فهرست مطالب

طب توانبخشی - سال یکم شماره 1 (بهار 1391)

فصلنامه طب توانبخشی
سال یکم شماره 1 (بهار 1391)

  • بهای روی جلد: 16,000ريال
  • تاریخ انتشار: 1391/04/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مقالات پژوهشی
  • خسرو خادمی کلانتری، نسرین داودی صفحه 1
    مقدمه و اهداف
    هدف از این پژوهش تعیین تاثیر تمرینات ذهنی بر فعالیت الکتریکی عضلات شانه است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه از نوع شبه تجربی بر روی یک گروه 23 نفری (17 زن و 6 مرد) از افراد سالم و غیر ورزشکار انجام شد. الکترومیوگرافی سطحی توسط الکترود های سطحی دو قطبی از عضلات سوپرا اسپیناتوس، اینفرا اسپیناتوس، دلتوئید خلفی، میانی و قدامی و پکتورالیس ماژور ثبت گردید. نمونه ها شش تمرین ذهنی شامل فلکسیون، اکستانسیون، ابداکسیون، ادداکسیون، چرخش به خارج و داخل را انجام دادند. مقادیر RMS الکترومیوگرافی ثبت شده در حین ورزش ها با مقادیر مشابه ثبت شده در حالت استراحت مقایسه گردید.
    یافته ها
    انجام تمرینات ذهنی باعث فعال شدن معنی دار (01/0< P) عضلات شانه شد. در مورد عضله سوپرا اسپیناتوس اختلاف معنی دار (05/0< P) بین نوع تمرین و فعال شدن عضله دیده شد ولی در مورد عضله اینفرا اسپیناتوس اختلاف معنی داری دیده نشد. در تمرینات ذهنی فلکسیون، ابداکسیون، ادداکسیون و چرخش به داخل نیز همبستگی معنی داری (01/0< P) بین فعالیت عضلات دیده شد.
    بحث و نتیجه گیری
    تمرینات ذهنی می تواند به عنوان یک روش فرعی و اولین قدم در باز توانی عضلات مفصل شانه به خصوص زمانی که انجام حرکات مفصلی ممنوع باشد در نظر گرفته شود.
    کلیدواژگان: تمرین ذهنی، باز آموزی موتور کنترل، روتاتور کاف و الکترومیوگرافی کینزیولوژیک
  • محسن اخگری، محمد قاسمی برومند، سیدمهدی طباطبایی، محمد آقازاده امیری، اعظم کریمی صفحه 12
    مقدمه و اهداف
    بیماری های مختلفی سبب کم بینایی می شوند. دراین بیماری ها حدت بینایی با وسایل اپتیکی معمولی مثل عینک و عدسی تماسی بین 70/20 تا 200/20 است. برای بهبود عملکرد بینایی این بیماران وسایل کمک بینایی تجویز می شود. نوع وسیله کمک بینایی تجویزی در بیماری های مختلف یکسان نیست. هدف از این مطالعه بررسی نوع و فراوانی وسیله کمک بینایی اپتیکی تجویز شده در بیماری های کم بینای معاینه شده در سال 1387 دردرمانگاه اپتومتری دانشکده علوم توانبخشی شهید بهشتی است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی- مقطعی و گذشته نگر، پرونده 204 بیمار کم بینا مورد مطالعه قرار گرفت. متغیرهای میزان ونوع عیب انکساری، میزان دید با بهترین تصحیح اپتیکی، نوع بیماری ونوع وسیله کمک بینایی تجویز شده دراین بیماران مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    در این مطالعه فراوانی تجویز عینک دید دور در رتینوپاتی دیابتی 97%، دژنراسیون ماکولای وابسته به سن 2/86%، اشتارگارت 92%، رتنییت پیگمنتوزا 4/86% و آلبینیسم 2/88%، فراوانی تجویز میکروسکوپ در رتینوپاتی دیابتی 82/81%، دژنراسیون ماکولای وابسته به سن 27/48%، اشتارگارت 40%، رتینیت پیگمنتوزا 23/22% و آلبینسیم 3/35 و فراوانی تجویز ذره بین در رتینوپاتی دیابتی 18/18%، دژنراسیون ماکولای وابسته به سن 12/24%، اشتارگارت 52%، رتینیت پیگمنتوزا 18/18% و آلبینسیم 4/29% است.
    بحث و نتیجه گیری
    دربسیاری از بیماری های کم بینا تجویز عینک دید دور از تلسکوپ مناسب تر است. در این مطالعه عینک دید دور با فراوانی 8/84% نسبت به تلسکوپ با فراوانی 7/41% قابل پذیرش تراست.از وسایل کمک بینایی دید نزدیک نیزمیکروسکوپ با فراوانی 5/50% از ذره بین با فراوانی 26% و تلویزیون مداربسته با فراوانی 5/0% برای بسیاری از بیماران قابل قبول تر است.
    کلیدواژگان: کم بینایی، بیماری ها، تلسکوپ، میکروسکوپ، ذره بین
  • عباس رحیمی، فاطمه محمد حسین، مریم دلنواز صفحه 22
    مقدمه و اهداف
