نورانی، حسین کاظمی مهرجردی*
    زمینه مطالعه

    مهندسی بافت یک استراتژی امیدوارکننده برای ترمیم نقایص بافت استخوانی است. علاوه بر این، فناوری چاپ سه بعدی مزایای قابل توجهی در تولید داربست های مهندسی زیستی برای درمان نقایص استخوانی منحصربفرد برای هر بیمار ارایه می دهد.

    هدف

    هدف از این مطالعه، سنتز و بررسی خواص داربست های چاپ سه بعدی پلی کاپرولاکتون/هیدروکسی آپاتیت (PCL-HA) اصلاح شده با فیبرین غنی از پلاکت (PRF) است.

    روش کار

    داربست ها با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی برای ایجاد محیطی مناسب جهت بازسازی استخوان ساخته شدند. میکروسکوپ الکترونی روبش (SEM)، تبدیل فوریه فروسر (FT-IR)، و تست های مکانیکی فشاری برای مشخص کردن مورفولوژی، ریزساختار و خواص مکانیکی داربست به کار گرفته شد. قابلیت چسبندگی سلولی، تکثیر، زیست سازگاری و تمایز نیز مورد بررسی قرار گرفت.

    نتایج

    در نتیجه افزودن نانوذرات هیدروکسی آپاتیت (HA، داربست های PCL-HA چاپ سه بعدی با منافذ به هم پیوسته سطح ناهموار و خواص مکانیکی بهبود یافته داشتند. به دلیل آب دوستی و تخلخل بالاتر داربست PCL-HA/PRF در مقایسه با داربس PCL، رشد سلول های استخوانی در سطح داربست PCL-HA/PRF مشاهده شد. نتایج سنجش سمیت سلولی به طور قابل توجهی سازگاری سلولی داربست های PCL-HA/PRF را نسبت به داربست های PCL و PCL-HA نشان داد.

    نتیجه گیری نهایی: 

    نتایج نشان می دهد که داربست های چاپ سه بعدی PCL-HA اصلاح شده با فیبرین غنی از پلاکت (PRF) می توانند در بازسازی بافت استخوانی موثر باشند.

    کلید واژگان: مهندسی بافت استخوان, داربست های چاپ سه بعدی, هیدروکسی آپاتیت, فیبرین غنی از پلاکت, تمایزسلول های استخوانی}
    Sina Yal Beiranvand, Hossein Nourani, Hossein Kazemi Mehrjerdi *
    BACKGROUND

    Tissue engineering is a potential technique for treating bone tissue abnormalities in the short and long terms. Aside from that, the use of 3D printing technology has considerable advantages in the production of bioengineering scaffolds for the treatment of patient-specific bone defects.

    OBJECTIVES

    The aim of the study was to fabricate and characterize the 3D printed polycaprolactone/hydroxy-apatite (PCL-HA) scaffolds modified with Platelet-rich Fibrin (PRF).

    METHODS

    The scaffolds were fabricated using 3D printing technology to provide a suitable environment for the bone regeneration. Scanning electron microscopy (SEM), Fourier transform infrared (FTIR), and compression tests were utilized to characterize the scaffold morphology, microstructure, and mechanical properties, respectively. The potentials for the cell adhesion, proliferation, biocompatibility, and differentiation were also investigated.

    RESULTS

    The 3D PCL-HA scaffold with linked pores had a moderately rough surface as a result of hydroxyap-atite (HA) nanoparticles incorporation, which resulted in the increased mechanical properties. Increased bone cell proliferation on the PCL-HA/PRF scaffold surface was seen as a result of the enhanced hydrophilicity and porosity of the PCL-HA/PRF scaffold as compared to the PCL scaffold. The MTT assay results showed that the PCL-HA/PRF scaffold was much more cyto-compatible than the PCL and PCL-HA scaffolds, which was a major im-provement.

    CONCLUSIONS

    The results showed that 3D printed PCL-HA scaffold supplemented with Platelet-rich Fibrin (PRF) may be an effective scaffold for the bone tissue regeneration.

