اثر تنش خشکی و محلول پاشی آهن و روی بر ویژگی های کمی و کیفی دو گونه یونجه یک ساله (Medicago. Scutellata و Medicago. Polymorpha)

جهت بررسی اثر تنش خشکی و محلول پاشی آهن و روی بر دو گونه یونجه یک ساله، آزمایشی مزرعه ای به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با اعمال تیمار های محلول پاشی(آب مقطر، آهن، روی و آهن+ روی) و تیمارهای قطع آبیاری از(50 درصد گلدهی، رسیدگی اولین غلاف از پایین، 10 روز قبل از گل دهی و تیمار شاهد) اجرا گردید. نتایج نشان داد که نسبت برگ به ساقه در گونه اسکوتلاتا(82/1) بیشتر از گونه پلی مورفا(43/1) بود. تنش خشکی سبب کاهش عملکرد علوفه تر و عملکرد غلاف به میزان 27 و 33 درصد نسبت به تیمار شاهد گردید. تعداد غلاف در بوته در تیمارهای محلول پاشی آهن و آهن + روی به ترتیب 6/17 و 6/27 درصد در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت. تیمار محلول پاشی روی سبب افزایش تعداد غلاف در بوته در گونه اسکوتلاتا به میزان 81 درصد و در گونه پلی مورفا به میزان 177 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. تعداد دانه در غلاف در گونه پلی مورفا و محلول پاشی آهن + روی به میزان 58 درصد و در گونه اسکوتلاتا و همه تیمارهای محلول پاشی حدود 70-40 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. نیتروژن تثبیت شده در سومین سطح تنش خشکی و محلول پاشی آهن + روی در گونه های اسکوتلاتا و پلی مورفا به ترتیب 51 و 22 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داشت. میزان پروتئین علوفه در تیمارمحلول پاشی آهن + روی در گونه های اسکوتلاتا و پلی مورفا به ترتیب 3/23 و 7/21 درصد برآورد گردید.