رابطه ی خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به کنترل وزن با اضافه وزن و چاقی

باورهای خودکارآمدی شاخص پیش بینی کننده ی دامنه ی وسیعی از رفتارهای بهداشتی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به کنترل وزن با اضافه وزن و چاقی انجام شد.
پژوهش حاضر از نوع مورد شاهدی است. از بین کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1391 تعداد 101 نفر با نمایه ی توده ی بدن 25 و بالاتر به عنوان گروه افراد چاق، و 101 نفر با نمایه ی توده ی بدن کمتر از 25 و بیش از 18 به عنوان گروه افراد با وزن طبیعی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسش نامه ی خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به کنترل وزن «Weight-Efficacy of Life style questionnaire» با تایید اعتبار به روش تحلیل عاملی، روایی همگرا و واگرا و ضریب پایایی به روش بازآزمایی (93/0) جمع آوری، و توسط نرم افزار SPSS (نسخه ی 15) و با استفاده از آزمون های آماری تی، آنالیز واریانس و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین نمره ی خودکارآمدی کنترل رفتار خوردن در موقعیت های توام با فشار اجتماعی، دسترسی به مواد غذایی و تجربه ی هیجان های مثبت در گروه افراد چاق به ترتیب (18/9،02/8، 10/10) به طور معنی داری کمتر از گروه اضافه وزن (80/10،74/10،64/11) و کنترل (20/11، 02/10،53/12) بود.
خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به کنترل وزن به ویژه در موقعیت های سه گانه ی فشار اجتماعی، دسترسی به مواد غذایی و تجربه ی هیجان های مثبت در افراد چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی پایین تر بود. بنابراین، توجه به افزایش و حمایت از خودکارآمدی فرد در برنامه های کاهش وزن ضروری می باشد.