تجارب دانش آموزان ابتدایی کاشان از خانه سالمندان

با توجه به این که تجارب دوران کودکی می‌تواند بر رفتارهای دوران بزرگ‌سالی تاثیر داشته باشد، این تحقیق با هدف بررسی تجارب دانش‌آموزان ابتدایی کاشان انجام شد که از مراکز نگه‌داری سالمندان بازدید داشته‌اند.

یک مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوا در طی سال‌های 1387 و 1388 انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها به روش خاطره نویسی توسط 11 نفر از دانش‌آموزان که سابقه بازدید از سرای سالمند را داشته، یا فردی از بستگانشان در سرای سالمندان نگه‌داری می‌شد، در سال 87-88 انجام شد. چهار نفر از این افراد و نیز 5 شرکت کننده دیگر مورد مصاحبه نیز قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها به روش Krippendorff انجام شد.

داده‌ها در چهار طبقه ماهیت خانه سالمندان، علت انتقال، نحوه انتقال و پیامدهای بازدید قرار گرفت. هر طبقه شامل 2 تا 4 زیر طبقه بود. بیشتر دانش‌آموزان، سرای سالمندان را مکانی دور افتاده و متفاوت از محل زندگی عادی خود احساس کرده بودند. به اعتقاد دانش‌آموزان، سالمندان به دلیل تنهایی، بیماری و ناتوانی، مشکلات نگه‌داری و خودخواهی فرزندان به سرای سالمند منتقل شده بودند.

دانش‌آموزان این تحقیق درک مثبتی از سرای سالمندان نداشتند. تجارب آن‌ها، سرای سالمندان را محلی نشان می‌داد که باعث دور افتادن سالمندان از زندگی اجتماعی می‌شد. توجه بیشتر مردم و مسوولین به کیفیت نگه‌داری از سالمندان ضروری است.