جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ischemia-reperfusion" در نشریات گروه "دامپزشکی"
-
Effects of interaperitoneal administration of α-tocopherol acetate on ischemia-reperfusion injury in ovaries torsion and detorsion were studied using a cat ovary model. Twenty healthy female DSH cats ~3 kg were randomized into five experimental groups (n = 5): Group SHAM: The cats underwent only celiotomy. Group Ischemia: A 3-hour ischemia only. Group I/R: A 3-hour ischemia and a 3-hour reperfusion. Group I/ATA: A 3-hour ischemia only and 10 mg/kg intraperitoneal administration (IP) of α-tocopherol 2.5 hours after induction of ischemia. Group I/R/ATA: A 3-hour ischemia, 3-hour reperfusion, and 10 mg/kg IP of α-tocopherol 2.5 hours after induction of ischemia. Animals treated with ATA showed significantly ameliorated development of ischemia and reperfusion tissue injury compared to those of other groups (p < 0.05). The significantly higher values of SOD, tGSH, GPO, GSHRd, and GST were observed in I/R/ATA animals compared to those of other groups (p = 0.001). Damage indicators (NOS, MDA, MPO, and DNA damage level) were significantly lower in I/R/ATA animals compared to those of other groups (p = 0.001). Intraperitoneal administration of ATA could be helpful in minimizing ischemia-reperfusion injury in ovarian tissue exposed to ischemia.Keywords: Ischemia-Reperfusion, Α -Tocopherol Acetate, Intraperitoneal, Ovary
-
آسیب ناشی از ایسکمی- بازخونرسانی کلیه یکی از مهم ترین عوامل نارسایی حاد کلیوی به شمار می رود. فارگسین ترکیبی گیاهی است که دارای خواص ضد التهابی می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثرات فارگسین بر آسیب ایسکمی- بازخونرسانی کلیه در موش های صحرایی بود. بدین منظور 21 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به 3 گروه هفت تایی شامل گروه های شاهد، القاء ایسکمی- بازخونرسانی و ایسکمی- بازخونرسانی به همراه تیمار با فارگسین (mg/kg 50 به صورت گاواژ به مدت 12 هفته پس از ایجاد ایسکمی درکلیه سمت چپ) تقسیم شدند. در پایان دوره و پس از ایجاد بیهوشی، ابتدا از ورید دمی همه موش ها جهت سنجش کراتینین و اوره سرم خونگیری شد و سپس همگی آسان کشی شدند. در ادامه جهت بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی و پارامترهای التهابی در کلیه از تکنیک الایزا استفاده شد. آسیب شناسی بافتی نیز با روش معمول صورت گرفت. یافته ها نشان داد که القاء ایسکمی- بازخونرسانی منجر به افزایش معنی دار سطوح کراتینین و اوره خون موش ها نسبت به مقدار آن در خون حیوانات گروه شاهد شده (05/0>p)، ولی تجویز فارگسین موجب کاهش معنی دار فراسنجه های مذکور گردید (05/0>p). همچنین ظرفیت آنتی اکسیدانی بافت کلیه در گروه ایسکمی- بازخونرسانی به طور معنی داری کاهش، اما در موش های تیمارشده با فارگسین افزایش یافت (05/0>p). نیز تجویز فارگسین موجب کاهش معنی دار IL-1 و TNF-α در مقایسه با گروه ایسکمی-بازخونرسانی در بافت کلیه شد (05/0>p). نتایج آسیب شناسی بافتی هم یافته های بیوشیمیایی تحقیق را تایید کرد. به نظر می رسد که فارگسین می تواند اثرات محافظتی در آسیب ایسکمی- بازخونرسانی کلیه داشته باشد که احتمالا از طریق کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب در بافت کلیه ایجاد می شود.
کلید واژگان: ایسکمی- بازخونرسانی, فارگسین, کلیه, موش صحرایی.Renal ischemia-reperfusion (IR) injury is one of the most important causes of acute renal failure. Fargesin has anti-inflammatory properties and most recent studies have focused on its anti-inflammatory effects. The aim of the present study was to evaluate the effect of Fargesin on renal ischemia-reperfusion injury in rats. For this purpose, 21 male Wistar rats were randomly divided into three groups of seven rats each including: Sham operated group, IR group and IR plus Fargesin treatment. Fargesin (50 mg/kg) was administered through gavage for 12 weeks after left renal IR induction. After anesthesia, blood was taken from the tail vein to measure serum creatinine and urea, thereafter all rats were euthanized. The ELISA technique was used to evaluate the antioxidant status of renal tissue and inflammatory parameters. Histopathological studies were carried out by routine methods. Renal IR resulted in a significant increase in creatinine and blood urea levels compared to sham group (p<0.05), whereas administration of Fargesin significantly reduced these parameters (p<0.05). The antioxidant activity of renal tissue significantly decreased in the IR group but increased in the Fargesin treated rats (p<0.05). Fargesin significantly reduced IL-1 and TNF-α compared to IR group in renal tissue (p<0.05). Histopathology confirmed the biochemical findings. The results obtained showed that Fargesin has a beneficial and protective effect on renal IR injury. These effects of Fagersin may be due to the reduction of oxidative stress and inflammation in renal tissue.
