اولویت تحقیقات صنعت

بررسی شاخصهای علمی ایران و مقایسه آن با کشورهای پیشرفته حاکی از آن است که تحقیقات و فناوری ما به لحاظ کمی 5 الی 10 درصد کشورهای پیشرفته است. انجام این تحقیقات در جهت نیل به توسعه یافتگی مستلزم تعیین و انتخاب اولویتهای خاصی است که عوامل اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، علمی و فناوری فراهم می کند. عدم توجه کافی و عمیق به این اولویتها پیمودن راه توسعه صنعتی را دشوار می کند. توجه به امر تحقیقات و لزوم انجام پژوهشهای بنیادی، کاربردی و توسعه ای به تبع از اولویت بندی آموزشی سبب شده که نتایج چنین توجهی به طور واقعی در روند توسعه کشور تبلور نیابد و عملا هنوز هم عدم برنامه ریزی جامعی برای اولویت بندی فعالیتهای تحقیقاتی در بخشهای تولیدی، آموزشی و خدماتی کشور احساس می شود. این مقاله ضمن مروری بر شاخصها و ویژگی های بخش صنعت به شرح طبقه بندی های یونسکو و برخی مراکز داخلی در زمینه تحقیقات می پردازد. سپس شاخصهای تعیین اولویت محورهای تحقیقاتی در کمیسیون صنعت شورای پژوهشهای علمی کشور معرفی و سرانجام با ارزیابی طرحهای ملی مصوب کمیسیون صنعت در طی سال 76 به بررسی و تحلیل این شاخصها می پردازد. این بررسی بیانگر آن است که با تمام کوششهای به عمل آمده به طور قاطع نمی توان نتایج اجرایی طرحها را با اولویتهای تعیین شده منطبق نمود. از این رو بازنگری در طبقه بندی کمیته ها و محورهای تحقیقاتی توصیه می شود.