مقایسه دگزامتازون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع، استفراغ و درد بعد از عمل جراحی هرنی اینگوینال

تهوع و استفراغ شایع ترین عارضه بعد از عمل است که می تواند منجر به مشکلات متعددی بر روی سیستم های مختلف بدن گردد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر دگزامتازون و متوکلوپرامید در پیشگیری از تهوع، استفراغ و درد بعد از عمل است.
در یک کارآزمایی بالینی 60 بیمار ASA1-2 که کاندید عمل جراحی هرنی اینگوینال الکتیو بودند، به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. یک گروه (M) mg10 متوکلوپرامید و گروه دیگر (D) mg8 دگزامتازون به صورت وریدی، 10 دقیقه قبل از خارج کردن لوله و 6 ساعت بعد از پایان عمل دریافت کردند. بروز تهوع و استفراغ، زمان اولین تقاضای ضد درد و مقدار ضددرد در دوره 24 ساعت بعد از عمل ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 آنالیز شد.
وقوع تهوع و استفراغ در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (05/0P>). زمان اولین درخواست ضددرد در گروه M کم تر از گروه D (063/0=P) و مقدار ضددرد استفاده شده در گروه D کم تر از گروه M بود (177/0=P) اما اختلاف معناداری با هم نداشتند. دفعات تجویز ضددرد در گروه دگزامتازون به طور معنادار کم تر از گروه متوکلوپرامید بود (033/0P=).
اختلاف بین دو گروه در میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل معنادار نبود اما به واسطه اثرات بی دردی دگزامتازون، ما پیشنهاد می کنیم از این دارو بعد از عمل استفاده شود