به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "hydroxyethyl starch" در نشریات گروه "دامپزشکی"

جستجوی hydroxyethyl starch در مقالات مجلات علمی
  • رضا آویزه، رضا آذرگون، علیرضا غدیری، مهدی پورمهدی بروجنی، محمد راضی جلالی، هادیایمانی راستابی

    بروز اختلالات همودینامیک در بیماران هیپوولمیک مستند گشته، بنابراین مدیریت زودهنگام هیپوولمی برای کسب نتایج مطلوب ضروری است. گازهای خون که طی نوسانات همودینامیک به سرعت تغییر می یابند، می توانند به عنوان یک رهیافت تشخیصی برای نظارت بر بیماران اورژانسی استفاده شوند. اهداف این مطالعه بررسی اثرات مایع درمانی با محلول های رینگر لاکتات (LR) یا هیدروکسی اتیل استارچ (HES) بر گازهای خون سیاهرگی و سرخرگی و تفاوت بین پارامترهای گاز خون سیاهرگی و سرخرگی به منظور امکان آنالیز گازهای خون سیاهرگی به عنوان جایگزینی برای آنالیز گازهای خون سرخرگی طی احیای سگ های هیپوولمیک بود. pH ، PO2، PCO2 ،HCO - 3 و BE سرخرگی و سیاهرگی در پایان هر یک از مراحل مطالعه به شرح زیر آنالیز شدند 1) ایجاد بیهوشی، 2) خون گیری تا فشار متوسط سرخرگی 40-50 میلی متر جیوه، 3) حفظ سگ ها در وضعیت هیپوولمیک 4) احیا با LR (گروه A) یا HES(گروه B) در چهار مرحله و 5) یک ساعت پس از مرحله نهایی احیاء. هیپوولمی باعث کاهش پارامترهای مورد مطالعه شد، به جز PCO2 سیاهرگی که افزایش معنی داری نشان داد (p<0.05). احیاء با مایع درمانی پارامترهای مورد مطالعه را به مقادیر کنترل برگرداند، اگرچه PCO2 سیاهرگی در گروه A و -HCO3 در گروه B تفاوت معنی داری را نسبت به مقادیر کنترل نشان دادند (0.05>p) ما دریافتیم که -HCO3 ، pH و pCO2 سیاهرگی را می توان به عنوان جایگزین های کمتر تهاجمی و ایمن تر برای پارامترهای سرخرگی مشابه طی پایش احیاء با مایع درمانی در سگ های هیپوولمیک استفاده کرد.

    کلید واژگان: گاز خون سرخرگی, گاز خون سیاهرگی, هیدروکسی اتیل استارچ, رینگر لاکتات
    Reza Avizeh, Reza Azargoun *, Alireza Ghadiri, Mahdi Pourmahdi Borujeni, Mohammad Razi Jalali, Hadi Imani Rastabi

    It has been documented that hemodynamic disturbances occur in hypovolemic patients. Therefore, the early management of hypovolemia is essential to achieve optimal outcomes. Blood gas, which changes rapidly during hemodynamic instability, can be used as a diagnostic approach for monitoring emergency patients. The objective of the current study was to evaluate the results of resuscitation with hydroxyethyl starch (HES) or lactated Ringer's solution (LR) on venous and arterial blood gas. In addition, the difference between venous and arterial blood gas parameters is investigated to assess the possibility of using venous blood gas analysis as a successor for arterial blood gas analysis in the resuscitation of hypovolemic dogs. Venous and arterial pH, PO2, PCO2, HCO3-, and base excess were analyzed at the end of each study stage as follow: 1) Establishment of anesthesia, 2) Blood collection to an arterial mean pressure of 40-50 mm Hg, 3) Maintaining dogs in a hypovolemic state, 4) Resuscitation with LR (group A) or HES (group B) in four steps, and 5) One hour after the final resuscitation step. Hypovolemia decreased the studied parameters, except venous PCO2, which showed a significant increase (p < 0.05). Fluid resuscitation returned the studied parameters to the control values as venous PCO2 in group A and HCO3- in group B showed a significant change in comparison with the control values (p < 0.05). We found that venous pH, HCO3-, and PCO2 can be used as less invasive and safer alternatives to similar arterial parameters to monitor the fluid resuscitation of hypovolemic dogs.