Keywords: Fargesin, Ischemia-Reperfusion, Kidney, Rat -
A rat testis model was used to assess effects of polyethylene glycol (PEG) clotrimazole microparticles on ischemia-reperfusion injury. Forty-eight healthy male Wistar rats were included and randomized into six investigational groups (n = 8): Group SHAM: Merely laparotomy was implemented. Group ISCHEMIA: Merely a 3-hour interval ischemia was done. Group I/R: A 3-hour interval ischemia, three-hour reperfusion for left testis, and one-week reperfusion for right testis were done and 20 µL normal saline was administered intraperitoneally (IP) 30 min before termination of ischemia. Group I/R/PEG: The same as group I/R as well as 20 µl PEG (IP) 30 min before termination of ischemia. Group I/R/CLTMZLMP: The same as group I/R and 20 µL (10 mg/kg) of clotrimazole microparticles (IP) 30 min before termination of ischemia. Group I/R/PEG-CLTMZLMP: The same as group I/R and 20 µL PEG-based clotrimazole microparticles (IP) 30 min before termination of ischemia. Evaluations were based on analyses of biochemical assays. PEG-based clotrimazole microparticles improved enhanced antioxidant activity (p < 0.05). PEG-based clotrimazole microparticles could be helpful in minimizing ischemia-reperfusion injury in testicular tissue exposed to ischemia.Keywords: Clotrimazole microparticles, PEG, ischemia-reperfusion, Intraperitoneal, Testis
-
Using a rat ovary model, protective effects of nano-methoxatin (NMXTN) were studied on ischemia-reperfusion injury. Following randomization of forty-eight healthy female Wistar rats ~250 g, the animals were subjected to eight experimental groups (n = 6): Group SHAM: Only laparotomy was performed. Group IS: Only a 3-hour ischemia was performed. Group IS/Oil: Only a 3-hour ischemia was performed and 50 µl soybean oil alone (Solvent of MXTN) was administered 30 min before cessation of ischemia. Group IS/REP: The procedure included a 3-hour ischemia followed by a 3-hour reperfusion and 50 µl soybean oil alone was administered 30 min before cessation of ischemia. Group IS/MXTN: The procedure included a 3-hour ischemia only and 50 µl (0.3 mmol/l/IP) of MXTN 30 min before cessation of ischemia. Group IS/NMXTN: The procedure included a 3-hour ischemia only and 50 µl (0. 3 mmol/l/IP) of NMXTN 30 min before cessation of ischemia. Group IS/REP/MXTN: The procedure included a 3-hour ischemia, a 3-hour reperfusion and 20 µl (0.3 mmol/l) of MXTN 30 min before cessation of ischemia. Group IS/REP/NMXTN: The procedure included a 3-hour ischemia, a 3-hour reperfusion and 20 µl (0.3 mmol/l) of NMXTN 30 min before cessation of ischemia. Significantly amended development of ischemia/reperfusion tissue injury was observed in animals treated with NMXTN compared to those of other groups (p = 0.001). Mean values of biochemical indices were significantly higher than those observed for other groups (p = 0.001). Significantly lower values of MDA were observed in IS/REP/NMXTN animals compared to those of other groups (p = 0.001). Where ovarian tissue is exposed to ischemia intraperitoneal administration of NMXTN could bear clinical benefits in diminishing ischemia-reperfusion injury.Keywords: Nano-methoxatin, ischemia-reperfusion, Intraperitoneal, Ovary
-
The torsion model of testis in a rat was adopted for evaluation of possible effects of propolis (Prop) on ischemia-reperfusion (IS/REP) injury. The healthy male Wistar rats (totally 24 animals) were randomized into four groups (n = 6) and animals experienced bilateral testicular torsions as follows: In sham group just, laparotomy was performed and in IS group, animals experienced a 3 hr period testicular IS. In IS/REP group, a 3 hr period of IS followed by a 3 hr period of testicular REP for left testis and a one-week testicular REP for right testis were done. In this group animals were gavaged by 1.00 mL normal saline 1 hr before the onset of IS. In IS/REP/ Prop group, the same procedures for IS/REP animals were followed as well as gavage of 1.00 mL Prop extract solution 1 hr before the onset of IS. Analyses of biochemistry, histology, inflammatory biomarkers and sperm parameters were carried out. In IS/REP/Prop group, nitric oxide synthase malondialdehyde, myeloperoxidase and 8-hydroxy-2 deoxyguanine in IS/REP/Prop group were significantly decreased and, superoxide dismutase, total glutathione, glutathione peroxidase, glutathione reductase and glutathione S-transferase were significantly increased compared to the other animals. In IS/REP/Prop group, seminiferous tubules (with normal spermatogenesis) showed all stages of spermatogenic cells with plentiful spermatozoa. Tubular deterioration and atrophy and spermatogenic cell loss in were seen in a limited extent. The mean concentrations of Interleukin-1 beta and tumor necrosis factor alpha in IS/REP/Prop were significantly decreased. Sperm quality was significantly improved by Prop in IS/REP/Prop group. It was concluded that Prop could be supportive in diminishing IS/REP injury in testicular tissue exposed to ischemia.Keywords: ISCHEMIA-REPERFUSION, Propolis, Rat, RT-PCR, Testis