    شایع ترین مورد مراجعه افراد مسن به درمانگاه های فیزیوتراپی استئوآرتروز می باشد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه بین نتایج درمان معمول فیزیوتراپی و ای پی اس تراپی بر روی کاهش درد و تورم و نیز پایایی این کاهش در مبتلایان به استئوآرتروز زانو می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 69 بیمار مبتلا به استئوآرتروز زانو در دو گروه درمانی ای پی اس تراپی و گروه درمان معمول فیزیوتراپی تحت درمان قرار گرفتند. جلسات درمانی مجموعا 10 جلسه بود و میزان درد و تورم در جلسات اول، پنجم، دهم و یک ماه پس از اتمام درمان اندازه گیری گردید.
    یافته ها
    نتایج تحقیق نشان داد که در گروه ای پی اس تراپی کاهش معنی دار تورم و فقط در محل روی کشکک روی داد (05/0< P). میزان درد در هر دو گروه درمانی کاهش داشت و گروه ای پی اس تراپی به طور معنی داری نسبت به گروه دیگر درد را کاهش داده بود (05/0< P). در ضمن در گروه ای پی اس تراپی کاهش پیشرونده درد تا یک ماه پس از اتمام درمان وجود داشت در حالی که در گروه درمان معمول فیزیوتراپی درد تقریبا ثابت مانده بود (05/0< P).
    بحث و نتیجه گیری
    با توجه به یافته های به دست آمده از این تحقیق تاثیر ای پی اس تراپی بر روی کاهش تورم و درد زانو و نیز پایائی کاهش درد در افراد مبتلا به استئوآرتروز، آرتروز زانو بیش از درمان معمول فیزیوتراپی می باشد. لذا استفاده از این دستگاه بر روی بیماران فوق توصیه می شود.
    کلیدواژگان: ای پی اس تراپی، فیزیوتراپی، استئوآرتروز، زانو، افراد مسن
  • محسن روستایی، کامبیز حسن زاده، اصغر رضا سلطانی صفحه 35
    مقدمه و اهداف
    استئوآرتروز از جمله بیماری های بسیار شایعی است که می تواند منجر به ناتوانی افراد در بسیاری از جوامع شود. درمان این بیماران شامل استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی و در صورت لزوم استروئیدی و برنامه ی فیزیوتراپی است که می تواند منجر به کاهش درد و بهبود عملکرد زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتروز شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی مقایسه ای میان نتایج درمانی حاصل از استفاده موضعی پماد پیروکسیکام، جریان گالوانیک به تنهایی و جریان گالوانیک همراه با داروی پیروکسیکام در درمان استئوآرتروز زانو بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و جامعه مورد مطالعه بیماران مراجعه کننده به بخش فیزیوتراپی بیمارستان اختر با تشخیص استئوآرتروز زانو بود. این پژوهش بر روی 42 بیمار زن با تشخیص استئوآرتریت زانو، در دامنه سنی 49 – 79 سال انجام شد. شرکت کنندگان دراین مطالعه به طور داوطلبانه و به صورت تصادفی متوالی در سه گروه 14 نفری قرار گرفتند. گروه اول تحت درمان با جریان گالوانیک، گروه دوم تحت درمان با یونتوفورزیس پیروکسیکام و گروه سوم تحت درمان با ژل پیروکسیکام به صورت استفاده موضعی قرارگرفتند. به منظور ارزیابی اثرگذاری هر یک از روش های درمانی، در دو مرحله ی قبل و پس از 6 جلسه درمان از پرسشنامه KOOS که شامل ارزیابی میزان درد، خشکی مفصلی و عملکرد فیزیکی بیماران و محاسبه نیروی عضلات اکستانسوری و فلکسوری زانو با استفاده از یک دستگاه داینامومتر استفاده شد.
    یافته ها،
    بحث و نتیجه گیری
    اگر چه هر سه روش فوق بر روی متغیرهای درد، ناتوانی عملکردی زانو موثر بودند (05/0 > p) ولی نتایج حاصله نشان داد که در بین سه گروه نیز اختلاف معنی داری آماری وجود داشت (01/0> P) و استفاده از یونتوفورزیس پیروکسیکام برای کاهش درد، بهبود عملکرد زانو از دیگر روش ها موثرتر بوده است.
    کلیدواژگان: یونتوفورزیس، ژل پیروکسیکام، درد، قدرت عضلات، استئوارتریت زانو
  • مینا مزین، مهدی رضایی، مینو کلانتری، سیدمهدی طباطبایی صفحه 44
    مقدمه و اهداف
