نقش رسانه های گروهی در پیشگیری از جرایم

امنیت و سلامت، دو رکن اساسی در زندگی اجتماعی انسان ها به شمار می رود که تلاش در راه تامین این دو نعمت از دیرباز از آرزوهای فطری بشر به شمار رفته و وعده بهشت موعود خداوندی نیز با آیه «ادخلوها بسلام آمنین» (سوره حجر،آیه46) مزین گردیده است.
درباره تاثیر، نقش و جایگاه ویژه ای که رسانه های ارتباط جمعی (مطبوعات، رادیو، تلویزیون...) در تحول و تکامل و پیشرفت جامعه بشری داشته اند تردیدی نیست.رسانه های گروهی در انتقال دانش ها، افکار، فرهنگ و آداب و رسوم مختلف میان ملت ها، از سهم عمده ای برخوردارند که این توانمندی ها به ویژگی های رسانه های گروهی یعنی اطلاع رسانی، برخورداری از مخاطبان بی شمار، سرعت انتشار اخبار و اطلاعات، تداوم اطلاع رسانی درباره موضوعات مختلف و تنوع اطلاعات مربوط می شوند. رسانه ها به لحاظ کارکرد مثبت آن ها، ابزاری بسیار قدرتمند برای حساس سازی افراد جامعه و ارائه آگاهی های لازم به آن ها درباره موضوعات مختلف هستند که به هر نوع و در هر سطح، می توانند زندگی فردی و جمعی اعضای جامعه را تحت تاثیر قرار دهند اما در مقابل، رسانه هایی که در خدمت منافع جامعه نیستند و به عبارت دیگر به مسائل، مشکلات و همچنین به داشته های اساسی جامعه نمی پردازند؛ از وظایف اصلی خویش یعنی آموزش ارزش ها و هنجارهای کاربردی و اطلاع رسانی صحیح و مطلوب به شهروندان و نیز برقراری ارتباط میان مردم و دولت، در راستای رفع مشکلات اجتماعی، دور شده اند، کارکردی منفی و یا حداقل غیر مفید می یابند. حال با توجه به این بحث می توان به جرم به عنوان یکی از مسائل اساسی هر جامعه ای اشاره کرد و نقش مثبت و یا منفی رسانه های گروهی را در پیوند با این پدیده، بررسی کرد.