-
انجام ورزش هوازی و مصرف ال -کارنیتین با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و کاهش فرآیندهای التهابی در ارتباط هستند، اما مکانیسم های آنها در مواجهه با آسیب ایسکمی- بازخونرسانی کلیه به طور کامل شناخته شده نیست. لذا هدف از انجام مطالعه تجربی حاضر، بررسی تاثیر محافظتی انجام ورزش هوازی و مصرف ال- کارنیتین به طور همزمان، بر آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی- باز خونرسانی در موش های صحرایی نر بود. بدین منظور، تعداد 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه مساوی تقسیم شده و در یک دوره تمرین هوازی 8 هفته ای و مصرف 6 هفته ای ال -کارنیتین قرار گرفتند. در ادامه موش ها توسط جراحی در معرض 45 دقیقه ایسکمی کلیه قرارگرفتند و بعد از 24 ساعت خونرسانی، همزمان همه موش ها آسان کشی شده و نمونه برداری جهت ارزیابی فعالیت اکسیدانی-آنتی اکسیدانی در بافت کلیه موش ها، انجام شد. بر اساس یافته ها در موش های گروه ایسکمی-بازخونرسانی نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و مقدار ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و افزایش معنی دار در میزان مالون دی آلدیید مشاهده شد (05/0p<). همچنین مشخص گردید که انجام تمرین هوازی و مصرف ال- کارنیتین، در افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و مقدار ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و کاهش میزان مالون دی آلدیید تاثیر معنی دار داشتند (05/0p<). انجام ورزش هوازی و مصرف مکمل ال -کارنیتین به طور همزمان، از لحاظ افزایش فعالیت های آنتی اکسیدانی و بهبود در تغییرات پاتولوژیک ایجادشده در بافت کلیه موش های صحرایی موثرتر بوده و نشانگر تاثیر هم افزایی آنها در محافظت از کلیه در برابر آسیب ناشی از ایسکمی-بازخونرسانی است.کلید واژگان: ورزش هوازی, ال- کارنیتین, کلیه, ایسکمی-بازخونرسانی, موش صحراییAerobic exercise and L-carnitine consumption are associated with increasing the activity of antioxidant enzymes and reducing inflammatory processes, but their mechanisms in the face of kidney ischemia-reperfusion injury are not fully known. The aim of this study was to investigate the protective effect of aerobic exercise and L-carnitine consumption simultaneously on renal damage caused by ischemia-reperfusion in male rats. In this experimental study, 42 male Wistar rats were randomly divided into six equal groups and subjected to an eight-week aerobic exercise and six-week L-carnitine intake. At the end, mice were subjected to 45 minutes of kidney ischemia by surgery, and after 24 hours of blood supply, all mice were euthanized at the same time and sampling was done to evaluate the oxidant-antioxidant activity in their renal tissue. Finally, the data were analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey's post hoc test using spss-26 software. In the rats of the ischemia-reperfusion group compared to the control group, a significant decrease in the activities of catalase, glutathione peroxidase, superoxide dismutase and total antioxidant capacity and a significant increase in malondialdehyde was observed (p<0.05). The interventions of aerobic exercise and L-carnitine had a significant effect on increasing the activity of catalase, glutathione peroxidase, superoxide dismutase and total antioxidant capacity and reducing malondialdehyde (p<0.05). Performing aerobic exercise and taking L-carnitine supplement at the same time is more effective in terms of increasing antioxidant activities and improving the renal pathological changes of rats, indicating their synergistic effect in protecting the kidney against damage caused by ischemia-reperfusion.Keywords: Aerobic exercise, Ischemia-reperfusion, kidney, L-carnitine
-
Testicular torsion and detorsion are significant clinical issues for infertile men. Torsion of the spermatic cord is an emergency condition resulting from the rotation of the testis and epididymis around the axis of the spermatic cord. A rat testis model was used to assess the effects of polyethylene glycol on ischemia-reperfusion injury. Twenty-four healthy male Wistar rats were used. The rats were included and randomized into four investigational groups (n = 6): Group Sham: Merely laparotomy was implemented. Group Ischemia: Merely 3-hour interval ischemia was done. Group IS/REP: A 3-hour interval ischemia, 3-hour reperfusion for left testis, one-week reperfusion for right testis were done and 20 µl normal saline was administered intraperitoneally (IP) 30 min before termination of ischemia. Group IS/REP/PEG: The same as group IS/REP as well as 20 µl PEG solution 3% (IP) 30 min before termination of ischemia. Evaluations were based on biochemical analyses and sperm parameters morphometry. Polyethylene glycol enhanced antioxidant activity and quality of sperm parameters (p < 0.05). In conclusion, polyethylene glycol could be helpful in minimizing ischemia-reperfusion injury in testicular tissue exposed to ischemiaKeywords: polyethylene glycol, ischemia-reperfusion, Intraperitoneal, Testis
