ارزیابی شدت بیابانزایی با استفاده از مدل IMDPA (مطالعه موردی: منطقه طراز ناهید ساوه)

تحقیقات مختلفی در ایران و کشورهای دیگر برای ارزیابی بیابان زایی صورت گرفته که منجر به ارائه مدل های ملی و منطقه ای شده است، که از آن جمله می توان به مدل IMDPA اشاره کرد. این مدل برای یک مطالعه موردی در منطقه طراز ناهید ساوه استفاده شده است. در این بررسی پنج فاکتور اقلیم، خاک، پوشش گیاهی، آبیاری و اقتصادی و اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به شرایط منطقه برای هر معیار چندین شاخص در نظر گرفته شد. بر پایه شاخص های گزینش شده برای هر معیار، از میانگین هندسی شاخص ها در هرمعیار، نقشه کیفی معیار مورد نظر بدست آمد و در پایان از میانگین هندسی معیارها، نقشه شدت بیابانزایی تهیه شد. نقشه نهایی بیابانزایی بدست آمده نشان دهنده کلاس متوسط و شدید روند بیابانزایی در منطقه می باشد. با توجه به ارزیابی های صورت گرفته مشخص شد که شاخص بافت خاک با ارزش عددی 75/3 (کلاس خیلی شدید) و وضعیت پوشش گیاهی با ارزش عددی 9/2 تاثیر بیشتری را در بیانزایی منطقه دارد. همچنین ارزش کمی شدت بیابان زایی برای کل منطقه مورد مطالعه 31/2= DSمحاسبه شد که نشان از کلاس متوسط برای کل منطقه می باشد.