تاثیر کار طاقت فرسا بر کارآمدی کارکنان مدیریت بحران

کارآمدی انسان ها به استعداد آنها، ابزار مورد استفاده، آموزشی که دیده اند و شرایط کارشان بستگی دارد. برای پی بردن به کارآمدی یک فرد باید عملکرد وی را اندازه گیری نمود و نتیجه به دست آمده را با یک معیار مناسب مقایسه کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرات کار طاقت فرسا و حواس پرتی بر کارآمدی در کارکنان یکی از مراکز مدیریت بحران شهر تهران انجام شد.
این مطالعه از نوع پیش آزمون- پس آزمون در سال 1391 روی 68 نفر از کارکنان یکی از مراکز مدیریت بحران شهر تهران انجام شد. نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده برای انجام آزمایش انتخاب شدند و به منظور بررسی و شناخت استعدادها و کارآیی افراد از آزمون خط زنی تولوز پیرون استفاده شد. فرم ها پس از پایان هفت مرحله آزمایش جمع آوری و تصحیح شدند. داده ها با آزمون ناپارامتری باینومینال به کمک نرم افزار SPSS 18 تحلیل شد.
کار طاقت فرسا کارآمدی را به شدت پایین آورد و کارآیی زنان در شرایط عادی و کار طاقت فرسا بیشتر از مردا ن بود. همچنین حواس پرتی موجب افت بازده شد. اثر حواس پرتی مانند اثر کار طاقت فرسا نبود و کار طاقت فرسا اثر شدیدتری در مقایسه با حواس پرتی داشت.
کار طاقت فرسا بر کارآمدی افراد تاثیر دارد و بازده افراد را به حدود نصف کاهش می دهد، اما حواس پرتی به اندازه کار طاقت فرسا سبب افت کارآمدی نمی شود. توصیه می شود که افراد در یک زمان معین به دو کار نپردازند. همچنین نباید در محیطی مشغول به کار شد که به علل مختلف موجبات حواس پرتی فراهم می شود.