-
نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، سال سی و پنجم شماره 1 (پیاپی 134، بهار 1401)، صص 138 -148
هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات هسپرتین بر آسیب بافت مغز به عنوان ارگان دوردست به دنبال ایسکمی پرفیوژن مجدد عضلات اسکلتی در موش صحرایی می باشد. 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در پنج گروه شش تایی، شامل: شم، ایسکمی پرفیوژن مجدد، هسپرتین (تزریق داخل صفاقی به میزان mg/kg 50)، گروه دی متیل سولفوکساید (mg/kg 5/1) و درمان مورد مطالعه قرار گرفت. جهت القای ایسکمی عضلات اسکلتی، شریان رانی به مدت دو ساعت مسدود شده و سپس 24 ساعت جریان خون برقرار گردید. در انتها نمونه هایی از خون برای ارزیابی آنزیم های MDA و MPO اخذ شده و موش ها با رعایت اصول اخلاقی معدوم و از بافت مغز جهت بررسی هیستوپاتولوژی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین (H&E) و بررسی ایمونوهیستوشیمی HSP70 در فرمالین 10% به آزمایشگاه ارسال شد. سطح سرمی آنزیم های MDA و MPO در گروه ایسکمی نسبت به گروه درمان، به طور معناداری افزایش پیدا کرده بود (05/0>P). در ارزیابی های هیستوپاتولوژی، آسیب شدید همراه با ادم مغزی، پرخونی، نفوذ سلول های آماسی و همچنین تخریب بافت مغز در گروه ایسکمی مشاهده شد اما در گروه درمان به میزان قابل توجهی بهبودی حاصل گردید (05/0>P). در بررسی ایمونوهیستوشیمی بیان داخل سیتوپلاسمی HSP70 تنها در گروه ایسکمی قابل مشاهده و معنادار گزارش گردید و در گروه های دیگر هیچ بیان معناداری در بافت مغز گزارش نگردید. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که هسپرتین سبب کاهش میزان قابل توجهی از آسیب بافتی در مغز به عنوان ارگان دوردست به دنبال ایسکمی پرفیوژن مجدد عضلات اسکلتی خواهد شد.
کلید واژگان: هسپرتین, عضلات اسکلتی, ایسکمی پرفیوژن مجدد, آسیب مغزی, HSP70The aim of this study was to evaluate the effects of hesperetin on brain tissue damage as a distant organ following skeletal muscle Ischemia–reperfusion in rats. 30 male Wistar rats were randomly divided into five groups of six, including: sham, reperfusion ischemia, Hesperetin (intraperitoneal injection of 50 mg / kg), dimethyl sulfoxide group (1.5 mg / kg) and treatment were studied. To induce skeletal muscle ischemia, the femoral artery was occluded for two hours and then blood flow was established for 24 hours. Finally, blood samples were taken to evaluate MDA and MPO enzymes, and then rats were euthanized according to ethical principles. Brain tissue was sent to the laboratory for histopathological examination by staining with hematoxylin and eosin (H&E) and immunohistochemistry of HSP70 in 10% formalin. Serum levels of MDA and MPO enzymes in the ischemia group were significantly increased compared to the treatment group (P <0.05). In histopathological evaluations, severe injury with cerebral edema, congestion, infiltration of inflammatory cells, and destruction of brain tissue was observed in the ischemic group, but significantly improved in the treatment group (P <0.05). In immunohistochemical study, intracytoplasmic expression of HSP70 was reported only in the significant ischemia group and in the other groups no significant expression was reported in brain tissue. The results of this study suggest that hesperetin significantly reduces tissue damage in the brain as a distant organ following ischemia-reperfusion of skeletal muscle.
Keywords: Hesperetin, skeletal muscle, Ischemia–reperfusion, Brain injury, HSP70 -
Testicular torsion and detorsion are important clinical problems for infertility in men. In fact, torsion of the spermatic cord is an emergency that results from the rotation of the testis and epididymis around the axis of the spermatic cord. Male factor infertility accounts for up to half of all cases of infertility and affects one man in 20 in the general population. Using a rat testis model, effects of cerium oxide nanoparticles (NCER) were studied on ischemia-reperfusion injury. Eighteen healthy male Wistar rats were used. The animals were subjected to three experimental groups (n = 6): Group Sham: Only laparotomy was performed. Group IS/REP: A 3- hour ischemia and 3-hour reperfusion were performed. Group IS/REP/NCER: The procedure included 3-hour ischemia, 3-hour reperfusion, and 20 µL (0.3 mmol/lit) of NCER 30 min before the cessation of ischemia. Significantly amended development of ischemia/reperfusion tissue injury was observed in animals treated with NCER compared to those of other groups (p = 0.001). Mean values of histomorphometric indices were significantly more improved than those observed for other groups (p = 0.001). Where testicular tissue is exposed to ischemia intraperitoneal administration of NCER could bear clinical benefits in diminishing ischemia-reperfusion injury.
Keywords: Cerium oxide nanoparticles, ischemia-reperfusion, Intraperitoneal, Testis -
Objective
This study examined the effect of Crataegus hydroalcoholic extract (CHE) on intestinal ischemia-reperfusion (I/R) in rats.
