مقایسه ی شدت، طول مدت و فرکانس سر درد میگرنی در بیماران مبتلا به میگرن با و بدون سندرم متابولیک

مطالعات اخیر بیانگر شیوع بالای مقاومت به انسولین در مبتلایان به میگرن است. مقاومت به انسولین، عامل اصلی در ایجاد سندرم متابولیک می باشد. این سندرم به طور مستقیم با چاقی و سایر عوامل خطر قلبی- عروقی مرتبط است. با توجه به این که خطر ایجاد بیماری های قلبی- عروقی در مبتلایان به میگرن نیز بیشتر از جمعیت عادی گزارش شده است، در این مطالعه مقایسه ی شدت، طول مدت و فرکانس سر دردهای میگرنی در بیماران مبتلا به میگرن با و بدون سندرم متابولیک انجام شد.
200 بیمار مبتلا به میگرن برای این مطالعه انتخاب شدند. تعریف میگرن بر اساس کرایتریای IHS (International Headache Society) صورت گرفت. سپس این افراد بر اساس کرایتریای ATP III (Adult treatment panel III) به دو گروه مبتلا و فاقد سندرم متابولیک تقسیم شدند و شدت، طول مدت و فرکانس سر دردهای میگرنی در دو گروه در اولین روز مراجعه به کلینیک، 30 و 60 روز بعد مقایسه شد.
34 نفر از بیماران (17 درصد) مبتلا به سندرم متابولیک بودند. افراد مبتلا به سندرم متابولیک مسن تر (001/0 > P) و اکثر آن ها زن بودند و طول مدت حملات میگرن در آن ها بیشتر از گروه مقابل بود (03/0 = P). میانگین فرکانس سر درد و شدت سر درد در دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. در هر دو گروه 30 و 60 روز پس از شروع درمان شدت، فرکانس و طول مدت سر دردها کاهش قابل توجهی یافت که معنی دار نبود.
مطالعه ی ما نشان داد که سندرم متابولیک در 17 درصد از مبتلایان به میگرن وجود دارد. سندرم متابولیک با سن و طول مدت حملات سر درد رابطه داشت، ولی فرکانس و شدت سر درد در زمان مراجعه، 30 و 60 روز بعد از آن رابطه ی معنی داری با سندرم متابولیک نداشت.