تاثیر مخمر آبجو بر فشارخون و لیپوپروتئینهای سرم بیماران دیابتی نوع دو

با افزایش شیوع دیابت نوع دو در سطح جهان به عنوان یک بیماری مزمن در سالهای اخیر، تحقیقات فراوانی جهت یافتن و بررسی اثر مواد و روش هایی که بتوانند این بیماری را کنترل کنند، صورت گرفته است. یافته های برخی از این تحقیقات به نقش موثر مخمر آبجو از طریق «فاکتور تحمل گلوکز» موجود در آن و تاثیر روی گیرنده های انسولین در کنترل این بیماری اشاره میکنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر مکملیاری با مخمر آبجو بر کنترل فشار خون و لیپوپروتئینهای سرم در افراد دیابتی نوع دو صورت گرفت.
این بررسی به صورت یک کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 84 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. بیماران به صورت تصادفی ساده انتخاب و به 2 گروه دریافت کننده قرص مخمر آبجو (42 نفر) و دارونما (42 نفر) تقسیم شدند و به ترتیب روزانه 6 عدد قرص مخمر آبجو 300 میلیگرمی و دارونما به مدت 12 هفته دریافت کردند. وزن، قد و نمایه توده بدن، مصرف موادغذایی هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه یادآمد خوراک 24 ساعته، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، کلسترول تام، تری گلیسیرید، LDL-c و HDL-cسرم ناشتا، قبل و بعد از مداخله اندازهگیری و محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS18 و آزمونهای آماری Tمستقل و Tزوج، کولموگروف اسمیرنوف و آنالیز کوواریانس استفاده شد.
در این مطالعه، 84 بیمار (21 مرد و 63 زن) با میانگین سنی 1/6±3/46 سال شرکت کردند. پس از 12 هفته مکملیاری، فشارخون دیاستولیک به میزان6/0±7/5 میلیمترجیوه (001/0p=) و فشارخون سیستولیک به میزان 5/1±1/4 میلی مترجیوه (007/0p=) در گروه دریافت کننده مخمر آبجو کاهش یافت. پس از مداخله، میزان فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در بین دو گروه دریافت کننده مخمر آبجو و دارونما اختلاف معنی داری داشتند (به ترتیب 05/0=P و 03/0=P)، ولی تغییر معنی داری در میزان تری گلیسیرید، LDL-c، کلسترول تام وHDL-c مشاهده نشد.
مصرف مکمل مخمر آبجو در کنار درمان معمول بیماری دیابت نوع دو موجب کاهش فشارخون سیستولیک و دیاستولیک در بیماران دیابتی نوع دو میشود.