DesignExperimental study Animals- 25 adult male Wistar rats Procedures- Rats weighing 200±25 g were randomly divided into five individual groups as follows: sham group without intestinal I/R, control group with intestinal I/R, and treatment groups with intestinal I/R and 10 days oral administration of CHE at doses of 25, 50 and 100 mg/kg. Intestinal I/R was accomplished by occlusion of the cranial mesenteric artery for 30 min, followed by 60 min reperfusion. Then tissue sections of jejunum were prepared and stained with hematoxylin-eosin. Histopathological lesions including hyperemia, hemorrhage, necrohemorrhagic inflammation, and villi destruction were scored as mild, moderate and severe. Results- In histopathologic evaluation, sham and control group showed the minimum and maximum injury, respectively. The mean scores of necrohemorrhagic inflammation and villi destruction significantly decreased in 25 mg/kg CHE group compared to control. However, hyperemia and hemorrhage did not change in comparison to control (p>0.007). In the group of 50 mg/kg CHE, no pathologic lesions were observed and the results were similar to those in the sham group. The mean scores of hyperemia and necrohemorrhagic inflammation in the 100 mg/kg CHE group had no significant difference with the control group. However, the mean rank of hemorrhage and villi destruction was significantly lower than control and higher than the sham group (p<0.007).
Conclusion and clinical relevanceThe findings of this study indicate that CHE at the dose of 50 mg/kg has the most protective effect against intestinal I/R injury in a rat model. Therefore, Crataegus can be a promising compound against intestinal I/R injuries.
Keywords: ischemia-reperfusion, Crataegus, hydroalcoholic extract, Intestine -
Objective
The aim of the present study was to investigate the effects of curcumin nanoparticles (CNP) on stress oxidative following experimental ischemia-reperfusion injury in the rat testes.
DesignExperimental Study Animals- Seventy-seven healthy male Wistar rats Procedures-The animals weighing approximately 250 g were randomly assigned to four experimental groups (n = 18): Ischemia: torsion group (created by 720° rotation of testis on both sides for 2 h). Ischemia/Reperfusion (I/R): torsion for 2 h followed distortion, CNP 10: received 10 mg/kg IP administration of CNP 30 min before surgery then remaining testes were twisted and untwisted, CNP 20: received 20 mg/kg IP administration of CNP 30 min before surgery then remaining testicles were twisted and untwisted. Unilateral orchiectomy of left or right testicles was performed on days 0 and 12 with immediately sampling. Some twisted then untwisted testicles were remained and sampled 60 days after surgery. An additional group was considered (n=5) to be sampled without any operation as control group. The samples of testicular tissue homogenates were taken on Days 0, 12 and 60, and their liquid extracts were collected and assayed for Superoxide dismutase (SOD), Malondialdehyde (MDA) and Glutathione peroxidase (GPX). The effect of treatment and day of sampling on the variables was analyzed using Two-Way ANOVA.
ResultsThe results of the study showed an ameliorated balance of GPX, SOD and MDA following testicular torsion in this study. The CNP treated animals (with both administered doses) showed significantly improved the balance of the enzymes compared to untreated animals (p<0.0001). Conclusion and clinical relevance- In conclusion, IP administration of CNP may be helpful in minimizing oxidative stress related enzymes following testicular ischemia-reperfusion in rat.
Keywords: ischemia-reperfusion, curcumin nanoparticle, testicular torsion -
ObjectiveOvarian torsion must be diagnosed and treated as much early as possible. The aim of the present study was to investigate effects of interaperitoneal administration of curcumin on ischemia-reperfusion injury in ovaries. Design- Experimental StudyAnimalsTwent-four healthy female Wistar rats Procedures- Twent-four healthy female Wistar rats weighing approximately 260g were randomized into four experimental groups (n = 6): Group Sham: The rats underwent only laparotomy. Group I: A 3- hour ischemia only. Group I/R: A 3-hour ischemia and a 3-hour reperfusion. Group I/R/C: A 3-hour ischemia, a 3-hour reperfusion and 1 mg/kg interaperitoneal administration of curcumin 2.5 hours after induction of ischemia.ResultsCurcumin treated animals showed significantly ameliorated development of ischemia and reperfusion tissue injury compared to those of other groups (P<0.05). The significant higher values of SOD, GPO and GST were observed in I/R/C animals compared to those of other groups (P<0.05). The damage indicators (MDA) was significantly lower in I/R/C animal compared to those of other groups (P<0.05).Conclusion and Clinical RelevanceInteraperitoneal administration of curcumin could be helpful in minimizing ischemia-reperfusion injury in ovarian tissue exposed to ischemia.Keywords: ischemia-reperfusion, curcumin, Intraperitoneal, Ovary
-
Objective- This study investigated the effect of amlodipine on intestinal ischemia-reperfusion injury in rats
Design-Experimental study
Animals-Fifteen male Sprague-Dawly rats weighing 200-220g
Procedure- Rats were randomly divided into 3 groups: IR group (operation with clamping), sham group (operation without clamping), and IRA group (operation with clamping and 5mg/kg amlodipine pretreatment). Intestinal ischemia-reperfusion was performed by occlusion (clamping) of the arteria mesenterica anterior for 60 min, followed by 60 min reperfusion. Levels of superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPx) and malondialdehyde (MDA) were determined in intestinal tissue of rats. Intestinal tissues were also investigated histopathologically.