    هدف این مطالعه بررسی میزان فرسودگی شغلی و ابعاد مختلف آن درکاردرمانگران ایران بود. زمانی که استرس ایجاد می شود و باعث ایجاد ناامیدی و بر هم زدن مهارتهای انطباقی فرد با محیط می شود می تواند با پیشرفت به سندرم فرسودگی شغلی تبدیل شود با توجه به مطالعات انجام شده و سطح بالای استرس در کاردرمانگران احتمال زیادی وجود دارد که کاردرمانگران دچار فرسودگی شغلی شوند.نظر به این که مطالعه ای در زمینه فرسودگی شغلی کاردرمانگران ایران صورت نگرفته انجام چنین مطالعه ای حس می شود،همچنین این مطالعه کمک می کند کاردرمانگران با مفهوم فرسودگی شغلی و عوامل ایجاد کننده آن آشنا شوند.
    مواد و روش ها
    این مطالعه یک پژوهش توصیفی- تحلیلی (مقطعی) بود.حجم نمونه معادل 87 نفر محاسبه گردید. بر اساس نمونه گیری در دسترس ابزار مورد استفاده که دو نوع پرسشنامه بود (پرسشنامه دموگرافیک وپرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک) از طریق E-mail توسط سازمان نظام پزشکی ونیز به صورت مراجعه حضوری به کلیه کاردرمانگران ارسال شد.پس از دریافت پرسشنامه ها تجزیه و تحلیل آماری روی داده ها انجام گرفت.
    یافته ها
    در مجموع 4/80 درصد افراد فرسودگی شغلی اعم از خفیف و متوسط را نشان دادند و هیچ موردی از فرسودگی شغلی شدید گزارش نشده بود.در بررسی ارتباط بین متغیرها و بروز فرسودگی شغلی سابقه کاری زیر 5 سال (049/0 (p= و رضایت شغلی پایین (038/0 (p= دو متغیر بودندکه ارتباط معنی داری با افزایش میزان فرسودگی شغلی نشان دادند. همچنین ارتباط معنی داری بین سن، جنس، وضعیت تاهل، متوسط درآمد ماهیانه، متوسط ساعات کار در هفته، شیوه ویزیت مراجعان، استان محل خدمت، مرکز محل خدمت، شرکت در دوره های بازآموزی، بر عهده داشتن مسوولیت اجرایی، داشتن شغل دیگر غیر از کاردرمانی و نسبت فرسودگی شغلی به دست نیامد.
    بحث و نتیجه گیری
    میزان بالای فرسودگی شغلی در مطالعه حاضر بیانگر لزوم توجه بیشتر مسوولان کشوری به علل فرسودگی شغلی و رفع آن می باشد. با توجه به یافته ها کاردرمانگران جوان (سابقه کاری 5-1 سال) بیشتر دچار فرسودگی شغلی شده اند که همین مساله لزوم آموزش دانشجویان کاردرمانی در رابطه با مفهوم فرسودگی شغلی و استرس و راهکارهای مقابله با آن را نشان می دهد.
    کلیدواژگان: کاردرمانگران، فرسودگی شغلی، پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک
  • محمدحسین علیزاده سمیه فدایی، فرشاد اخوتیان صفحه 54
    مقدمه و اهداف
    در معلولین استفاده کننده از صندلی چرخدار، سندرم کانال کارپ شایع می باشد و حرکات مداوم مچ دست، ابتلاء به این عارضه را افزایش می دهد. در تحقیق حاضر میزان عملکرد، درد و دامنه حرکتی مفصل مچ دست در معلولین ورزشکار و غیر ورزشکاران مبتلا به سندرم تونل کارپ مقایسه گردید.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی، تمامی اعضای تیمهای بسکتبال معلولین شهر تهران (35 نفر) با 33 نفر از معلولین غیر ورزشکار وابسته به صندلی چرخدار مستقر در آسایشگاه های تهران (مشابه از نظر سن، وزن، قد، سال های استفاده از صندلی چرخدار و سطح معلولیت) مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه درجه بندی شده و مطالعه هدایت عصبی جهت تشخیص سندرم کانال کارپ، مقیاس VAS جهت بررسی درد، گونیامتر برای اندازه گیری دامنه حرکتی مچ دست و بررسی شدت علائم و میزان عملکرد از پرسشنامه خوداظهاری استفاده شد.
    یافته ها
    یافته های تحقیق نشان داد که بین میزان شیوع سندرم تونل کارپ، شدت درد، عملکرد و دامنه حرکتی مچ دست در دوگروه معلولین ورزشکار و غیرورزشکار مبتلا به سندرم کانال کارپ، تفاوت معنی داری(05/0
    بحث و نتیجه گیری
    حرکات تکراری در مچ دست تنها عامل ابتلاء به سندرم تونل کارپ در معلولین ورزشکار نمی باشد و باید موارد اثرگذار دیگری را نیز مد نظر قرار داد.
    کلیدواژگان: سندرم تونل کارپ، معلولین صندلی چرخدارران، درد، دامنه حرکتی، عملکرد
  • حوا رمضانی، حسن رفیعی، محمدرضا خدایی*، اشرف کربلایی نوری، سمانه حسین زاده صفحه 63
    مقدمه و اهداف

