گزارش و بررسی یک مورد اختلال عقب ماندگی ذهنی بدون تغییرات سندرمی در سه خواهر

ابتلا 3 خواهر هم زمان به سندرم عقب ماندگی ذهنی در منابع کمتر آمده است از جهت اهمیت موضوع و پیشگیری از جهت بروز موارد مشابه در دیگر خانواده ها این سندرم مورد بحث قرار خواهد گرفت. در ابتدا از بیماران و خانواده آنها شرح حال گرفته سپس با بیماران مصاحبه بالینی روانی انجام شد و همچنین معاینات فیزیکی به عمل آمد و در نهایت براساس معیارهای تشخیصی DSMIV-TR تشخیص نهایی بدست آمد.
شیوع اختلال عقب ماندگی ذهنی در هر زمان تا 3 درصد کل جمعیت تخمین زده می شود (شیفر و همکاران، 2010). سندرم عقب ماندگی ذهنی در میان مردان 5/1 برابر شایع تر از زنان است (سادوک و سادوک، ترجمه رضاعی، 1388). متاسفانه شیوع اختلال عقب ماندگی ذهنی موضوعی است که به علل ژنتیکی، رشدی، اکتسابی و یا ترکیبی از این ها (سادوک و سادوک، ترجمه رضاعی، 1388) اتفاق می افتد، ولی آنچه غیر طبیعی و نادر است، وجود 3 خواهر مبتلا به این اختلال در یک خانواده است. اخیرا گزارش هایی مبنی بر بروز عقب ماندگی ذهنی با علل و تظاهرات جدید در منابع دیده می شود (فادکه، 2010).
علت بروز این گونه اختلالات جدید از جنبه های گوناگون بیولوژیک و زیست محیطی قابل بررسی و پژوهش است. در این مقاله، این موضوع از زوایای گوناگون بیولوژیکی و اجتماعی و فرهنگی مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت و برای جلوگیری از این گونه اختلالات در خانواده ها راهکارهایی بر مبنای اصول پیشگیری های اولیه ارائه می شود.