بررسی اثر تستوسترون بر روی تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال در گردش خون رت های نر ویستار

بیماری های قلبی- عروقی در سراسر جهان سبب مرگ و میر افراد زیادی می شوند. این مشکل در مردان نسبت به زنان هم سن، تا قبل از سن یائسگی، بیشتر است و فرضیه ی اثر منفی تستوسترون بر روی سیستم قلبی– عروقی را تقویت می کند. سلول های پیش ساز اندوتلیال در رگ زایی و ترمیم آسیب های عروقی نقش مهمی دارند. اثر آندروژن ها بر روی عملکرد این سلول ها هنوز نامشخص است. در این مطالعه، هدف ما تعیین اثر تستوسترون بر تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال در خون بود.
در این مطالعه ی تجربی تعداد 24 رت نر ویستار به طور تصادفی به 4 گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه اول عمل جراحی Sham و 3 گروه دیگر تحت عمل جراحی Orchidectomy قرار گرفتند. گروه شم با روغن کنجد به عنوان دارونما تیمار شدند. سایر گروه ها با غلظت های مختلف تستوسترون زیرجلدی به مدت 21 هفته تیمار شدند. سپس در خون رت ها تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال با فلوسایتومتری اندازه گیری گردید.
میانگین تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال در گروه شاهد (گروه عقیم تیمار شده با دارونما) به صورت معنی داری کمتر از میانگین آن در گروه شم و گروه نر عقیم دریافت کننده ی تستوسترون با دوز 1 میلی گرم بر حسب کیلوگرم وزن بدن بود. میانگین تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال در رت های نر عقیم دریافت کننده ی تستوسترون با دوز 5 میلی گرم بر حسب کیلوگرم وزن بدن تفاوت معنی داری با این میانگین در گروه شم نداشت، در حالی که به طور معنی داری بیشتر از این میانگین در گروه شاهد و رت های نر عقیم دریافت کننده ی تستوسترون با دوز 1 میلی گرم بر حسب کیلوگرم وزن بدن بود.
نتایج ما پیشنهاد می کند که تستوسترون چه به صورت اندوژن و چه به صورت اگزوژن در حیوانات نر در حفظ تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال نقش دارد.