    هدف از این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش گروهی مهارت های اجتماعی بر پیش آگهی درمان اعتیاد، بود.

    مواد و روش ها

    بدین منظور از میان جامعه آماری افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد مراجعه کننده به کلینیک تهران به صورت مورد در دسترس، 20 نفر که شرایط ورود به این طرح را داشته اند، انتخاب شده و به صورت تصادفی و به طور مساوی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. در این پژوهش آزمایشی، از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. گروه آزمایش در معرض آموزش مهارتهای اجتماعی به مدت 10 جلسه 2 ساعته قرار گرفتند و گروه شاهد در لیست انتظار ماندند. از هر دوگروه، پیش آزمون و پس آزمون بعمل آمد. ابزار به کار رفته در پژوهش عبارت بود از پرسشنامه ACIS، آزمایشات بالینی جهت تعیین عود و لغزش. داده ها به کمک آزمون های آماری t زوجی، t مستقل و آزمون u من ویتنی تحلیل شدند.

    یافته ها

    پس از یک ماه پیگیری نتایج حاکی از آن بود که مهارت های ارتباطی و تعاملی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد افزایش معناداری داشته است. در گروه شاهد یک نفر پس از یک ماه دچار لغزش شد ولی هیچ یک از افراد در دو گروه عود نداشتند.

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه به یافته های موجود می تون از آموزش مهارتهای اجتماعی به عنوان روشی مناسب برای افزایش مهارتهای ارتباطی و تعاملی استفاده کرد.

