بررسی شیوه کورسازی، نوع مداخله و حوزه های موضوعی در کارآزمایی های بالینی تصادفی کنترل شده

با توجه به اینکه کارآزمایی های بالینی تصادفی کنترل شده به عنوان معتبرترین نوع از مطالعات اپیدمیولوژیک برای درمان بیماری ها محسوب می گردند، هدف از این مقاله تعیین حوزه های موضوعی، نوع مداخلات و شیوه های کورسازی است که در این نوع از طراحی مطالعات استفاده گردیده اند.

در این پژوهش توصیفی تمام مقالات از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده(314 مقاله) که دارای وابستگی به دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده و در PubMed تا پایان سال 2010 نمایه شده بودند مورد بررسی قرار گرفته اند.

از میان حوزه های موضوعی که این نوع مطالعات در آنها طراحی شده بود، تعداد تحقیقات انجام شده در حوزه زنان و زایمان بیشترین تعداد(44 مورد یعنی 14%) است. بیشترین مداخله صورت گرفته مداخله دارو(214 مطالعه یعنی 2/68%) بوده و ازمیان شیوه های کورسازی، شیوه دوسوکور بیشترین کاربرد(152 مورد یعنی 4/48%) را داشته است. بطورکلی 125مورد(8/39%) پژوهش کار آزمایی بالینی تصادفی کنترل شده با مداخله دارویی توام با شیوه دوسوکور انجام شده است.

در حوزه های موضوعی مختلف بکارگیری نوع مداخله و شیوه کورسازی با روش شناسی پژوهش و اخلاق پزشکی تا حدودی مرتبط است. به نظر می رسد که نوع مداخله به حوزه موضوعی که کار آزمایی بالینی در آن انجام شده است و شیوه کورسازی به نوع مداخله انتخابی بستگی دارند.