بررسی نگرش زنان شیعه عصر صفویه به خرافات و باورهای نادرست

زنان به عنوان بخشی از جمعیت هر جامعه، همواره دارای نقش و اهمیت ویژه ای بوده اند. زن در فرهنگ ایرانی پیش از اسلام و دوران اسلامی، به ویژه از زمان رسمیت تشیع در دوره صفویه، به عنوان بخش موثر جامعه ایران شناخته شده است.
در این دوره تاریخی، هویت ملی شیعی ایرانی شکل گرفت و شالوده بنیان های فکری و اجتماعی ادوار بعدی تاریخ ایران گذاشته شد. در این فرایند، نقش زنان بسیار مهم و اساسی بود. در واقع، بسیاری از آداب و رسوم و باورهای عمومی امروزه و به ویژه آنچه میان زنان مطرح و پذیرفته شده است، ریشه در شرایط اجتماعی دوره صفویه و نقش زنان در آن شرایط دارد. نظر به اهمیت موضوع، این پژوهش با هدف بررسی نگرش زنان دوره صفوی به خرافات و باورهای نادرست و نقش آنان در گسترش این باورها شکل گرفته است. سوال اصلی پژوهش این است که نگرش زنان دوره صفویه به خرافات و باورهای نادرست چه تاثیری در گسترش این باورها در جامعه داشته است؟ برای پاسخ گویی به سوال پژوهش، این فرضیه به آزمون گذاشته شده است که: «ماهیت جامعهصفوی و توجه به نقلیات و اخبار در جامعه از یک سو و فقدان شرایط لازم و برابر برای زنان در امر تحصیل و دانش افزایی موجب گرایش زنان عصر صفوی به خرافات و ترویج آن شده است.» یافته های تحقیق ضمن اثبات فرضیه، جنبه های مختلفی از خرافات رایج میان زنان آن دوره را به تصویر می کشد.