    کلیدواژگان: مهارتهای اجتماعی، اختلال مصرف مواد، مهارتهای اتباطی و تعاملی، عود، لغزش
  • عطیه جوان تاش، نوید میرزاخانی، زهرا پاشازاده صفحه 73
    مقدمه و اهداف
    کند نویسی یکی از مشکلات بزرگ دانش آموزان در سنین مدرسه می باشد. این دانش آموزان اغلب جهت بررسی و درمان به مراکز کاردرمانی ارجاع داده می شوند. و از آنجا که تا به امروز معیاری از سرعت دست نویسی دانش آموزان در سیستم نوشتاری ایران وجود ندارد، هدف از این پژوهش ثبت هنجاری از سرعت دست نویسی دانش آموزان تهران می باشد.
    مواد و روش ها
    مطالعه ی حاضر از نوع توصیفی – مقطعی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه شامل 400 دانش آموزان پایه ی دوم تا پنچم ابتدایی 20 مدرسه ی شهر تهران می باشد. که می بایست متنی را که در بالای برگه ی آنها چاپ شده بود را با سرعت معمولی خود در خطوط نوشتاری پایین برگه، درمدت 5 دقیقه رونویسی می کردند. سپس برگه ها جمع آوری شده و جهت اثبات interrater reliability تعداد حروف نوشته در هر برگه توسط دو ارزیاب شمارش شد و میانگین و هنجار هر پایه بدست آمد. جهت اثبات construct validity، از آموزگاران در خواست شد به120 دانش آموز ی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، به عنوان کند نویس، نرمال یا تند نویس امتیاز دهند. و این امتیازات با امتیاز کسب شده از آزمون سنجش سرعت دست نویسی مقایسه شد.
    یافته ها
    بر طبق یافته ها50 درصد دانش آموزان مورد مطالعه دختر و 50 درصد دانش آموزان پسر بودند و 75 درصد آنها در مدارس دولتی و 25 درصد آنها در مدارس غیر دولتی مشغول به تحصیل بودند و همچنین 80 درصد دانش آموزان مورد مطالعه راست دست و 20 درصد دانش آموزان چپ دست بودند.
    بحث و نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که سرعت دست نویسی با بالا رفتن پایه ی تحصیلی بیشتر می شود و بیشترین افزایش در پایه ی پنجم دیده شد.. یافته ها نشان داد آزمون سنجش سرعت دست نویسی از پایایی(000/0= P، 1= r) اعتبار (000/0= P، 798/0= r) بالایی برخوردار است.
    کلیدواژگان: سیستم نوشتاری ایران، هنجار یابی، سرعت دست نویسی- دانش آموزان ابتدایی، کاردرمانی
|
  • Khosro Khademi Kalantari, Nasrin Davoodi Page 1
    Background And Aim
    The present study was conducted to identify the effect of imaginary exercises on electrical activity of the shoulder muscles.
    Materials And Method
    Twenty three healthy subjects (17 females and 6 males) with no history of shoulder injury participated in this quasi experimental study. Surface EMG was recorded by bipolar electrodes that were applied over the supraspinatus, infraspinatus, posterior deltoid, middle deltoid, anterior deltoid and pectoralis major. Subjects performed 6 imaginary exercises including imagination of flexion, extension, abduction, adduction, external rotation and internal rotation. The amount of RMS obtained in EMG while exercising was compared with the one obtained at rest.
    Results
    Performing the imaginary exercises resulted in significant activation (P < 0.01) of the shoulder muscles. In the case of the supraspinatus muscle, a significant difference (P < 0.05) was found between exercise type and intensity of activation but no significant value was seen for infraspinatus muscle. In flexion, abduction, adduction & internal rotation imaginary exercises, correlation between muscles activation was also statistically significant (P<0.01).
    Conclusions
    Imaginary exercises can be used as alternative means and the first step for shoulder muscles rehabilitation specialty when the movement of the joint is contradicted.
    Keywords: Imaginary exercise, motor control re, education, rotator cuff, kinsiologic electromyography
  • Mohsen Akhgary, Mohammad Ghassemi Broumand, Seyed Mehdi Tabatabaee, Mohammad Aghazadeh Amiri, Azam Karimi, Physiotherapy Research Center Page 12
    Background And Aim
    Different diseases can be the cause of low vision. In the case of low vision, visual acuity with conventional optical devices such as glasses and contact lenses is between” 20/70 to 20/200”. To improve the visual performance in these patients, low vision aids are prescribed.The types of prescribed low vision aids vary in different diseases. The purpose of this study is to determine the type and frequency of optical aids prescribed for low vision patients examined in optometry clinic of Rehabilitation faculty of shahid Beheshti University in 1387.
    Materials And Methods
    In this retrospective cross-sectional study, 204 low vision patients went under investigation. In the present study variables including type and rate of refractive error, visual acuity with the best correction, type of diseases and type of prescribed optical low vision aids were investigated.
    Results
