بررسی رابطه سبک رهبری و رضایت شغلی کارکنان شبکه های بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1389

گزینش درست یک شیوه رهبری که با انگیزش بیرونی هماهنگ باشد، می تواند موجب بهبود عملکرد، ارتقای شغل و رضایت شغل کارکنان شده و در نهایت به احراز اهداف فردی و سازمانی منجر شود. هدف این تحقیق، بررسی رابطه سبک رهبری مدیران و رضایت شغلی کارکنان شبکه های بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود.
پژوهش حاضر به روش مقطعی در جامعه آماری مدیران و کارکنان شبکه های بهداشت با حجم نمونه 874 نفر شامل 21 نفر از مدیران و 853 نفر از کارکنان انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسش نامه جداگانه رضایت شغلی و سبک رهبری بود. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری 2c و ANOVA استفاده شد.
نتا یج: اکثر مدیران از سبک بینابینی رابطه مدار و وظیفه گرا استفاده می کنند و رضایت بیشتر کارکنان در حد متوسط است. میانگین نمره رضایت سبک انسان مدار به طور معنی داری از سبک های تلفیقی و وظیفه مدار بیشتر بود. همچنین نتایج بررسی رابطه سبک رهبری و رضایت شغلی نشان داد که رابطه معنی داری میان این دو وجود دارد.
نتایج این پژوهش در دانشگاه علوم پزشکی کرمان مانند سایر پژوهش ها نشان داد که میان سبک رهبری مدیران و رضایت کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد و هر چه سبک انسان مداری بیشتر مورد استفاده قرار گیرد، رضایت کارکنان بیشتر خواهد بود.