رابطه بین باور خودکارآمدی و ادراک خویشتن با اضطراب امتحان در دانشآموزان دختر و پسر دبیرستانی

هدف این پژوهش، بررسی رابطه باورهای خودکارآمدی و ادراک خویشتن با اضطراب امتحان در دانش آموزان شهر زاهدان بوده است. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه را کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه شهر زاهدان تشکیل می داد. حجم نمونه ازتعداد 320 نفر تشکیل می شد که به روش نمونه گیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند و به سه پرسشنامه باورهای خودکارآمدی عمومی، مقیاس اضطراب امتحان فیلیپس و پرسشنامه ادراک خویشتن پاسخ دادند. نتایج نشان داد که همبستگی معنی داری بین باور خودکارآمدی و اضطراب امتحان وجود دارد. همچنین همبستگی مثبت معنی داری بین سه مولفه ادراک خویشتن شامل ادراک انفعالی، بازیگرانه و پرخاشگرانه، و اضطراب امتحان برقرار است. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز بیانگر آن بود که از بین متغیرهای مورد بررسی، مولفه انفعال به تنهایی 25/0 و به همراه مولفه بازیگری 29/0 واریانس اضطراب امتحان را پیشبینی می کند. علاوه بر این نتایج نشان داد باور خودکارآمدی دانش آموزان پسر بیشتر از باور خودکارآمدی دانش آموزان دختر بود و اضطراب امتحان دانش آموزان دختر بیشتر از اضطراب امتحان دانش آموزان پسر است