    The frequency of prescribed distance glasses in diabetic retinopathy was 97%, age related macular degeneration 86.2%, Stargarts 92%, retinitis pigmentosa 86.4% and albinism 88.2%, Also the frequency of prescribed microscope in diabetic retinopathy was 81.82%, age related macular degeneration 48.27%, Stargarts 40%, retinitis pigmentosa 35.3%, albinism 35.3% and the frequency of prescribed magnifier in diabetic retinopathy was18.18%, age related macular degeneration 24.12%, Stargarts 52%, retinitis pigmentosa18.18% and albinism 29.4%.
    Conclusion
    In many low vision conditions, it is more suitable to prescribe distance glasses rather than telescope. In this study the distance glass with the frequency of 84.8% is seen more acceptable in comparison with the telescope with the frequency of 41.7%. Among near optical low vision aids, microscope with the frequency of 50.5% is more accepted by the patients compared to magnifier with the frequency of 26% and CCTV with the frequency of 0.50%.
    Keywords: low vision, disease, telescopes, microscopes, magnifier
  • Abbas Rahimi, Fatemeh Mohammad Hossein, Maryam Delnavaz Page 22
    Background And Aim
    Knee osteoarthritis is the most common cause for which the elderly people refere to physiotherapy outpatient clinics. This study aimed to investigate the effects of the Action Potential Stimulation (APS) Therapy and the routine physiotherapy (PT) protocol on relieving pain and swelling as well as the duration of the relief period in patients with knee osteoarthritis.
    Materials And Methods
    69 patients (62 females & 7 males) with knee osteoarthritis were recruited in this study. The subjects were divided into two groups including APS Therapy (n=37, mean age: 55±13 years old) and the routine PT protocol (n=32, mean age: 61±14 years old) groups. A 10-session treatment period was carried out for each group; and their pain and swelling were measured at the first, fifth and tenth sessions and also one-month after the last session (follow up). The swelling was measured using measuring the circumference of the knee on the patella, 5 Cm above and 5 Cm below the patella. The routine PT protocol consisted of hot pack, ultrasound, TENS and exercise; and the APS therapy protocol included hot pack, APS Therapy and the same exercise. During the follow up, 50 out of 61 subjects were called on the phone and any pain changes were recorded.
    Results
    In terms of swelling, the results showed significant reduction just on the patella only in the APS Therapy group (P<0.05). Visual Analogue Pain Scale (VAPS) indicated a significant pain reduction in both groups. However, the APS Therapy group showed significantly pain reduction at the end of sessions five, ten and the follow up session (P<0.05). It was also revealed that while routine PT subjects showed no significant pain changes between the tenth and the follow up session, a gradual pain reduction was seen in the APS therapy group during this period (P<0.05). A gradual dosage reduction was recorded only in the APS therapy group, indicating a slight correlation with pain reduction (r=0.4).
    Conclusion
    The findings of this study showed significantly better results following the use of APS therapy protocol relative to the routine PT protocol in patients with knee osteoarthritis and hence are recommended to these patients.
    Keywords: APS Therapy, Physiotherapy, Osteoarthritis, Knee Joint, Elderly people.
  • Mohsen Roustaei, Kambiz Hasanzadeh, Asghar Rezasoltani Page 35
    Background And Aim
    Knee osteoarthritis is the most common cause of disability in many societies. Therapeutic measures such as using anti-inflammation drugs and physiotherapy programs have been used to suppress knee pain and improve knee joint function in patients with knee osteoarthritis. The aim of this study was to compare the effects of iontophoresis of piroxicam gel, galvanic current with or without piroxicam gel on pain, functional ability and knee muscle strength in patients with knee osteoarthritis.
    Materials And Method
    This study was a clinical trial conducted in Akhtar hospital. Forty two female patients (mean age 58.52 years old) with knee osteoarthritis participated in this study. The protocol was performed in Physiotherapy Clinic of Mazandaran Medical University, Mazandaran, Iran. All patients were randomly assigned to three groups. Iontophoresis of piroxicam gel was applied for group 1 (n=14), proxicam gel for group 2 (n=14) and galvanic current for group 3 (n=14). The procedure was carried out for 20-minutes, three times a week and for two following weeks. Knee pain and functional ability were estimated by knee injury and osteoarthritis outcome score (KOOS) questioner and the strength of knee extensor and flexor muscles by an isometric device just before the first treatment and immediately after the last treatment times.
