دیدگاه اساتید و دانشجویان پزشکی در خصوص اثرات بالقوه سیستم یادگیری به کمک همتایان (PAL) در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

امروزه تغییر توجه از آموزش یکطرفه به دانشجویان، به سوی یادگیری از طریق تدریس توسط آنان صورت گرفته است. یکی از ابتکارات اثرگذار در این زمینه سیستم یادگیری به کمک همتایان (Peer Assisted Learning) است که در آن دانشجویان در نقش استاد و یا کمک کننده به اساتید ظاهر می شوند. مطالعه حاضر درصدد بررسی دیدگاه های اساتید و دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در خصوص مزایای بالقوه سیستم یادگیری به کمک همتایان بود.

این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی می باشد که در خرداد ماه سال 1390 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز با مشارکت 291 نفر از اساتید و دانشجویان با انتخاب تصادفی به انجام رسید. پژوهشگران ابتدا اقدام به طراحی و استانداردسازی پرسشنامه ای در خصوص مزایای سیستم آموزشی یادگیری به کمک همتایان نمودند و داده های بدست آمده با استفاده از برنامه SPSS مورد تحلیل قرار دادند

نتایج مطالعه گویای این است که اجرای سیستم یاد شده بیشترین تاثیر را بر تقویت مهارت های تدریس، گسترش دانش و اطلاعات دانشجویان و افزایش اعتماد به نفس آن ها خواهد داشت. همچنین بر اساس بررسی های صورت گرفته مشخص شد که دانشجویان به طرز معنی داری بیشتر از اساتید، موافق اجرای این سیستم آموزشی می باشند.

می توان نتیجه گرفت که طرح پیشنهادی مذکور مورد توافق اساتید و دانشجویان قرار گرفته است و می تواند کمک شایانی به تقویت سیستم آموزشی نماید. یقینا اجرای این سیستم و سیستم های یادگیری فعال مشابه می تواند منجر به تربیت نیروی انسانی توانمند و کارا گردد.