نقش آموزه معاد در روش علوم انسانی دستوری

نویسنده:

حسن محیطی اردکان* ، علی مصباح

پیام:
چکیده:

در این پژوهش، با پذیرش اثرگذاری آموزه های دینی بر علوم انسانی در سه حوزه هدف، روش و مسائل، علوم انسانی را به دو بخش توصیفی و دستوری تقسیم کرده و به بررسی نقش آموزه معاد در روش علوم انسانی دستوری پرداخته ایم. در همین راستا با نقد روش های موجود در مطالعه علوم انسانی از جمله اثبات گرایی، ابطال گرایی، تاریخ گرایی، هرمنوتیک دیلتای و رئالیسم انتقادی و بیان ناسازگاری آنها با اعتقاد به جهان آخرت، روش متناسب با آموزه معاد را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده ایم که در علوم انسانی دستوری، علاوه بر روش عقلانی، بهره گیری از روش وحیانی نیز لازم است.

کلیدواژگان:

آموزه معاد ، علوم انسانی دستوری ، اثبات گرایی ، ابطال گرایی ، تاریخ گرایی ، هرمنوتیک ، رئالیسم انتقادی

زبان:
فارسی
انتشار در:
فصلنامه معرفت فلسفی، سال دهم شماره 2 (پیاپی 38، زمستان 1391)
در صفحه:
137
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1113411 
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)