نقش کشورهای اسلامی در تدوین و تصویب اسناد جهانی حقوق بشر

چه میزان مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر و اسناد مرتبط با آن بر اصول و ارزش های انسانی موجود در فرهنگ و تمدن اسلامی مبتنی است؟ سوال حاضر از مهم ترین پرسش های محققان حقوق بشری معاصر است. برای بسیاری، جواب کاملا در قالب یک مفروض مشخص است: نه فرهنگ و تمدن اسلامی و نه اندیشمندان و دولت مردان مسلمان هیچ گاه نقشی موثر در تدوین و تصویب اسناد حقوق بشری به ویژه اعلامیه جهانی حقوق بشر نداشته اند؛ بنابراین شایع است که در فرایند طرح و تدوین و تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، برخی کشورهای اسلامی مانند عربستان، مصر، یمن، عراق و... نقش هایی را ایفا کرده اند ولی به نظر بسیاری این نقش انفعالی بوده است. هرچند به تدریج در روند تصویب میثاقین رفته رفته کشورهای اسلامی با بازیابی هویت واقعی خود توانستند در برخی مواد آن اعمال نفوذ کرده و برخی مواد اعلامیه را که عده ای ازکشورها قصد وارد ساختن آن را در میثاقین داشتند، تعدیل و مواردی را نیز حدف کنند؛ اما این به معنای جهان شمول شدن حقوق بشر نیست؛ چراکه بر بنیان فرهنگی فراگیر بنا نشده است. از این منظر فرضیه نوشتار حاضر آنست که حقوق بشر معاصر مبتنی بر اعلامیه و میثاقین، کمترین اثر را از تمدن و فرهنگ انسانی اسلام پذیرفته و جمعیت مسلمانان جهان در کنار عموم جامعه شرقی، آفریقایی و آمریکای لاتین به سهو یا به عمد از بازیگری موثر در میدان طراحی غربی غایب بوده اند.