تحلیل تاثیر تجمیع فعالیت های صنعتی بر رشد منطقه ای اقتصاد در ایران

هدف مقاله، تحلیل تاثیر تجمیع فعالیت های صنعتی بر رشد منطقه ای اقتصاد در چارچوب مدل جغرافیای اقتصادی جدید است که در دو بخش عمده نظری و تجربی بدان پرداخته شده است. در بخش نظری، مدلی در چارچوب مدل های جدید جغرافیای اقتصادی جدید ارائه شده و در چارچوب این مدل نشان داده شده است که تجمیع فعالیت های صنعتی و رشد منطقه و رشد دارای تاثیر متقابل بر یکدیگر هستند. سپس براساس روابط رشد به دست آمده در بخش نظری، الگوی اقتصادسنجی طراحی شده است. این الگو نوعی دستگاه معادلات هم زمان است که برای 28 استان ایران، طی دوره 1379 تا 1385 با روش داده های تابلویی بر مبنای روش حداقل مربعات دو مرحله ای برآورد شده است. نتایج حاصل از برآورد الگوی اقتصادسنجی، تاثیر مثبت رشد اقتصادی، نیروی کار، هزینه حمل کالا، مخارج خانوار و هزینه تحرک سرمایه انسانی بر تجمیع فعالیت های صنعتی را نشان می دهد. همچنین تاثیر مثبت تجمیع فعالیت های صنعتی و سطح دانش منطقه از یک سو و تاثیر منفی هزینه تحرک سرمایه انسانی و تولید سرانه سال 1379 بر رشد اقتصادی منطقه را از سوی دیگر بیان می کند.