Results- Pretreatment with amlodipine impeded the increase in lipid peroxidation and mitigated GPx and SOD levels. Amlodipine also prevented I/R cellular damage and histological alternations in intestinal tissue. The levels of MDA (P<0.006) was significantly increased in the intestine of IR group rats. Intestinal GPx and SOD levels were decreased significantly (p<0.001) after I/R.
Conclusion and clinical relevance- The findings of this study suggest that amlodipine has a preventive activity on I/R-induced intestine injury. The observed preventive effects of amlodipine in the present study can possibly be mediated by means of its well-known antioxidant and anti-inflammatory potential. Therefore, we suggest that amlodipine may be a novel approach to therapy for protective intestinal I/R injury.Keywords: Amlodipine, Ischemia–reperfusion, Intestine, Rats -
مخاط روده به شدت توسط ایسکمی بازخونرسانی (IR) تحت تاثیر قرار می گیرد. نشان داده شده است که هسپرتین در برابر آسیب ایسکمی بازخون رسانی در ارگان های مختلف دارای اثرات محافظتی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هسپرتین بر آسیب ایسکمی بازخونرسانی روده موش صحرایی می باشد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه شاهد (گروه 1) ، شاهد جراحی (گروه 2) ، ایسکمی بازخونرسانی (گروه 3) و ایسکمی بازخونرسانی به علاوه تیمار با هسپرتین (گروه 4) تقسیم شدند. آسیب ایسکمی بازخونرسانی با 30 دقیقه ایسکمی روده و 60 دقیقه خون رسانی مجدد ایجاد شد. موش های گروه 4، هسپرتین (U/kg1000) را 120 دقیقه قبل از القاء ایسکمی از طریق تزریق زیرجلدی دریافت کردند. پس از انجام آزمایشات، قسمت کولون روده خارج و جهت آسیب شناسی بافتی آماده گردید. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر مالون دی آلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در بافت کولون اندازه گیری شد. آسیب شناسی بافتی ارتشاح شدید سلول های آماسی، پرخونی و خونریزی لامینا پروپریا، نکروز سلول های بافت پوششی کولون و کاهش ضخامت مخاط را در گروه ایسکمی بازخونرسانی نشان داد. مطالعه آسیب شناسی، نشان دهنده کاهش آسیب بافتی بدنبال مصرف هسپرتین در بافت کولون موش های گروه 4 بود. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در گروه ایسکمی بازخونرسانی به طور معنی داری (05/0>p) کاهش، ولی در گروه ایسکمی بازخون رسانی به علاوه تیمار با هسپرتین، افزایش نشان داد. هسپرتین مقدار مالون دی آلدئید را که در اثر ایسکمی بازخون رسانی افزایش یافته بود، به طور معنی داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج مطالعه نشان داد، هسپرتین می تواند روده بزرگ موش های صحرایی را از آسیب ایسکمی بازخون رسانی محافظت نماید.کلید واژگان: روده, ایسکمی بازخون رسانی, هسپرتین, موش صحراییThe intestinal mucosa is known to be adversely affected by ischemia-reperfusion (I/R). It has been demonstrated that Hesperetin has protective effects against ischemia-reperfusion injury on various organs. The aim of this study is to determine protective effects of Hesperetin on I/R injury of the intestine in rats. For this purpose, forty male Wistar rats were randomly divided into four groups as control (group 1), sham IR (group 2), intestinal IR (group 3) and Hesperetin plus intestinal IR (group 4). Intestinal IR was produced by 30 min of intestinal ischemia followed by a 60 min of reperfusion. Rats in the group 4 received Hesperetin (1000 U/kg) subcutaneously, 120 minutes before ischemia. After the experiments, the colon was removed and the tissues were processed for histopathological examination. Serum total antioxidant activity (TAA), and levels of Malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) and glutathione reductase (GR) were measured in colon tissue. Histopathology show that, severe inflammatory cell infiltration, hyperemia and hemorrhage in lamina propria, as well as epithelial cell necrosis and reduction of mucosal thickening in colon tissues of the intestinal IR group. Administration of Hesperetin alleviated the colon damage in group 4. Levels of TAA, SOD, CAT, GPx and GR decreased in the intestinal IR group, but increased significantly (p<0.05) in the IR+ Hesperetin group. Hesperetin significantly (p<0.05) decreased MDA levels which was increased by IR. The results of this study, showed that Hesperetin treatment protected the rat's intestinal tissue against intestinal ischemia-reperfusion injury.Keywords: Hesperetin, Ischemia-reperfusion, Intestine, Rat
-