    Results
    A significant decrease in pain and a significant increase in functional ability and the strength of knee extensor muscles were resulted in all studied groups (P < 0.05). According to ANOVA test, the level of the percentage difference which was computed for KOOS and knee muscle strength before and after treatments was significantly higher in group 1 than the other two (P < 0.01).
    Conclusion
    Pain and knee functional ability were significantly improved in patients in all three methods. But iontophoresis of piroxicam gel appeared to be more effective in relieving pain and improving knee functional abilities than the application of galvanic current or piroxicam gel alone. Iontophoresis facilitated the transmission of piroxicam gel through the skin.
    Keywords: Iontophoresis, Piroxicam gel, Pain, Muscle Strength, Knee osteoarthritis
  • Mina Mozayan, Mehdi Rezaee, Mino Kalantari, Seyed Mehdi Tabatabaee Page 44
    Background And Aim
    High levels of job stress experienced over time, as well as personal frustration and inadequate coping skills, can lead to the syndrome known as burnout. In it has been shown in several surveys that high job stress in occupational therapists could lead to the burnout syndrome. Since few studies have been conducted in Iran concerning burnout in occupational therapists, we felt the necessity of performing this study to make Iranian therapists more aware of the syndrome and its related factors.
    Materials And Method
    A cross sectional survey was carried out on 87 Iranian occupational therapists in the current study. A questionnaire consisting of two parts (demographic dates & maslach burnout inventory) was sent to all therapists who were members of medical organization.
    Results
    80.4% of therapists reported mild to moderate symptoms of burnout, while nobody has reported severe burn out. Low job satisfaction (P value=0.038) and job experience less than 5 years (P value=0.049) were the two variables associated significantly with burnout.
    Conclusion
    In the present study high rate prevalence of burnout shows that occupational therapists in Iran are not in a good health state and it can indicate that Iran health system should pay more attention to this group. According to our study the early years of a therapist’s carrier are the period when the therapist is at risk of burnout. So we believe that students should be given more information about burnout syndrome and its coping mechanisms during their education at the university.
    Keywords: Burnout, Occupational therapy, Maslach Burnout Inventory
  • Mohammad Hosein Alizadeh, Somayeh Fadaei, Farshad Okhovatian Page 54
    Background And Aim
    Carpal tunnel syndrome is common among handicapped people using wheelchair, and repeated wrist movements increase the risk of incidence of this syndrome. In present study, performance, pain and range of motion of wrist were compared between the athletes and non-athlete handicapped people suffering from carpal tunnel syndrome.
    Materials And Methods
    In this descriptive study, all members of handicapped basketball team in Tehran (35 persons) and 33 wheelchair-bound non-athlete handicapped persons residing in Tehran sanitariums were studied (similar with respect to age, weight, height, years of using wheelchair and level of disability).In this study, Clinical Questionnaire and Nerve Conduction Study were used for diagnosing carpal tunnel syndrome, VAS Scale for measuring pain, Goniometer for measuring range of motion of wrist, and Self-Administered Questionnaire for investigating severity of symptoms and performance.
    Results
    The finings of this study indicated that there was no significant difference between two athlete and non-athlete handicapped groups with carpal tunnel syndrome in prevalence of carpal tunnel syndrome, severity of pain, performance and range of motion of wrist (p>0.05). Among 35 athletes, 6 persons (mean age: 36±3.11, mean weight: 68±4.74 and mean height: 172±7) and among 33 non-athletes, 5 persons (mean age: 41±7.1, mean weight: 73±3 and mean height: 173±5) had carpal tunnel syndrome.
    Conclusion
    Unlike what is supposed, repeated movements of wrist is not the only factor predisposing the athlete handicapped people to carpal tunnel syndrome, So other influencing factors should be considered.
    Keywords: Carpal Tunnel Syndrome, Wheelchair, bound Handicapped, Handicapped Basketball Players, Pain, Range of Motion, Performance
  • Ramezani H., Rafie H., Khodaie Mr, Karbalaie Nori A., Hoseinzade S Page 63
    Background And Aim

