سنتز پپتیدهای ضد میکروبی در باکتری ها

پپتیدهای ضد میکروبی-Antimicrobial Peptides- که به اختصارAMP بیان می شوند، یکی از گروه های متنوع ترکیبات ضد میکروبی هستند که به دلیل پیدایش مقاومت باکتری های پاتوژن به آنتی بیوتیکهای رایج مورد توجه زیادی قرار گرفته اند. این مولکولهای شبه پروتئینی اغلب حاوی اسیدآمینه های تغییرشکل یافته و اصلاح شده ای هستند که در پلی پپتیدهای ساخته شده توسط ریبوزومها یافت نمی شوند. این ترکیبات شامل دو گروه باکتریوسینها و آنتی بیوتیکهای پپتیدی هستند که اساس این طبقه بندی بر پایه مکانیسم بیوسنتز آنهاست. باکتریوسینها ترکیبات سنتز شده توسط ریبوزومها هستند که در باکتری ها تولید شده و علیه باکتری هایی که خویشاوندی نزدیکی با باکتری تولید کننده دارند فعال هستند. پپتیدهای آنتی بیوتیکی به وسیله ریبوزومها سنتز نشده و در عوض طی واکنشهای فشرده سازی مرحله به مرحله و پیچیده ای که از سنتتازهای پپتیدی غیر ریبوزومی بزرگ (NRPS) بهره می گیرند ساخته می شوند. مانع اصلی در استفاده از AMPها به عنوان آنتی بیوتیک توانایی آنها در لیز سلولهای یوکاریوتی است. برای به کار بردن آنها به عنوان عوامل دارویی، باید در عین داشتن فعالیت ضد میکروبی بالا، فعالیت همولیزی پایین داشته باشند. موانع دیگر مانند سایر سمیتها، هزینه بالای ساخت، فراهمی زیستی پایین و... نیز باید در نظر گرفته شود. سیستمهای متعدد میزبان- ناقل به منظور تولید AMPها با استفاده از تکنولوژی DNA نوترکیب استفاده شده است که E.coli بیشترین استفاده را داشته است. بنابراین پتانسیل بالایی در زمینه استفاده از پپتیدهای ضد میکروبی وجود دارد و تحقیقات بیشتری در این زمینه می تواند به نتایج بسیار خوبی منجر شود که اثرات قابل توجهی در صنایع غذایی و پزشکی داشته باشد.