بررسی حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و مولفه های تنظیم هیجانی در دانشجویان با نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی و بهنجار

حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و تنظیم هیجانی از مولفه های مهم روانشناختی دخیل در اختلال اضطراب اجتماعی اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و مولفه های تنظیم هیجانی در دانشجویان با نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی و بهنجار انجام شده است.
روش این پژوهش از نوع پس رویدادی (علی- مقایسه ای) است. نمونه پژوهش شامل 92 نفر (46 نفر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و 46 نفر بهنجار به عنوان گروه شاهد) بود. برای جمع آوری داده ها از مقیاس های افکار اضطرابی ولز، تنظیم هیجانی گراس و جان و حساسیت اضطرابی ریس و پترسون استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغییری استفاده شد.
نتایج نشان داد که بین دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی و بهنجار از لحاظ حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و ارزیابی مجدد تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی، حساسیت اضطرابی و فرانگرانی بیشتری تجربه می کنند، اما ارزیابی مجدد در دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی در مقایسه با گروه کنترل کمتر است. همچنین از لحاظ فرونشانی بین دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد.
حساسیت اضطرابی، فرانگرانی و ارزیابی مجدد سازه هایی روانشناختی هستند که در شکل گیری اختلال اضطراب اجتماعی نقش بسزایی ایفا کرده و منجر به پایداری علائم این اختلال می شوند.