نشریه تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک، سال سیام شماره 2 (پیاپی 115، تابستان 1396)، صص 63 -75این مطالعه به منظور بررسی اثر پیشگیری کننده تجویز سولفات منیزیم بر عملکرد کلیه متعاقب ایسکمی- بازخونرسانی تجربی در موش صحرایی انجام گرفت. در این مطالعه از 25 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد که بصورت تصادفی به 5 گروه 5 تایی تقسیم شدند. گروه اول (شاهد جراحی): در این گروه آب مقطر گاواژ شده و پس از گذشتن یک هفته، محوطه بطنی حیوانات باز شده و نفرکتومی کلیه چپ انجام گرفت. گروه دوم (ایسکمی-رپرفیوژن IR): این گروه تا زمان ایجاد ایسکمی بازخونرسانی هیچ دارویی دریافت نکرده و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز و عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد شد و 8 ساعت بعد از آن نفرکتومی کلیه چپ صورت گرفت. گروه سوم: یک هفته قبل از القا ایسکمی، سولفات منیزیم(25mg/kg) گاواژ شد و بعد از یک هفته محوطه بطنی آنها باز شد، عروق کلیه ها توسط پنس غیر ضربه ای بسته و بعد از 45 دقیقه آزاد گردید و 8 ساعت پس از آن، نفرکتومی کلیه چپ صورت گرفت. مراحل کار در گروه های چهارم و پنجم مشابه گروه سوم انجام گرفت با این تفاوت که موش ها به ترتیب سولفات منیزیم (50mg/kg) و (100mg/kg)را دریافت کردند. در انتهای آزمایش نمونه های بافتی برای ارزیابی آسیب شناسی و اندازه-گیری فعالیت مالون دی آلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز اخذ شد. نتایج حاصل از آسیب شناسی کلیه نشان داد که میزان نکروز و دژنراسیون لوله های ادراری و ارتشاح سلول های التهابی در گروه های پیش درمان شده با سولفات منیزیم در مقایسه با گروه های درمان نشده، پایین تر بود. همچنین تیمار با سولفات منیزیم (100mg/kg) بطور معنی داری مقادیر افزایش یافته مالون دی آلدئید بافت کلیه را کاهش داد و مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز کاهش یافته کلیه را افزایش داده بود (05/0>p). نتایج تحقیق نشان داد که سولفات منیزیم توانسته است از آسیب های وارده به کلیه متعاقب القا ایسکمی- بازخونرسانی جلوگیری کند..کلید واژگان: کلیه, ایسکمی- بازخونرسانی, سولفات منیزیم, موش صحراییThis study designed to determine protective effect of magnesium sulfate on kidney function followed by ischemia-reperfusion in rat. A total 25 Wistar male rat randomly divided into 5 experimental groups (n=5). Control group: had no received medicine and gavage water for 1 week, then peritoneum opened and left kidney nephrectomy was created. The IR group: not received medicine until ischemia-reperfusion, the peritoneum opened and the renal ischemia done using clamp for 45 min, then 8 h later left nephrectomy was done. Group 3: received magnesium sulfate (25 mg/kg) for 1 week, then peritoneum opened and the renal ischemia done using clamp for 45 min, then 8 h later left nephrectomy was done. Groups 4 and 5 were similar to group 3, except rats received 50 and 100 mg/kg of magnesium sulfate, respectively. At the end of the study, tissue samples collected for histopathological evaluation and malondealdeide, Superoxide dismutase and Glutathione peroxidase levels. According to the results, the necrosis and degeneration of the nephrons was lower in magnesium sulfate treated groups compared to control grouse. Also, administration of magnesium sulfate (100 mg/kg) significantly normalized the elevated levels of malondealdeide and increased Superoxide dismutase and Glutathione peroxidase levels (PKeywords: kidney, Ischemia-reperfusion, Magnesium sulfate, Rat
-
خونرسانی مجدد پس از ایسکمی ممکن است باعث بروز آسیب های متابولیکی و ساختاری در کبد شود. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر کروسین بر آسیب ایسکمی-بازخونرسانی کبد در موش های صحرایی بود. بدین منظور 40 سر موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه 10 تایی تقسیم شدند: 1- گروه شاهد: موش های دستکاری نشده؛ 2- گروه کنترل جراحی: موش هایی که تحت جراحی به جز ایسکمی-بازخونرسانی قرار گرفته و نرمال سالین دریافت کردند؛ 3- گروه ایسکمی-بازخونرسانی: موش هایی که 45 دقیقه تحت ایسکمی، سپس 45 دقیقه دیگر در معرض خونرسانی مجدد کبد قرار گرفتند؛ 4- گروه ایسکمی-بازخونرسانی و تیمار با کروسین: موش هایی که با کروسین (200 میلی گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) مورد پیش درمانی قرار گرفتند. موش ها پس از اخذ نمونه های خون و بافت کبد آسان کشی شدند. آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز سرم اندازه گیری شد. مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در هموژنات بافت کبد اندازه گیری شد. همچنین، آسیب شناسی بافتی کبد توسط میکروسکوپ نوری انجام شد. در گروه 4، کروسین به طور معنی داری (001/0>p) میزان افزایش یافته آنزیم های شاخص آسیب کبد را کاهش و به طور معنی داری (001/0>p) میزان پراکسیداسیون لیپیدی را کاهش و سطوح کاهش یافته آنتی اکسیدان های کبد را افزایش داد. آسیب بافتی به طور معنی داری در کبدهای تیمار شده با کروسین کاهش پیدا کرد. این نتایج نشان می دهد که کروسین با خواص آنتی اکسیدانی خود، دارای اثرات محافظتی در برابر آسیب ایسکمی-بازخونرسانی کبد بوده و انتخاب مناسبی برای درمان آسیب های مرتبط با ایسکمی-بازخونرسانی کبد می باشد.