شیوع سنگ های پالپی در کلیشه های رادیوگرافی بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی گیلان در سال 1390

سنگ پالپی کانونی از کلسیفیکاسیون در پالپ دندانی است که غالبا در رادیوگرافی های معمول دندان مشاهده می شود و اهمیت بالینی آن سخت تر شدن دسترسی به حفره پالپ و کانال ریشه در درمان های اندونتیک می باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین شیوع سنگ های پالپی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی گیلان و بررسی ارتباط آن با سن، جنس، نوع دندان، فک، وضعیت دندان و بیماری سیستمیک طرح ریزی شد.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، رادیوگرافی های پانورامیک و بایت وینگ 373 بیمار مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی گیلان از لحاظ وجود سنگ های پالپی در قسمت تاجی پالپ مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در این بیماران متغیرهای سن، جنس و بیماری های سیستمیک ثبت گردید. آنالیز آماری داده ها توسط آزمون Chi-square انجام شد.
شیوع سنگ پالپی در 9/20% بیماران و 2/3% دندان ها برآورد شد. جنسیت و بیماری های سیستمیک ارتباط معنی داری با سنگ پالپی نداشتند (05/0P>). با افزایش سن شیوع سنگ پالپی افزایش یافت (025/0=P). فراوانی در فک بالا 56% و در فک پایین 9% و تفاوت ها معنی دار بود (0001/0=P). بیشترین شیوع سنگ های پالپی در اولین مولر های فک بالا بود. شیوع سنگ پالپی در دندان های سالم به طور معنی داری بیشتر بود (0001/0=P) نتایج مطالعه حاضر نشان می داد که سنگ پالپی یافته ای شایع در دندان های مولر و سالم می باشد و به طور معنی داری با ازدیاد سن افزایش می یابد. اما بین سنگ پالپی و جنسیت یا بیماری های سیستمیک ارتباط معنی داری وجود ندارد.