آب مروارید در متون طب سنتی ایران، قرون 9 الی 11 میلادی (قانون، منصوری فی الطب و فردوس الحکمه)

آب مروارید در سراسر جهان جزو علل مهم نابینایی به شمار می آید، با این وجود تقریبا درمانی جز جراحی برای آن وجود ندارد. این بیماری با تاریخچه ای بسیار طولانی، سال ها توسط پزشکان سنتی ملل مختلف تشخیص و درمان شده است. پزشکان سنتی ایران و اسلام نیز این بیماری را می شناختند و از آن با نام «نزول الماء» و یا «آب آوردن چشم» یاد می کردند. علی بن ربن طبری، زکریای رازی و ابوعلی سینا، پزشکان نامی قرون 9 الی 11 میلادی ایران، این بیماری را در کتاب های خود شرح داده اند و آسیب شناسی، علایم و درمان آن را ذکر نموده اند. آن ها روش های درمانی خویش را با توجه به مرحله پیش رفت بیماری اتخاذ می کردند. این درمان ها در سه زمینه تغذیه و عادات رفتاری، دارو و جراحی جای می گیرند. روش های درمانی آب مروارید که توسط این دانشمندان ارایه شده اند، به غیر از جراحی، تقریبا معادلی در پزشکی نوین ندارند که این موضوع نقطه قوت طب اسلامی در درمان آب مروارید می باشد و می تواند برای مطالعات بیش تر و تعیین کارایی برای استفاده در طب امروز پیشنهاد گردد. این پژوهش هم چنین بخشی از تاریخ چشم پزشکی در ایران و دنیا را روشن می کند.