کلید واژگان: کروسین, ایسکمی-بازخونرسانی, کبد, موش صحراییIschemia followed by reperfusion (I/R) may cause metabolic and structural hepatic damage. The aim of this study was to investigate the effects of crocin on liver ischemia/reperfusion (I/R) injury in rats. For this purpose a total of 40 male Wistar rats were randomized into four groups of ten: (1) controls: including unmanipulated rats; (2) sham group: rats subjected to the surgical procedure, except for liver I/R, and given saline; (3) I/R group: rats underwent liver ischemia for 45 minutes followed by reperfusion for 45 minutes; (4) I-R/Crocin group: rats pretreated with crocin (200 mg/kg, ip). Blood samples and liver tissues were harvested from the rats, and then the rats were sacrificed. Serum alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), and lactate dehydrogenase (LDH) levels were determined. Malondialdehyde (MDA) and activities of superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) and glutathione reductase (GR) were assayed in liver homogenates. Also liver tissue histopathology was evaluated by light microscopy. In group 4, crocin significantly (p<0.001) decreased the elevated levels of serum biomarkers of hepatic injury and significantly (p<0.001) decreased the lipid peroxidation and elevated the decreased values of hepatic antioxidants. Histopathological changes were significantly attenuated in crocin-treated livers. These results suggest that crocin because of its anti-oxidant potential, has protective effects against hepatic I/R injury, and is a potential therapeutic drug for ischemia reperfusion-related liver injury.Keywords: Crocin, Ischemia-reperfusion, liver, Rat
-
مخاط روده به شدت توسط ایسکمی-خون رسانی مجدد (IR) تحت تاثیر قرار می گیرد. نشان داده شده است که نارینژنین در برابر آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد در ارگان های مختلف دارای اثرات محافظتی می باشد. هدف از این مطالعه این است که آیا نارینژنین در آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد روده موش صحرایی نقش محافظتی دارد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه شاهد (گروه 1)، شاهد جراحی (گروه 2)، ایسکمی-خون رسانی مجدد (گروه 3) و ایسکمی-خون رسانی مجدد به علاوه تیمار با نارینژنین (گروه 4) تقسیم شدند. آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد با 30 دقیقه ایسکمی روده و 60 دقیقه خون رسانی مجدد ایجاد شد. موش های گروه 4 نارینژنین (mg/kg 20) را 120 دقیقه قبل از القاء ایسکمی از طریق تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. پس از انجام آزمایشات، ژوژنوم خارج و جهت آسیب شناسی بافتی آماده گردید. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر مالون دی آلدیید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در بافت ژوژنوم اندازه گیری شد. آسیب شناسی بافتی، ارتشاح شدید سلول های آماسی، کوتاه و کند شدگی پرزها، خونریزی لامینا پروپریا و نکروز سلول های بافت پوششی ژوژنوم را در گروه ایسکمی-خون رسانی مجدد نشان داد. مصرف نارینژنین آسیب ژوژنوم را موش های گروه 4 کاهش داد. فعالیت تام آنتی اکسیدانی سرم و مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در گروه ایسکمی-خون رسانی مجدد کاهش یافت ولی به طور معنی داری (05/0>p) در گروه ایسکمی-خون رسانی مجدد به علاوه تیمار با نارینژنین افزایش یافت. نارینژنین مقدار مالون دی آلدیید را که در اثر ایسکمی-خون رسانی مجدد افزایش یافته بود به طور معنی داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج ما نشان داد نارینژنین روده باریک موش های صحرایی را از آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد محافظت کرد.کلید واژگان: روده, ایسکمی-خون رسانی مجدد, نارینژنین, موش صحراییThe intestinal mucosa is known to be adversely affected by ischemia-reperfusion (I/R). It has been demonstrated that Naringenin has protective effects against ischemia-reperfusion injury in various organs. The aim of this study is to determine whether Naringenin has any protective role in I/R injury of the intestine in rats. For this purpose, forty male Wistar rats were randomly divided into four groups as control (group 1), sham IR (group 2), intestinal IR group (group 3) and Naringenin plus intestinal IR (group 4). Intestinal IR was produced by 30 minutes of intestinal ischemia followed by a 60 minutes of reperfusion. Rats in group 4 received Naringenin (20 mg/kg) intraperitoneally, 120 minutes before ischemia. After the experiments, the jejunum was removed and the tissues were processed for histopathological examination. Serum total antioxidant activity (TAA), and levels of malondialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) and glutathione reductase (GR) were measured in jejunal tissue. Histopathologically, jejunal tissues of the intestinal IR group showed severe inflammatory cell infiltration, villus shortening and blunting and hemorrhage in lamina propria, as well as epithelial cell necrosis. Administration of Naringenin alleviated the jejunal damage in group 4. Levels of TAA, SOD, CAT, GPx and GR decreased in the intestinal IR group, but increased significantly (p<0.05) in the IR+Naringenin group. Naringenin significantly (p<0.05) decreased MDA levels which was increased by IR. Our results showed that Naringenin treatment protected the rat's intestinal tissue against intestinal ischemia-reperfusion injury.Keywords: Intestine, Ischemia–reperfusion, Naringenin (Citrus flavonone), Rat
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.