بررسی تاثیر تمرینات ذهنی بر میزان فعالیت عضلات شانه

هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تمرینات ذهنی بر فعالیت الکتریکی عضلات شانه است. این مطالعه از نوع شبه تجربی بر روی یک گروه 23 نفری (17 زن و 6 مرد) از افراد سالم و غیر ورزشکار انجام شد. الکترومیوگرافی سطحی توسط الکترود های سطحی دو قطبی از عضلات سوپرا اسپیناتوس، اینفرا اسپیناتوس، دلتوئید خلفی، میانی و قدامی و پکتورالیس ماژور ثبت گردید. نمونه ها شش تمرین ذهنی شامل فلکسیون، اکستانسیون، ابداکسیون، ادداکسیون، چرخش به خارج و داخل را انجام دادند. مقادیر RMS الکترومیوگرافی ثبت شده در حین ورزش ها با مقادیر مشابه ثبت شده در حالت استراحت مقایسه گردید.
انجام تمرینات ذهنی باعث فعال شدن معنی دار (01/0< P) عضلات شانه شد. در مورد عضله سوپرا اسپیناتوس اختلاف معنی دار (05/0< P) بین نوع تمرین و فعال شدن عضله دیده شد ولی در مورد عضله اینفرا اسپیناتوس اختلاف معنی داری دیده نشد. در تمرینات ذهنی فلکسیون، ابداکسیون، ادداکسیون و چرخش به داخل نیز همبستگی معنی داری (01/0< P) بین فعالیت عضلات دیده شد.
تمرینات ذهنی می تواند به عنوان یک روش فرعی و اولین قدم در باز توانی عضلات مفصل شانه به خصوص زمانی که انجام حرکات مفصلی ممنوع باشد در نظر گرفته شود.