    Keywords: 3D printing scaffolds, Bone Tissue Engineering, Hydroxyapatite, osteogenic differentiation, Platelet-rich Fibrin}
  • سارا حبیب نژاد عربی، حمیدرضا مسلمی*، سحر غفاری خلیق
    زمینه مطالعه

      درمان شکستگی یکی از مباحث مهم و مورد توجه در علم پزشکی و دامپزشکی است و همواره یافتن یک تکنیک جدید که بتواند حداقل عوارض جانبی را داشته باشد و سرعت التیام شکستگی را افزایش دهد، مورد توجه بوده است.

    هدف

    در این تحقیق با مطالعه تجربی روی استخوان کالواریوم رت میزان تاثیر میکرو پوسته تخم شتر مرغ و مقایسه آن با هیدروکسی آپاتیت در تسریع روند ترمیم استخوان ارزیابی شد.  

    روش کار

    تعداد 45 قطعه رت نر از نژاد ویستار انتخاب و با استفاده از ترفاین به قطر هفت میلی متر، یک حفره روی استخوان کالواریوم ایجاد گردید. سپس رت ها به سه گروه تقسیم شدند. در گروه اول، حفرات با میکرو پوسته تخم شترمرغ و در گروه دوم با هیدروکسی آپاتیت پر شد. در گروه سوم به عنوان کنترل از هیچ درمانی استفاده نشد. حیوانات در روزهای 14، 28 و 42 بعد از جراحی به روش انسانی آرام کشی شدند. ارزیابی های هیستولوژی و سرولوژی (ALP) در روزهای مورد مطالعه انجام گرفت.

    نتایج

    بر اساس یافته های به دست آمده در روز 14، میزان التیام در دو گروه درمانی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بالاتر بود (05/0p < /em>≤). در حالی که در این روز میزان التیام بین دو گروه میکروپوسته تخم شترمرغ و هیدروکسی آپاتیت اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0p < /em>>). در روزهای 28 و  42 بعد از جراحی، میزان التیام در گروه های مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت ولی میانگین میزان التیام در مرکز ضایعه در گروه میکرو پوسته تخم شترمرغ نسبت به دو گروه هیدروکسی آپاتیت و کنترل بالاتر بود.

    نتیجه گیری نهایی

    بنابر این مشخص گردید که به کارگیری میکرو پوسته تخم شترمرغ می تواند روند التیام را در نقیصه ایجادشده در استخوان کالواریوم رت بهبود بخشد.

    کلید واژگان: کالواریوم, هیدروکسی آپاتیت, هیستوپاتولوژی, میکرو ذرات پوسته تخم شترمرغ, رت}
    Sara Habibnezhad Arabi, Hamid Reza Moslemi *, Sahar Ghafari Khaligh
    BACKGROUND

    Fracture healing is one of the important issues in medicine and veterinary. Therefore, finding new tech-niques with fewer side effects and faster healing is taken into consideration.

    OBJECTIVES

    This study was conducted to evaluate the effect of the composites of micro ostrich eggshell (μ-OES) and hydroxyapatite (HA) composite on the healing of bone defect in rat calvarium.

    METHODS

    Defects of 7 mm were made by a trephine in the calvaria of 45 male Wistar rats. The animals were divided into three groups and the defects in each group were filled with micro-composites that contained ostrich eggshell or HA or were left empty. The animals were euthanized at three different time points of 14, 28, and 42 days post-operation. Histological and serological assessments, such as measuring alkaline phosphatase were carried out at the same time points.

    RESULTS

    Significant differences were observed in the granulation tissue formation of the treatment and control groups 14 days post-operation (p ≤0.05). The difference between μ-OES and HA treatment groups was not statistically significant (p >0.05). On days 28 and 42, there were no significant differences between the groups. However, in the center of the defect, the mean of healing in the μOES group was higher than the two other groups.

