رتبه بندی میزان اشتغال و ارزش افزوده حاصل از فعالیت بخش های تول~
یدی و بررسی علل آنها (با استفاده از تحلیل داده-ستانده)

این مقاله در پی تعیین جایگاه فعالیت بخش های مختلف تولیدی در ایجاد اشتغال و ارزش افزوده در کشور و بررسی علل آن می باشد. برای این منظور از تجزیه و تحلیل ضرایب داده-ستانده استفاده می شود. سهم عوامل موثر در ایجاد اشتغال و ارزش افزوده بخش ها شناسایی و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. داده های مورد نیاز از جدول داده-ستانده سال 1385 کشور و نتایج سرشماری های نفوس و مسکن این سال تامین می گردد. نتایج تحقیق نشان می دهد یکی از عوامل موثر در ایجاد اشتغال و ارزش افزوده، ضرایب فزاینده پیشین کل اشتغال زایی و ایجاد ارزش افزوده است که عاملی فنی و در کوتاه مدت ثابت می باشد. بر این اساس به دلیل تامین نهاده برای بخش های اقتصادی، فقط بخش های زراعت، باغ داری و جنگل داری به لحاظ ضرایب فزاینده پیشین کل ایجاد ارزش افزوده و اشتغال زایی، در زمره 5 بخش برتر قرار دارند. در حالی که بخش های واسطه گری های مالی و تامین برق، آب و گاز که به لحاظ ضرایب فزاینده پیشین کل ارزش افزوده در زمره 5 بخش برتر قرار دارند، به لحاظ ضرایب فزاینده پیشین کل اشتغال زایی در پایین ترین رتبه ها جای دارند. دیگر عامل موثر کالای نهایی تولید شده در بخش ها است که عاملی برون زا و در کوتاه مدت قابل تغییر است. با وجود اینکه بین تولید کالا و خدمات نهایی بخش ها با ارزش افزوده آنها در سال 1385 رابطه بالایی دیده می شود، بین تولید کالا و خدمات نهایی بخش ها با سطح اشتغال آنها ارتباط چندانی وجود ندارد.