به سوی تعادل بین حقوق بشر دوستانه و ملاحظات نظامی با تاملی بر کنوانسیون سلاح های متعارف و پروتکل های ضمیمه آن

سلاح های متعارف از جمله وسایل وحشیانه و خشونت بار هستند که خارج از طبقه بندی سلاح های کشتارجمعی از جمله سلاح های بیولوژیک، شیمیایی و هسته ای قرار دارند. البته تعریف مزبور، متقاعد کننده به نظر نمی رسد چرا که سلاح های متعارف دارای حدومرز مشخص نمی باشند. هدف از این نوع سلاح ها قبل از هر چیز صدمه به اشخاص می باشد و بر استحکامات نظامی اثر قابل توجهی ندارند. گام اصلی در خصوص محدودیت و ممنوعیت وارد بر استفاده از سلاح های متعارف با انعقاد کنوانسیون سلاح های غیرانسانی (1980) و پروتکل های ضمیمه آن برداشته شد. باید اشاره کرد که موضوع سلاح های متعارف همواره به عنوان یکی ازموضوعات مهم حقوق بشر دوستانه مطرح بوده است.
در حقیقت جامعه بین المللی با تصویب کنوانسیون سلاح های متعارف و پروتکل های ضمیمه آن کوشید سلاح های غیر انسانی را که دارای آثار مخرب و گاها جبران ناپذیری هستند را کنترل نموده و تعادلی بین ملاحظات انسانی و حقوق بشر دوستانه از یک سو و ملاحظات نظامی و نیازهای جنگ از سوی دیگر برقرار سازد.