    CONCLUSIONS

    In conclusion, the results of this study indicated the potential efficacy of μOES as a bone substitute in a rat calvarial defect model.

    Keywords: Calvarium, Hydroxyapatite, Histopathology, Micro ostrich eggshell, rat}
  • هادی افتخاری، علیرضا جهاندیده*، احمد اصغری، ابوالفضل اکبرزاده، سعید حصارکی
    از دست دادن قطعات استخوانی که اغلب ناشی از ضربه، عفونت، برداشت توده و یا حتی عدم بازسازی کامل استخوان پس از شکستگی های پیچیده می باشد یکی از چالش های همیشگی در پزشکی و دامپزشکی محسوب می شود. طی دهه های اخیر تلاش های فراوانی به منظور دست یابی به موادی که توانایی بازسازی استخوانی بالایی داشته باشند و بتوانند جایگزین مطمئن پیوندهای اتوگرافت یا زنو گرافت شوند، انجام شده است. در این مطالعه از 45 سر خرگوش نر بالغ نیوزلندی 8-6 ماهه با وزن 5/0±3 کیلوگرم که بطور تصادفی به 3 گروه 15تایی تقسیم شدند استفاده شده است. طی جراحی انجام شده بر روی استخوان ران هر خرگوش نقیصه ای بصورت دو طرفه و به قطر 6 میلی متر ایجاد شد. درگروه اول (شاهد) از هیچ ماده ای استفاده نشد، در گروه دوم از نانوکامپوزیت هیدروکسی آپاتیت و در گروه سوم از نانو کامپوزیت تری کلسیم فسفات برای پر کردن نقیصه استفاده شد. نمونه های استخوانی طی روزهای 15، 30 و 45 جهت ارزیابی های هیستوپاتولوژی برداشت شدند و برای ارزیابی از 4 شاخص جوش خوردن، اسفنجی شدن، کورتکس و مغز استخوان استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان التیام در گروه نانوکامپوزیت تری کلسیم فسفات در مقایسه با سایر گروه ها بصورت معنی داری بیشتر بوده است. بنابر این با توجه به نتایج حاصل می توان اذعان نمود داربست استخوانی نانوکامپوزیت تری کلسیم فسفات تاثیر مثبتی بر روند التیام داشته و قدرت استخوان سازی مطلوبی دارد، بنابراین می تواند استفاده گسترده ای در جراحی های ارتوپدی و همچنین مهندسی بافت داشته باشد.
    کلید واژگان: نانوکامپوزیت تری کلسیم فسفات, هیدروکسی آپاتیت, نقیصه استخوان ران, التیام استخوان, خرگوش}
    Eftekhari H_Jahandideh A *_Asghari A_Akbarzadeh A_Hesaraki S
    The loss of bone fragments, often due to trauma, infection, mass loss, or even complete bone regeneration after complicated fractures, is one of the constant challenges in medicine and veterinary medicine. Over the last decades, many efforts have been made to obtain materials that have the potential for high bone regeneration and to replace alternatives to autograft or zenografts. In this study, 45 adult male New Zealand male rabbits weighing 3-5 mg​​/kg, randomly divided into 3 groups of 15, were used. During surgery on the femur of each rabbit, a bilateral, 6 mm diameter defect was created. In the first group (control), no substance was used, in the second group, hydroxyapatite, and in the third group, nanocomposite tri-calcium phosphate (TCP) was used to fill the defect. Bone specimens were harvested for histopathologic evaluation on days 15, 30 and 45 and for evaluation of 4 indexes of union, spongiosa, cortex and bone marrow. The results showed that the results of using nanocomposite tricalcium phosphate in comparison with other groups were significantly different in all cases. Therefore, according to the results, it can be admitted that nanocomposite tri-calcium phosphate scaffold has a positive effect on the healing process and has good bone strength, so it can be widely used in orthopedic surgery as well as tissue engineering.
    Keywords: Nanocomposite, Tricalcium phosphate, Hydroxyapatite, Femur bone defect, Bone healing, Rabbit}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال