اثر استرس آلودگی صوتی در دوران بارداری بر تکوین تشریحی و عمل کردی قشر مخ نوازدان در موش های کوچک آزمایشگاهی

اثر استرس بر تغییر فعالیت سیستم عصبی کاملا آشکار است که ممکن است به دلیل تغییر ایجاد شده در ساختمان قشر مخ باشد. در این تحقیق، اثر استرس صدا در مادران باردار بر تغییر ساختمان و عمل کرد قشر مخ فرزندان نسل اول موش های کوچک آزمایش گاهی نژاد NMRI مورد بررسی قرار گرفته است.
موش های ماده باردار از روز صفر بارداری به دو گروه تقسیم شدند. گروه کنترل بدون هیچ مداخله ای در محیط زندگی قرار داشتند ولی گروه آزمایش به مدت 15 روز در معرض استرس صدا (80 دسی بل، 5 دقیقه/روز) قرار گرفتند. پس از تولد، از هر گروه 6 سر جنین انتخاب و پس از کشته شدن، مغز آن ها فیکس و با استفاده از رنگ آمیزی هما توکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شدند. نمونه ها با کمک نرم افزار موتیک (MOTIC) در موش های کنترل و آزمایش بررسی شد. بقیه جنین ها توسط مادران پرورش یافتند تا به سن بلوغ (22 گرم-8 هفتگی) برسند، سپس از آن ها تست های رفتاری مربوط به چپ یا راست برتری به هم راه تست حرکتی در محیط جدید به منظور بررسی عمل کرد قشر مخ انجام شد.
کاهش قطر قشر مخ و نیز کاهش قطر لایه های خارجی، میانی و داخلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل دیده شد. هم چنین، تعداد نورون ها در لایه های خارجی و میانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش ولی در لایه داخلی افزایش چشم گیری یافته بود. از نظر عمل کرد قشر مخ نیز افزایش در چپ برتری گروه آزمایش به خصوص در موش های ماده مشاهده شد. هم چنین فعالیت حرکتی خودبه خودی در محیط جدید در گروه آزمایش افزایش یافته بود.
این نتایج نشان دهنده مهار مهاجرت و ایجاد ارتباطات بین سلول های لایه داخلی قشر مخ به سمت لایه های میانی و خارجی در گروه آزمایش است. به عبارت بهتر، استرس صدا توانسته است که از تکامل قشر مخ در نسل بعدی ممانعت کند