بررسی چهار روش نمونه برداری به منظور برآورد سطح تاج پوشش در جنگلهای بلوط زاگرس (مطالعه موردی جنگلهای مهریان شهرستان یاسوج)

به منظور بررسی و تعیین روش نمونه برداری مناسب برای جنگلهای بلوط یاسوج با توجه به مشخصه دقت آماربرداری (مقدار خطای قابل قبول) و صحت برای مشخصه سطح تاج پوشش در هکتار، چهار روش آماربرداری منظم تصادفی با قطعات نمونه مستطیلی، خط نمونه، نواری و نمونه برداری با مونه بندی (استراتیفیکاسیون) انتخاب و عملکرد آنها در جنگل مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا یک آماربرداری صددرصد در منطقه ای به وسعت 100 هکتار از جنگلهای منطقه مهریان یاسوج انجام شد و مختصات جغرافیایی تمامی درختان توسط دستگاه GPS ثبت گردید. سپس با انتقال اطلاعات حاصل از آماربردای صددرصد به رایانه، جایگاه درختان در نقشه رقومی منطقه مشخص گردید و روش های آماری مذکور به وسیله کامپیوتر در نرم افزارهای AutoCAD، ArcView و ArcInfo در 30 تکرار اجرا و مقادیر بدست آمده با مقادیر بدست آمده از آماربرداری صددرصد مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میانگین واقعی سطح تاج پوشش (حاصل از آماربرداری صددرصد) برابر است با 2257 مترمربع در هکتار و در روش های آماری منظم تصادفی، خط نمونه با طول ثابت، نواری و استراتیفیکاسیون این مقدار به ترتیب برابر با 2390، 2220، 1995 و 2341 مترمربع در هکتار می باشد. محاسبه حدود اعتماد در هر چهار روش نشان داد که حدود اعتماد محاسبه شده برای مشخصه سطح تاج پوشش در هکتار، میانگین واقعی جامعه را دربرمی گیرد. با در نظر گرفتن مقدار درصد خطای آماربرداری مشخص شد این مقدار در روش های منظم تصادفی، خط نمونه و مونه بندی به ترتیب برابر با 18، 4 و 14 درصد می باشد، با توجه به این که در روش نواری، آماربرداری مبتنی بر اصول آماری نمی باشد، نمی توان درصد خطا و حدود اعتماد (E) را محاسبه نمود، بنابراین برای مقایسه این روش فقط میانگین سطح تاج پوشش بدست آمده در این روش با سایر روش ها مقایسه شد. همچنین بررسی میزان صحت نتایج بدست آمده از روش های مختلف نشان داد که نتایج بدست آمده از روش خط نمونه دارای بیشترین میزان صحت و نتایج بدست آمده از روش نواری دارای کمترین میزان صحت هستند. بنابراین روش خط نمونه به عنوان مناسبترین روش در اینگونه جنگلها معرفی می گردد