    Keywords: Arterial blood gas, Venous blood gas, Hydroxyethyl starch, Ringer's Lactate
  • رضا آذرگون *، رضا آویزه، علیرضا غدیری، هادی ایمانی راستابی، مهدی پورمهدی
    زمینه مطالعه

    پیش بینی قابل اعتماد پاسخ بیمار به مایع درمانی یک مسئله بسیار مهم در مدیریت شوک هموراژیک است.

    هدف

    هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییرات اندازه مهره ای قلب (VHS) در مایع درمانی بیماران دچار شوک هموراژیک و امکان استفاده از این روش در تعیین نقطه پایان احیاء است.

    روش کار

    مقادیر VHS با استفاده از روش استاندارد که قبلا منتشر شده بود در نمای جانبی چپ به راست بررسی شد. پس از القای بیهوشی (ارزیابی های مرحله کنترل)، شوک هموراژیک از طریق خونگیری تا رسیدن به فشار متوسط سرخرگی 40 تا 50 میلی متر جیوه طی 30 دقیقه ایجاد و سپس به مدت 30 دقیقه در شرایط هیپوولمی (مراحل دوم و سوم ارزیابی) حفظ گردید. سپس سگ ها به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و در چهار بازه زمانی متوالی 15 دقیقه ای محلول رینگر لاکتات با دوز 20 میلی لیتر/کیلوگرم یا هیدروکسی اتیل استارچ با دوز 5 میلی لیتر/کیلوگرم را دریافت کردند (ارزیابی های مرحله چهارم). یک ساعت پس از آخرین مرحله احیاء، ارزیابی نهایی رادیوگرافی انجام شد.

    نتایج

    شوک هموراژیک موجب کاهش معنی دار میزان VHS به میانگین 7/7 مهره گردید (05/0>P). پس از احیاء، VHS افزایش یافت و در هر دو گروه به مقادیر پیش از شوک بازگشت.


    نتیجه گیری نهایی:

    این مطالعه نشان داد که ارزیابی VHS اختصاصی هر نژاد می تواند یک روش مفید در پایش پاسخ بیماران به مایع درمانی و تعیین نقطه پایان احیاء در سگ های دچار شوک هموراژیک باشد.

    کلید واژگان: سگ, شوک هموراژیک, هیدروکسی اتیل استارچ, رینگر لاکتات, اندازه مهره ای قلب
    Reza Azargoun *, Reza Avizeh, Alireza Ghadiri, Hadi Imani Rastabi, Mahdi Pourmahdi
    BACKGROUND

    GReliable prediction of patient response to fluid resuscitation is a crucial issue in the management of hemorrhagic shock.

    OBJECTIVES

    This study was designed to investigate vertebral heart score (VHS) variation in fluid resuscitation of hemorrhagic shock patients and the feasibility of this method in determining resuscitation endpoint. 

    METHODS

    VHS values were assessed using previously published standard method in left to right lateral view. After induction of anesthesia (control assessments), hemorrhagic shock was induced by blood withdrawal to a mean arterial pressure of 40 to 50 mmHg within 30 minutes and then maintained in hypovolemic situation for an additional 30 minutes (second and third stages of assessments). Afterward, the dogs were randomly assigned to two groups which received 20 ml/kg lactated Ringer’s solution or 5 ml/kg Hydroxyethyl starch, in four consecutive 15 minute intervals (fourth stage of assessments). One hour after the last resuscitation step, final radiographic assessments were performed. 

    RESUTLS

    Hemorrhagic shock caused significant decrease in VHS values to a mean of 7.7 vertebrae (P<0.05). Following the fluid resuscitation VHS increased and returned to pre-shock values in both groups.

    CONCLUSIONS

    This study confirms that the breed-specific VHS assessment can be a useful method in monitoring of patient’s response to fluid therapy and determination of resuscitation endpoint in dogs with hemorrhagic shock.

