آزمون های تصویری درک و بیان اسامی؛ ابزارهایی جهت کشف تفاوت های درکی و بیانی کودکان 2٫5 تا 4 ساله فارسی زبان

این پژوهش به منظور بررسی توانایی درک و بیان اسامی در کودکان فارسی زبان طبیعی با استفاده از دو ابزار ارزیابی به نام های آزمون تصویری درک اسامی و آزمون تصویری بیان اسامی انجام شد.
در این مطالعه تحقیقی و مقطعی تعداد 252 کودک 2٫5 تا 4 ساله از 32 مهد کودک در شهر اصفهان به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده از دو آزمون تصویری درک و بیان اسامی، با استفاده از روش های آماری آنالیز واریانس یک-طرفه، آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، و آزمون های ناپارامتری کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.
این پژوهش نشان داد که میانگین امتیازات درک و بیان اسامی در گروه های سنی 2٫5، 3، 3٫5 و 4 ساله مورد مطالعه، به طور معناداری با یکدیگر تفاوت داشته (0٫001>P) و با افزایش سن، بر مقدار آن ها افزوده می شود. با افزایش سن، از میزان انحراف معیار امتیازات درک و بیان کاسته می شود. همچنین داده ها حاکی از وجود رابطه مستقیم بین میانگین امتیازات درک و میانگین امتیازات بیان بودند (0٫001>P و 0٫803=r).
با افزایش سن کودکان، توانایی درک به موازات توانایی بیان و با تقدم نسبت توانایی درک بر بیان، افزایش می یابد. کاهش میزان انحراف معیار در پی افزایش سن، می تواند دلیلی بر نزدیک شدن توانایی های درک و بیان اسامی کودکان به یکدیگر و کاسته شدن از تفاوت های بین فردی باشد. دو آزمون درک و بیان اسامی به خوبی می توانند تفاوت توانایی درک و بیان اسامی را در گروه های سنی مورد مطالعه نشان دهند.