مقایسه دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشگاه علوم پزشکی قم در مورد محیط آموزش بالینی

یادگیری دانشجویان در محیط آموزش بالینی، بخش اساسی برنامه های آموزشی را تشکیل می دهد. این مطالعه با هدف مقایسه دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشکده های پیراپزشکی، پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم نسبت به وضعیت محیط آموزش بالینی در سال 1391صورت گرفت.
این مطالعه به روش توصیفی- تحلیلی روی 154 دانشجوی پرستاری و مامایی، اتاق عمل و هوشبری ترم پنجم به بالا که در دانشکده های فوق مشغول گذراندن کارآموزی بودند و 18 نفر از مربیان انجام شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر 22 سوال در 4 حیطه کلی (فرصت یادگیری، حمایت از یادگیری، امکانات محیطی و ارتباط مربی با دانشجو) صورت گرفت.
در بعد نحوه ارتباط مربی با دانشجویان، فرصت یادگیری در بیمارستان، حمایت از یادگیری دانشجویان و دیدگاه کلی بین نظرات دانشجویان و مربیان، تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین مربیان دیدگاه مطلوب تری نسبت به دانشجویان داشتند (p<0.05)، ولی در بعد امکانات محیطی بیمارستان، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=0.999).
طبق نتایج این مطالعه، آشنایی با دیدگاه های مربیان و دانشجویان و بررسی شباهت و تفاوت های این نظرات می تواند در برنامه ریزی برای بهبود کیفیت محیط آموزشی بالینی موثر باشد.