    Keywords: Dog, hemorrhagic shock, hydroxyethyl starch, lactated Ringer, vertebral heart score
  • رضا آذرگون، رضا آویزه*، علیرضا غدیری، هادی ایمانی راستابی، مهدی پورمهدی بروجنی، محمد راضی جلالی
    شوک هموراژیک به عنوان یکی از علل مرگ ناشی از آسیب ایسکمیک اعضای مختلف در سگ می باشد.  هدف از انجام این مطالعه، مقایسه ی پارامترهای پرفیوژن بافتی و الکتروکاردیوگرافی سگ های مبتلا به شوک هموراژیک تجربی، قبل و پس از احیاء با محلول های رینگر لاکتات و هیدروکسی اتیل استارچ 6 درصد بود.  بدین منظور پارامترهای پرفیوژن بافتی شامل رنگ مخاط لثه، زمان پر شدن مجدد مویرگی، کیفیت نبض محیطی، دمای اندام های انتهایی، غلظت لاکتات سرم، تعداد ضربان قلب، میانگین فشار خون سرخرگی، برون ده ادرار به علاوه الکتروکاردیوگرام ده قلاده سگ نر بالغ سالم از نژاد مخلوط پس از بیهوشی ارزیابی گردید (مرحله کنترل).  دومین مرحله ارزیابی، پس از خون گیری تا حدود 60 درصد حجم خون و رسیدن به فشار میانگین سرخرگی 40 تا 50 میلی متر جیوه صورت گرفت.  پس از 30 دقیقه نگهداری حیوانات در شرایط تثبیت شوک هموراژیک، سومین ارزیابی انجام شد.  سگ ها به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند که محلول رینگر لاکتات یا هیدروکسی اتیل استارچ 6 درصد را به ترتیب با دوز 20 و 5 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در 4 بازه ی زمانی 15 دقیقه ای دریافت نمودند (مراحل چهارم تا هفتم ارزیابی).  تا یک ساعت پس از آخرین مرحله ی احیاء سگ ها تحت نظر قرار گرفته و در پایان این زمان هشتمین مرحله ی ارزیابی صورت پذیرفت.  زمان بر تعداد ضربان قلب، فشار خون میانگین سرخرگی، درجه ی حرارت نواحی انتهایی بدن، برون ده ادرار، غلظت لاکتات خون، ارتفاع موج R و فاصله ی زمانی امواج Q-T، تاثیر معنی داری داشت در حالی که نوع سرم بر غلظت لاکتات خون، برون ده ادرار و ارتفاع موج P دارای تاثیر معنی داری نبود.  نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از دو محلول رینگر لاکتات و هیدروکسی اتیل استارچ جهت احیای بیماران دچار شوک هموراژیک، در کوتاه مدت تاثیر قابل اهمیتی بر پارامترهای پرفیوژن و الکتروکاردیوگرام ندارد.
    کلید واژگان: شوک هموراژیک, هیدروکسی اتیل استارچ, پرفیوژن بافتی, الکتروکاردیوگرام, سگ
    Reza Azargoun, Reza Avizeh *, Alireza Ghadiri, Hadi Imani Rastabi, Mahdi Pourmahdi Brujeni, Mohammad Razi Jalali
    Hemorrhagic shock remains one of the leading causes of death following multiple organ ischemic injuries in dogs. The aim of this study was to compare tissue perfusion and electrocardiographic parameters in experimentally induced acute hemorrhagic shock in dogs before and after resuscitation with the lactated ringer and hydroxyethyl starch 6% solutions. The parameters of tissue perfusion included the gingival mucosal color, CRT, peripheral pulse quality, appendage temperature, serum lactate concentration, heart rate, mean arterial blood pressure and urine output plus ECG were evaluated in ten male adult healthy mongrel dogs which instrumented, and anesthetized (control measurement). Hemorrhage was performed with removal of up to 60% of blood volume to keep MAP between 40 and 50 mm Hg (second set of measurements). After a 30- minute stabilization period in hemorrhagic shock condition, the third set of measurements was performed. The dogs were randomly assigned to two study groups which received lactated ringer or hydroxyethyl starch solutions, 20 or 5 ml/kg respectively in four consecutive 15 –min periods (fourth to seventh measurements). One hour after the last resuscitation stage, the dogs were monitored and at the end of this time, an eighth evaluation step was carried out. Time induced a significant effect on heart rate, mean arterial blood pressure, appendage temperature, urine output, serum lactate concentration, R wave amplitude and Q-T interval. While solution type had a significant effect on serum lactate concentration, urine output and P wave amplitude. The results of this study showed that each of lactated ringer and hydroxyethyl starch solutions, has no significant effect in the short term on tissue perfusion and electrocardiogram parameters in hemorrhagic shock resuscitated dogs.
    Keywords: Hemorrhagic shock, Hydroxyethyl Starch, Tissue perfusion, Electrocardiogram, Dog
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال