ارزیابی مکان دفن جدید پسماندهای شهرستان اصفهان و حومه بر اساس شاخص اولکنو با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (Geographical information systems)

مکان های دفن مواد زاید شهری دارای پتانسیل بالایی در آلوده کردن محیط و اثر بر سلامت انسان به واسطه تجزیه مواد زاید و تولید شیرابه و گازهای دی اکسیدکربن و متان هستند. در این تحقیق به ارزیابی مکان دفن مواد زاید بر اساس شاخص اولکنو با توجه به میزان بارندگی سالیانه، جنس خاک و فاصله سطح آب زیرزمینی از کف محل دفن در محیط GIS (Geographical information systems) پرداخته شده است.
این تحقیق بر اساس جمع آوری داده ها و اطلاعات و مطالعات کتابخانه ای و ورود داده ها و تجزیه و تحلیل آن ها به روش هم پوشانی لایه ها در محیط GIS انجام شد.
در سال 1389 میزان بارندگی در کل منطقه دفن کمتر از 150 میلی متر در سال بوده است. خاک منطقه از جنس رسی لومی بود و متوسط فاصله از کف محل دفن تا سطح آب زیرزمینی 3 تا 9 متر بود. بر اساس نتایج محاسبات به عمل آمده، مکان دفن جدید زباله در شهر اصفهان در منطقه با نمره 40 واقع شده است، یعنی دارای شرایط مناسبی بوده است و پتانسیل آلودگی آب های زیر زمینی آن پایین می باشد.
مکان دفن جدید زباله های شهرستان اصفهان و شهرک های حومه، از نظر شاخص اولکنو مناسب بود و احتمال آلودگی آب زیرزمینی این منطقه توسط شیرابه های تولیدی آن نیز بر اساس این شاخص کم پیش بینی شد.