بررسی اثر تستوسترون بر مقدار Nitric oxide و Stromal cell derived factor-1α در گردش خون محیطی رت های ویستار ماده

پیشرفت های اخیر در درمان بیماری های قلبی عروقی مدیون کشف سلول های پیش ساز اندوتلیالی می باشد. NO (Nitric oxide) و SDF-1α (Stromal cell derived factor-1α) در مهاجرت، جانشینی و تمایز این سلول ها به سلول های اندوتلیال بالغ نقش دارند. ابتلای بیشتر مردان به بیماری های قلبی عروقی نسبت به زنان، نشان دهنده نقش هورمون های جنسی در این زمینه می باشد.
در این مطالعه تجربی، 24 رت ماده نژاد ویستار در محدوده وزنی 180- 160 گرم در 4 گروه به صورت: 1. Sham با تزریق روغن کنجد، 2. اواریکتومی (OVX) با تزریق روغن کنجد، 3. اواریکتومی با تزریق 10 μg/kg/day تستوسترون، 4. اواریکتومی با تزریق 100 μg/kg/day تستوسترون، به طور تصادفی انتخاب شدند. پس از 21 روز تزریق، رت ها کشته شدند و غلظت NO و SDF-1α در سرم خون آن ها اندازه گیری شد.
میانگین غلظت NO و SDF-1α در گروه های Sham، OVX، OVX- 10 μg/kg/day Testosterone، OVX-100 μg/kg/day Testosterone به ترتیب عبارت از)1.4 ± 30.7، 0.3 ± 22.4، 1.7 ± 18.3، 0.4 ± 19.2(میلی مول و (42.4±125، 10.3 ± 70.6، 15.2 ± 69.4، 62± 166(پیکوگرم در 1 دسی لیتر خون بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، تزریق تستوسترون باعث کاهش معنی داری در غلظت NO می شود ( P < 0.05). همچنین این نتایج تفاوت معنا داری بین میانگین غلظت SDF-1α در گروه های مختلف تحت آزمون نشان نداد. (P = 0.6) نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند، افزایش تستوسترون با کاهش فاکتورهای محرک ترمیم عروق مانند NO ممکن است در بیماری های قلبی عروقی موثر باشد.