    The purpose of this study is to investigate the effect of group social skill training on drug abuse treatment prognosis.

    Materials and Methods

    To achieve this goal, 20 available subjects residing at Tehran Clinic were selected. These subjects were randomly assigned into two experimental and control groups. The experimental group participated in ten 2-hour sessions and were trained social skills, and the control group was in the waiting list. Measurement tools consisted of ACIS Questionnaire and laboratory test; Both experimental and control groups were subjected to pre and post tests. Data were analyzed using paired t test, independent t test, Mann-Whitney u test.

    Results

    Results indicated that, the communication and interaction skills in experimental group had improved significantly in comparison with control group, also in the control group of a person suffering from lapse, but none of those two groups relapsed after 1- month follow up.

    Conclusion

    According to our results it can be concluded that social skills training can be used as a suitable tool to increase communication and interaction skills.

    Keywords: social skills, substance use disorder, communication, interaction skills, relapse. lapse
  • Atiyeh Javan Tash, Navid Mirzakhani, Zahra Pashazadeh Page 73
    Background And Aim
    Slow handwriting speed is one of the major problems encountered by school-aged children having handwriting difficulties. These children are often referred to occupational therapy for assessment and intervention. However, to date, no norms of handwriting speed have been published for the Iranian writing system for school-aged children. The purpose of this study was to document handwriting speed performance of Tehran children from Grades 2 to 5.
    Materials And Methods
    Participants were 400 children from Grades 2 to 5 from 20 elementary schools in Tehran. Participants were asked to copy text that was printed at the top of page on the writing lines below with normal speed at 5 minutes. Then, the sheets were gathered and number of letters written, were calculated by Two raters. There for, Scores of 120 students rated as fast, normal or slow by their teachers were compared to examine the test's construct validity
    Results
    Results showed that 50% of children were boys and 50% were girls. And 75% of children were studied in governmental schools and 25% of them were studied in nongovernmental schools. And 80% children were Right-handed and 20% were left-handed.
    Conclusion
    Results showed that handwriting speed increased with age; and the rate of increase was found to be greatest among Grade 5. And handwriting speed assessment test has excellent inter-rater reliability (r=1, p=0.000) and construct validity (r=0/798, p=0.000).
    Keywords: Iranian writing system, normalize, handwriting speed, elementary students, occupational therapy