از بداهه پردازی تا اجراء

از بداه هپردازی، در هنرهای اجرایی مانند تئاتر و موسیقی و رقص به شیوه های گوناگونی استفاده می شود. در تئاتر، بداهه پردازی برای آموزش هنرجویان یا روی صحنه بردن نمایشنامه ای مکتوب و در سال های اخیر نیز به عنوان عنصر برانگیزاننده خودجوشی و خلاقیت همزمان بازیگران و تماشاگران به کار می رود. اما گروه های تئاتر می توانند از طریق بداهه پردازی به اجرا برسند. این گروه ها با استفاده از بداهه پردازی و با داشتن تنها یک ایده و فضای تمرین می توانند به اجرایی ساختارمند دست یابند. برای این هدف بازیگر بداهه باید قابلیت های فردی و گروهی اش را تقویت کند. این قابلیت ها در تمام حوزه های تئاتر که بداهه پردازی به گونه ای کاربرد دارد نیز کاملا ضروری و حیاتی اند. در واقع بداهه پرداز در تئاتر شش مهارت کسب می کند: اعتماد کردن، رهایی، پذیرفتن پیشنهاد، گوش سپردن و دقت نظر، داستان گویی و برقراری ارتباط غیرکلامی. گروه های بداه هپرداز در تئاتر م یتوانند با داشتن این مهارت ها، اجراهایی خلاق و جذاب تولید کنند. بداهه پردازی به ویژه برای هنرمندان نوگرا شیوه ای کارآمد است. این مقاله با تعریف بداهه پردازی به طور کلی، بداهه پردازی در حوزه تئاتر را تعریف می کند و به بررسی شش مهارت پیش گفته می پردازد