ارتباطات و تحول روشنفکری در ایران

این مطالعه با استفاده از روش اسنادی و تح ل یل محتو ای کیفی آثار برخ ی از روشنفکران ایرانی در طی 4 دهه اخیر به سنخ شناسی صورت فرهنگی اندیشه آنان می پردازد و روند تحول ای ن صورت ها را شناسایی و ت ب یی نمی کند. چارچوب مفهوم ی این بررسی را سنخ شناسی س ه گانه بوم ی گر ا، استعلایی و ارتبا طی از فرهنگ روشن ف کری تشکیل می دهد. یافته های ای ن مطالعه نشان می دهند که او لا در بین رو شنفکران ایرانی می توان صورت های فرهنگی متعدد ی را تش خ یص داد. ثانی ا ر و ن د ت ح و ل این صورت های فرهنگی به سوی دستیابی به صورت ارتباطی است و بالاخره دگرگونی مزبور را می توان با توجه به تا ث یر جنب ش های اجتماعی و ت کنولوژی های نوین ارتباط ی توض یح داد. با توجه به عوام ل مختلف عام ل یتی و ساختا ر ی مزبور هم اکنون الگو ی جد یدی ازفرهنگ روشنف کری در حال شکل گیری است که مبتن ی بر ویژگی های گفت و گوئی، ترکیبی و تعاملی است.